sciencetalk

Wat is dat toch voor een rare uitdrukking: willen delen, in plaats van vertellen. Wat wordt met delen bedoeld? Dat je ervan uitgaat, dat de toehoorder het met je eens (moet) zijn?

Wat is er mis met de uitdrukking, dat je iets wilt vertellen?

Wat wordt met delen bedoeld? Dat je ervan uitgaat, dat de toehoorder het met je eens (moet) zijn?

Ik snap die conclusie niet. Delen betekent volgens de Van Dale onder andere:

de·len deelde, h gedeeld 1 zo splitsen dat ieder zijn deel krijgt: eerlijk ~ 2 een aandeel krijgen in: ~ in de buit; in de vreugde ~ 3 (rekenk) een getal splitsen in zoveel delen als door een ander getal wordt uitgedrukt: 60 gedeeld door 6 is 10

Iemand krijgt dus als het ware een deel van jouw verhaal en jij geeft hun een deel van jouw verhaal.

Nee, dat bedoel ik niet.

Ik bedoel dat als men iets wil vertellen, men tegenwoordig zegt: ik wil met jullie dit verhaal delen.

Wat is er mis met vertellen?

Er is helemaal niets mis met vertellen, maar delen impliceert een soort van gift. Als je bijvoorbeeld een hele spannende roddel hebt dan wil je dat graag met iemand delen. Het impliceert dus ook dat de ander dankbaar moet zijn voor je verhaal. Als dat wederzijds is, is er dus geen probleem, en komt het woord delen tot zijn recht. Zo beredenerend wordt het natuurlijk nooit gebruikt, maar ik zie het probleem er ook niet van in.

Dus concludeer ik dat delen inhoudt, dat de ontvanger alleen mag luisteren en er niet wordt verwacht dat er commentaar op gegeven wordt. Klopt dat?

Met andere woorden: ik deel dit met jou, maar je mag er niks van zeggen en moet het accepteren.

Met vertellen kun je verwachten dat er commentaar op komt en is men daarmee vrij om het niet te accepteren.

Is dat het verschil?

Volgens mij is dit niet wat anisthesist bedoelt. Het verschil zit 'm in de waarde van het verhaal. Mijn verhaal over het brood dat ik vanochtend kocht vertel ik je (onbelangrijk, niet spraakmakend), maar het geheim over de affaire van de buurvrouw deel ik met je (wel belangrijk, wel spraakmakend).

Ik weet niet zeker of iedereen in heel Nederland dit verschil tussen delen en vertellen ook daadwerkelijk toepast, maar ik vind het een mooie gedachte. 'Delen' in plaats van 'vertellen' heeft iets intiemers. Als je iets deelt met iemand (of het nu een koekje is of een verhaal), dan was het object eerst van jou, maar besluit dat iemand anders er ook van mag genieten. Het is dus een gift. 'Vertellen' heeft deze extra waarde niet.

Is dit een recente taalverandering, uit het Engels ofzo? Als dat zo is dan vind ik dit dit een mooie en waardevolle verrijking (maar dat vind ik van alle taalverandering, maar daar gaat dit topic niet over ).

Is dit een recente taalverandering, uit het Engels ofzo? Als dat zo is dan vind ik dit dit een mooie en waardevolle verrijking (maar dat vind ik van alle taalverandering, maar daar gaat dit topic niet over ).

Voor zover ik weet is het therapietaal, decennia geleden werd het al in groepstherapiesettings gebruikt.

Ik houd er eigenlijk wat minder van als het gebruikt wordt. 'Vertellen' heeft geen euphemisme nodig.

Het is me te zoet en herinnert me aan settings waarin mensen 'erg voorzichtig' met elkaar omgaan.

Krampachtig voorzichtig. Maar mijn gevoelens erover zijn subjectief en doen eigenlijk niet terzake.

Kiwiwoman schreef:Dus concludeer ik dat delen inhoudt, dat de ontvanger alleen mag luisteren en er niet wordt verwacht dat er commentaar op gegeven wordt. Klopt dat?

Met andere woorden: ik deel dit met jou, maar je mag er niks van zeggen en moet het accepteren.

Met vertellen kun je verwachten dat er commentaar op komt en is men daarmee vrij om het niet te accepteren.

Woseseltops heeft mij goed begrepen, het heeft met de waarde te maken. Ik snap niet zo goed hoe je erbij komt dat de ander geen commentaar mag geven en het moet accepteren. Als ik een taart met iemand wil delen mag diegene toch nee zeggen? Ik druk hem echt geen stuk door de keel. Dit geldt hetzelfde voor delen in de zin van vertellen. Je wilt iemand iets geven, maar de ander hoeft het niet te accepteren.

'Delen' in plaats van 'vertellen' heeft iets intiemers. Als je iets deelt met iemand (of het nu een koekje is of een verhaal), dan was het object eerst van jou, maar besluit dat iemand anders er ook van mag genieten. Het is dus een gift. .... Is dit een recente taalverandering, uit het Engels ofzo?

Volgens mij komt dit uit de Amerikaanse talkshows, zoals Oprah en Dr. Phil. Als iemand daar iets heeft meegemaakt dat ter lering (ende vermaak) aan de goegemeente wordt toevertrouwd, zegt de talkshow host over het algemeen ter afsluiting: "Thank you for sharing this with us. We have learnt a lot today." of een dergelijke platitude. Dus het woord 'delen' heeft inderdaad iets intiemers, maar of dat ook het geval is als je je verhaal vertelt aan de hele wereld, dat waag ik te betwijfelen. Dan krijgt in mijn visie 'delen' iets van 'kijk mij eens goed gehandeld hebben' en krijg ik last van plaatsvervangende schaamte voor het voyeurisme dat tentoongespreid wordt door de interviewer.