sciencetalk

Kan een mens dikker worden, dikker dan op T1, zonder meer te eten dan op T1? Nee, terwijl men zelfs minder eet dan men in die eerdere periode deed?

Twee dingen: men beweegt voor en na die periode hetzelfde, en de gewichtstoename is niet te wijten aan het vasthouden van vocht.

Mag ik deze vraag, die neerkomt op de stelling, elk pondje gaat door het mondje, eens in het midden werpen?

subvraag: zijn er medicijnen waardoor men - bij dezelfde activiteit en dezelfde caloriëeninname- dikker kan worden?

dat verschilt per persoon en het voedsel denk ik...

De stelling sec is zonder meer waar. Elke toename wordt vooraf gegaan door inname. Je kunt niet zwaarder worden als je niet eet of drinkt.

Alleen blijft het bij de een wat beter hangen dan bij de ander. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik raak kan bunkeren zonder gewichtstoename. Het is me nog nooit gelukt om de 80 kg-barrière te doorbreken.

hehe dat heb ik nou ook

alleen dan ben ik nog nooit zwaarder geweest dan 55kg (en ja ik eet genoeg)

daarom zei ik ook dat het per persoon verschilt naar mijn idee

curious schreef:Kan een mens dikker worden, dikker dan op T1,  zonder meer te eten dan op T1? Nee, terwijl men zelfs minder eet dan men in die eerdere periode deed?  

Twee dingen: men beweegt voor en na die periode hetzelfde, en de gewichtstoename is niet te wijten aan het vasthouden van vocht.  

Mag ik deze vraag, die neerkomt op de stelling, elk pondje gaat door het mondje, eens in het midden werpen?

subvraag: zijn er medicijnen waardoor men - bij dezelfde activiteit en dezelfde caloriëeninname-  dikker kan worden?

even voor het goede begrip: wordt er tussen T1 en T2 wel gegeten, of uberhaupt niet? als er wel gegeten wordt, ook al is dat minder dan in de eerste periode, kan men toch aankomen. ook als men het vasthouden van vocht niet meerekent.

Ik vind de vraagstelling vreemd. Je sluit te veel uit. Zoals het hier nu staat (vooral het stukje over "het komt niet door vocht vasthouden'), sluit je al de eerste twee dingen waar je gelijk aan denkt bij gewichtstoename uit.

De meeste medicijnen die ervoor zorgen dat je gewicht toeneemt doen dat ofwel door vocht te laten vasthouden ofwel doordat vet anders/makelijker opgeslagen wordt; je kunt dan dus wel aankomen ook al is je eet- en beweegpatroon niet veranderd.

Zoals iemand al opmerkte kun je natuurlijk niet aankomen zonder dat je iets eet, maar er is ook nog een verschil tussen 'elk pondje gaat door het mondje'(wat eigenlijk impliceert dat je gewoon meer bent gaan eten), en een veranderde stowisseling waardoor je dat wát je eet (en wat voorheen dus geen problemen opleverde), anders verwerkt dan voorheen waardoor je ook aan kunt komen.

Schildkliermedicijnen hebben hier een handje van als ze niet goed afgesteld zijn, bijvoorbeeld. Zelfs als je dan nog eet en drinkt als voorheen, kun je ineens heel erg aankomen of afvallen omdat je stofwisseling een 'verandering' ondergaat.

@Windsurfer:men is lange tijd op een gelijk gewicht en dan terwijl men hetzelfde leef- en eetpatroon aanhoudt komt men plotseling aan, en niet doordat vocht vastgehouden wordt.

Bella Boares geeft dus het antwoord wat ik zocht, nl dat het mogelijk is door medicijngebruik bv, dat het lichaam vet anders/makkelijker opslaat. Ons lichaam dat op een constant gewicht was, blijft dus dezelfde hoeveelheid brandstof innemen, en levert dezelfde hoeveelheid energie -beweegpatroon verandert ook niet- maar houdt tegelijk meer van de binnengekregen brandstof vast (in de vorm van de vetten die het eruit opneemt en zelf eruit omzet).

