sciencetalk

Enkele jaren geleden raakte ik in de ban van een afgrijselijk maar veelal onbekend gevaar dat de hele mensheid bedreigd, namelijk Peak Oil. In die tijd was het nog maar een heel kleine groep mensen die er van overtuigd waren dat de wereldolieproductie zo ongeveer op zijn absolute top aan't geraken was, en dat er grote risico's scholen in de manier waarop de hele wereldeconomie desondanks geent is op oneindige voorraden olie tegen lage prijzen.

We zijn inmiddels enkele jaren verder, en op dit moment wijkt de olieprijs zo ver af van de officiele prognoses, en vindt die kleine groep mensen zoveel (semi)officiele bijval, dat het begrip Peak Oil inmiddels bij een vrij grote groep mensen bekend is. Zelfs tradionele Peak Oil ontkenners als de IEA en Shell beginnen langzaam toe te geven, hoewel de laatste zichzelf nogal eens tegenspreekt en vermoedelijk nog niet bereid is om echt open kaart te spelen.

En fin, vol verwachting heb ik me daarom zitten verheugen over de publicatie vandaag van het rapport van de NPC over Peak Oil, waarvoor twee jaar geleden expliciet opdracht werd gegeven door de Secretaris Bodman van Energie in de VS. De inhoud van dit rapport is inmiddels bekend, maar het is een grote teleurstelling en een grof schandaal!

Zie commentaar van ASPO op de inhoud van het rapport: http://www.aspo-usa.com/index.php?option=c...6&Itemid=91

Waar ik ergens had gehoopt dat de NPC onder druk van de groeiende concensus het immanente gevaar van Peak Oil uit de doeken zou doen zodat de broodnodige maatregelen genomen zouden kunnen gaan worden door overheden wereldwijd, moeten we constateren dat de commerciele belangen van de leden van de NPC, veelal grote westerse oliemultinationals, het hen kennelijk onmogelijk maken om ons in klare, eerlijke en relevante taal over dit probleem te informeren.

Dat is jammer. Zo jammer zelfs, dat ik ervoor ben om met onmiddelijke ingaan alle Westerse oliemaatschappijen te nationaliseren zodat de relevante bedrijfsinformatie in het publieke domein komt, de benodigde analyses alsnog conscientieus gedaan kunnen worden, en de correcte conclusies getrokken kunnen worden, opdat mitigering van de gevolgen van Peak Oil op dit late uur alsnog ingang gezet kan worden.

Zonder nationalisatie zal de waarheid over de toekomstige olievoorziening altijd ongewis blijven totdat het te laat is. Peak Light Sweet Crude was al in 2005 hoewel het structureel in de doofpot wordt gestopt. Peak All Liquids zal spoedig plaatsvinden, vermoedelijk tussen 2010 en 2012. Dit zal resulteren in astronomische winstcijfers voor o.a. de westerse oliemaatschappijen, maar zeer zware economische malaise voor de rest van ons. Het gros van de mensheid, waaronder u en ik, zal over de komende decenia opnieuw een horigenstatus krijgen, onder druk van stijgende rentes, prijzen, en schuldenlasten, terwijl de superrijken en multinationals die de wereld controleren en ons zand in de ogen strooien er met onze centen vandoor gaan. Dit mogen we - en hoeven we - niet te tolereren. Er moet onmiddelijk beslissende actie ondernomen worden. Ze hebben hun kans om mee te werken echt gehad.

Daarom: nationaliseer (ook) de Westerse oliemaatschappijen!

Dit is misschien eerder een politiek-maatschappelijke discussie, vandaar verplaatst.

Dit zal resulteren in astronomische winstcijfers voor o.a. de westerse oliemaatschappijen, maar zeer zware economische malaise voor de rest van ons. Het gros van de mensheid, waaronder u en ik, zal over de komende decenia opnieuw een horigenstatus krijgen, onder druk van stijgende rentes, prijzen, en schuldenlasten, terwijl de superrijken en multinationals die de wereld controleren en ons zand in de ogen strooien er met onze centen vandoor gaan

Als je hiervan werkelijk overtuigd bent, zou ik je aanraden aandelen in betreffende bedrijven aan te schaffen. Als het scenario verloopt zoals je schetst, met eerst een periode van astronomische winsten gevolgd door het opraken van olie waardoor productie niet meer mogelijk is, levert dat een enorm renedement op. Initieel aan koersstijging en dividend, en daarna aan een megadividend omdat het kasgeld nergens meer voor te gebruiken is.

