sciencetalk

Van alle woorden die ik in mijn leven ben tegengekomen, heb ik nog de meeste hinder ondervonden van het woord ordinair.

ordinair' (< Fr.), bn., 1 gewoon, gebruikelijk, alledaags. - 2 (in ong. zin) van slechte kwaliteit, gemeen, gering, minderwaardig; plat.

Bron: Kramers

Prisma en Van Dale vermelden bij de tweede betekenis nog 'onbeschaafd'(vulgair.)

Als ik een zin lees met het woord ordinair erin, komt het tamelijk vaak voor dat ik niet welke betekenis het woord heeft, want eigenlijk zijn de twee betekenissen twee uitersten. Onbeschaafd kan namelijk gezien worden als ongewoon en dat is het tegenovergestelde van de eerste betekenis, die luidt als gewoon.

In sommige gevallen kan uit de context de betekenis worden afgeleid, maar dikwijls is dit niet het geval.

Hebben jullie ook problemen met dit woord?

Ik heb er niet zo'n probleem mee, omdat ik het eigenlijk altijd wel uit de context op kan maken.

Tja, ik denk dat je het moet bekijken vanuit het standpunt van iemand die tot "de betere klasse" behoort. Zo iemand kijkt in sommige gevallen neer op iemand die "normaal" is, zoals het gros der mensen.

Als ik een zin lees met het woord ordinair erin, komt het tamelijk vaak voor dat ik niet welke betekenis het woord heeft

Ik ben in het Nederlands nog nooit een zin tegengekomen waarin ordinair de betekenis 'gewoon' heeft. In het Engels wel ("Ordinarily, ..."). Wat voor teksten lees je zoal?

theJeter schreef:Als ik een zin lees met het woord ordinair erin, komt het tamelijk vaak voor dat ik niet welke betekenis het woord heeft

Ik ben in het Nederlands nog nooit een zin tegengekomen waarin ordinair de betekenis 'gewoon' heeft. In het Engels wel ("Ordinarily, ..."). Wat voor teksten lees je zoal?

Dat laatste kan ik niet in zijn naam beantwoorden maar tik eens "ordinaire ****" of "ordinair ventje" in in Google.

theJeter schreef:Als ik een zin lees met het woord ordinair erin, komt het tamelijk vaak voor dat ik niet welke betekenis het woord heeft

Ik ben in het Nederlands nog nooit een zin tegengekomen waarin ordinair de betekenis 'gewoon' heeft. In het Engels wel ("Ordinarily, ...").

Ik snap gewoon niet dat het Franse woord [/i]ordinair[/i](wat gewoon betekend) naar zowel gewoon als onbeschaafd is vertaald. Voor dat laatste woord hebben de Fransen namelijk vulgair. De dubbele(tegenstrijdige) betekenis zaait alleen maar overbodige verwarring.

Neem nou de Franse zin 'Je le trouve un peu ordinaire.' Dat zou vertaald worden naar 'Ik vind hem een beetje ordinair.' Uit de Franse zin kan je perfect opmaken dat het om een jongen gaat, die een beetje gewoontjes is. Als ik zo de Nederlandse zin zie staan, dan weet ik echt niet of er gewoontjes of onbeschaafd mee wordt bedoeld.

Ik begrijp je volledig en ben het er mee eens. Meestal komt het voor in de betekenis van onbeschaafd (ten minste, dat kom ik het vaakst tegen).

Zo had ik dat vroeger met het woord dadelijk.

Men gebruikt dat meestal als "op korte termijn", "over een paar minuten".

Maar ook heeft het de betekenis "direct", "onmiddelijk". Dus beide een tijdsaanduiding, maar wel verschillende. En dat is nu net niet de bedoeling van een woord: twee uiteenlopende betekenissen.

Troy schreef:

theJeter schreef:Als ik een zin lees met het woord ordinair erin, komt het tamelijk vaak voor dat ik niet welke betekenis het woord heeft

Ik ben in het Nederlands nog nooit een zin tegengekomen waarin ordinair de betekenis 'gewoon' heeft. In het Engels wel ("Ordinarily, ..."). Wat voor teksten lees je zoal?

Dat laatste kan ik niet in zijn naam beantwoorden maar tik eens "ordinaire ****" of "ordinair ventje" in in Google.

In die context wordt volgens mij "inferieure ****" / "ondeugdelijk ventje" bedoeld. Dus niet "gewone ****" of "gewoon ventje".

Volgens mij kan je de bedoelde betekenis van het woord "ordinair" altijd wel uit de zin opmaken. Ik heb ook nog noit iemand horen zeuren over het bijvoorbeeld woord "weg".

Troy schreef:

theJeter schreef:Als ik een zin lees met het woord ordinair erin, komt het tamelijk vaak voor dat ik niet welke betekenis het woord heeft

Ik ben in het Nederlands nog nooit een zin tegengekomen waarin ordinair de betekenis 'gewoon' heeft. In het Engels wel ("Ordinarily, ..."). Wat voor teksten lees je zoal?

Dat laatste kan ik niet in zijn naam beantwoorden maar tik eens "ordinaire ****" of "ordinair ventje" in in Google.

Wat evilbu hier zegt is alleen maar een bevestiging van Troy, in plaats van een ontkrachting

Precies andersom dus: ordinair in de betekenis van 'gewoon' komt veel minder voor.

Volgens mij kan je de bedoelde betekenis van het woord "ordinair" altijd wel uit de zin opmaken. Ik heb ook nog noit iemand horen zeuren over het bijvoorbeeld woord "weg".

zeu·ren

onovergankelijk werkwoord; zeurde, heeft gezeurd; afleiding(en): zeurder



langdurig op vervelende toon of lastige wijze over iets spreken,

veelal om zich te beklagen of om een verlangen te uiten.

Dat gebeurt hier toch niet

RoelO schreef:Volgens mij kan je de bedoelde betekenis van het woord "ordinair" altijd wel uit de zin opmaken. Ik heb ook nog noit iemand horen zeuren over het bijvoorbeeld woord "weg".

zeu·ren

onovergankelijk werkwoord; zeurde, heeft gezeurd; afleiding(en): zeurder



langdurig op vervelende toon of lastige wijze over iets spreken,

veelal om zich te beklagen of om een verlangen te uiten.

Dat gebeurt hier toch niet

Ik beklaag me wel over de vertaling vanuit het Frans.

Hoe dan ook, die vergelijking met 'weg' raakt kant noch wal, wijl het daar niet om twee tegenstrijdige betekenissen gaat.

Volgens mij kan je de bedoelde betekenis van het woord "ordinair" altijd wel uit de zin opmaken.

'De jongen is ordinair.'

Mag jij mij wel eens vertellen, wat ordinair in dit geval betekend.

RoelO schreef:Volgens mij kan je de bedoelde betekenis van het woord "ordinair" altijd wel uit de zin opmaken. Ik heb ook nog noit iemand horen zeuren over het bijvoorbeeld woord "weg".

zeu·ren

onovergankelijk werkwoord; zeurde, heeft gezeurd; afleiding(en): zeurder



langdurig op vervelende toon of lastige wijze over iets spreken,

veelal om zich te beklagen of om een verlangen te uiten.

Dat gebeurt hier toch niet

sorry!

'zaniken ww zaniken; aanhoudend praten over eenzelfde onderwerp, veelal op klagende toon; door langdurig vragen trachten iets af te dwingen

oke

@ theJeter: RoelO bedoelde waarschijnlijk niet uit de zin, maar uit de context.

Dit doet me denken aan Engelse toetsen op het VWO: je kreeg 5 woorden; met elk moest een zin gefabriceerd worden waaruit de betekenis duidelijk werd.

Bijvoorbeeld het woord healthy. Als je het echt niet wist, maakte je er maar van: That boy is completely healthy of iets dergelijks

En wat betreft die negatieve connotatie bij het Nederlandse gebruik van het woord ordinair denk ik dat gezocht moet worden in het feit dat eertijds de gegoede burgerij Frans sprak en zich beter voelde dan het ordinaire (lees: gewone) volk. In het Frans zelf betekent ordinair gewoon "gewoon", en wordt voor zoiets eerder het woord "vulgair" gebruikt, en dat klinkt in Nederland dan ook extra vies. Daar haal je niet alleen je neus voor op, maar daar loop je in een zo groot mogelijke boog omheen.