sciencetalk

Bestaan er talen die geen onderscheid maken met enkelvoud en meervoud?
Het is toch raar, dat het aantal één een uitzonderingspositie krijgt.
Waardoor niet bijvoorbeeld zeven?

Op het forum vond ik; tweeënhalf brood en 2,5 broden. Ook al zo raar.
Hoe ontstaan zulke eigenaardigheden?

Er bestaan inderdaad taalfamilies waar geen onderscheid wordt gemaakt tussen enkelvoud en meervoud. Als dan uit de context duidelijk is of iets enkelvoudig of meervoudig is, hoef je dat niet aan te geven. In het Chinees bijvoorbeeld wordt voor 'dier' en 'dieren' hetzelfde woord gebruikt. Dit is ook het geval in het Indonesisch, hoewel daar regelmatig het zelfstandig naamwoord tweemaal wordt gebruikt, 'kind' is 'anak', 'kinderen' is dus 'anak anak' of (geschreven) 'anak2'.

Lees verder: hier.

Ook in het Surinaams (Sranangtongo) is het zelfstandig naamwoord het zelfde voor enkelvoud of meervoud. “Meti” is het woord voor dier en het woord voor dieren. Het lidwoord veranderd wel; “wan meti” of “den meti” (een dier of de dieren).

In het Mestreechs (Maastrichts) dialect is er een woord voor paard(en).

Peerd:
oetspraok (uitspraak): /peːʀt/
miervoud (meervoud): peerd
verkleinwoord: peerdsje
etymologie: ‹1240› Vreugmiddelnederlands perert, Latien paraveredus

https://www.mestreechtertaol.nl/dictionair/mst/peerd/

Het Hebreeuws en andere semitische talen kennen ook nog aparte verbuigingen voor tweevouden.