Overigens denk ik dat het allemaal wel mee zal vallen met de mate waarin bedrijven hun aandeelhouders voorliegen over de voorraden (dat is al een keer gebeurd in deze industrie, met aanzienlijke fall out). Nationaliseren is nergens voor nodig, hoogstens is het nodig scherper toezicht te houden op correcte opgave van de balansen (alle voorraden staan daar ook op tenslotte).

Sowieso vraag ik me af welke 'broodnodige maatregelen' je in gedachten hebt. Dat prijzen fors zullen oplopen nu productie steeds moeilijker wordt lijkt me evident, maar wat kun je daaraan doen?

Mechanieker, zonder een oordeel te willen vellen, vraag ik me wel af: waarom is het rapport volgens jou "een teleurstelling en een grof schandaal"? Is het omdat ze keihard liegen of is het omdat het niet strookt met jouw visie? Jouw bericht lezende krijg ik namelijk sterk die indruk.

Het is een regelmatig terugkerend verschijnsel dat mensen die ergens heel diep inzitten en compleet overtuigd zijn van hun gelijk, blind en doof worden voor meningen, aanwijzingen en feiten die niet met hun eigen opvattingen stroken. Dit is erg jammer, vooral ook omdat hun punt meestal in de basis erg goed is. Dit is bijvoorbeeld ook merkbaar bij organisaties die tegen genetische manipulatie zijn, ik noem Greenpeace even als voorbeeld. Hoewel het heel veel voordelen heeft voor zowel mens als milieu (efficienter omgaan met onze bronnen, hongerbestrijding) zijn ze falikant tegen en "is er maar één conclusie: genetisch gemanipuleerde gewassen van het veld en uit de winkelschappen". Ze hebben best hun punt met het toepassen van een onbekende techniek in de natuur, maar ze overdrijven het én jagen angst aan door te stellen "Maïs kan een eigenschap krijgen van een vuurvliegje". Dat is gewoon niet zo, ik betwijfel of wel al wel zover zijn dat we überhaupt een gen van een plant op een dier of andersom kunnen overbrengen. En dat terwijl ze de positieve kanten niet eens benoemen. De quotes komen rechtstreeks van hun eigen website trouwens.

Nu terug naar jouw stelling. Ik krijg bij het lezen van jouw bijdragen eenzelfde idee als bij organisaties als het genoemde Greenpeace. Je hebt zeker een punt: de olievoorraad is eindig en we moeten hard werken aan alternatieven enerzijds en het terugdringen van onze dorst naar olie anderzijds. Echter is het wijs om altijd je vraagtekens te zetten bij doemscenario's als door Peak Oil organisaties geschetst worden. Vergelijk het met de Club van Rome die 35 jaar geleden in hun rapport "grenzen aan de groei" stelde dat de wereldwijde grondstofvoorraden binnen enkele jaren (verschillend per grondstof) op zouden zijn. Volgens het eerste rapport zou de olie meen ik al jaren geleden op zijn. Enkele jaren geleden hebben ze een herziene versie van het rapport uitgebracht waarin ze ongeveer hetzelfde stellen, zij het dan 30 jaar later. Ik moet bekennen dat ik het niet heb nagerekend en ik oo kniet over hun bronnen beschik, maar ik kan me levendig voorstellen dat veel mensen nu erg sceptisch zijn over hun conclusies.

Echter zijn zij wel bereid geweest om terug te komen op hun eerdere meningen. Waarom zou het ASPO dat niet willen doen? Mag ik hen daarom kortzichtig noemen? Ik zie ook in hun commentaar dat ze vooral tegen de conclusies zijn, maar de onderbouwing of de analyse van de onderbouwing die het NPC geeft mist. Dat is wijzen met de vinger zonder aan te geven wat er dan echt fout is en hoe het dan wel zou moeten. Het NPC zou hetzelfde net zo gemakkelijk kunnen doen met het rapport van de IEA waar ASPO aan refereert, zou je dat dan ook net zo goed slikken? Of zou je dan sceptischer zijn bij het lezen van die kritieken?

