1 van 2
Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 15:15
door da_cobra
Ik heb net een artikel gelezen in de krant over een parachutiste waarvan haar parachute weigerde.
Ik kan me de doodsangst die die vrouw doorstaan heeft moeilijk voorstellen.
Maar mijn vraag is nu : Als je van zo'n hoogte valt. Ben je bij bewustzijn totdat je de grond raakt of verlies je het bewustzijn door de snelheid of door angst of iets anders?
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 16:35
door Assassinator
misschien dat je flauw valt door de pure angst, of zelfs bewusteloos. het is héél stressvol.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 16:39
door Jan van de Velde
Door de snelheid zelf zul je het bewustzijn niet verliezen. Ik denk dat dat met 200 km/h wel een eind ophoudt, ongeacht de hoogte vanwaar je valt. Als je echt je best doet door een duikhouding aan te nemen moet dat overigens wel sneller kunnen:
http://hypertextbook.com/facts/JianHuang.shtml
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 19:11
door Archeopteryx
Niet de val zelf inderdaad, ook niet de angst, het is geen typische menselijke reactie om flauw te vallen in geval van angst, daar heb je immers niks aan...
Dus dan toch maar het neerploffen. In een fractie van een seconde is het hele lichaam verpulverd.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 21:20
door Spitfire28
Archeopteryx schreef:Niet de val zelf inderdaad, ook niet de angst, het is geen typische menselijke reactie om flauw te vallen in geval van angst, daar heb je immers niks aan...
Dus dan toch maar het neerploffen. In een fractie van een seconde is het hele lichaam verpulverd.
meen nochthans ergens gelezen te hebben dat indien je bv van een heel hoog gebouw zou afvallen, dat je een grote kans hebt om voor je neerploft te sterven aan een hartaanval
maar dan bedenk ik: een hartaanval duurt ook een poosje (enkele seconden, minuten?) voor je daar aan sterft ...
dus ik weet het niet
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 22:14
door RobertJ
Vergeet het maar, de kans dat je een hartaanval krijgt door de val is praktisch nul. Tenminste als je van een normale gezondheid kan spreken, het is absoluut zo dat de hartslag in tempo omhoog vliegt, iets wat vrij natuurlijk is tijdens een levensbedreigende situatie.
Hoge snelheden en grote versnellingen hebben invloed op het hartritme, maar tijdens een vrije val zijn deze geen van beide groot genoeg om bij een normaal gezond persoon problemen te veroorzaken.
Van de tweede wereld oorlog zijn 3 mannen bekend die een val van 6000 meter hebben overleefd, na zo'n 300 meter bereikte ze al hun maximale snelheid van ±200 km/u, de reden waarom ze bewusteloos raakte was dat ze op die hoogte een gebrek aan zuurstof hadden en een intense kou moesten doorstaan.
Meeste parachutisten die in een vrije val terecht komen als hun parachute het niet blijkt te doen zijn tot op het allerlaaste moment bezig om bij voorbeeld hun reserve parachute open te krijgen.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: ma 20 nov 2006, 22:16
door TD
Ik zou het niet proberen, maar ik vrees dat het goed mogelijk is dat je tot "beneden" bij bewustzijn bent. Inderdaad geen prettige gedachte...
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: di 21 nov 2006, 14:22
door Benm
de reden waarom ze bewusteloos raakte was dat ze op die hoogte een gebrek aan zuurstof hadden en een intense kou moesten doorstaan.
Dat lijkt me eerlijkgezegd nogal stug, tenzij alle parachutisten bewusteloos raakten, met name die MET een goed werkende chute - dan word je immer langer blootgesteld aan ijle lucht en koude.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: di 21 nov 2006, 14:47
door RobertJ
Benm schreef:
de reden waarom ze bewusteloos raakte was dat ze op die hoogte een gebrek aan zuurstof hadden en een intense kou moesten doorstaan.
Dat lijkt me eerlijkgezegd nogal stug, tenzij alle parachutisten bewusteloos raakten, met name die MET een goed werkende chute - dan word je immer langer blootgesteld aan ijle lucht en koude.
Meeste parachutisten springen niet op 6 kilometer hoogte uit een vliegtuig, maar een beduidend stuk lager (4 km of minder) en ook brengen zij eerst nog een tijdje in vrije val door alvorens de parachute open gaat. Dat verschil in hoogtes is net voldoende.
Alleen militairen zullen soms van grotere hoogtes springen (tot wel 12 km toe), maar die doen dit dan wel onder gecontroleerde omstandigheden en met een zuurstof maskers.
