1 van 1

[ materialenleer ] amorf = doorzichtig?

Geplaatst: zo 29 apr 2007, 11:56
door Cerium
Hallo,

Amorfe stoffen zijn zoals jullie wel weten meestal doorichtig, en dit zowel in de vloeibare ls in de vaste vorm. Maar ik heb daar eens over nagedacht en ik vind dit niet erg logisch. Een amorfe stof kan je bvb vergelijken met een bol garen, helemaal opgerold (veronderstel even dat we met macromoleculaire stoffen te maken hebben).

Een kristallijne stof kan je vergelijken met een klimrek bijvoorbeeld; regelmatig opgebouwd bestaande uit repeterende eenheden, kubussen of iets dergelijks.

Nu is het wel zo dat je doorheen een klimrek kan kijken en door een bol garen niet. Wat ik dan ook niet begrijp is dat amorfe macromoleculaire stoffen meestal doorzichtig zijn. Heeft iemand hier een verklaring voor?

Bedankt

Re: [ materialenleer ] amorf = doorzichtig?

Geplaatst: zo 29 apr 2007, 12:03
door oscar2
Iets is alleen ondoorzichtig als het licht absorbeerd of verstrooit.

Als je het over polymeren hebt: die hebben over het algemeen alleen covalente bindingen. En die absorberen geen zichtbaar licht (wel uv).

Dus polymeren kunnen alleen ondoorzichtig zijn als ze een pigment bevatten of als ze licht verstrooien. Dat laatste gebeurt als de stof niet homogeen is (inhomogene brekingsindex geeft verstrooing)

Re: [ materialenleer ] amorf = doorzichtig?

Geplaatst: ma 21 mei 2007, 21:30
door wombat
Ik denk niet dat het zo simpel is doorzichtigheid versus kristal.

Er zijn vele kristallijne stoffen die ondoorzichtig zijn maar ook vele die wel doorzichtig zijn. Denk aan diamant of ijzer. Beidden zijn kristallijn, het ene doozichtig het andere niet.

Mengsels van amorfe en kristallijne stoffen zijn ondoorzichtig. waarschijnlijk door de verschillende bekingsindex van de stoffen. Bij sommige kunststoffen zie je dat ze overgaan van doorzichtig naar wit (ondoorzichtig) als ze plastisch uitgerekt worden. Een deel in de amorfe massa moleculen gaat dan als lijnen naast elkaar liggen en krijgt hierdoor min of meer een faseovergang. Van amorf naar kristallijn. Hierbij komt warmte vrij, die is ook te meten.

Je hebt dan een mengsel van kristalieten en amorf materiaal.

Bij rubber werkt het ook. Je ziet het beige/bruine bandje enigzins lichter van kleur worden op de deformatie. Er is een temp.verhoging. Als je het stiekje ontspant dan gaat het gedeeltelijk weer in de oude vorm terug en dat kost dan warmte die het materiaal uit de omgeving onttrekt.