En wat maakt het nu eigenlijk uit wie er gelijk heeft? Iedere ter zake doende partij is er inmiddels wel van overtuigd dat we hard moeten werken aan het probleem. Het verschilt alleen in de mate van die roep. Moeten we dan niet eens ophouden met schreeuwen en die energie stoppen in het oplossen van het probleem dat we met zijn allen zo belangrijk vinden?

En wat denk je nu te bereiken met het nationaliseren van de maatschappijen? Wat is er mis met het eisen van de informatie zoals dat nu al gebeurd middels de verscheidene jaarverlagen die een maatschappij nu al moet uitbrengen? Daar staat ook alles al in vermeld. Akkoord, er worden inderdaad af en toe onwaarheden in vermeld, maar het is onzinnig om te verwachten dat die onwaarheden niet in verslagen van ambtelijke organisaties staan. Bij een van mijn grootste klanten (ook een ambtelijke organisatie) heb ik ook grove fouten gezien. Daarbij noem ik het bewust onwaarheden en fouten in plaats van leugens en bedrog. Want uit mijn eigen ervaringen blijkt dat het eerder een kwestie van communicatiestoornissen (en deels onkunde) is dan van moedwillig desinformatie verstrekken.

Dat was voor nu mijn laatste vraag. Tijd voor een palmpje. pi.gif

TD, ik ben het voor de verandering eens helemaal met je eens.

Omdat het belang van oliemaatschappijen het maken van winst is (economisch belang), sluiten ze de ogen voor de gevolgen van hun daden. Ze doen alsof het maken van winst de legitimering van hun gedrag is.

Het willen maken van winst is een legitiem doel in ons kapitalistische systeem...wie doet er niet aan mee?

Wat ze feitelijk doen is: jatten. Ze stelen iets uit de grond wat hen, en dus ons allemaal, niet eens toebehoort, want de aarde is niet het bezit van de mensheid. De aarde bezit de mensheid. Wij draaien het om. Geen aarde, geen mensheid. Geen mensheid, geen aarde?

We moeten nu eenmaal eten en drinken, zo steken we nu eenmaal in elkaar, en daarom heeft god ons toestemming gegeven datgene aan de aarde te ontrekken wat we nodig hebben. Wij kunnen er niet zoveel aan doen dat we sterven als we geen eten en drinken (=brandstof) krijgen . Het is voor ons noodzaak te eten en drinken willen we in leven blijven.

Het probleem is niet dat de olie opraakt, het probleem is dat we het aan de aarde ontrekken, om als brandstof te dienen voor machines die ons helpen meer te produceren dan we nodig hebben.

Consumentisme heeft overproductie nodig. Als we niet meer hebben dan nodig is, hebben we minder keuzes.

Gevolg: we kopen nieuwe schoenen voordat de oude versleten zijn.

Uiteindelijk is het de aarde die opdraait voor de wens meer te bezitten dan we in werkelijkheid nodig hebben om te kunnen bestaan.

En zijn wij uiteindelijk alsnog allemaal zelf de ***, want geen aarde, geen mensheid.

Het wordt tijd dat we de aarde beschermen tegen de oneigenlijke, explosieve groei van de mensheid.

P.s. Als de strijd om olie in het midden-oosten straks is geluwd, zal het oog zich richten op Rusland (Siberie en omgeving--- en dat gebied is heeel groot. Poetin beseft dit allang. Let er maar op. De strijd is al bezig.

Hoe we de aarde kunnen beschermen tegen een teveel aan mensen, (omgekeerd: we kunnen de mensen niet langer allemaal voeden) zouden we aan de Chinezen kunnen vragen. Zij hebben eerder met dat bijltje gehakt...

Volgens mij levert de Chinese methode (geboortebeperking) wel resultaat, maar ook een hoop menselijke ellende (doden van pasgeborenen).

Dit moet anders kunnen, volgens mij kun je dan beter een vrouw die al een kind heeft gebaard laten steriliseren, maar dit zullen veel vrouwen in de praktijk niet willen. En terecht. Ik zou dat ook niet willen als ik een vrouw was.

Sry, ik bedoel dat ik het helemaal eens ben met Mechanieker natuurlijk.

Ger, je reactie is weloverwogen en ik ben het niet met je oneens. Ik stel mij trouwens nog relatief terughoudend op voor mijn eigen gevoel. Als ik mezelf daadwerkelijk zou hebben laten gaan in mijn overtuiging in deze zou ik dagelijks, slechts gehuld in kartonnen borden met de woorden PEAK OIL, te vinden zijn geweest voor het Binnenhof, namelijk.

