Inleiding
Gapen is een alledaagse en universele handeling die zowel bij mensen als dieren voorkomt. Ondanks de frequentie waarmee we gapen, blijft de exacte oorzaak en functie ervan een onderwerp van wetenschappelijke discussie. Dit artikel onderzoekt wat gapen precies is, waarom we gapen, afwijkend gaapgedrag, de oorsprong van de term ‘gapen’ en de belangrijkste onderzoekers op dit gebied, evenals enkele mythen en misvattingen rondom dit fenomeen.
Wat is gapen?
Gapen, ook wel geeuwen genoemd, is een reflexmatige handeling waarbij de mond wijd opengaat, gevolgd door een diepe inademing en een langzame uitademing. Dit proces gaat vaak gepaard met het sluiten van de ogen en het strekken van de ledematen. Gapen treedt op bij zowel mensen als veel dieren, waaronder zoogdieren, vogels en zelfs reptielen. Het wordt vaak geassocieerd met vermoeidheid, verveling of ontspanning, maar kan ook optreden in situaties van stress of opwinding.
Waarom gapen mensen?
Hoewel er verschillende theorieën bestaan over de functie van gapen, is er geen definitief antwoord. Enkele prominente hypothesen zijn:
-
Thermoregulatie van de hersenen: Een recente theorie suggereert dat gapen helpt bij het koelen van de hersenen. Door diep in te ademen tijdens een gaap, wordt koele lucht aangevoerd, wat kan bijdragen aan het verlagen van de hersentemperatuur en het verbeteren van de alertheid. Deze theorie wordt ondersteund door observaties dat gapen vaker voorkomt bij temperaturen rond de 20 graden Celsius en minder bij extremere temperaturen.
-
Verhoogde bloedtoevoer naar de hersenen: Gapen kan de bloedcirculatie naar de hersenen stimuleren, wat kan helpen bij het handhaven van optimale hersenfunctie en alertheid.
-
Aanstekelijkheid en sociale binding: Gapen is bekend om zijn aanstekelijke karakter. Het zien of zelfs denken aan gapen kan een gaap uitlokken. Dit fenomeen wordt mogelijk verklaard door spiegelneuronen in de hersenen, die een rol spelen bij empathie en sociaal gedrag. Aanstekelijk gapen kan dienen om groepsgedrag te synchroniseren en sociale banden te versterken.
Afwijkend gaapgedrag en oorzaken
Hoewel gapen een normaal verschijnsel is, kan overmatig of juist verminderd gapen wijzen op onderliggende medische of psychologische aandoeningen:
-
Overmatig gapen: Frequent gapen kan een symptoom zijn van aandoeningen zoals slaapstoornissen (bijvoorbeeld slaapapneu), depressie, angststoornissen of zelfs hartproblemen. Het kan ook een bijwerking zijn van bepaalde medicatie.
-
Verminderd gapen: Een verminderde neiging tot gapen, met name in reactie op andermans gaap, is waargenomen bij individuen met psychopathische trekjes. Dit kan wijzen op een verminderd empathisch vermogen.
Oorsprong van de term ‘gapen’ en leidend onderzoek
De term ‘gapen’ stamt uit het Middelnederlands ‘gapen’ of ‘gapen’, wat ‘wijd openen’ betekent. Historisch gezien hebben verschillende geleerden bijgedragen aan het begrip van gapen:
-
Hippocrates en Aristoteles: Deze oude Griekse filosofen beschreven gapen als een manier om slechte lucht uit het lichaam te verwijderen en de balans van humoren te herstellen.
-
Charles Darwin: In de 19e eeuw observeerde Darwin gapen bij verschillende diersoorten en suggereerde dat het een communicatieve functie kon hebben binnen sociale groepen.
-
Recent onderzoek: Moderne wetenschappers zoals bioloog Jorg Massen van de Universiteit Utrecht hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar de functie en aanstekelijkheid van gapen, met een focus op de sociale en neurologische aspecten ervan.

Mythen en verkeerde aannames over gapen
Er bestaan diverse misvattingen over gapen:
-
Zuurstoftekort: Een wijdverbreide mythe is dat gapen optreedt als reactie op een laag zuurstofgehalte in het bloed. Echter, studies hebben geen direct verband gevonden tussen zuurstofniveaus en gapen.
-
Teken van verveling of onbeleefdheid: Hoewel gapen vaak wordt geassocieerd met verveling, kan het ook optreden tijdens stressvolle of opwindende situaties. Het is niet per se een teken van desinteresse.
Afsluiting
Gapen is een complex en fascinerend fenomeen met zowel fysiologische als sociale functies. Hoewel er nog veel te ontdekken valt over de precieze oorzaken en functies van gapen, suggereren huidige theorieën dat het een rol speelt bij het reguleren van hersentemperatuur en het bevorderen van sociale cohesie. Verdiepend onderzoek zal hopelijk verdere inzichten bieden in dit alledaagse, maar intrigerende gedrag.
Bronnen: