sciencetalk

Hoe ver kan je de ruimte inkijken? Waar is de grens? En als je dan heel ver kijkt, kijk je dan eigenlijk terug in de tijd? En hoe ver kan je dan terugkijken in de tijd?

Ik neem aan dat hier een praktisch antwoord op kan gegeven worden, ik verplaats dit dus naar sterrenkunde en ruimtevaart.

Ik heb net het boek van Harry Mulish "De ontdekking van de hemel" weer eens gelezen. Kan ik ervan uitgaan, dat wat-ie daarin schrijft, een antwoord op bovengenoemde vraag is?

Ik heb net het boek van Harry Mulish "De ontdekking van de hemel" weer eens gelezen. Kan ik ervan uitgaan, dat wat-ie daarin schrijft, een antwoord op bovengenoemde vraag is?

Wat schrijft hij dan?

ja, daar ben ik ook wel benieuwd naar.

Sorry lui, ik was een dagje vrij.

Zal het vanavond thuis even opzoeken.

Zie jullie morgen.

Grappig, ik mag niet letterlijk citeren van de uitgever, maar ik doe het zo:

Harry Mulish, De ontdekking van de hemel, 15e druk, paperback februari 1997

pagina 246, 7e regel van onderen en pagina 247 in het bijzonder 5e en 6e regel tot en met de helft van de 6e regel van onderen;

pagina 317, 3e alinea van onderen en pagina 318 tot de 2e alinea van onderen

Van onderuuuuun!

Allemaal aparte stukjes op de pagina's 646 tot en met 653.

Beetje dom van die uitgever, he? Nu loopt het gesprek stroef, want men moet gaan opzoeken wat er staat. Ja, natuurllijk hopen ze meer exemplaren te verkopen hierdoor, maar ik denk dat jullie vast wel een exemplaar in de kast hebt staan.

Doen jullie die moeite?

Infeite kan je oneindig kijken in de ruimte (voor zover de ruimte oneindig is ) enkel zou je lang genoeg moeten kijken .

Een radiogolf/lichtgolf zwakt af naargelang die zich verplaatst maar is oneindig . Wel kom je op een bepaald punt dat de golf te zwak is om te detecteren dan zit je op de treshold (limiet) van de ontvanger .

Dus moest je de ontvanger (onze ogen) gevoeliger kunnen maken dan kan je verder gaan kijken .

Dan kom je natuurlijk het probleem tegen van de ruisvloer , de golf is zodanig afgezwakt dat ze op het niveau zit van de eigen ruis van de ontvanger of de natuurlijke ruis van de omgeving .

Het klinkt gek maar een radiogolf die 50 jaar geleden werd uitgezonden richting de ruimte is er nog altijd .

Als je door een telescoop kijkt naar een object waarvan de afstand 2.000.000 lichtjaar is dan wil dit zeggen dat het beeld dat je nu ziet het beeld is van 2.000.000 jaar geleden .

Dus we kijken in het verleden .

Groeten,

Kenny

Ik neem aan dat hier een praktisch antwoord op kan gegeven worden, ik verplaats dit dus naar sterrenkunde en ruimtevaart.

Volgens mij is het antwoord zo praktisch niet als het lijkt... er zijn verschillende factoren waarmee men rekening moet houden. Men kan de fysica hierachter dus op een vrij filosofische manier benaderen.

Zo dient men rekening te houden met de lichtsnelheid: hetgeen men opvangt, is inderdaad licht. Met vertraging. Met andere woorden: je kan het licht pas zien, als het is aangekomen vanaf de straler. Met andere woorden: in principe kan je nooit zien wat er op dit eigenste ogenblik aan het gebeuren is. Zelfs niet op een halve meter van je. Als je weet dat zonlicht er ongeveer 8 minuten over doet om de aarde te bereiken, kan de zon op moment van dit schrijven al zijn uitgedooft (weinig waarschijnlijk, maar kom), maar kan u de volgende 8 minuten nog genieten van mijn meesterlijke schrijfstijl. Dus, strikt genomen kan men niet zien wat er nu in het heelal gebeurt. Zoals Kenny al aanhaalde, we kijken altijd in het verleden.

Verder dienen we met nog enkele zaken rekening te houden. Ik zal het naar de andere kant duiden om dit te kunnen aanvoelen: wij kunnen met een lichtmicroscoop ongeveer 1500 keer vergroten, maar als we nog op kleinere schaal willen kijken, moeten wij een electronenmicroscoop gebruiken. Dit omdat zichtbaar licht bepaalde golflengtes heeft. Als we te groot vergroten, zitten we te fijn op de golflengtes te kijken waardoor we geen onderscheid meer kunnen waarnemen. Een goede vergelijking is een bitmapafbeelding. We kunnen bitmapafbeeldingen, met pixels, tot een bepaalde grote vergroten; gaan we echter te ver in de vergroting tot we slechts 1 pixel meer zien, dan kunnen we blijven inzoomen op 1 pixel, maar zien we geen onderscheidbare afbeelding meer.

