Ik denk dat het punt van TommyWhite wat subtieler/fundamenteler bedoelt is dan hoe de antwoorden van de anderen (denk ik) bedoeld zijn. Er zijn boeken vol geschreven over de relatie tussen wiskunde en natuurkunde. Het begon met Galileo die de wiskundige relatie voor lichamen in vrije val ontdekte. Maar meer diepgang was lastig door het gebrek aan krachtige wiskundige tools.
Vervolgens was er Descartes die een koppeling maakte tussen geometrie en algebra via zijn cartesiaanse assenstelsel. Hierdoor konden ook de banen van objecten beschreven worden. Vervolgens kwam met Newton (en Leibniz) met de 'theory of fluxes' (calculus) die hij nodig had om zijn berekeningen te doen aan de hemellichamen. Maar, hij gebruikt hier niet
alleen wiskunde, hij heeft ook zijn drie wetten nodig, welke van buiten de wiskunde komen.
Zo ontstond er een intieme relatie tussen wiskunde en natuurkunde, welke mooi geformuleerd werd door Wigner zijn "The unreasonable effectiveness of Mathematics in the Natural Sciences" (1960). Hierin vroeg hij zich af hoe dit kwam. Hier kwamen natuurlijk antwoorden op, zoals dat de 'externe realiteit' (de natuur dus) een 'mathematische structuur
is' (dus isomorf is aan).
Maar hier kwam natuurlijk ook weer de nodige kritiek op, Quine en Putnam laten zien dat reductionisme, het idee dat alle ware uitspraken kunnen worden gereduceerd tot combinaties van logische beweringen en waarnemingen, een dogma is. Net zoals dat betekenisvolle uitspraken scherp kunnen worden verdeeld in analytische en synthetische.
Ook hier werd weer een tegenantwoord op geformuleerd door Hatry Field. Hij wilde de fysica reconstrueren zonder gebruik te maken van getallen. Hij beweerde niet dat het beter of makkelijker was, in tegendeel, maar hij vroeg zich af of het
principieel noodzakelijk was om de fysica op deze manier te beschrijven. Hij kwam met zijn boek "science without numbers" een aardig eind.
Goed, mijn punt is dat dit een nogal diepgaand filosofisch punt is. En het laatste woord is hier ook nog lang niet over gezegd. Maar wat volgens mij niemand ontkent is dat wiskunde en natuurkunde heel sterk met elkaar verwikkeld zijn. Dus ga ik toch met de anderen mee en zeg dat 'for all intents and purposes' wiskunde inderdaad de taal van de natuurkunde is. M.a.w. wil je enigszins op een praktische manier met natuurkunde bezig zijn, dan kan je niet om de wiskunde heen. Dat is ook het belangrijke punt hier, want er zijn op dit forum nog wel eens mensen die anders beweren, zoals ik merkte in een zeer uitgebreide discussie met een ander lid op dit forum.
Maar hoe het ook zij TommyWhite, niemand heeft de waarheid in pacht. Jij ziet het op een bepaalde manier en anderen gaven daar kritiek op. En zolang er 'op de bal' gespeeld wordt en niet op de persoon is daar niks mis mee lijkt me, sterker, daarvoor zitten we hier (ik wel iig
). Het lijkt erop dat je gefrustreerd bent dat andere het niet met je eens zijn, dat lijkt me niet nodig, jij hoeft je niet te laten overtuigen door anderen, maar andere net zo min door jou.
) kwestie zeg.