sciencetalk

(weet niet zeker als dit hier moet of in huiswerktopic)

Ik heb op het internet een ingewikkelde zin gevonden. Ik vraag mij sterk af als hij op zich wel juist is want ik versta er niets van. Ik vroeg mij af als jullie deze misschien konden ontcijferen want ben nieuwsgierig naar het antwoord.

"Ik zou liever in plaats van ik zou jou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken hebben willen zien durven blijven staan kijken hebben willen zeggen. " is de zin...

"Ik zou liever in plaats van ik zou jou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken hebben willen zien durven blijven staan kijken hebben willen zeggen."

Ik zou liever - in plaats van: ik zou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken - hebben willen zien durven blijven staan kijken, hebben willen zeggen.

"Ik zou liever in plaats van ik zou jou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken hebben willen zien durven blijven staan kijken hebben willen zeggen. " is de zin...

Ik zou liever hebben willen zeggen :

"(ik zou jou wel eens) hebben willen zien durven blijven staan kijken" ,

in plaats van:

"ik zou jou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken"

Hij is leuk, dumery

Thx Jan, ik was net op dezelfde wijze bezig. Met interpunctie wordt het meteen iets duidelijker, zelfs als je alles in de gewone volgorde laat staan.

Ik zou liever in plaats van "ik zou jou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken", "[ik zou jou wel eens] hebben willen zien durven blijven staan kijken" hebben willen zeggen

Al slaat dat nog totaal nergens op.

Zelfs als spielerei vind ik dit eigenlijk niet geslaagd.

Edit: ik zie nu pas dat Kiwiwoman eigenlijk hetzelfde had als Jan, maar dan zonder kleurtjes...

ja is leuk

maar zelf met de uitleg moet ik hem 10 keer lezen om te snappen.

Och, een ingewikkelde vorm van zinsontleding:

"Ik zou liever in plaats van jouw fiets bromfiets hebben willen zeggen."

Als je "in plaats van" voorop zet, worden ze al stukken leesbaarder.

In plaats van 'jouw fiets', zou ik liever 'bromfiets' hebben willen zeggen.

In plaats van 'ik zou jou wel eens willen hebben zien blijven staan kijken', zou ik liever 'hebben willen zien durven blijven staan kijken' hebben willen zeggen.

Maar goed, het is natuurlijk een doodzonde om hier geen komma's, en vooral geen aanhalingstekens te gebruiken. Hoe kort de zin ook is, ik zou altijd aanhalingstekens gebruiken in dit soort constructies (dus bij "ik zeg ..." waarbij op de puntjes het lijdend voorwerp komt): In plaats van 'A' zeg ik liever 'B'.

In het Nederlands maakt het werkwoordelijk deel van het gezegde de zin er erg lelijk op (natuurlijk is dit een gekunstelde zin) "hebben willen zien durven blijven staan kijken". In het Latijn zou dat al een stuk korter zijn volgens mij.

Ik merk het bij mijzelf, dat ik teveel informatie probeer te proppen in een zin, en dat daarom vaak de essentie van de zin verdwijnt door de (onnozele) extra informatie. Even een voorbeeltje:

Het meisje fietste naar huis.

Het meisje, dat vandaag speciaal in het rood gekleed was, fietste naar huis.

Maar goed, het is natuurlijk een doodzonde om hier geen komma's, en vooral geen aanhalingstekens te gebruiken. Hoe kort de zin ook is, ik zou altijd aanhalingstekens gebruiken in dit soort constructies (dus bij "ik zeg ..." waarbij op de puntjes het lijdend voorwerp komt): In plaats van 'A' zeg ik liever 'B'.

Absoluut mee eens. Overdreven werkwoordsgroepen als deze lijken nergens op en kunnen veel korter.

bobbyjong schreef:Ik merk het bij mijzelf, dat ik teveel informatie probeer te proppen in een zin, en dat daarom vaak de essentie van de zin verdwijnt door de (onnozele) extra informatie. Even een voorbeeltje:

Het meisje fietste naar huis.

Het meisje, dat vandaag speciaal in het rood gekleed was, fietste naar huis.

Het hangt van de context af of die informatie overbodig is.

bobbyjong schreef:Het meisje fietste naar huis.

Het meisje, dat vandaag speciaal in het rood gekleed was, fietste naar huis.

Het hangt van de context af of die informatie overbodig is.

En in feite zou het kommagebruik daar ook op afgestemd moeten worden.

Inderdaad. Als er wel een komma geplaatst wordt na "het meisje" hebben we te maken met een uitbreidende bijvoeglijke bijzin en is de informatie tussen de komma's eventueel weglaatbaar. Staat er geen komma, dan hebben we te maken met een beperkende bijvoeglijke bijzin en is de informatie noodzakelijk.

Het hangt van de context af of die informatie overbodig is.

Ik zie dat anders. Bij elke zin die een komma heeft verdwijnt de essentie van de zin. Desondanks is het bijna onmogelijk om zinnen zonder komma's te gebruiken.

Bij elke zin die een komma heeft verdwijnt de essentie van de zin.

Kun je dat onderbouwen? Bij voorkeur moet je dan ook een definitie geven van 'de essentie van een zin'

Desondanks is het bijna onmogelijk om zinnen zonder komma's te gebruiken.

Hoe los je deze paradox op? (Al vermoed ik dat een antwoord op bovenstaande vraag een eerste stap is.)