Ik zit hier nog te typen. dus het bewijs dat springen van 4 km hoogte wel te overleven is, en als dat niet voldoende is, mijn moeder heeft een paar jaar geleden een tandemsprong gemaakt en die leeft ook nog.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: di 21 nov 2006, 15:55
door Benm
Ah ok, ik nam uit je verhaal aan dat een hele club van 6km sprong, waarvan 3 met een defecte chute.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: wo 22 nov 2006, 13:49
door da_cobra
Dus ik mag ervan uit gaan dat de vrouw t.e.m. de impact bij bewustzijn was?
Damn, lijkt me niet echt een leuke ervaring...
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: wo 22 nov 2006, 14:15
door Windsurfer
Ik denk dat je lichaam in shock raakt door de ondraaglijke stress. En dat je dus niet bij bewustzijn bent op het moment dat je de grond raakt.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: do 23 nov 2006, 15:26
door albert davinci
Het lijkt mij flauwekul dat de meesten bewusteloos zouden geraken omdat de meesten (uitgezonder de mensen die zeer snel flauwvallen) in andere zeer stresserende situaties ook niet bewusteloos geraken. Zo heb ik zelf eens een zeer bedreigende situatie meegemaakt tijdens een vakantiebaantje. Een zware metalen plaat die met grote snelheid naar een stevige metalen wand toekwam op het moment dat mijn hand er volledig tussen zat. De plaat werd getriggerd doordat ik met mijn hand voor een 'oogje' kwam (zo'n LDR-sensor). Ik kon, dankzij het feit dat ik zeer snelle reflexen heb, mijn hand nog net op tijd weg halen (<0,5 sec vanaf de start van de beweging t/m het moment dat de plaat de wand raakt in welke ik moest reageren en mijn hand volledig moest wegtrekken) en ik voelde bij het wegtrekken van mijn hand nog de metalen plaat.
Dat was toch zo goed als een levensbedreigende situatie, als ik mijn hand niet op tijd had weggetrokken dan was die vermoedelijk verbrijzeld geweest, in mijn persoonlijke perceptie (dat is wat in dit geval relevant is aangezien het de reactie van het lichaam bepaalt) is een verbrijzelde hand, uitgaande van een levenslange ernstige handicap, net zo erg of erger dan wanneer je overlijd. Als ik flauw was gevallen dan had ik mijn hand niet kunnen wegtrekken. In plaats van flauw te vallen was ik zelfs scherper en alerter dan anders alsof de tijd vertraagde en ik het in slow-motion zag.
Nu is er 1 groot verschil met zo'n fatale parachutesprong/basejump, ik kon nog zinvol handelen om schade te voorkomen, bij zo'n vrije val met een defecte parachute weet je dat je niets meer kan doen buiten bidden
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: do 23 nov 2006, 15:51
door RobertJ
Nu is er 1 groot verschil met zo'n fatale parachutesprong/basejump, ik kon nog zinvol handelen om schade te voorkomen, bij zo'n vrije val met een defecte parachute weet je dat je niets meer kan doen buiten bidden
Toch is dat niet altijd het geval, de weigerende reserve chute proberen open proberen te krijgen bijvoorbeeld. Het ding hoort normaal gesproken automatisch open te gaan als men beneden een bepaalde hoogte komt met een te hoge snelheid.
Mocht dat niet het geval zijn, dan kan je altijd nog de handbediening proberen, de handel ter hoogte van je borst. En dat is ook wat meestal gezien wordt als er weer een parachutist te pletter stort. Wild rukkend aan zijn spullen om in ieder geval nog wat open te proberen krijgen.
Re: Dood na een vrije val
Geplaatst: do 23 nov 2006, 16:12
door Windsurfer
Nu is er 1 groot verschil met zo'n fatale parachutesprong/basejump, ik kon nog zinvol handelen om schade te voorkomen, bij zo'n vrije val met een defecte parachute weet je dat je niets meer kan doen buiten bidden
En dat is het cruciaal punt ook gelijk: het is bekend uit de psychotraumatologie dat wanneer slachtoffers in een situatie belandt zijn waarin niets helpt (bijvoorbeeld verkrachting) dat men als het ware onmachtig wordt en het laat gebeuren. Ook uit verslagen uit concentratiekampen is dit fenomeen bekend.
Op het moment dat iets gepaard gaat met ernstige stress (hyperarousal) is er- tegen de verwachting in- de mogelijkheid dat het lichaam op 'stand by' gaat, dus in shock geraakt. Bij dieren zie je deze reflex ook.