Hiv-virus
Geplaatst: zo 14 okt 2007, 22:28
Door mij afgesplitst van [topic="67108"]'HIV-virus buiten het lichaam'.
[/topic]Albert daVinci
Zoals Klintersaas al opmerkte: "Domme vragen bestaan niet, alleen domme antwoorden." En daar heb ik er helaas verscheidene van gezien.
Hoe lang overleeft HIV buiten het lichaam? Het juiste antwoord is: Helemaal niet. Afgezien van het feit dat het bestaan van HIV nooit is aangetoond (kom ik direct even op terug), leven virussen net zomin als een floppy disk. Het zijn wel dragers van informatie, besloten in het nucleinezuur, maar met deze informatie kan een virus niets aanvangen zonder de beschikking te hebben over een volledig celmechanisme.
De meeste viussen kun je lange tijd bewaren (soms jaren) in de koelkast. Je moet alleen oppassen dat de buisjes steriel zijn, want schimmelinfecties "eten" het virus op.
Goed, HIV wordt dus verondersteld een retrovirus te zijn. Dat is op niets gebaseerd; dat moet je gewoon geloven. Retrovirussen waren een populair doelwit van twee decaden weggegooid kankeronderzoek. Toen dat niets opleverde (maar dan ook helemaal noppes), en de bronnen voor research gelden opdroogden, waren de virusjagers maar al te blij dat ze hetzelfde type virus nu konden verbinden aan de nieuw-uitgevonden ziekte AIDS. En dat bleek een eclatant succes: Er worden miljarden verdiend door de farma-industrie, en de werkgelegenheid voor incompetente wetenschappers is prima.
Retrovirussen bevatten RNA, niet DNA zoals hier iemand schreef. Het bijzondere aan dit type virus is dat er voor replicatie een proviraal DNA aangemaakt wordt dat zich kan integreren in het genoom van de gastheercel. Hiervoor is een enzym nodig: Reverse Transcriptase (RT). Dit enzym brengt het virus niet mee in zijn achterzakje, maar is een gewoon cellulair enzym dat alomtegenwoordig is. Metingen van een "HIV virus-titer" d.m.v. de enzymatische RT-activiteit is dan ook op zijn best lachwekkend, en op zijn slechtst opzettelijk bedrog. Toch wordt dit regelmatig gedaan (in celculturen, want in het bloed van AIDS-patienten is nog nooit HIV gevonden), alhoewel aan RT niets specifieks is. Ongeveer hetzelfde als: "Ik zie 4 poten, dus moet dit een schaap zijn".
Mrtn schreef: "Wat mij betreft is het onzin dat HIV nooit is gevonden."
Wel, OK Mrtn. Je mening is vast wel ergens op gebaseerd. Help ons allemaal dan eens uit de droom en vertel ons waar de originale publicatie is die de isolatie van HIV beschrijft. Die heb ik nooit kunnen vinden (Kary Mullis trouwens ook niet). En de colleges over "de opbouw van receptorbindende domeinen van HIV, variabele en vaste subunits op de mantel, etc." zijn gewoon manieren om door geleerd klinkend gezwam de goegemeente zand in de ogen te strooien.
Ik las ook iets over electronenmicroscoop-plaatjes van HIV. De enige zielige pogingen in die richting die ik heb gezien zijn plaatjes van veeeel zwijnerij (cel-debris) met hier en daar een zwart puntje, waarvan we dan weer moeten geloven dat het HIV is.
Terug naar Mrtn dan weer: Ja, die glycoproteinen zijn inderdaad gevonden d.m.v. dichtheidsgradient centrifugatie. Maar de HIVisten hebben zich die (vanwege afwezigheid van een echt virus) maar toegeëigend, en beweren met klem dat ze van HIV zijn, N.B. een virus dat ze nog nooit in handen gehad hebben! P41 is gewoon Actine, en de P120 en P160 zijn oligomeren hiervan. Maar ik begrijp wel, als je afhankelijk bent van onderzoeksgelden, dan moet je met de massa mee. En die wil per sé in HIV geloven.
En verder: Human Papillomavirus (HPV) bestaat wél, maar er is geen bewijs dat het baarmoederhalskanker veroorzaakt. Het hele concept kanker-virus moet nodig de vuilnisbak in. Van HPV zijn (de laatste keer dat ik telde) minstens 75 verschillende mutanten bekend. Zoiets roept bij mij altijd argwaan op. Doet me eerder denken aan onreproduceerbare onderzoeksmethoden dan aan mutaties.
Tenslotte mijn waardering voor Assassinator. Die toont in elk geval de goede wil om zich in de materie te verdiepen, en zich een eigen mening te vormen. Vooral de raad om bepaalde bronnen niet te lezen in de wind slaan, Assassinator! Bekijk dit van alle kanten. De HIV$AIDS orthodoxie gaat het debat stelselmatig uit de weg. Wij heben na een voordracht over AIDS Joep Lange (op een beschaafde manier) aangevallen. Hij is een van de hogepriesters van HIV$AIDS, en de man werd onbeschrijflijk pissig. Hij wilde alleen voor eigen parochie preken.
Tot slot nog een vraag: Als HIV zou bestaan en AIDS veroorzaken, en het is zo labiel dat het uit elkaar valt zodra het zich buiten het lichaam bevindt (zodat het niet geïsoleerd kan worden), wat voor gevaar zou het dan opleveren? Hoe kun je dan ooit iemand er mee besmetten?
[/topic]Albert daVinci
Zoals Klintersaas al opmerkte: "Domme vragen bestaan niet, alleen domme antwoorden." En daar heb ik er helaas verscheidene van gezien.
Hoe lang overleeft HIV buiten het lichaam? Het juiste antwoord is: Helemaal niet. Afgezien van het feit dat het bestaan van HIV nooit is aangetoond (kom ik direct even op terug), leven virussen net zomin als een floppy disk. Het zijn wel dragers van informatie, besloten in het nucleinezuur, maar met deze informatie kan een virus niets aanvangen zonder de beschikking te hebben over een volledig celmechanisme.
De meeste viussen kun je lange tijd bewaren (soms jaren) in de koelkast. Je moet alleen oppassen dat de buisjes steriel zijn, want schimmelinfecties "eten" het virus op.
Goed, HIV wordt dus verondersteld een retrovirus te zijn. Dat is op niets gebaseerd; dat moet je gewoon geloven. Retrovirussen waren een populair doelwit van twee decaden weggegooid kankeronderzoek. Toen dat niets opleverde (maar dan ook helemaal noppes), en de bronnen voor research gelden opdroogden, waren de virusjagers maar al te blij dat ze hetzelfde type virus nu konden verbinden aan de nieuw-uitgevonden ziekte AIDS. En dat bleek een eclatant succes: Er worden miljarden verdiend door de farma-industrie, en de werkgelegenheid voor incompetente wetenschappers is prima.
Retrovirussen bevatten RNA, niet DNA zoals hier iemand schreef. Het bijzondere aan dit type virus is dat er voor replicatie een proviraal DNA aangemaakt wordt dat zich kan integreren in het genoom van de gastheercel. Hiervoor is een enzym nodig: Reverse Transcriptase (RT). Dit enzym brengt het virus niet mee in zijn achterzakje, maar is een gewoon cellulair enzym dat alomtegenwoordig is. Metingen van een "HIV virus-titer" d.m.v. de enzymatische RT-activiteit is dan ook op zijn best lachwekkend, en op zijn slechtst opzettelijk bedrog. Toch wordt dit regelmatig gedaan (in celculturen, want in het bloed van AIDS-patienten is nog nooit HIV gevonden), alhoewel aan RT niets specifieks is. Ongeveer hetzelfde als: "Ik zie 4 poten, dus moet dit een schaap zijn".
Mrtn schreef: "Wat mij betreft is het onzin dat HIV nooit is gevonden."
Wel, OK Mrtn. Je mening is vast wel ergens op gebaseerd. Help ons allemaal dan eens uit de droom en vertel ons waar de originale publicatie is die de isolatie van HIV beschrijft. Die heb ik nooit kunnen vinden (Kary Mullis trouwens ook niet). En de colleges over "de opbouw van receptorbindende domeinen van HIV, variabele en vaste subunits op de mantel, etc." zijn gewoon manieren om door geleerd klinkend gezwam de goegemeente zand in de ogen te strooien.
Ik las ook iets over electronenmicroscoop-plaatjes van HIV. De enige zielige pogingen in die richting die ik heb gezien zijn plaatjes van veeeel zwijnerij (cel-debris) met hier en daar een zwart puntje, waarvan we dan weer moeten geloven dat het HIV is.
Terug naar Mrtn dan weer: Ja, die glycoproteinen zijn inderdaad gevonden d.m.v. dichtheidsgradient centrifugatie. Maar de HIVisten hebben zich die (vanwege afwezigheid van een echt virus) maar toegeëigend, en beweren met klem dat ze van HIV zijn, N.B. een virus dat ze nog nooit in handen gehad hebben! P41 is gewoon Actine, en de P120 en P160 zijn oligomeren hiervan. Maar ik begrijp wel, als je afhankelijk bent van onderzoeksgelden, dan moet je met de massa mee. En die wil per sé in HIV geloven.
En verder: Human Papillomavirus (HPV) bestaat wél, maar er is geen bewijs dat het baarmoederhalskanker veroorzaakt. Het hele concept kanker-virus moet nodig de vuilnisbak in. Van HPV zijn (de laatste keer dat ik telde) minstens 75 verschillende mutanten bekend. Zoiets roept bij mij altijd argwaan op. Doet me eerder denken aan onreproduceerbare onderzoeksmethoden dan aan mutaties.
Tenslotte mijn waardering voor Assassinator. Die toont in elk geval de goede wil om zich in de materie te verdiepen, en zich een eigen mening te vormen. Vooral de raad om bepaalde bronnen niet te lezen in de wind slaan, Assassinator! Bekijk dit van alle kanten. De HIV$AIDS orthodoxie gaat het debat stelselmatig uit de weg. Wij heben na een voordracht over AIDS Joep Lange (op een beschaafde manier) aangevallen. Hij is een van de hogepriesters van HIV$AIDS, en de man werd onbeschrijflijk pissig. Hij wilde alleen voor eigen parochie preken.
Tot slot nog een vraag: Als HIV zou bestaan en AIDS veroorzaken, en het is zo labiel dat het uit elkaar valt zodra het zich buiten het lichaam bevindt (zodat het niet geïsoleerd kan worden), wat voor gevaar zou het dan opleveren? Hoe kun je dan ooit iemand er mee besmetten?