ik zat laatst eens te denken, is het niet mochelijk dat er meer kleuren zijn dan we ons voorstellen? wetenschappers zeggen dat dit niet zo is maar hoe kunnen die het nou weten als ze niet eens bewijs hebben. honden kunnen ook niet alle kleuren zien net zoals vele andere dieren. let maar eens op als je je een nieuwe kleur probeert in te denken ga je automatisch aan een soort groen blauwe of paarse kleur denken kan erg frustrerend zijn. ik denk dat er meer kleuren zijn dan rood geel blauw en alles wat eruit komt. bijvoorbeeld met de kleur wit en zwart. mischien is dit helemaal geen wit of zwart maar een hele andere kleur. maar omdat we ons ze niet voor kunnen stellen zien we ze zwart of wit licht er mischien aan hoe licht of donker de kleur is. wat denken jullie? zou het mochelijk kunnen zijn?

Er zijn inderdaad veel meer kleuren dan we kunnen zien, een kleur is namelijk niets meer of minder dan een golflengte van licht, dus er zijn zoveel kleuren als er golflengten zijn. Infra rood kunnen we ook niet zien, maar we weten dat het er is en wat de eigenschappen zijn. Als je even zoekt op kleur (en/of golflengte) op dit forum, op wikipedia of gewoon google, dan zul je veel info vinden.

Kleuren zijn niets anders dan een bepaald soort fotonen die wij met onze ogen kunnen waarnemen en waaraan onze hersenen een kleurtje toekennen en de kleur van het foton kan je definiëren aan de hand van de frequentie van het licht. Voor ons hebben IR, UV, gammastralen, radiogolven, etc. geen kleur maar dat ligt alleen aan onze ogen. We kunnen ze niet waarnemen en met onze hersenen in een kleurtje omzetten. Een organisme die ze wel zou kunnen waarnemen zou wel kunnen zeggen dat dat andere kleuren zijn, maar voor ons is dat niet zo.

Overigens is de kleur die we ergens aan toe kennen niet alleen afhankelijk van het soort fotonen, maar ook van het aantal. Minder fotonen geeft meer zwart, meer fotonen een heel helder licht. Maar door alle verschillende fotonen in het zichtbare deel van het spectrum met elkaar te combineren in verschillende aantallen (intensiteiten) kom je echt op een maximum aan verschillende kleuren uit en dat leidt tot alle kleuren die we kennen. Ik zie niet in hoe er nog meer kleuren zouden kunnen bestaan.

oke bedankt voor de informatie;)

Er zijn inderdaad veel meer kleuren dan we kunnen zien, een kleur is namelijk niets meer of minder dan een golflengte van licht, dus er zijn zoveel kleuren als er golflengten zijn. Infra rood kunnen we ook niet zien, maar we weten dat het er is en wat de eigenschappen zijn. Als je even zoekt op kleur (en/of golflengte) op dit forum, op wikipedia of gewoon google, dan zul je veel info vinden.

Inderdaad,

Toch is het zeer gek dat wij kleuren kunnen zien die helemaal niet kloppen met hun golflengte en dus een duidelijk andere kleur zijn dan fysisch aanwezig, gewoon omdat onze hersenen vinden dat die kleur daar hoort binnen een bepaalde context.

Een verhaaltje ver uit mijn geheugen,

Ca 20 jaar terug ging ik naar Rotterdam met mijn jongste dochter naar een tijdelijk deels openlucht tentoonstelling over fysica, waar je alle mogelijke dingen zelf kon uitproberen.

Het is te lang geleden om mij details te herinneren.

Een proef werd gedaan waarbij 1 of 2 gekleurde lichtbundels (vergelijkbaar met van die theater dingen) op een witte paal werden geschenen, en dit vormde dan gekleurde schaduwen op de achterliggende witte muur. Dit waren geen ongeveer kleuren maar zeer heldere schaduwkleuren.

Deze schaduwkleuren wijzigden wanneer men de aanstraal lichtkleur(en) aanpaste.

De proef bestond hieruit dat men een testpersoon (uit het publiek, heb test ook gedaan) door een kartonnen buis via één oog (ander gesloten) selectief naar deze HELDERE en UITGESPROKEN schaduwkleur liet kijken, dat deze kleur voor onze hersenen geblokkeerd werd.

