sciencetalk

Hallo,
Ik zou graag willen weten hoe hetSARS-CoV-2 (virus) kan worden gedetecteerd door onze eigencellen en hoe het pathogeen de detectie en opruiming van het immuunsysteem ontwijkt. Ik probeer uit te zoeken hoe dit op moleculair niveau plaats vind, maar er zijn heel veel artikelen te vinden met vooral nieuws berichten of wetenschappelijke artikelen die ingaan op het ontwikkelen van een nieuw vaccin.

Je stelt een vraag die een heel groot deel van de immunologie vereist om in detail te beantwoorden. Ik kan als niet-immunoloog een poging doen om een antwoord te formuleren, maar dat is natuurlijk heel incompleet en oppervlakkig.

Ons immuunsysteem hoeft niet te herkennen dat het bij een Sars-CoV-2 virus om een Sars-CoV-2 virus gaat. Het enige dat echt nodig is is om te herkennen dat het om iets gaat dat niet in het lichaam thuishoort. Dit kan op twee manieren: de eerste is door te herkennen dat het gaat om iets wat nog nooit eerder gezien is. De tweede is door te herkennen dat het eerder is gezien en toen herkend is als iets dat niet in het lichaam thuishoort.

Hoe gebeurt dat eerste? Er zijn cellen in het lichaam die gewoon rondkijken, en van alles wat ze tegenkomen in stukjes knippen. Die stukjes worden op een standaard manier gepresenteerd aan het immuunsysteem, met de vraag “ken je dit”. Alle stukken die onderdeel uitmaken van je lichaam leveren het antwoord “ja”, en dan gebeurt er niets. Gaat het om een stukje van het virus, dan levert dat bij de eerste infectie een “nee” op, en wordt er alarm geslagen. Er zal dan geprobeerd worden om de cellen waar dat nieuwe stuk gevonden wordt te doden. Het opzetten van dat proces duurt even, de kennis over de nieuwe vijand moet nog worden verdeeld voordat dit met alle kracht kan.

Hoe gebeurt dat tweede? Als het alarm uit de eerste fase klinkt wordt er ook een systeem van “herinneringscellen” opgezet. Bij een toekomstige infectie met hetzelfde virus hoeven we dan niet op de “knippers” te wachten, maar zullen die herinneringscellen veel sneller herkennen dat het om dat virus gaat, en bovendien ook meteen de aanval kunnen lanceren.

Hoe sommige virussen dat immuunsysteem helemaal in de war kunnen sturen? Volgens mij zijn daar verschillende tactieken voor. Een daarvan is dat het virus zelf een voorkeur heeft voor het gebruik maken van immuuncellen als virusvermeerderingsfabriek, en daarbij de functie van de immuuncel zelf buiten werking zet. Dat is volgens mij een van de technieken van HIV. Een andere techniek, ook door HIV gebruikt, is om soms gewoon als virus een paar jaar te gaan slapen op een onvindbaar plekje.

Dankjewel voor je antwoord . Ik heb zelf ook nog wat uitgezocht. Dit heb ik in wetenschappelijke artikelen gevonden.


Hoe dringt sars-cov2 het lichaam binnen. Denk hierbij aan de receptoren die het pathogeen gebruikt, welke gastheercellen hij tegenkomt etc.
Het coronavirus verspreidt zich via druppeltjes die loskomen bij hoesten, niezen, praten en ademhalen. Het coronavirus bindt met zijn spike eiwitten die zich op het oppervlak van het virus bevindt aan ACE2 receptoren ( angiotensin-converting enzyme 2) die voorkomen op de cellen van de luchtwegen. Het S-eiwit van het coronavirus past precies op het ACE2-eiwit en kan deze ontgrendelen, hierdoor gaat de cel open en kan het genetische materiaal van het virus naar binnen. De productie van viruseiwitten vindt hierna plaats. Normale activiteiten van de cel gaan op een laag pitje en de cel is vervolgens vooral bezig met het kopieren van het erfelijk materiaal van het virus. Losse onderdelen worden samengevoegd tot nieuwe virusdeeltjes. De nieuwe virusdeeltjes verlaten de oorspronkelijke cel om op zoek te gaan naar een eigen gastheerel. De oorspronkelijke cel sterft en zorgt voor schade.

2. Hoe het pathogeen kan worden gedetecteerd door de gastheer.
Nadat het virus de gastheercel is binnengedrongen, produceert de gastheercel een snelle aangeboren immuunrespons die op gang wordt gebracht door de pathogene patroonherkenningsreceptoren (PRR). De RIG-like receptoren worden ingeschakeld door het viraal RNA. In dit geval worden de MDA5 receptoren ingeschakeld door het viraal DNA. MDA5 staat voor (melanoma differentiation-associated protein 5)

3. Hoe het pathogeen detectie en opruiming door het immuunsysteem ontwijkt.
Op het moment dat SARS-CoV-2 een cel infecteert, begint het zowel de aangeboren als de adaptieve immuunrespons tegen te gaan. Het hoofddoelwit zijn de interferonen, het eiwit dat de geïnfecteerde cel beschermt en omliggende cellen waarschuwt voor de aanwezigheid van een binnendringend pathogeen. Na infectie met SARS-CoV-2 wordt er weinig tot geen interferon gemaakt en hierdoor kunnen de interferonen hun doel niet bereiken. De alfa en bèta inteferonen die zowel de aangeboren als de adaptieve immuunrespons beïnvloeden worden door de verschillende virale eiwitten geblokkeerd. Als het virus eenmaal binnen is creëert het virus een speciaal compartiment, het dubbelmembraanversikel dat zowel virale eiwitten met replicerende structuur en dubnbelstrengs RNA verbergt voor verschillende cellulaire sensorsystemen die normaal het immuunsysteem zouden activeren. Naast het verbergen van de replicatie activiteiten, schakelt SARS-CoV-2 de cellulaire eiwitsynthese uit. Hierdoor maakt het niet allen de weg vrij voor het synthetiseren van zijn eigen eiwitten, maar voorkomt het ook de synthese van interferonen.

4. Hoe het immuunsysteem geactiveerd wordt en toch het pathogeen opruimt (of niet). Ma beschrijf hoe de verschillende immuuncellen geactiveerd worden en wat deze vervolgens doen.
Na infectie met het virus presenteren macrofagen antigenen aan T-cellen. Dit proces en de aanwezigheid van de virus afgeleide PAMP’s leidt tot T-celactivering, differentiatie en de synthese en afgifte van cytokinen. Door interferonen productie te dempen wordt de instroom van neutrofielen en monocyten-macrofagen verhoogd. Op een stapeling en activering van deze cellen veroorzaken longschade. Zoals een longontsteking of acute respiratory distress syndrome. Een vertraging in het immuunrespons zou een asymptomatische infectie mogelijk kunnen maken.