Dank u wel, ik had er zelf nog niet eens aan gedacht dat het ook een niet-standaard schrift kon zijn.Ik weet weinig tot niets van alchemie, maar alchemisten staan wel bekend om hun uiterst cryptisch schrift dat vaak alleen zij konden lezen. Latijn is het in ieder geval niet, Fenicisch of Grieks ook niet (al vertoont het wel enige overeenkomst met dat laatste). Zou het langue verte kunnen zijn? Ik weet niet of die taal een geschreven variant heeft.
Dat denk ik ook.volgens mij is het cursief duits met het middenstuk ondersteboven .
Het begint met "Ich pin der ...". Als je dat in google intikt krijg je verwijzingen naar oud duitse teksten. Er staat dus "Ik ben de ..."Ik heb eens thuis zitten graven. Mijn oma beheerste het oud-duitse schrift (handschrift) nog en had mij ooit een "sleutel" gestuurd. Die heb ik gevonden, maar ik kan er nog steeds niet wijs uit, deels omdat de resolutie niet goed genoeg is. Kun je de schriftdelen in een betere resolutie neerzetten? Volgens mij is het geen Duits maar Latijn, ik onderscheid bijv. het woord "leo"......
Het handschrift van mijn oma is het Sütterlin , een gereformeerde vorm van de de "Deutsche Kurrentschrift" http://de.wikipedia.org/wiki/Deutsche_Kurrentschrift , die erg veel lijkt op de "Fraktur" en de "Kanzleischriften".PeterPan schreef:Ik ben aardig thuis in middeleeuws latijn en in oud schrift en ik kan in de tekst niets latijns ontwaren. Je ziet "leo" staan, maar die "l" is geen l maar mogelijk een voor-afkorting (wat met in die tijd veel deed) en die "e" is zeker geen e maar een s. Middeleeuws duits is helaas niet mijn sterkste kant.
Het handschrift is zeker niet te vergelijken met het oud-duitse handschrift van je oma. Ik ben er vrijwel zeker van dat het 16-e eeuws is of eerder.
Geweldig, dat is de tekst.Kaph schreef:I am the true green and Golden Lion without cares,
In me all the secrets of the Philosophers are hidden.
Het drukachtige schrift is zeer arbeidsintensief en werd door kaligrafen (zo mag je ze toch wel noemen) gebruikt bij zeer gewichtige documenten voor vorsten en kloosters. Vogens mij werden de iets minder gewichtige documenten met het "gewone" schrift geschreven.Ik dacht altijd dat voordat er in "Kurrent/Fraktur/Kanzleischrift" geschreven werd, er meer "drukachtig" geschreven werd, zoals in dit voorbeeld uit de 16e eeuw:http://www.faksimile.ch/werke/werk.php? ... r=38&pic=2#
De eerste zin lijkt me goed behalve "guter". Moet dat niet zijn gülden (mede gezien de Engelse vertaling.)Ich pin der war grün und guter leo on sorgen
in mien stockat allen haimkvart der philosofen worgen.
Je kunt niet met hedendaags Duits vergelijken, "stockt" betekent nl. iets anders dan "steckt", en je zult het dus in alle streken tegenkomen. In "mir stockt der Atem in der Kehle" betekent stockt: vastlopen.PeterPan schreef:"stocket" betekent ongetwijfeld "steckt". Heel veel woorden staan niet in een woordenboek, omdat het nu eenmaal onmogelijk is alle regionale verschillen erin op te nemen. In sommige streken in Duitsland hoor je nog "stockt" voor steckt.
Bovendien was er geen uniforme schrijftaal.
Klingt aannemelijk, had "haimlikait" al als optie staan, al vind ik de "k" een beetje vreemd geschreven.Met enige fantasie kan er "haimlikait" staan. Mogelijk sprak de schrijver zelf de ch in haimlichkait niet uit.
Dat ben ik niet met je eens. Als je de laatste letter van het woord bekijkt vind ik hem toch wel heel sterk op de "e" zoals in "leo" lijken. Bovendien is het wel een hele korte "t", als je hem met de "l" en "k" in hetzelfde woord vergelijkt en met de t in "stocke(t).Het woord eindigt duidelijk niet op -are.
Ook dat zie ik niet zomaar. Bovendien klopt de naamval dan niet. Waar komt die lange haal naar beneden vandaan? Wat doet de punt boven het woord? Een foutje?Er staat duidelijk "allen".
Ik zie toch echt "geborgen" staan. Verborgen betekent volgens de bronnen hetzelfde wat nu, in hedendaags Duits verbürgen/verschulden betekent. Ik kon in beide bronnen niet de betekenis vinden in de zin van het Nederlandse "verborgen" Wel bij geborgen. Hieronder een helderder plaatje, iets groter:worgen. In oud schrift wordt een w geschreven als vb. Nu zit er links van de v nog een vreemd haaltje. Geborgen staat er duidelijk niet. Dat haaltje zou kunnen duiden op een afkorting. De v + haaltje zou kunnen slaan op het voorvoegsel "ver".
De uitgang is helaas niet scherp te krijgen voor 100% zekerheid."stocket"
k: de schrijf-k zag er veel simpeler uit dan de huidige k, meesteal 1 open of gesloten lus.Klingt aannemelijk, had "haimlikait" al als optie staan, al vind ik de "k" een beetje vreemd geschreven.Met enige fantasie kan er "haimlikait" staan. Mogelijk sprak de schrijver zelf de ch in haimlichkait niet uit.Dat ben ik niet met je eens. Als je de laatste letter van het woord bekijkt vind ik hem toch wel heel sterk op de "e" zoals in "leo" lijken. Bovendien is het wel een hele korte "t", als je hem met de "l" en "k" in hetzelfde woord vergelijkt en met de t in "stocke(t).Het woord eindigt duidelijk niet op -are.
Op naamvallen moet je niet afgaan.Er staat duidelijk "allen".
Ook dat zie ik niet zomaar. Bovendien klopt de naamval dan niet. Waar komt die lange haal naar beneden vandaan? Wat doet de punt boven het woord? Een foutje?
Ik kan er helaas geen "geborgen" van maken.Ik zie toch echt "geborgen" staan.