Ik heb inmiddels een flink deel van het NPC rapport (420 bladzijden) gelezen en het is in veel opzichten een verdienstelijk en nuttig werk. Mijn verontwaardiging is meer het gevolg van de jarenlange vertraging van een dergelijke diepgaande rapportage, en deels de nog voortdurende gezapigheid en al dan niet geveinsde naiviteit die tussen de regels doorschijnt. Verreweg de meeste van de constateringen in het rapport zijn immers al jaren oud en zijn (inderdaad) zelfs terug te voeren op het werk van de Club van Rome in de jaren '70. Het wekt mijn wrevel op dat de presentatie van in essentie informatie die al jaren, zo niet decenia beschikbaar is, nu pas komt op een wijze waarbij de hand volstrekt niet in eigen boezem wordt gestoken. In de jaren hiervoor werden de als 'nieuw' gepresenteerde conclusies van dit rapport, wanneer door anderen gedaan, door met name de oliemaatschappijen weggehoond en belachelijk gemaakt, ten onrechte, zoals nu schrijnend blijkt.

Het enthousiasme waarmee begin jaren '80 het absoluut noodzakelijke werk van verduurzaming van de samenleving werd ingezet moest worden afgebroken omdat het draagvlak voor dergelijke inspanningen wegebde onder druk van dalende energieprijzen na '85 maar vooral ook de structurele disinformatie en misleiding ten aanzien van de noodzaak tot verduurzaming gevoed vanuit het kamp van de verschillende - met name fossiele - energieleveranciers.

Dat de Club van Rome periodiek haar prognoses bijsteld is niet het gevolg van een verkeerde kwalitatieve analyse in '72, maar een gevolg van inherente onzekerheden, waaronder de energiecrisis van de jaren 70' zelf, die de daadwerkelijk energievraag in de jaren erna structureel hebben verlaagd. Casu quo waren de voorspellingen van de CvR vermoedelijk correct geweest, en ook nu is het zo dat alleen het tijdpad voor herziening vatbaar was, en niet de fundamentele conclusies. Ook het laatste World Model laat zien dat het traject van de huidige ontwikkeling van de wereld casu quo zal leiden tot een catastrofale populatiedaling in de voorzienbare toekomst. Met andere woorden: de technologische vooruitgang en globalisatie van de afgelopen decenia helpen ons niet, hoewel we enig uitstel van executie hebben verwezenlijkt!

En fin het is natuurlijk zinloos om te janken over gemiste kansen. De vraag moet inderdaad zijn, wat doen wij nu en hoe? Ik volg hierin om te beginnen de aanbevelingen van Matt Simmons, die zegt dat er onmiddelijk een 'transparantieaccijns' van 10$pb moet worden geheven over alle olieexport vanuit landen die geen onafhankelijke controle van hun oliereserves en -investeringen toelaten. De westerse oliemaatschappijen doen dit allemaal wel, natuurlijk, maar de nationale oliebedrijven (die 80% van de wereld oliereserves in handen hebben) doen dit veelal niet. Hierin schuilt het grootste gevaar. Zonder transparantie is de broodnodige zekerheid over het traject van de wereldolieproductie onmogelijk en blijft er ruimte voor allerlei oplichters die ons met mooie praatjes SUV's, snelwegen en vliegvakanties proberen te verkopen, bijvoorbeeld.

Omdat het IEA (en dus ook het CPB!) haar prognoses voor het aanbod van olieproducten wereldwijd voor 100% baseerd op prognoses van de vraag zijn deze voorspellingen uitermate rooskleurig. Ik kon in 2005 het CPB niet bewegen om haar voorspelling voor de olieprijs op de lange termijn bij te stellen, zo rotsvast was/is het vertrouwen in de geldigheid van deze (tot nu toe erg succesvolle!) werkwijze. Het gevolg is dat de voorspelling van de CPB voor dit jaar in dat jaar veel lager was dan wat we nu op de borden zien. Zolang als de IEA en de CPB doorgaan met deze werkwijze is mitigatie van peak oil niet mogelijk.

