sciencetalk

Einstein
Als een geladen deeltje in vacuüm versneld wordt door een elektrische kracht, dan neemt de versnelling met de snelheid af. De grenssnelheid is de lichtsnelheid.
Dat wordt toegeschreven aan de massatoename van het deeltje.

Voor de relaiviteitstheorie vermoedde men het bestaan van de aether, het medium waardoor de elektromagnetische straling zou golven.
Dankzij de proeven van Michelson en Morley zei Einstein voorzichtig dan de aether niet waarneembaar is.

Stokes
Als een stalen kogel door stroop valt, dan neemt de versnelling met de snelheid af, waardoor een grenssnelheid ontstaat.
Dat wordt toegeschreven aan de toenemende weerstand.
Wet van Stokes: F_weerstand = 6πrηv.
De snelheid is grenssnelheid maal 1-exp(-t/tau)

Efdee
In beide gevallen neemt de versnelling af en ontstaat er een grenssnelheid. Gaat het misschien om één en hetzelfde verschijnsel. Bestaat de aether toch?!
Als een geladen deeltje door de aether zou bewegen, dan ondervindt hij steeds meer weerstand, waardoor het lijkt, of zijn massa toeneemt. In vacuüm krijg je immers geen weerstand.

Vraag
Kan en wil één van u de equivalentie van beide verschijnselen aantonen dan wel ontkrachten?
Wat is dan de viscositeit van de vermeende aether?

Een groot verschil is dat bij het geladen deeltje de verandering van versnelling afhankelijk is van de waarnemer.
Als het deeltje vanaf stilstand versnelt voor waarnemer A, dan ziet die de versnelling afnemen - al is die verandering in het begin nagenoeg nul. Voor een waarnemer B, die al met bijna de lichtsnelheid beweegt in de richting van de versnelling van het deeltje, zal die versnelling juist toenemen tot het deeltje stilstaat t.o.v. die waarnemer.

De grenssnelheid in de wet van Stokes is niet een snelheidslimiet net zoals de lichtsnelheid. Ik neem even aan dat je de valsnelheid bedoelt, een andere grensssnelheid in Stokes ken ik niet. Maar dat is gewoon de maximale valsnelheid (terminal velocity) die een bol krijgt als je hem los laat in een bak met stroop. Hiermee kan je bijvoorbeeld de viscositeit van een vloeistof mee berekenen. Maar als je een grotere kracht op die bol weet te zetten krijg je gewoon een hogere snelheid.

Dit in tegenstelling tot de lichtsnelheid. Niets maar dan ook niets wat ooit is gemeten of anderzijds is waargenomen is ooit sneller dan het licht in vacuum gegaan, dit na heel veel pogingen. Mocht dit ooit wel waargenomen worden (zeer onwaarschijnlijk mijns inziens) dan breken de meest fundamentele theorieen over het universum direct.

Lees ook eens dit:
https://bigthink.com/starts-with-a-bang/aether-exist/

Ik ga mijn vraag anders formuleren.
Neem eens aan, dat men het volgende had ontdekt voor dat de relativiteitstheorie bekend was.
Hoewel er voortdurend een elektrische kracht werkt op een geladen deeltje in vacuüm, gaat de versnelling geleidelijk naar nul waardoor de snelheid constant wordt. Dan kon het niet anders, of er moest een groeiende tegenwerkende kracht bestaan ten gevolge van een medium. Vandaag de dag weten we, dat er overal in het heelal kwantumfluctuaties zijn. Die verzameling deeltjes vormen dan dat medium.
Dan zou men aan de wet van Stokes kunnen gaan denken en dan zou de viscositeit gemeten kunnen worden.
Is daar kwantitatief iets over te zeggen?

efdee schreef: ↑di 24 okt 2023, 19:22 Is daar kwantitatief iets over te zeggen?

Dat het niet werkt want die constante eindsnelheid is voor ieder deeltje en iedere kracht hetzelfde.

Om die quantumfluctuaties te beschrijven heb je quantum veld theorie nodig, wat op zich ook gebaseerd is op de SRT. Dus de SRT omzeilen gaat zo niet lukken.