Ik meende dat dit niet kon. Maar ik wil Bella Boares graag geloven. Misschien zijn er nog andere aanwezigen die haar antwoord willen bestrijden?

Natuurlijk mijn dank Bella, niet elk pondje (méér) gaat (als een pondje meer eten) door het mondje dus, soms kan het lichaam door toedoen van stofwisselingsveranderingen die bij medicijngebruik kunnen optreden, 'economischer' werken met dezelfde hoeveelheid voedsel begrijp ik.

Het is ook mogelijk los van medicijngebruik met hetzelfde eet- en leeftpatroon. Gewicht schommelt bij de meeste mensen een beetje rond het 'setpoint'.

Ook het onder de leden hebben van een virus of iets dergelijks kan je gewicht doen veranderen, zonder dat je doorhebt dat je een virusje hebt.

Ook het onder de leden hebben van een virus of iets dergelijks kan je gewicht doen veranderen, zonder dat je doorhebt dat je een virusje hebt.

Is ook interessant, maar ik neem toch aan dat je bij dit voorbeeld van een virus aan vermageren ipv aankomen moet denken Windsurfer? (en natuurlijk zou men een tijd bedlegerig worden kan dat een gewichtstoename betekenen, maar dat sloten we uit).

groet

Windsurfer schreef:Ook het onder de leden hebben van een virus of iets dergelijks kan je gewicht doen veranderen, zonder dat je doorhebt dat je een virusje hebt.

Is ook interessant, maar ik neem toch aan dat je bij dit voorbeeld van een virus aan vermageren ipv aankomen moet denken Windsurfer? (en natuurlijk zou men een tijd bedlegerig worden kan dat een gewichtstoename betekenen, maar dat sloten we uit).

groet

ja, vermageren inderdaad.

De meeste medicijnen die ervoor zorgen dat je gewicht toeneemt doen dat ofwel door vocht te laten vasthouden ofwel doordat vet anders/makelijker opgeslagen wordt; je kunt dan dus wel aankomen ook al is je eet- en beweegpatroon niet veranderd.  

Kan je een voorbeeld geven van een medicijn dat er voor zorgt dat jouw lichaam meer vet opslaat zonder meer Kcal in te nemen?

Ik heb nog te weinig van medicijnen geleerd om daar een uitspraak over te durven doen.

Wat ik wel weet is dat van mijn professor heb geleerd dat bij normale indviduen (die geen medicijnen slikken enz) het verschil in basaal metabolisme nog geen 5% is.

Dus, in het algemeen mag je zeggen dat elk pondje door het mondje gaat.

Hoe hoog jouw basaal metabolisme is is mede afhankelijk van jouw bewegingspatroon. Als jij elke week 50 km loopt dan heb je een hoger basaal metabolisme dan wanneer je niets aan sport doet.

Dit kan één verklaring zijn waarom sommigen kunnen eten wat ze willen: ze bewegen gewoon veel en hebben daardoor een hoger basaal metabolisme, dat valt mij toch vaak op bij dat type mensen. Ik ken ze ook.

Ook moet je er op letten dat er nog een groot verschil is tussen veel eten en veel kCal eten. Groenten bevatten maar zo'n 40 kCal per 100 g. Choco bevat ruim 500 kCal per 100 gram. Als je dus een beetje dik beleg op jouw brood doet met choco of oude kaas (goed voor ruim 400 kCal per 100 gram) dan krijg je al snel te veel energie binnen.

Geloof dus niet al te snel deze indianenverhalen dat de één veel minder snel dik wordt dan de ander.

Er zijn natuurlijk zoals altijd ook hier wel weer uitzonderingen maar ook niet meer dan dat volgens de huidige inzichten.

