sciencetalk

Reactie op een uitspraak van Don quichot komende uit deze topic.

Anyway, dit is de reden waarom ik van mening ben dat deze manier van doen nooit iets positiefs op kan leveren, noch op een forum, noch op een school.

Let's agree to disagree. Soms is autoriteit nodig, soms niet.

We hebben op dit forum het beleid dat we openstaan voor ideeën en overleg maar wanneer het puntje bij paaltje komt de mods de knoop doorhakken, dit altijd in overleg met elkaar en met de beheerder na zorgvuldig alle argumenten te hebben afgewogen. Dat is een visie die ik volledig steun.

Soms is er echter wel autoriteit nodig. Een leraar wiskunde zal meer kennis en inzicht hebben in de wiskunde dan 99,5-100% van de leerlingen. Op dat vlak is er autoriteit nodig; niet de leerling maar de leraar bepaalt wat wiskundig wel en niet klopt. Wel kan de leraar, wanneer hij daar voor open staat en de leerlingen daar toe in staat zijn, overleggen over de wijze waarop hij zijn lessen indeelt. Dit in die mate waarin hij in staat is om gelijkwaardige alternatieven voor te leggen.

Een leger zou dan weer volledig in het soep lopen zonder een ijzersterke chain of command. Ik zal er geen plaatje bij hoeven te schilderen wat er in een oorlog zou gebeuren wanneer deze ketting er niet zou zijn. Dit is echter weer een hele andere discussie.

Wat een rare openingspost, ik begrijp er niks van.

Wat is je stelling en ten aanzien van wat?

En hoe ligt de link naar de filosofie in deze discussie?

Als je mijn mening zou vragen dan denk ik dat het vooral om de acceptatie van de autoriteit gaat.

Het verschil tussen een held en een idioot is het publiek: Hoe het publiek het interpreteert, als een heldendaad of een dwaasheid , bepaald de rol die men speelt. De handeling op zichzelf heeft hier weinig mee te maken.

Even zo is een koning alleen koning indien het volk hem accepteert in de rol van koning.

Btw. ook in oorlogstijd moet een soldaat onrechtmatige opdrachten weigeren; Zelfs daar is autoriteit niet absoluut.

qrnlk schreef:Als je mijn mening zou vragen dan denk ik dat het vooral om de acceptatie van de autoriteit gaat.

Het verschil tussen een held en een idioot is het publiek: Hoe het publiek het interpreteert, als een heldendaad of een dwaasheid , bepaald de rol die men speelt. De handeling op zichzelf heeft hier weinig mee te maken.

Even zo is een koning alleen koning indien het volk hem accepteert in de rol van koning.

Btw. ook in oorlogstijd moet een soldaat onrechtmatige opdrachten weigeren; Zelfs daar is autoriteit niet absoluut.

Is het dan niet vooral een ethisch vraagstuk?

Gaat het AdV dan om de acceptatie van autoriteit of het opleggen van autoriteit?

Autoriteit in zijn algemeen? Of enkel in de beroeps en opleidingssfeer?

jdr schreef:Is het dan niet vooral een ethisch vraagstuk?

Gaat het AdV dan om de acceptatie van autoriteit of het opleggen van autoriteit?

Autoriteit in zijn algemeen? Of enkel in de beroeps en opleidingssfeer?

Ik heb dit preventief afgesplitst van het feedbacktopic omdat don quichot kennende hij op deze opmerking zal willen reageren (waar hij groot gelijk in heeft) en er zodoende een discussie ontstaat. Wanner deze discussie in dezelfde posts plaatsvindt als het feedbackonderwerp dan lopen er 2 zaken door elkaar.

Don quichot heeft, zoals jullie zelf ook zullen hebben gelezen (anders zouden jullie niet gereageerd hebben mag ik hopen) in het feedbacktopic de stelling ingenomen dat autoriteit per definitie destructief werkt, ik heb genuanceerd dat autoriteit in sommige kwesties wel en in andere kwesties niet noodzakelijk is.

Is het dan niet vooral een ethisch vraagstuk?

Volgens mij niet, het gaat om de vraag ofdat autoriteit nodig is, niet over de vraag of autoriteit juist is. Dit is volgens mij een filosofische vraag maar de beslissing hierover laat ik aan Ypsilon.

Gaat het AdV dan om de acceptatie van autoriteit of het opleggen van autoriteit?

Autoriteit in zijn algemeen? Of enkel in de beroeps en opleidingssfeer?