Als ik voor een klant (ik werk als adviseur voor een groot ingenieursbureau) een haalbaarheidsanalyse doe voor investering in een duurzame (fossiel-vrije) energiebron moet ik werken met de prognoses van de CPB. Ik maak welliswaar daarnaast mijn eigen prognoses min of meer op basis van Peak Oil, maar in mijn ervaring neemt slechts 10% van mijn klanten daardoor de beslissing om over te gaan tot de betreffende investering dus ondanks het feit dat de prognose van het CPB zo'n investering niet of nauwelijks rechtvaardigd!. Zij nemen een groot risico, voor hun gevoel en ik werk me uit de naad om ze zover te krijgen, ook weer met groot persoonlijk risico omdat ik de CPB tegenspreek. Als je kijkt naar de werkelijke energieprijsontwikkeling over het afgelopen jaren begrijp je dat die klanten gelukkig zeer tevreden zijn. Maar de 90% die op grond van de twijfelachtige prognoses van CPB niet konden kiezen voor duurzame opwekking bepalen mede de weerbaarheid en welvaart van Nederland in de toekomst!

Laat ik wel stellen dat het CPB een zeer capacbel instituut is. Ze is echter met handen en voeten gebonden aan de IEA. Hoewel het CPB en ook ECN een aantal baanbrekende (maar vrijwel onbekende) presentaties en studies heeft uitgevoerd waarin de realiteit en het gevaar van Peak Oil wordt aangestipt (maar nog bij lange niet volledig doorgrond) zien we er nog steeds nauwelijks iets van terug in de officiele prognoses.

Dat verklaard mijn sjagrijn over dit rapport van de NPC. Nog steeds wordt er niet in klare taal uitgelegd dat de tijd om te handelen NU is. Nog steeds wordt er niet hard bevestigd dat de oude werkwijze van het gelijkstellen van de prognose voor energieproductie aan de prognose voor de energievraag zijn beste tijd gehad heeft. Hierdoor blijft het voor mensen als ik dus nog altijd tijdrovend en frustrerend om invulling te geven aan de noodzaak tot diversificatie en verduurzaming van onze energieproductiebasis. Het is een uphill battle.

Op nationaal niveau moet er sowieso zo snel mogelijk een nieuw ministerschap (wellicht) in het leven worden geroepen die zich bezighoud met maar een ding: het toezicht op planvorming mbt tot infrastructurele ontwikkeling in Nederland. Met terugwerkende kracht moeten alle in uitvoering zijnde plannen worden herzien ten aanzien van de destijds gehanteerde energieprijsprognoses. Zoals ik al zei waren die prognoses 2 jaar geleden dat de olieprijs gemiddeld 35$ zou zijn op de lange termijn. De huidige prognose ziet echter 70$ veelal als bodem. Dit grote verschil betekent dat bepaalde plannen onmiddelijk moeten worden stilgelegd, herzien of uitgebreidt. Dit gebeurt nu volstrekt niet en vormt een gigantische bedreiging voor ons allen.

Verder moeten het verhuizen van mensen dichter naar hun werk vergaand gefaciliteerd worden, want dat wordt op dit moment juist vrijwel onmogelijk gemaakt. Hiertoe moet de overdrachtsbelasting bij aankoop worden opgeheven voor mensen die aantoonbaar verhuizen naar hun werk. Het gat dat daardoor ontstaat in de belastinginkomsten kan worden gevuld door de hypotheekrenteaftrek over de hele linie iets te beperken. Dit hoeft overigens alleen maar gedurende de komende 10-20 jaar. Vermoedelijk is de huidige transitieperiode met korte dienstverbanden dan ten einde en zullen langdurigere dienstverbanden weer de norm worden. Voorlopig moet het belastingstelsel echter worden aangepast ten gunste van de personen die het liefst regelmatig zouden willen verhuizen. Het alternatief is dat mensen weer massaal gaan huren, waardoor de benodigde upgrades van woonhuizen voor energieefficientie niet zullen worden uitgevoerd. Over dit onderwerp weet ik te weinig, maar het is krankzinnig dat onze wegen dichtslibben omdat het voor mensen (door de overdrachtsbelasting) te duur is om van huis te wisselen als ze van baan wisselen. Echt krankzinnig.

Tot slot moet op het hoogste niveau worden feitelijk erkend en uitgedragen dat klimaatverandering een motiverend - maar niet leidend - thema kan zijn! Planvorming op basis van klimaatverandering alleen is namelijk niet in alle gevallen te verenigen met peak oil mitigering en werkt zelfs averechts op een aantal belangrijke punten.