Gewicht schommelt bij de meeste mensen een beetje rond het 'setpoint'.  

Dat is tegenwoordig een populaire theorie onder de wetenschappers, ik heb er al eens melding van gemaakt op dit forum.

Vetcellen scheiden leptine af, een hormoon dat de eetlust regelt. Één thesis is dat bij dikkere mensen de receptoren voor leptine minder goed werken en ze daardoor een te grote eetlust hebben.

Het blijft dus nog altijd een kwestie van 'elk pondje gaat door het mondje', ook binnen de set-point theorie. Als je je bewust bent van wat je eet en daar naar handelt en ook voldoende beweegt dan kan je volgens mij toch probleemloos onder jouw setpoint zitten en blijven zitten, wie weet verandert jouw setpoint dan ook wel maar dat is mijn speculatie.

Ik heb een bedenking bij die set-point theorie. Als het inderdaad zo is dat die leptinereceptoren minder gevoelig worden dan zou dat toch ook een gevolg kunnen zijn van het te veel eten?

Dat lijkt mij veel logischer, het is nl. een veelvoorkomende eigenschap bij receptoren dat ze desensitizeren (minder gevoelig worden) bij een te grote stimulatie. Dit is een beschermende eigenschap om een zeker evenwicht te kunnen handhaven.

Je ziet bijvoorbeeld ook bij obese mensen dat de insulinereceptoren minder gevoelig worden, uiteraard omdat obese mensen meestal veel te veel suikers binnenkrijgen en er dus veel meer insuline wordt gemaakt.

Voor zover ik het weet is zo'n verstoring van het evenwicht in het begin reversibel, als het aanhoudt dan kan je diabetes krijgen.

Een typisch voorbeeld waarbij je te maken hebt met gewichtstoename door medicijnen is pretnison. Je kan dan ook een typisch 'pretnison gezicht' krijgen.

...en gaat het daarbij om vet of om het vasthouden van vocht Wouter?

Ik ben dáar nu juist in geinteresseerd omdat vocht geen caloriëen bevat; het lijkt mij dus interessant om te weten of er medicijnen/ziektebeelden zijn door toedoen waarvan het lichaam anders (zuiniger) met caloriëen (vetten met name) om gaat springen. (zoals Bella beaamt)

Ik weet niet of dit wetenschappelijk is onderbouwd, maar zoals ik al noemde de schildkliermedicijnen zoals Thyrax kunnen, als ze niet goed afgesteld zijn, ervoor zorgen dat de schildklier te snel of te langzaam gaat werken. In het laatste geval gaat de stofwisseling omlaag en houdt men zowel vocht vast als maakt men meer vet aan. Mensen zijn dan ook eerder moe en hebben eerder de neiging om te blijven zitten, maar ook mensen die zichzelf dwingen toch normaal te bewegen kunnen dan aankomen.

Ik ben het dan ook niet helemaal eens met Abert davinci dat het idee dat de een sneller dik wordt dan de ander altijd een uitzondering zou zijn. Natuurlijk heb je gelijk met het broodbelegvoorbeeld, en inderdaad zullen daar veel gevallen aan te wijten zijn, maar tegelijkertijd zijn er ook genoeg mensen met een gezond eetpatroon die nog steeds sneller aankomen dan anderen als ze eens iets eten dat bij anderen geen probleem oplevert, en zelfs als ze dat niet doen en er een heel normaal gezond eet- en leefpatroon op nahouden, soimpelweg omdat hun stofwisseling langzamer gaat dan die van anderen.

Er zijn toch ook mensen die alles kunnen eten en toch niet aankomen, zoals je hierboven kunt zien? Zij hebben waarschijnlijk een snellere stofwisseling.

er was een genetisch defect dat je dikker maakte, bij hoeveel % van de mensen dat is weet ik niet, niet al te groot in ieder geval. het kan dus wel degelijk, gewichtstoename zonder meer te eten.