Men mocht de bronkleuren zoveel wijzigen als men wou, je hersenen zagen deze veranderende heldere schaduwkleuren niet, zelfs niet wanneer men hardop vertelde dat deze kleur bijvoorbeeld blauw was, en je wou dat blauw zien, bleven je hersenen die vorige kleur zien als bijvoorbeeld helder geel, tot je je tweede gesloten oog opende en je hersenen terug een context zagen.

Nooit werd mij zo duidelijk dat onze hersenen informatie interpreteren en lezen binnen een context. Neem hen die context weg en golflengte of niet, de hersenen beslissen welke kleur je ziet, of dit nu klopt met standaard optica/fysica of niet.

Ik WOU de juiste kleur zien, waarvan ik wist dat ze er was. Mijn hersenen besliste hier anders over en bleven de vorige kleur even helder en duidelijk zien, tot zij de nieuwe context informatie kregen.

Deze test werkte bij iedereen die deze proef deed tijdens mijn bezoek daar.

http://www.learner.org/teacherslab/science...dows/index.html

Ik vondt niet direct iets beter dan deze link.

Tijdens mijn opleiding akoestiek kregen wij ook tooncombinaties te horen die extra tonen produceerden die we op geen enkele manier konden visualiseren met meetapparatuur, nog uitleggen via superpositie.

Maar geen van deze proeven heeft ooit een dergelijk effect op mij gehad dan deze schaduwkleurproef die ik in Nederland zag. Het is vreemd als 25 mensen zeggen dat je naar helder blauw aan het kijken bent en je ziet een duidelijke heldere andere kleur (ik heb geen enkele vorm van kleurblindheid maar gezonde normale ogen).

Ik ken de 1001 gezichtbedrog figuren (een duidelijker dan ander). Geen enkel maakte op mij dezelfde indruk als die proef in Nederland. Ik zag kleuren waarvan de golflengte fysisch gewoon niet bestond op dat moment.

.

Naast golflengte en intensiteit is er nog een factor: het meeste licht dat we in het alledaagse leven tegenkomen is niet monochromatisch, maar een samenstelling van een breed spectrum aan golflengtes.

Er is dan ook een wezenlijkverschil tussen bijv een combinatie van groen en blauw licht, en daadwerkelijk cyaankleurig licht. Door de intensiteit van groen en blauw op elkaar af te stemmen kun je iedere tint daartussen maken, maar met minder saturatie dan wanneer je een monochrome lichtbron had van die kleur.

Met onze 3 fotoreceptoren voor kleur ervaren mensen dit slechts als minder saturatie, maar zou je beschikken over 4 verschillende fotopigmenten, dan zou monochroom cyaan licht er heel anders uit kunnen zien dan een combinatie van groen en blauw.

Overigens zijn we hiermee goed bekend: combinatie van rood en blauw licht geeft paars, geen groen, wat je wel zo verwachten als je een golflengte midden ertussen neemt - iets dat voor een dichromaat dier waarschijnlijk wel zo is.

oke interessant. heb de link net even uitgeprobeert die van die schaduws kon ik niet zien dus heb ik maar een andere gedaan;)

Kleur is geen natuurkundig verschijnsel, maar een biologisch verschijnsel.

Wat voor kleuren we zien is afhankelijk van onze 3 verschillende kegeltjes in onze ogen (rood, groen en blauw)

Meer zien we niet, alleen de mengkleuren.

Licht zelf heeft geen kleur.

Bepaalde golflengtes kunnen onze kegeltjes aanstralen en die kleur zien we dan.

Wordt blauw en rood evenveel aangestraald zien we paars.

Als we een vierde kegeltje zouden hebben zouden we een compleet nieuwe kleur zien onafhankelijk bij welke golflengte deze aanstraald wordt (tenzij deze teveel overlapt met de andere kegeltjes en ervan uitgaande dat onze hersenen dit signaal kunnne vertalen).

Bepaalde vogels zien een vierde kleur in het ultraviolet, dus bijvoorbeeld rood, groen, blauw en Xilpje.

Deze vierde kleur kunnen wij ons niet voorstellen dus heeft ook geen naam.

Verder zien vogels dan ook alle mengkleuren van rood, groen, blauw en xilpje en dat zijn er heel veel.

