sciencetalk

Ik las laatst dit stukje op de physicsforums:

In an interview with Penrose I read, he believed the consensus among physicists to be that the flow of time is an illusion - i.e. it is totally a consequence of perception.http://www.physicsforums.com/showthread ... 031&page=2

Ik heb hier 2 vragen over:

1. denken de meeste natuurkundigen inderdaad dat het passeren van tijd een illusie is?

2. waarom denken zij dit wel of niet?

Ik denk dat er te veel met het begrip tijd gegooid wordt. Waar zij het over hebben lijkt me belevingstijd te zijn en die hangt af van een aantal menselijke factoren.

Als de tijd echter over de vierde dimensie gaat, bestaat tijd wel. Anders zouden er geen veranderingen kunnen plaatsvinden.

Voor je deze vraag kunt oplossen moet je eerst een goede definitie hebben van het begrip tijd en het begrip bestaan.

Voor tijd kunnen we volgende definities geven:

def1: De grootheid die gemeten wordt door een klok



def2: Een grootheid die aangeeft in welke volgorde gebeurtenissen plaats vinden.

def3: verhouding tussen 2 onafhankelijke veranderingen.

Over welk de meest acurate definitie is (of er nog andere zijn) kan natuurlijk gediscusieerd worden.

Bestaan is echter een veel moeilijker begrip:

Wanneer kunnen we stellen dat iets bestaat?

Je zou kunnen stellen als we het kunnen waarnemen. Maar we komen dadelijk in de knoei met de regenboog. Deze kunnen we waarnemen, maar we weten allen dat hij niet bestaat, maar een optische illusie is door breking van het licht in regendruppels.

Zelf ben ik er nog niet uit, maar misschien heeft iemand anders suggesties.

Ik denk dat bestaan (gedeeltelijk) gedefinieerd kan worden als iets dat massa of energie heeft. Zo bestaat tijd dus niet, maar is het een beschrijving van causuliteit en een beschrijving van iets dat massa heeft.

@peterdevis: kom jij ook naar de samenkomst?

Wordt hier niet gewoon bedoeld, dat het verleden niet fysiek bestaat, en de toekomst ook niet fysiek bestaat?

En dat dus alleen het 'nu' (de huidige materiële samenstelling van het universum) bestaat?

Bijgevolg zijn dan dat al onze percepties over het vloeien van tijd (bijvoorbeeld, er is een uur voorbij gegaan) illusies. Immers, er is geen uur voorbij gegaan, en alles bevindt zich nog steeds in het 'nu'.

Dat wij toch in ons bewustzijn het verleden ervaren(als herrinneringen) is dus een illusie(immers, dit verleden bestaat fysiek niet meer).

Zoals ik tijd beschouw is het enkel een een manier om de snelheid waarmee gebeurtenissen elkaar opvolgen aan te duiden, en niet een fysisch op zich staand iets. Reizen in de tijd is in mijn opzicht dan ook onmogelijk, simpelweg omdat ik de tijd niet als een richting of dimensie beschouw (ook al is dit wiskundig een erg handig hulpmiddel).

Dat tijd voor verschillende waarnemers in verschillende stelsel niet gelijk verloopt zegt voor mij enkel dat de snelheid waarmee gebeurtenissen elkaar opvolgen niet even snel verlopen.

Echter om een zinnige discussie hierover te kunnen volgen is het nodig om (zoals peterdevis ook al zei) eerst goed te definiëren wat er bedoeld wordt met 'tijd' en 'bestaan'.

Een van de gebruikelijke definities (alhoewel eigenlijk een cirkel-redenering) is om tijd te definieren aan de hand van de thermodynamica. Aangezien deze zegt dat dS>0 (tweede hoofdwet), geeft dit een "pijl van de tijd": van kleine S naar grote S. Natuurlijk neem je dan inpliciet aan dat de 2e hoofdwet altijd geldig is, maar het lijkt mij een natuurlijk beginpunt.

Echter om een zinnige discussie hierover te kunnen volgen is het nodig om (zoals peterdevis ook al zei) eerst goed te definiëren wat er bedoeld wordt met 'tijd' en 'bestaan'.

Voor zover ik gelezen heb bestaan hier geen goede definities voor. Het gevolg is dan dat dit een kilometerslange discussie over definities en semantiek wordt.

Ik denk dat we maar gewoon ieder ons eigen invulling eraan moeten geven, zoals jij ook al deed, en dan daar een beetje moeten proberen over te discussiëren. Misschien als we geluk hebben begrijpen we elkaar

Tuurlijk is er altijd een nu en het verleden bestaat niet meer. Alles beweegt mee door de vierde dimensie. Niks kan blijven hangen. Tijd is door ons verzonnen om aan te geven hoe veel tijdseenheden er tussen gebeurtenissen zitten.