sciencetalk

Disclamer: ik ben geen natuurkundige.

Inleiding
Ik loop eigenlijk al ruim 15 jaar met dit idee en heb nu toch maar eens de moed bij elkaar geraapt om het op te schrijven en te delen met mensen die er hopelijk veel verstand van hebben.

Beschrijving van het probleem
Zoals ik het heb begrepen is de (speciale) relativiteitstheorie moeilijk te verbinden met de kwantummechanica. Als leek lijkt het mij wel een soort logisch dat beide met elkaar verbonden zijn.

Overgang tussen massa met dimensie naar licht of energie
De relativiteitstheorie verklaart (zoals ik het heb begrepen) onder andere waarom massa een andere verschijningsvorm is van energie en visa versa.

Een van de fundamenten voor de speciale relativiteitstheorie is de Lorenzcontractie (de afmetingen van een object worden kleiner naarmate de snelheid van het licht wordt benaderd).

Als je hierop een gedachte experiment doet, dus een massa versnellen naar de lichtsnelheid, dan moeten de afmetingen en de tijd die aan het object kleven steeds kleiner worden tot het moment daar is, dat de massa “puur” is: dus geen afmetingen meer en ook geen tijd (dus bij c). Op dat moment is de massa licht geworden. Een "massa-licht overgang" dus. je zou het ook een massa/energie overgang kunnen noemen.

Verbinding naar kwantummechanica
Zoals ik de kwantummechanica heb begrepen beschrijft het gedrag van de zeer kleine deeltjes en dan met name waarom deeltjes verdwijnen en dan plotseling weer opduiken op een door de kwantummechanica voorspelde plaats.

Voor mij lijkt het logisch dat de deeltjes een "massa-lichtovergang" kunnen doorstaan, omdat ze zo ook geen afmetingen en tijd kennen en dus alleen maar maar massa. Hierdoor kunnen ze energie worden en op een ander plaats weer verschijnen als massa.


Verbinding
Ik vermoed dus dat wanneer massa puur is, dat wil zeggen zonder andere dimensies (tijd, lengte, breedte en hoogte) dat het van gedaante kan veranderen in de vorm van licht en dat het daarna weer op een andere plaats kan opduiken en weer zijn waarneembare vorm aanneemt.

Big-Bang
Met enige verbeelding kan je op deze manier ook de big-bang verklaren: mega zwaar zwart gat dat op enig moment dusdanig "puur" werd dat de de overgang werd gemaakt naar energie/licht.

Vragen
Is dit een denkrichting die al eens eerder is geopperd?
of kan iemand uitleggen dat ik ernaast zit?
of is er iemand die dit een heel goed idee vindt en het verder wil uitwerken?

Ik hoor graag van jullie,

groet,

Bart

Het is goed te willen nadenken over de werking van natuur. Maar het is een beetje kort door de relativiteit theorie en kwantum mechanica in een paar zinnen samen te vatten (naar mijn mening summier en begrijp je het echt?). Mensen welke dit voor hun beroep doen studeren misschien 10 jaar of meer om het te begrijpen als dit al mogelijk is. Velen met echte ervaring nemen jouw dan niet serieus of de tijd te antwoorden. Zelf weet ik slechts de basis principes maar kan mij redelijk behelpen.

Enige tips in studeren:

OOOVincentOOO schreef:Sta je open te studeren en geconfronteerd te worden met dingen die je niet begrijpt?

Daar heb ikzelf ook vaak moeite mee, soms blijf ik te lang prutsen met eigen ideetjes (dit is ook leerzaam maar niet altijd). Maar soms dien ik ook te zeggen stop, nu ga ik eerst bestuderen wat anderen gedaan hebben.

Bart schreef:soort logisch , Voor mij lijkt het logisch

Woorden gebruiken als deze is niet beschrijvend behalve een beetje denigrerend naar de lezer toe. Dit is meer jouw mening. Het is de kunst te beschrijven: hoe en argumenten aan te dragen.

