sciencetalk

We zijn allemaal bekend met de ontdekking van het Higgs deeltje en het eponyme mechanisme.

Kunnen we echter niet dat het mechanisme dezelfde staat heeft als phlogiston? Het enige voordeel dat het Higgs mechanisme heeft gehad is de ontdekking van het gelijknamige deeltje (en een ruim geldbedrag voor de altijd beschijden meneer Higgs). Het mechanisme op zich is onfalsifieerbaar en staat verdere ontwikkelingen in de weg.

Dus, is het geen tijd het mechanisme overboord te zetten?

Als jij een andere manier bedenkt om de desbetreffende massa's op renormaliseerbare wijze in het standaardmodel te brengen en een scalair deeltje in te voeren dat alle verstrooiingsprocessen mbt W-bosonen unitair kan maken, dan zou dat een interessant alternatief zijn.

Wil je dan andere fenomenen met spontane symmetriebreking, zoals s supergeleiding, dan ook overboord gooien?

"Dus, is het geen tijd het mechanisme overboord te zetten?"

In de plaats van wat?

Het Higgs deeltje voldoet aan de voorspelling uit de jaren 60. De phlogiston theorie echter werd uiteindelijk verworpen maar leidde wel tot de ontdekking van zuurstof. De ontdekking van het Higgs deeltje is geen 'voordeel' het is een bevestiging. Phlogiston als zodanig is nooit ontdekt het Higgs deeltje wel dus.

Maar wat is je probleem met Higgs? Dat het niet het "Hypercharge" deeltje heet?

Bladerunner schreef: ↑di 17 aug 2021, 12:37 "Dus, is het geen tijd het mechanisme overboord te zetten?"

In de plaats van wat?



Het Higgs deeltje voldoet aan de voorspelling uit de jaren 60. De phlogiston theorie echter werd uiteindelijk verworpen maar leidde wel tot de ontdekking van zuurstof. De ontdekking van het Higgs deeltje is geen 'voordeel' het is een bevestiging. Phlogiston als zodanig is nooit ontdekt het Higgs deeltje wel dus.

Maar wat is je probleem met Higgs? Dat het niet het "Hypercharge" deeltje heet?

Nee, niet dat het hypercharge heet. Ik denk dat de enige goede voorspelling van het Higgs mechanisme de aanwijzing naar het gelijknamige deeltje was. Maar geest Goldstone bosonen die opgegeten worden? Interactie met een vals vacuum veld dat massaloze deeltjes afremt? Het mechanisme is te vaag en een alternatief als het rishon model verklaart massa veel Natuurlijker.

Het Higgs mechanisme is dus niet ontdekt. Het deeltje wel. Maar dat is toevallig. Er zit wel *iets* in de unificatie van de zwakke en EM wissewerking. Maar de zwakke kracht is een residue kracht. Zoals de oude sterke kernkracht.

flappelap schreef: ↑di 17 aug 2021, 12:18 Als jij een andere manier bedenkt om de desbetreffende massa's op renormaliseerbare wijze in het standaardmodel te brengen en een scalair deeltje in te voeren dat alle verstrooiingsprocessen mbt W-bosonen unitair kan maken, dan zou dat een interessant alternatief zijn.

Wil je dan andere fenomenen met spontane symmetriebreking, zoals s supergeleiding, dan ook overboord gooien?

Drie massaloze deeltjes (rishonen) die om elkaar heen razen is een redelijke oplossing. Geen materie/ antimaterie asymmetrie, geen higgs mechanisme (wel het deeltje) vetklaring families en massa's, zwakke kracht geen basiskracht maar residuekracht, etc. Alleen maar voordelen.

Tussen drie haakjes, "Hypercharge" verwijst naar hyper color charge.

W- en Z-bosonen zijn te vergelijken met de pionen in de oude sterke wisselwerking. Kleurkracht bleek fundamenteler. Hetzelfde geldt voor de zwakke wisselwerking, dat moge duidelijk zijn. Maar een ieder is verblind door Higgs. Dit kan ook op pionen toegepast worden, om hen massa te geven.

Hypercharge schreef: ↑di 17 aug 2021, 15:30 Het mechanisme is te vaag en een alternatief als het rishon model verklaart massa veel Natuurlijker.

Dat is wèl falsifieerbaar?

Xilvo schreef: ↑di 17 aug 2021, 16:17

Hypercharge schreef: ↑di 17 aug 2021, 15:30 Het mechanisme is te vaag en een alternatief als het rishon model verklaart massa veel Natuurlijker.