Ik noem de ontwikkeling van biobrandstoffen ter beperking van de CO2 uitstoot, waardoor de voedselprijzen stijgen. Door peak oil is toch al een algemene afname van de koopkracht van mensen te verwachten, wegens de stijgende energieprijzen natuurlijk. De ontwikkelingen van (met name eerste generatie) biobrandstoffen zal het voor de minima nog moeilijker maken om te overleven. Agrarische producten moeten beschikbaar blijven voor menselijke consumptie tegen historisch lage prijzen. De ontwikkkeling van biobrandstoffen moet worden stilgelegd totdat de voedselprijzen weer dalen tot historische niveaus. Het alternatief is verder stijgende armoede en sociale ongelijkheid en onrust, toch al stijgende wegens peak oil. In het buitenland is inmiddels in een aantal landen al sprake van niet minder dan dreigende revoluties vanwege de voedselprijzen. Daarvan is met name Nederland - met haar meer-dan-ambitieuse biobrandstofdoelstellingen - de directe oorzaak!

Verder is beperking van de consumptie an sich geen speerpunt volgend uit de klimaatveranderingsthematiek. Eerder het tegenovergesteld. De regering moedigt toenemende consumptie nog steeds aan. Het peak oil thema is over het consumentisme uitgesprokener, namelijk: de consumptie van (alle) grondstoffen moet juist worden ontmoedigd en gedrukt. Om dit pijnloos voor elkaar te krijgen heb ik zo mijn ideeen, geventileerd in de theologierubriek van dit forum.

Ten slotte moeten we ons geleidelijk los zien te wrikken van de doodlopende weg van de in de aard van moderne financiele transacties besloten noodzaak tot economische groei. Peak oil betekent namelijk onder andere dat economische groei stil komt te liggen, goedschiks, danwel kwaadschiks. Dit heeft enorme gevolgen voor de hele inrichting van onze maatschappij. Te voorzien zijn zware schokgolven in de wereldwijde financiele sector. Immers is zonder economische groei het huidige systeem van fiat geld onhoudbaar. De gevoeligheid van onze samenleving voor het permanent stokken van economische groei is de stof van nachtmerries. De peak oil problematiek waarschuwt ons hier indringend voor. Klimaatverandering in het geheel niet.

In Nederland is overigens de afgelopen decenia wel relatief veel (in absolute zin weinig) gedaan aan verduurzaming, ook in de moeilijke periode tussen '85 en nu. Petje af voor de Nederlandse kiezer en regeringsleiders. Wij hebben het lang niet zo slecht gedaan als andere landen, met name de VS. Laten we dat vasthouden. Nederland staat internationaal bekend als zijnde "Always correct, but rarely relevant". Laten we hier wat aan doen!

Tot zover, eveneens een palmpje voor mij.

Als je hiervan werkelijk overtuigd bent, zou ik je aanraden aandelen in betreffende bedrijven aan te schaffen. Als het scenario verloopt zoals je schetst, met eerst een periode van astronomische winsten gevolgd door het opraken van olie waardoor productie niet meer mogelijk is, levert dat een enorm renedement op. Initieel aan koersstijging en dividend, en daarna aan een megadividend omdat het kasgeld nergens meer voor te gebruiken is.

Ik heb wat stukjes hier en daar. Niet genoeg om van de rentenieren. Zeker niet genoeg om mijn buurman te onderhouden en ervan te weerhouden het mij te misgunnen. Met mijn papieren kan ik me trouwens vrijwel overal in de engels-sprekende wereld vestigen en daarmee de chaos voorblijven. Maar is dat de enige optie?

Verder is door verschillende auteurs overtuigend uitgelegd dat geen enkele investering op de lange termijn 'peak oil proof' is. Ook investeringen in oliebedrijven. Het gevaar van nationalisatie (!) is een niet te verwaarlozen bedreiging, maar ook een crisis in de wereldeconomie tgv peakoil zal de rentabiliteit van dergelijke ondernemingen onder druk zetten.

Overigens denk ik dat het allemaal wel mee zal vallen met de mate waarin bedrijven hun aandeelhouders voorliegen over de voorraden (dat is al een keer gebeurd in deze industrie, met aanzienlijke fall out). Nationaliseren is nergens voor nodig, hoogstens is het nodig scherper toezicht te houden op correcte opgave van de balansen (alle voorraden staan daar ook op tenslotte).