Bart schreef:het object kleven, massa puur is, een andere verschijningsvorm, gedaante kan veranderen, dus geen afmetingen meer en ook geen tijd

Dit klinkt indrukwekkend. Maar het is moeilijk voor mij als lezer te begrijpen wat je bedoeld. Je beschrijft niet hoe. Kan ik een experiment uitvoeren en jouw ideeën testen. Hoe doe je dat meten/uitrekenen?

Zie wetenschap/techniek ook een beetje als het bakken van een brood. Een bakker kan beschrijven hoe dit te doen: kneden, hoeveelheid water, gist gebruiken (oppassen met zout en gebruik suiker om te activeren), temperatuur en tijd oven. Uiteindelijk dient men iets tastbaars/meetbaars te presenteren.

De meeste kunnen aan de hand van een instructie brood bakken. Over de eeuwen heen kan men ook beschrijven waarom bepaalde stapjes noodzakelijk zijn. En soms/misschien lekkerder of efficiënter brood te maken.

Indien je geïnteresseerd bent in techniek/wetenschap heb je enige interesses waar je meer over wil weten? Dan kan men jouw hier suggesties doen.

Op dit moment zie ik jouw ideeën niet iets wat waarmee men een brood kan bakken. Er missen te veel details, uitleg en echte uitdrukkingen die men meten kan.

BartKroese schreef: ↑za 09 apr 2022, 14:30 Als je hierop een gedachte experiment doet, dus een massa versnellen naar de lichtsnelheid, dan moeten de afmetingen en de tijd die aan het object kleven steeds kleiner worden tot het moment daar is, dat de massa “puur” is: dus geen afmetingen meer en ook geen tijd (dus bij c). Op dat moment is de massa licht geworden.

Het probleem is dat dat niet mogelijk is. Er is geen geleidelijke overgang van "bijna" de lichtsnelheid naar exact de lichtsnelheid.
Iets wat met bijna de lichtsnelheid beweegt (dat is altijd iets met massa) kun je - in principe - altijd weer inhalen. Zodra je dezelfde snelheid hebt is de lengte zoals jij die ziet weer "normaal" (de rustlengte) en loopt zijn klok ook weer zoals de jouwe.
Iets wat met exact de lichtsnelheid beweegt moet massaloos zijn. Dat kun je nooit stil zien staan.

Er is altijd een verschil van de lichtsnelheid tussen jouw snelheid en de lichtsnelheid, hoe snel iemand anders je ook ziet bewegen.

De speciale relativiteitstheorie is wel gekoppeld met de quantummechanica. Dat is de quantumveldtheorie. Het is alleen de algemene die nog niet gekoppeld is met de quantummechanica.

Als je hierop een gedachte experiment doet, dus een massa versnellen naar de lichtsnelheid, dan moeten de afmetingen en de tijd die aan het object kleven steeds kleiner worden tot het moment daar is, dat de massa “puur” is: dus geen afmetingen meer en ook geen tijd (dus bij c).

De kwantummechanica staat op gespannen voet met de Algemene relativiteitstheorie, niet met de de speciale relativiteit.

Jij bent denk in de veronderstelling dat het stapje in de relatieve snelheid van een massa van zeg eens 0,999999 c naar 1 c heel klein is, en dus genomen moet kunnen worden. Helaas is voor dat minieme stapje in werkelijk een oneindig grote hoeveelheid energie nodig. Ook voor het slechten van de barrière tussen bijvoorbeeld 0,999999999999999 c en 1 c is nog steeds oneindig veel energie nodig, dus meer oneindig meer energie dan er in het hele heelal voorhanden is.

Kortom, laat je niet in de luren leggen door het gegeven dat 0,99999999999 heel dicht bij 1 ligt: Het kan niet.
(althans, volgens de huidige stand van zaken in de fysica)

Waar heb je begrepen dat de QM niet goed is te verenigen met de speciale relativiteitstheorie? Kun je referenties geven? Dito voor je uitspraken over QM.

Ik raad je ook aan om preciezer te formuleren. Als je het b.v. over relativiteit hebt, betrek je altijd (!) waarnemers in je uitspraken.