Dat is wèl falsifieerbaar?

Natuurlijk. Het is zelfs aan te tonen.

Hoe is het falsifieerbaar, hoe is het aan te tonen?

Hypercharge schreef: ↑di 17 aug 2021, 15:42

flappelap schreef: ↑di 17 aug 2021, 12:18 Als jij een andere manier bedenkt om de desbetreffende massa's op renormaliseerbare wijze in het standaardmodel te brengen en een scalair deeltje in te voeren dat alle verstrooiingsprocessen mbt W-bosonen unitair kan maken, dan zou dat een interessant alternatief zijn.

Wil je dan andere fenomenen met spontane symmetriebreking, zoals s supergeleiding, dan ook overboord gooien?

Drie massaloze deeltjes (rishonen) die om elkaar heen razen is een redelijke oplossing. Geen materie/ antimaterie asymmetrie, geen higgs mechanisme (wel het deeltje) vetklaring families en massa's, zwakke kracht geen basiskracht maar residuekracht, etc. Alleen maar voordelen.

Ik zie nog geen voordelen, ik zie alleen woorden. De taal van de natuurkunde is echter wiskunde.

Hier gaat het om het idee. Wiskunde komt later. Er is hier overigens veel wiskundig onderzoek naar gedaan. Zie het rishon model van Harari. En uitbreiding daarvan. Zou het niet mooi zijn? Geen asymmetrie meer (alleen de verdeling maar daar komt een spiegeluniversum goed van pas), zwakke kernkracht verklaard, massas en families verklaard. Het is de haast heilige toewijding aan het standaard model die die de ontwikkeling tegenhoudt. Een verklaring voor neutrino massas (geen virtueel seesaw mechanisme), etc. Hoezo geen voordelen?

En een verklaring voor het muon g2 experiment...

Het Rishon model (waar ik overigens nog nooit van gehoord had) stelt dat er maar 2 fundamentele deeltjes van materie zijn (2 type rishonen - over naamgeving gesproken) omdat de meer dan 20 bouwstenen voor materie (quarks en leptons) die nu gevonden zijn een onwaarschijnlijk groot aantal is als ze allemaal fundamenteel zouden zijn.

Dat klinkt logisch zou je denken want waarom zou 'moeder natuur' het ingewikkeld maken als het ook simpel kan? In het rishon model zouden dus quarks en leptons elk uit rishon triplets bestaan in verschillende combinaties en zo dus al die verschillende quarks en leptons vormen. (Op de zelfde wijze dus dat combinaties van quarks een proton of een neutron vormen).

Probleem is echter dat we gedurende de 48 jaar durende zoektocht naar het Higgs deeltje en waarbij parallel daaraan natuurlijk naar meer gezocht werd nooit een bewijs is gevonden dat quarks en leptons samengestelde deeltjes zouden zijn. Het elektron b.v wat dus een lepton is zou iets vertoond moeten hebben dat op de aanwezigheid van die 'rishonen' wijst.

Als namelijk een elektron 'versmelt' met een proton ontstaat er een neutron zoals b.v. in een neutronen ster. De massa van het elektron doet de quark combinatie veranderen waardoor het proton een neutron wordt. Als nu het elektron een samengesteld deeltje is bestaande dus uit die rishonen triplet waar blijven deze dan? Er zijn namelijk geen extra triplets nodig want die zaten al in het proton via de 3 quarks.
Aangenomen dat er in een neutronen ster ook na vorming ervan een proton - elektron versmelting gaande is door gravitatie effecten zouden we dan niet een stroom van rishonen moeten zien?

In ieder geval geeft het rishon model geen verklaring voor de grote verscheidenheid aan massa's van de quarks en leptons.

Neutrino massa en muon g2 zijn bewijs. De neutrino s hebben, in standaard model, geen koppeling met Higgs veld. Dus een van de massa oorzaken is samengesteldheid (of seesaw mechanisme). Ik geef de voorkeur aan samengesteldheid. Drie massaloze V-rishonen. Zelfs protonverval (zonder X-bosonen) wordt heel eenvoudig. Een onwaarschijnlijke (misschien onmogelijke, maar in QVT is niets onmogelijk aangezien alle paden bewandeld worden) uitwisselig van T- en V-rishon.

De grote verscheidenheid aan massa's is simpel te verklaren. Alle deeltjes zijn excitaties van de basis hypercolor triets.