sciencetalk

Ik heb hier een antieke telescoop, gebouwd door Jan van der Bildt junior uit Franeker, circa 1770. Het is een niet-omkerende spiegeltelescoop. Er komt bij dit exemplaar wel licht doorheen, maar geen herkenbaar beeld, in ieder geval geen scherp beeld. Misschien is er iets niet goed uitgelijnd. Hij heeft de stralengang van een Gregoriaanse telescoop. Hoe zou je onderzoeken wat er verbeterd kan worden om een scherp beeld te krijgen?

Kan hij makkelijk open? Misschien dat de spiegels van een nieuw oppervlak moeten voorzien?

De spiegel reflecteert 80% van het licht, ik denk niet dat dat het grootste probleem is. Voor het oculair zit een schijf met een kijkgaatje, het lijkt de bedoeling dat het kijkgaatje samenvalt met de uittreepupil van de telescoop. Ik vermoed dat dat kijkgaatje verschoven moet worden. Ik kan die originele schijf met het kijkgaatje niet eenvoudig verschuiven, maar een kartonnen copie met een plakbandje wel. Daarmee lukte het vandaag om een scherp beeld te krijgen van een muur in de verte, al is de beeldkwaliteit en het contrast slecht.

jkien schreef: ↑vr 05 jan 2024, 15:56 De spiegel reflecteert 80% van het licht, ik denk niet dat dat het grootste probleem is.

Spiegelt het echt? Het oppervlak kan ook een beetje mat geworden zijn, dan komt er wel licht van terug maar dat draagt niet bij aan een scherp beeld.

De primaire spiegel reflecteert goed genoeg, lijkt me, afgaande op het spiegelbeeld van de omgeving als je van voren in de telescoop kijkt.

Het effect van uitlijnen blijkt beter aantoonbaar met licht in de omgekeerde richting. Als ik het verschuifbare kartonnen kijkgaatje verlicht met een felle zaklantaarn projecteert de telescoop het onderstaande testbeeld op de muur. Bij A is het kijkgaatje goed uitgelijnd, bij C slecht. Het originele koperen kijkgaatje geeft een testbeeld dat lijkt op C.


Met het goed uitgelijnde kartonnen kijkgaatje wordt het beeld van de muur in de verte ook beter.