Dat ben ik met je eens. Mijn oproep tot nationalisatie was provocerend. Het punt is dat ik het sterke gevoel heb dat de oliebedrijven over de kwestie Peak Oil veel meer weten dan ze loslaten, daarbij ons allemaal een rad voor ogen draaiend.

Sowieso vraag ik me af welke 'broodnodige maatregelen' je in gedachten hebt. Dat prijzen fors zullen oplopen nu productie steeds moeilijker wordt lijkt me evident, maar wat kun je daaraan doen?

Je kunt alleen proberen de maatschappij weerbaar te maken voor de onvermijdelijke veranderingen tgv peak oil. Dat gebeurt nu ten dele in verband met klimaatverandering, maar het gaat te traag en men is nog veel te optimistisch. Nietemin gebeurt er wat, iets dat ik 2 jaar geleden nauwelijks voor mogelijk had gehouden. Wat dat betreft ben ik van nature pessimistisch ingesteld, zo blijkt.

Als we geen machines hadden, hadden we in de wereld nooit de hoeveelheid voedsel kunnen produceren als dat we nu doen.

Als dus de olie op zou zijn (en dat gaat gebeuren want de olievoorraad is eindig) kunnen de machines niet meer draaien en komen we voedsel tekort (de hoeveelheid menselijk voedsel die de aarde kan ophoesten, is eindig).

We zoeken nu dus naar manieren om dezelfde machines toch te laten draaien (duurzame energie?).

Als we hierin slagen, is het onvermijdelijke gevolg dat de aarde op een dag niet meer alle mensen kan voeden.

"only after the last fish has been caught, people will realize money cannot be eaten"

Je kunt alleen proberen de maatschappij weerbaar te maken voor de onvermijdelijke veranderingen tgv peak oil. Dat gebeurt nu ten dele in verband met klimaatverandering, maar het gaat te traag en men is nog veel te optimistisch. Nietemin gebeurt er wat, iets dat ik 2 jaar geleden nauwelijks voor mogelijk had gehouden. Wat dat betreft ben ik van nature pessimistisch ingesteld, zo blijkt.

Eerlijkgezegd sta ik ook wel een beetje te kijken van het tempo waarin beleid veranderd naar anti-fossiele brandstof. De eindigheid van olie- gas- en kolenvoorraden is al heel lang bekend. De preciese hoeveelheid is onderhevig aan speculatie, maar DAT de winbare reserves eindig zijn is nooit een punt van twijfel geweest.

Ik vind het verbazend dat een doemscenario zoals geschetst als gevolg van CO2 uitstoot opeens beleidseffecten heeft, terwijl de zekerheid van het opraken van olievoorraden dat nooit voor elkaar heeft gekregen. De effecten van het op termijn wegvallen van fossiele brandstof lijken mij veel desastreuzer dan de scenarios van de meest stemmingmakende broeikasvechters.

Er zijn uiteraard overeenkomsten tussen beleid voor mitigatie van oliegebrek, en beleid voor mitigatie van CO2. Maar er zijn ook maatregelen die -alleen- het CO2 verhaal bedienen, maar niets aan de oliekwestie doen (bijvoorbeeld ondergronds opslaan van CO2).

Wat problematisch is aan het huidige beleid t.a.v. groene energie is vooral dat het allemaal geneuzel in de marge is. Windmolens, zonnepanelen etc. zijn problematische energiebronnen die vooralsnog op zn best een paar procent van het verbruik aanleveren, en dat geldt dan ook nog alleen voor electriciteit. Ik zou dat geld liever besteed zien aan primaire energiebronnen die serieuze hoeveelheden energie opleveren, bijvoorbeeld verdere investering in kernsplijting en daarnaast forse investering in het onderzoek naar kernfusie.

Het zou eigenlijk eeuwig zonde zijn als we de olie tot de laatste druppel als brandstof gebruiken, want het is ook een belangrijke industriele grondstof. Om olieproducten als grondstof te vervangen zullen ongetwijfeld veel investeringen en innovaties nodig zijn, het vergt nogal wat aanpassing van productieprocessen. Uiteraard is het prettig om daar zo lang mogelijk de tijd voor te hebben.