Vooralsnog geen van allen. Het gaat mij er om om een opmerking wat te nuanceren en dat kon niet in het topic zelf omdat het een offtopicopmerking was.

Dus de stelling is: Is het denkbaar dat autoriteit in sommige gevallen nodig is. (?)

Dan maakt je onderscheid tussen 'nodig' en 'juist'.

Wat is hierin het verschil volgens jou en hoe maakt dit verschil dat het dan wel gaat om een filosofische discussie ipv een ethische?

Waar het nodig is is het toch ook in alle gevallen juist en andersom?

Wacht eventjes hoor, ik denk dat ik twee belangrijke dingen te zeggen heb.

Als allereerste:

Het gaat er niet om dat autoriteit an sich destructief werkt, maar de manier van aanwenden. Het enige moment waarop autoriteit niet destructief werkt is op het moment dat er door iemand om hulp gevraagd wordt. Dit brengt ons tot de betekenis van autoriteit. Dit betekend namelijk een volledige kennis hebbende van. Door zieke geesten ook wel opgevat als macht. Wat precies aanduidt waar de manier van aanwenden problemen oplevert.

Ten tweede:

Op de vraag: "Is het denkbaa dat autoriteit in sommige gevallen nodig is?" kan ik allen maar antwoorden: Dan en slechts dan als die autoriteit op het moment van vragen of ervoor misbruikt is is de zin van macht (bijvoorbeeld merkbaar in oorlogstijd). In alle andere gevallen is autoriteit niet nodig.

Ik bedoel hiermee dat macht zichzelf afdwingt (anders vervalt de macht), maar dat autoriteit nu juist toestaat dat mensen andere gedachten en werkwijzen hebben. Het spoort het juist aan. Zonder dat diverse referentiekader kan men immers nooit een autoriteit zijn. Hierin maakt het verschil in daad zichzelf kenbaar.

Mijn stellingen:

Autoriteit is minder nodig namate dingen goed gaan, het is meer nodig namate dingen slecht gaan.

Mensen zijn in het algemeen erg slecht in het uitoefenen van autoriteit. Mensen maken fouten: Onwetendheid, gebrek aan inzicht, eigenbelang, partijdige ideologie, kortzichtigheid, onbedoelde gevolgen, etc.

Als het slecht gaat heeft de autoriteit al reeds gefaald. Vooral in crisis hebben de autoriteiten amper overzicht over de situatie en kunnen meestal geen goede leiding geven.

Voorbeeld: Iedereen die in de WTC (9-11) gehoorzaam het advies van de autoriteit opvolgde is overleden; Iedereen die dit advies negeerde heeft het overleeft. Indien de passagiers van het vliegtuig dat neerstortte nettjes de autoriteit had opgevolgd dan had dat vliegtuig haar doel bereikt en nog meer doden veroorzaakt. Les: Tijdens een crisis gelden de normale regels niet meer. (Logisch want volgende de normale regels ontstaat er geen crisis: De crisis is het bewijs dat dat de normale regels niet voldoen).

Hoe extremer de situatie, hoe meer behoefte er is aan leiding (autoriteit), en hoe slechter mensen worden in het geven van deze leiding. Dit destructive vicieuze cirkel.

Hoe rustiger de situate, hoe meer voorspelbaar de gevolgen van acties, hoe beter mensen zijn in het coördineren (autoriteit) er van.

Hoe minder autoriteit nodig is, hoe beter we er in zijn.

Ik zou graag willen benadrukken dat autoriteit van oudsher het nemen van verantwoordelijkheid nemen inhoudt, en het bezitten van een "volledige" kennis van het betreffende gebied.

Ik zou graag willen benadrukken dat autoriteit van oudsher het nemen van verantwoordelijkheid nemen inhoudt, en het bezitten van een "volledige" kennis van het betreffende gebied.

True. Maar mensen zijn gewoonlijk slecht in het nemen van hun verantwoordelijkheid, ze schuiven deze liever af op anderen. Daarnaast is volledige kennis voor mensen onmogelijk. Hoewel details in lineare systemen de uitkomst niet significant beïnvloeden kan men dit niet zeggen van de meeste non-lineare systemen.

En laten nu alle interessante systemen non-linear zijn?

In The War Against Learning wordt uiteengezet hoe slecht autoriteit soms kan zijn en hoe elk probleem (die het voornamelijk zelf veroorzaakt) slechts leid tot meer macht voor de autoriteit.