sciencetalk

Hoi, ik heb enkele vraagjes over covalente bindingen:

*waarom geleiden moleculen in een onzuivere covalente band geen elektriciteit? Ze bezitten toch ook een

dipoolmoment?

*Na al die jaren chemie vraag ik me nu plots af waarom H eigenlijk maar 1 keer kan binden; waarom kan het geen

datieve binding aangaan?

*in mijn cursus organische staat dat hybridisatie wordt toegepast op álle atomen (behalve H), maar in anorganische zie

ik dan dat in bvb HCl Cl niet gehybridiseerd is. Het is op het eerste zicht niet echt nodig (Cl heeft een vrij elektron),

maar ik zou het laten hybridiseren tot sp3 om optimale afstoting te bekomen tussen de vrije elektronenparen. Is het

fout om dat te zeggen?

Alvast bedankt!

Julie

Giulia schreef:*Na al die jaren chemie vraag ik me nu plots af waarom H eigenlijk maar 1 keer kan binden; waarom kan het geen

datieve binding aangaan?

H is "tevreden" als het 2 elektronen bezit want op de K-schil kunnen er maar 2 zitten, als H een covalente binding zou hebben met een ander atoom en dan nog een datieve binding dan zou H 4 elektronen bezitten en dat zijn er 2 te veel.

Giulia schreef:*in mijn cursus organische staat dat hybridisatie wordt toegepast op álle atomen (behalve H), maar in anorganische zie

ik dan dat in bvb HCl Cl niet gehybridiseerd is. Het is op het eerste zicht niet echt nodig (Cl heeft een vrij elektron),

maar ik zou het laten hybridiseren tot sp3 om optimale afstoting te bekomen tussen de vrije elektronenparen. Is het

fout om dat te zeggen?

Het probleem is dat er daarover 2 theoriën bestaan die totaal tegengesteld zijn maar allebei zijn ze voor een deel juist en voor een deel ook verkeerd: het VSPER-model en het model van Hall.

Wat jij zou doen is het VSPER model: zoveel mogelijk hybridiseren, je verkrijgt dan dikwijls moleculen waar de hoeken te groot zijn in vgl met de waargenomen waarden, dus moet men dan de hoeken verkleinen dmv elektrostatische afstoting van (in dalende volgorde): vrij elektronenpaar - vrij elektronenpaar > vrij elektronenpaar - bindingselektronenpaar > bindingselektronenpaar - bindingselektronenpaar.

Maar als reactie kwam daarop de theorie van Hall: alle bindingen zoveel mogelijk hybridiseren is niet juist, kost te veel energie; daarom hebben de bindingen hoeken van 90° die dan weer te klein zijn in vgl met de waargenomen waarden dus moeten we dan de hoeken vergroten dmv Pauli-afkeer (ook in dalende volgorde): bindingselektronenpaar - bindingselektronenpaar > vrij elektronenpaar - bindingselektronenpaar > vrij elektronenpaar - vrij elektronenpaar

Zoals je ziet totaal tegengesteld maar ze komen wel beide ongeveer gelijk uit, wat de 'echte' theorie is, is nog niet duidelijk.

Ok, bedankt!

Nog even over die datieve binding, want dat heb ik niet helemaal door (nooit gezien in het middelbaar..): hoe kan je zien in de lewisformule of een binding datief is?

(Sry voor de dubbele post, maar ik kan m'n vorig bericht blijkbaar niet meer aanpassen..?)

Ik heb hier ook staan dat het bindingsvermogen van N 5 is, maar dan heeft N toch te veel elektronen rond zich?

En hoe is P gehybridiseerd om 5 keer te kunnen binden met Cl (in PCl5) alhoewel de configuratie van P op de buitenste schil: 3s² 3p³ is (en P dus maar 3 vrije elektronen heeft). Wordt een 3s²-elektron dan gepromoveerd naar een 3d orbitaal?

Thx again.

Giulia schreef:Ok, bedankt!

Nog even over die datieve binding, want dat heb ik niet helemaal door (nooit gezien in het middelbaar..): hoe kan je zien in de lewisformule of een binding datief is?

Als je geluk hebt staat er in de lewisformule en pijltje tussen de 2 atomen en dat wil zeggen dat er een donor-acceptor binding is. De pijl is altijd gericht naar het atoom dat de binding ontvangt (de acceptor).

Men spreekt van een datieve binding wanneer het donoratoom minder elektronegatief is dan het acceptoratoom; vb. HClO₂ (een datieve binding tussen Cl en O, Cl stelt een elektronenpaar gemeenschappelijk en aangezien Cl minder elektronegatief is dan O is dit een datieve binding).

Een coördinatieve binding is dan als het donoratoom meer elektronegatief is, vb. NH₄⁺ (een coördinatieve binding tussen N en H[sup^]+[/sup], N stelt een elektronenpaar gemeenschappelijk en N is meer elektronegatief dan H, dus coördinatieve binding).

Dus als je geluk hebt staat er een pijl tussen 2 atomen (dan ben je al zeker dat het een donor-acceptorbinding is) en dan moet je nog kijken naar welk element het meest elektronegatief is.

Als je pecht hebt dan staat er gewoon een streepje tussen 2 atomen en dan zie je het niet op het zicht en moet je jezelf afvragen van waar de elektronen afkomstig zijn (zonder pijl is namelijk ook volledig correct).

Giulia schreef:Ik heb hier ook staan dat het bindingsvermogen van N 5 is, maar dan heeft N toch te veel elektronen rond zich?

En hoe is P gehybridiseerd om 5 keer te kunnen binden met Cl (in PCl5) alhoewel de configuratie van P op de buitenste schil: 3s² 3p³ is (en P dus maar 3 vrije elektronen heeft). Wordt een 3s²-elektron dan gepromoveerd naar een 3d orbitaal?

Hier vindt er een sp³d hybridisatie plaats

1000 maal dank!

Julie

Graag gedaan