Anderzijds hebben onze ogen ook een beperking, de hoekresolutie genaamd; wij kunnen ongeveer 1 boogminuut onderscheiden. (rap even gegoogeld voor richtgevende cijfers: http://www.raayland.nl/vakken/aardrijkskun...20vermogen.htm). Dus, 1 boogminuut, dat is (1/360)*(1/60) = 1/21600e van een cirkel.

Ter illustratie: iets is 100 meter van ons verwijderd. De omtrekt de cirkel waarop dit ligt is dus 2 x Pi x 100 = 628meter. Dan moet een object 628/21600 = 0.029 m groot zijn, anders zien we het niet. Dus, alles wat op 100 meter staat en minder dan 3cm is, kunnen we niet zien. Zo ook hebben optische telescopen een minimumlimiet:

hoekresolutie = 2,5 x 10⁵ (golflengte / diameter).

diameter is dan de doorsnede van de telescoopspiegel (bij spiegeltelescoop) of het objectief (de "grootste lens" waar het licht binnenvalt bij een buistelescoop).

Dus, zowel uw golflengte als diameter geven aan wat de minimum hoekresolutie is.

Dus: de zaken die van belang zijn om ver in de ruimte te kunnen kijken zijn: de grote van het object (een dikke ster, planeet), de sterkte van uw telescoopsysteem én in verhouding met de afstand, moet het licht op het juiste moment zijn uitgezonden.

Kiwiwoman schreef:Grappig, ik mag niet letterlijk citeren van de uitgever, maar ik doe het zo:

Harry Mulish, De ontdekking van de hemel, 15e druk, paperback februari 1997

pagina 246, 7e regel van onderen en pagina 247 in het bijzonder 5e en 6e regel tot en met de helft van de 6e regel van onderen;

pagina 317, 3e alinea van onderen en pagina 318 tot de 2e alinea van onderen

Van onderuuuuun!

Allemaal aparte stukjes op de pagina's 646 tot en met 653.

Beetje dom van die uitgever, he? Nu loopt het gesprek stroef, want men moet gaan opzoeken wat er staat. Ja, natuurllijk hopen ze meer exemplaren te verkopen hierdoor, maar ik denk dat jullie vast wel een exemplaar in de kast hebt staan.

Doen jullie die moeite?

Nee die doe ik niet. Het is een fictief verhaal en ik weet niet wat de toegevoegde waarde zal zijn. Vat het anders samen, zolang je een duidelijke bron vermelding doet, zou de uitgever daar niet moeilijk over moeten doen.

Inderdaad, je kan toch niet verwachten dat we nu allemaal dat boek gaan lezen?

je kan toch niet verwachten dat we nu allemaal dat boek gaan lezen?

Nee, natuurlijk niet, maar ik dacht niet dat het fictie was, hoor, wat de radio astronoom in dat boek vertelde. Het komt heel goed overeen, met wat Kenny en Kalkoen hierboven erover schrijven.

Dus, kunnen we daarop verder gaan, nietwaar?

Hoewel... de vraag van Spanx3 is beantwoord.

Hoe ver kan je de ruimte inkijken? Waar is de grens? En als je dan heel ver kijkt, kijk je dan eigenlijk terug in de tijd? En hoe ver kan je dan terugkijken in de tijd?

Kenny schreef:

Als je door een telescoop kijkt naar een object waarvan de afstand 2.000.000 lichtjaar is dan wil dit zeggen dat het beeld dat je nu ziet het beeld is van 2.000.000 jaar geleden .

Dus we kijken in het verleden .

Maar is het dan ook in theorie mogelijk om door de tijd te reizen?

In theorie is het mogelijk, maar je zou dan wel de snelheid van het licht moeten kunnen benaderen, wat je heel veel energie kost (de lichtsnelheid(300.000km/u zelf behalen, is niet mogelijk).

Het is niet zo'n gemakelijke materie om in 1,2,3 uit te leggen op een forum, althans dat kan ik niet, omdat ik het zelf niet door en door versta.

Inmiddels wacht ik samen met jou gespannen op iemand die jouw vraag kan beantwoorden

Om die vraag te kunnen beantwoorden moet je je kennis over de relativiteitstheorie wel boven halen.

Als je het kan vinden, dan raad ik je eigenlijk wel ten zeerste het boekje "Zo bouw je een tijdmachine" van Paul Davies aan.

Het behandelt de theorie van het tijdreizen en is uitgelegd zodat zelfs een 16 jarige (zoals ik) het meeste kan begrijpen.

Oke, ik zal er eens naar kijken.

Maar als je nou een ''afsnijweg'' neemt? (ik doel op een zwart gat)