PS: Xilpje is natuurlijk geen echte benaming of kleur.

ik zat laatst eens te denken, is het niet mochelijk dat er meer kleuren zijn dan we ons voorstellen? wetenschappers zeggen dat dit niet zo is maar hoe kunnen die het nou weten als ze niet eens bewijs hebben.

Dus ja.

Er zijn net zoveel kleuren als dat je verschillende kegeltjes in je ogen kan maken.

Dus vrijwel oneindig kleuren.

Als mens kunnen we deze natuurlijk niet waarnemen, maar het schepsel met deze kegeltjes en de hersencapaciteit om ze te vertalen kan wel al deze kleuren zien.

Licht zelf heeft geen kleur.

Bepaalde golflengtes kunnen onze kegeltjes aanstralen en die kleur zien we dan.

Het is een beetje een cirkelredenatie, maar eerlijkgezegd vind wel dat je kunt stellen dat licht een kleur heeft. Voor monochromatisch licht is dat vrij gemakkelijk vast te stellen door waarneming. Iets als 'die dpss laser produceert groen licht' lijkt me dan ook correct.

Alleen is het problematischer bij gemengde kleuren - oranje licht kan monchromatisch oranje zijn, bestaat uit 2 discrete pieken rood en groen (of geel), of een soort continuspectrum zijn met een maximum rond 600 nm. In de laatste 2 gevallen zal de waarneming anders zijn voor organismen met meer of minder dan 3 soorten kleurreceptoren.

Het is geen cirkelredenatie, dat wordt ervan gemaakt.

Een bepaalde golflengte heeft alleen de kleur die je kegeltjes eraan geven, niks meer niks minder.

Mijn groene kegeltje wordt bij een andere golflengte gestimuleerd dan jouw groene kegeltje.

Hierdoor zie ik een andere kleur dan jij bij dezelfde golflengte.

Dit wordt 100% verklaard doordat mijn kegeltje net iets anders is dan jouwe niet omdat een bepaalde golflengte een kleur heeft. In dat geval zou ik hetzelfde als jij moeten zien.

Mijn kegeltje wordt bij een bepaalde golflengte aangeslagen en vertaald dit naar een kleur.

Theoretisch zou ik een mutatie kunnen maken waardoor ik bij 650nm blauw zie in plaats van rood.

Alleen maar door het rode kegeltje een 'blauw' signaal naar de hersenen te laten sturen.

Indat geval is voor jou 650nm rood en voor mij blauw.

Wat voor kleur heeft licht van 650nm in dat geval?

It's all in the eye of the beholder, de kegeltjes dus. Niet dat een golflengte een kleur heeft.

eerlijkgezegd vind wel dat je kunt stellen dat licht een kleur heeft.

Om te beginnen, definieer "licht". Ik vind dat niet meevallen. Sterker, en uitzonderlijk voor fysische verschijnselen, vind ik nergens netjes afgesproken grenzen voor golflengten van wat wél en wat niet meer licht genoemd wordt. Wel van die wat vagige zinsneden over "zichtbaar licht" met golflengten 'ongeveer' tussen 400 en 700 nm, en meer van dat fraais. En dan bedoelen ze "voor mensenogen zichtbaar licht".

Voor monochromatisch licht is dat vrij gemakkelijk vast te stellen door waarneming. Iets als 'die dpss laser produceert groen licht' lijkt me dan ook correct.

Lijkt me bijzonder subjectief. Ik denk dat als je door ogen van andere wezens zou kunnen kijken dat je dat mogelijk anders zou noemen.

Onze ogen zijn gevoelig voor elektromagnetische straling in een klein golflengtegebied. En hoewel het ongelooflijke instrumenten zijn (hoe kan het zo groeien), zijn ze voor het objectief en exact bepalen van de golflengte(n) van het waargenomene ongeschikt.

Wel van die wat vagige zinsneden over "zichtbaar licht" met golflengten 'ongeveer' tussen 400 en 700 nm, en meer van dat fraais. En dan bedoelen ze "voor mensenogen zichtbaar licht".

Dat is een definitekwestie. Als je bijv stelt dat 'zichtbaar' betekend dat je licht van die frequentie met 1/100e of meer gevoeligheid van het maximum op 550 nm kunt waarnemen, dan kloppen die grenzen wel ongeveer. Neem je 1 miljoenste dan is het gebied een stukje breder (wellicht 820 tot 370 nm oid).

