sciencetalk

Mensen die zich in hun leven oneerlijk behandeld voelen of het leven onrechtvaardig vinden, hebben 55 procent meer kans op een hartaandoening dan mensen die vinden dat het leven wél eerlijk is.

Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Londen, dat binnenkort wordt gepubliceerd in het Journal of Epidemiology and Community Health.

Lees meer... Elsevier

Ik raak altijd geïrriteerd als ik dit soort onderzoeken lees.

Totaal geen relevantie.

Weinig onderzochte personen (6000).

Ontzettend subjectief: "Ik heb vaak het gevoel dat ik oneerlijk word behandeld." alsof iedere 'ja' als antwoord hetzelfde is.

Lachwekkende, nee zelfs trieste opmerking/conclusie:

De resultaten van zijn onderzoek maken van De Vogli een ambitieus man: 'Ik weet dat het nogal hoog gegrepen is, maar de les die we uit dit onderzoek moeten trekken is dat we moeten streven naar een eerlijke en rechtvaardige maatschappij,' zegt hij tegen de Britse omroep BBC.

We moeten streven naar een eerlijke en rechtvaardige maatschappij omdat er dan minder hartkwalen zullen zijn

Dat is nog de láátste reden voor een eerlijke en rechtvaardige maatschappij!!

Zie de post van Peterpan over wetenschap en relevantie.

Voor je andere opmerkingen denk ik dat het toch zinvoller zou zijn de methodologie van het artikel meer in detail te bekijken dan 'het zijn maar 6000 mensen'. Als ik 3 keer de spanning meet over een weerstand bij gegeven stroom heb ik ruim voldoende statistiek om de geldigheid van de wet van Ohm na te gaan. Het hangt er dus maar vanaf hoe groot de correlatiecoëfficiënt is. Bovendien mogen we hopen dat hun resultaten significant zijn, en dergelijke uitspraken zijn niet minder geldig als er minder data zijn.

Men onderzoekt iets subjectief: hoe een persoon iets aanvoelt. Een subjectieve vraag is dus wenselijk. Iets objectiefs bestaat overigens geeneens in experimenteel onderzoek (als we het echt tot in het kleinste filosofisch detail willen doordrijven). Dat de media volhangen van opgeblazen, soms wat ongelukkige, uitspraken, is natuurlijk niet tegen te spreken.

Hoewel dit mij niet interesseert, zie ik niet in waarom nu zo moet ingekapt worden op 'dit soort onderzoeken'.

Zie de post van Peterpan over wetenschap en relevantie.

Hij heeft het daar over wetenschap (en andere zaken) en nut.

Als nu een oplossing wordt gevonden om het aantal hartkwalen terug te dringen, oke.

Als de psychologie wordt geholpen, goed. Maar dat een gevoel van ongelijkheid negatieve gevoelens bij iemand oproept, weet Klaas Vaak ook. Dat negatieve emoties vaak een schadelijk effect hebben op de lichamelijke gezondheid, idem.

Een gevoel van oneerlijkheid roept volgens het onderzoek negatieve emoties op

Goh.

, die een schadelijk effect hebben op de lichamelijke gezondheid.

Nou nou.

Voor je andere opmerkingen denk ik dat het toch zinvoller zou zijn de methodologie van het artikel meer in detail te bekijken dan 'het zijn maar 6000 mensen'. Als ik 3 keer de spanning meet over een weerstand bij gegeven stroom heb ik ruim voldoende statistiek om de geldigheid van de wet van Ohm na te gaan. Het hangt er dus maar vanaf hoe groot de correlatiecoëfficiënt is. Bovendien mogen we hopen dat hun resultaten significant zijn, en dergelijke uitspraken zijn niet minder geldig als er minder data zijn.

Inderdaad, juíst bij een wetmatigheid als de wet van Ohm kan dat. Ik geef toe dat 'het zijn maar 6000 mensen' een beetje ondoordacht overkomt, en dat het aantal mensen niet het belangrijkste is.

Men onderzoekt iets subjectief: hoe een persoon iets aanvoelt. Een subjectieve vraag is dus wenselijk. Iets objectiefs bestaat overigens geeneens in experimenteel onderzoek (als we het echt tot in het kleinste filosofisch detail willen doordrijven). Dat de media volhangen van opgeblazen, soms wat ongelukkige, uitspraken, is natuurlijk niet tegen te spreken.

Natuurlijk zijn de antwoorden subjectief...maar

Begin jaren negentig kregen zij de volgende stelling voorgelegd: 'Ik heb vaak het gevoel dat ik oneerlijk word behandeld.'

deze stelling is toch op ontzettend veel manieren te interpreteren? Veel te algemeen. Als 100 mensen daar 'ja' op antwoorden, kan dat 100 verschillende oorzaken hebben, en kan het gaan om 100 verschillende soorten 'ongelijke behandeling'.

Hoewel dit mij niet interesseert, zie ik niet in waarom nu zo moet ingekapt worden op 'dit soort onderzoeken'.

Ik krijg vaak het gevoel dat er veel psychologisch, sociologisch onderzoek wordt gedaan waarbij de conclusies volledig voorspelbaar, niet-opzienbarend, en logisch zijn. Dat vind ik zonde.

Ik zou graag het volledige verslag van het onderzoek en de methodologie eens zien... Als ze werkelijk met slechts die ene vraag gewerkt hebben, vind ik de kritiek van Phys correct. Maar normaal gezien zou dit soort onderzoek toch betrouwbaar moeten zijn... Met de correcte statistische methodes is de steekproef trouwens wel groot genoeg.

Mensen die zich in hun leven oneerlijk behandeld voelen of het leven onrechtvaardig vinden, hebben 55 procent meer kans op een hartaandoening dan mensen die vinden dat het leven wél eerlijk is.

Het is me wat... straks blijkt dat het merendeel van de hartpatienten het echt oneerlijk vindt dat juist zij een hartkwaal opliepen, en hun buurman niet

Het is me wat... straks blijkt dat het merendeel van de hartpatienten het echt oneerlijk vindt dat juist zij een hartkwaal opliepen, en hun buurman niet