Waarom zou een overheid het beter doen? Tot nu toe is mijn ervaring dat de overheden nog erger zijn dan corporaties.

Dat is een losse flodder waar we niets aan hebben Q. In hoeverre kun jij van ervaring spreken? Hoeveel ervaring heb jij als student binnen het bedrijfsleven en binnen overheidsorganisaties?

Op basis van mijn ervaringen kan ik zeggen dat in beide gevallen onjuistheden in de rapportages staan. Bij de overheid werken net zo goed mensen als bij commerciële bedrijven.

Het is een generalisatie. Natuurlijk zijn voorbeelden te vinden dat het anders kan worden uitgelegd. Maar in het algemeen zie ik bar weinig verschil in de (hiervoor relevante) werking tussen overheden en corporaties.

Ik ben het daarin met qrnlk eens. (Volgens mij bedoelde qrnlk met 'ervaring' niet per se ervaring als insider.) Het langetermijndenken van democratische overheden laat niet zelden meer te wensen over dan dat van corporaties. Iemand die aantoont dat het bedrijfsleven ergens een puinhoop van maakt, heeft daarmee nog niet aangetoond dat een overheid het beter zou doen.

Natuurlijk is er wel verschil in belangen, en het zou op zich kunnen dat de machtspolitieke belangen van democratische partijen beter overeenkomen met het algemene langetermijnbelang dan de commerciële belangen van oliemaatschappijen, maar zelfs als dat aannemelijk te maken is, moeten ook de consequenties van zo'n grote ingreep als het nationaliseren van die maatschappijen overwogen worden. Mij lijkt zoiets niet verstandig.

Het nationaliseren van oliemaatschappijen is in het verleden vrijwel nooit bijster succesvol verlopen. Meestal volgde er vrijwel direct een sterke afname van de olieproductie door het weglopen (of wegsturen) van competent personeel, en soms zelfs permanente schade aan het kapitaal (waterdoorbraak en andere ernstige reservoirschade, met name). Het is dus geen reeele optie.

De enige reden waarom ik nationalisatie zou toejuichen is zoals ik zei omdat we dan zicht krijgen op de strategische overwegingen van die maatschappijen. Waarom verklaard Rein Willems van Shell dat er geen enkel probleem is? Waarom, terwijl IEA onlangs waarschuwd voor een supply crunch in 2010-2012 en het NPC ondanks haar achterban voor accumulating risks to oil supply? Is Rein incompetent? Roekeloos? Beschermt hij zijn opties? Zijn vrienden? Hetzelfde met Exxon. Waarom beginnen ex-employees pas over Peak Oil te schrijven, te waarschuwen en te praten als ze met pensioen zijn en/of hun schaapjes op het droge hebben? Waarom weigeren mijn voormalig studiegenoten die bij Shell werken serieus met mij van mening te wisselen over Peak Oil? Ze doen zelfs alsof ze niet eens weten dat er controverse over Peak Oil bestaat? Hoe lang nog? Olieprijs staat al op 75$? Vragen, vragen, vragen. We zullen het nooit weten maar er is iets vreemds aan de hand en het zint me niet!

Google trouwens maar eens over de 'missing graph' in het NPC rapport, het speerpunt van felle discussie die momenteel wordt gevoerd. Een prognose grafiek die *zo* rooskleurig was dat ze belachelijk werd en allerijl is teruggetrokken door de NPC! Waarom toch die drang om alles rooskleurig voor te stellen? Waarom telkens weer zalvende woorden? Zoals ik zei: olie staat weer op 75$? Wakker worden!?

Op dit moment is het - zoals een andere schrijver elders het reeds treffend stelde - alsof we de tabakindustrie hebben gevraagd om voor ons een analyse te maken van het probleem van longkanker. Misleiding en spindoctoring gegarandeerd.

Het NPC zou *nooit* met een aanbeveling komen om onmiddelijk een crash program in te zetten ter vermindering van het aardoliegebruik, zelfs als ze zouden *weten* dat dat voor de gehele mensheid verreweg het beste zou zijn. We gaan als lammetjes naar de slachtbank.

Een vrijgegeven CIA memorandum uit 1977 over 'peak' oil in de Soviet Unie

http://www.foia.cia.gov/browse_docs.asp

Zou de denktrant in deze memo nog aktueel zijn?