Lijkt me bijzonder subjectief. Ik denk dat als je door ogen van andere wezens zou kunnen kijken dat je dat mogelijk anders zou noemen.

Natuurlijk zijn er wel gewoon definities van hoe mensen kleuren zien, die brede toepassing vinden in grafische industrie, beedschermen en dergelijke.

Zie bijv de CIE1391 color space: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:CIExy1931_CIERGB.png

Dit diagram geeft duidelijk aan welke stimulusverhouding hoort bij welke kleur, waarbij de buitenrand monochromatische golflengten bevat. Merk op je monitor het diagram buiten de driehoek niet weer kan geven door zijn beperte gamut - echt licht van bijv 490 nm heeft dus meer saturatie dan op je schem te tonen is.

Je kunt natuurlijk wel scherpslijpen over dit soort zaken, maar het inzicht dat een bepaalde golflengte hoort bij een bepaald kleur is gewoon correct.

Theoretisch zou ik een mutatie kunnen maken waardoor ik bij 650nm blauw zie in plaats van rood.

Als je met zo'n mutatie geboren wordt, noem je iets nog steeds blauw omdat je dat zo wordt aangeleerd. Wellicht kun je alleen het onderscheid niet meer maken tussen blauw en rood.

Je kunt natuurlijk wel scherpslijpen over dit soort zaken, maar het inzicht dat een bepaalde golflengte hoort bij een bepaalde kleur is gewoon correct.

Nee, dat vind ik niet correct. Want om te beginnen geldt dat andersom niet eens:

"het inzicht dat een bepaalde kleur hoort bij een bepaalde golflengte"

• Maar al te vaak lukt dat óók met een bepaalde combinatie aan andere golflengten voor wat wij dan waarnemen als diezelfde (monochromatische) kleur.
• Wij nemen stapels met kleuren waar die monochromatisch niet eens bestaan

Onze "kleuren" zijn daarmee hoofdzakelijk hersenspinsels.

Heeft m.i. weinig te maken met scherpslijpen, zeg gewoon dat wij mensen een bepaalde golflengte resp combinaties van bepaalde golflengten elektromagnetische straling in het algemeen waarnemen als een door ons benoemde kleur.

1. Maar al te vaak lukt dat óók met een bepaalde combinatie aan andere golflengten voor wat wij dan waarnemen als diezelfde (monochromatische) kleur.



2. Wij nemen stapels met kleuren waar die monochromatisch niet eens bestaan

Dit zijn 2 punten die met elkaar te maken hebben, het zit erin dat veronderstelling 1 niet (altijd) op gaat. Het is nl helemaal niet mogelijk door combinatie van 2 monochrome lichtbronnen licht te produceren dat eruit ziet als licht van een monochromatische lichtbron met een golflengte tussen die van die twee bronnen.

Blauw en groen maken samen cyaan, maar nooit met de saturatie van een cyaankleurige monochromatische bron. Bij cyaan is dit effect erg uitgesproken en zichtbaar, bij het mengen van rood en groen naar geel/oranje speelt het ook maar valt het veel minder op.

Dat maakt meteen punt 2: dat gaat over kleuren die geen 100% saturatie hebben, en daarmee ook geen monochromatisch equivalent.

Quote

Als je met zo'n mutatie geboren wordt, noem je iets nog steeds blauw omdat je dat zo wordt aangeleerd. Wellicht kun je alleen het onderscheid niet meer maken tussen blauw en rood.

Een oogtransplantatie op volwassen leeftijd zou hetzelfde effect geven.

Opeens zie je rode dingen als blauw.

Dat je er een andere naam aan geeft kan best wezen, maar je ziet toch echt blauw in plaats van rood.

[*]Wij nemen stapels met kleuren waar die monochromatisch niet eens bestaan.

Precies, Magenta oftewel paars is een extraspectrale kleur dat wil zeggen een kleur die niet in de regenboog voorkomt.

Violet is geen paars!

Magenta wordt gevormt door het rode en blauwe kegeltje evenveel aan te stralen.

Hoe kunnen wij paars zien als er geen licht bestaat dat paars is?

Wat is natuurkundig gezien het verschil tussen rood en blauw licht?

Alleen de golflengte en energie per foton toch?

Licht heeft verder toch geen andere eigenschappen die verschillend zijn zoals kleur?

Wij hebben gewoon een sensor die bepaalde golflengtes kan vertalen naar een kleur.