sciencetalk

Ik weet dat ik sinds de spellingshervorming moet schrijven "grenzenloos". Maar toch, voor mij is er nog steeds een connotatieverschil tussen grenzenloos en grenzeloos.

Grenzenloos is voor mij het werkelijke bestaan zonder grenzen, d.w.z. zonder afscheidingen waar normaal afscheidingen zouden kunnen behoren.

Grenzeloos is voor mij een synoniem van oneindig.

Dit verschil is tenietgedaan door de spellingshervorming.

Ik vind dat toch eigenlijk een verarming van het Nederlands. Zijn er meer die dit zo voelen of ben ik misschien te overgevoelig?

Ik weet dat ik sinds de spellingshervorming moet schrijven "grenzenloos".

Neen, het is juist '

Grenzenloos is voor mij het werkelijke bestaan zonder grenzen, d.w.z. zonder afscheidingen waar normaal afscheidingen zouden kunnen behoren.

Grenzeloos is voor mij een synoniem van oneindig.

Ik zie geen verschil tussen beide. Iets dat geen grenzen heeft ís oneindig, toch? Of kan jij me een voorbeeld geven van iets dat geen grenzen heeft maar toch niet oneindig is (het universum buiten beschouwing gelaten)?

Ik voel wel betekenisverschil: 'Sommigen hebben grenzeloos vertrouwen in een grenzenloos Europa.' Met n dus vrij letterlijk, zonder n figuurlijker.

Volgens de Witte Spelling zijn beide trouwens toegestaan.

Ik zie geen verschil tussen beide. Iets dat geen grenzen heeft ís oneindig, toch?

1. Toch vind ik een irritant woord. Het suggereert, dat je het met de spreker eens moet zijn.

2. Binnen de EU zijn geen grenzen meer. Dat is grenzeloos. Voor mij mag het ook grensloos zijn.

3. De EU is niet oneindig, toch!

2. Binnen de EU zijn geen grenzen meer. Dat is grenzeloos. Voor mij mag het ook grensloos zijn.

Er zijn echter wel (nog) grenzen aan de EU: er zijn landen die niet tot de EU behoren.

Precies, Schooljuf geeft aan hoe ik het ook voel. Het is puur gevoelsmatig dat ik vind dat er verschil is tussen 'grenzeloos' en 'grenzenloos'.

(Het spijt me overigens dat ik zo onregelmatig hier post, heb onregelmatige werktijden en niet erg veel tijd.)

Ik probeer iets te bedenken waarin mijn gevoel over het woord wordt weergegeven (Schooljuf heeft dit trouwens uitstekend vertolkt). Misschien wordt het beter uitgelegd als ik de, naar mijn gevoel, tegengestelde begrippen opschrijf. Tegengesteld aan 'grenzeloos' is voor mij 'beperkt', en tegengesteld aan 'grenzenloos' is 'begrensd'.

Of de vertalingen van de woorden: infinite/immeasurable in het Engels en grenzenlos in het Duits voor 'grenzeloos', en unbounded in het Engels of unbeschränkt in het Duits voor 'grenzenloos'.

Grenzeloos is dus voor mij onmetelijk, zo dat je je niet kunt voorstellen dat er ergens een limiet aan zit (het universum is dus inderdaad een goed voorbeeld). Grenzenloos betekent voor mij dus dat er grenzen zijn waar een ander niet over heen mag gaan, ongeacht of het gaat om fysieke of mentale grenzen.

Ik hoop dat ik mijn gevoel zo iets duidelijker heb gemaakt.

Ik moet zeggen: ik voel het verschil ook wel enigszins, en in jouw argumentatie kan ik me wel vinden. Maar volgens de officiële spelling is "grenzenloos" gewoon fout (onder regel 9.A). Het is niet ongewoon dat we maar één woord hebben waar andere talen er twee hebben (alhoewel je hier gewoon "onbegrensd", "onbeperkt", ... kan gebruiken), maar het verschil in gevoelswaarde blijkt ook wel uit de context, denk ik.

1. Toch vind ik een irritant woord. Het suggereert, dat je het met de spreker eens moet zijn.

Toch is in deze betekenis inderdaad suggestief, maar dat lijkt mij niet zo erg. Het is niet omdat ik iets suggereer dat de anderen niet het recht hebben om er keihard tegenin te gaan.

Ik probeer iets te bedenken waarin mijn gevoel over het woord wordt weergegeven (Schooljuf heeft dit trouwens uitstekend vertolkt). Misschien wordt het beter uitgelegd als ik de, naar mijn gevoel, tegengestelde begrippen opschrijf. Tegengesteld aan 'grenzeloos' is voor mij 'beperkt', en tegengesteld aan 'grenzenloos' is 'begrensd'.

Nu jullie het zo stellen begin ik ook wel een verschilletje te voelen, maar ik ben het niet helemaal eens met deze argumentatie. 'Beperkt' en 'begrensd' voelen voor mij nog veel gelijker aan dan 'grenzeloos' en *'grenzenloos'.

Verder is de context meestal duidelijk genoeg en hebben we genoeg alternatieven, zoals ypsilon reeds zei.

Iets dat geen grenzen heeft ís oneindig, toch? Of kan jij me een voorbeeld geven van iets dat geen grenzen heeft maar toch niet oneindig is (het universum buiten beschouwing gelaten)?

[off-topic]het aardoppervlak[/off-topic]

Er zijn echter wel (nog) grenzen aan de EU: er zijn landen die niet tot de EU behoren.

Binnen de EU zijn geen grenzen, ondanks, dat de kaart gaten vertoont.

Zolang er grenzen aan de rand zijn, is de EU dus niet grenzeloos. Er bestaan trouwens nog landsgrenzen binnen de EU, maar je mag die vrij passeren. Maar dit heeft natuurlijk niet veel meer met het topic te maken.