Stel je hebt 10 knikkers en 2 kinderen. Hoe zou je die rechtvaardig verdelen? Elk 5?
Maar is dat echt rechtvaardig?
Wat als je weet dat een van de twee nu al 1000 knikkers heeft en de andere geen een?
(more)
Moderator: Rhiannon
Op het moment van delen begint een nieuw 'spel' en is de stand dus weer 0-0. In dat geval vind ik het rechtvaardig om ieder 5 te geven. Ook al zou ik weten dat de ander al meer heeft, ik ben NU degene die het verlies tot een gelijkspel maakt.qrnlk schreef:Stel je hebt 10 knikkers en 2 kinderen. Hoe zou je die rechtvaardig verdelen? Elk 5?
Maar is dat echt rechtvaardig?
Wat als je weet dat een van de twee nu al 1000 knikkers heeft en de andere geen een?
(more)
Wellicht is het geval dat Jantje nul knikkers heeft omdat hij het een leuke hobby vindt om met knikkers op eendjes te gooien en Pietje die zijn knikkers elke avond stuk voor stuk oppoetst er nogal zuinig op is...als pietje 1000 knikkers heeft en jantje 0 en ik mag tien knikkers weggeven krijgt jantje ze allemaal natuurlijk. wat is daar zo moeilijk aan?
Vrij vertaald:rechtvaardig is vechten tegen onrecht in welke vorm dan ook.
Dit onderscheidt zou dan ook irrelevant zijn en inherent niet testbaar. Wellicht is rechtvaardigheid ook wel gekoppeld aan de specifieke samenstelling van het universum, vooral omdat ons gevoel voor rechtvaardigheid zich voornamelijk ontwikkeld heeft aan de hand van onze ervaringen. Elke actie veroorzaakt een even grote tegengestelde reactie heeft bijvoorbeeld in zich het idee van proportionaliteit.Jeroen Bouterse schreef:Dan zou er denk ik een maatstaf kunnen zijn in die zin dat er een almachtige figuur is die weet of bepaalt wat goed is, en bovendien zijn eigen waarden- en normenstelsel op zou kunnen leggen. Maar als mensen een moreel besef hebben dat ingaat tegen Gods maatstaven, zou ik dan alsnog niet weten hoe we konden bepalen wie er gelijk heeft.
Er is dan overigens nog steeds onderscheid te maken tussen twee mogelijkheden:
1) rechtvaardigheid is onafhankelijk van God, maar God is van nature rechtvaardig - dan blijven we natuurlijk met het probleem zitten hoe 'rechtvaardigheid' als onafhankelijke categorie kan bestaan.
Dat is de traditionele bijbelse interpretatie.2) Er bestaat geen rechtvaardigheid buiten God, en Gods wil - wat die ook is - is rechtvaardig per definitie. Daarmee wordt God een absolute maatstaf voor rechtvaardigheid
Waarom denk je dat? God kan een beperkt onrecht een tijd lang toestaan en toch per saldo rechtvaardig zijn. Bijvoorbeeld in een geval waarbij rechtvaardigheid op korte termijn zou leiden tot onrechtvaardigheid om langere termijn en visa versa.Jeroen Bouterse schreef:maar dat (moreel voluntarisme heet dat geloof ik) is voor mij eigenlijk onvoorstelbaar.
Het zou ten eerste betekenen dat er per definitie geen onrecht kan bestaan,
Wellicht is het voornaamste probleem dat onze kennis onvolledig is (zoals in het voorbeeld in mijn start post). Slechts iemand die alle feiten kent kan daadwerkelijk een rechtvaardige afweging maken; Onze beperkte kennis beperkt ook onze mate van rechtvaardigheid.zodat de woorden volgens mij hun betekenis verliezen; maar bovendien zou het betekenen dat we een bepaald moreel stelsel moeten aannemen, niet omdat we het zelf goed vinden maar omdat het simpelweg is gedicteerd.
True. Maar dit kan even zo goed komen door onze beperkte kennis.Om bij de knikkers te blijven: degene die de knikkers heeft, bepaalt uiteindelijk - daar is niets aan te doen. Als er dus een wezen is dat alle knikkers in het universum beheert, is zijn wil wet. Maar ik zou zelf macht niet aan morele waardering willen koppelen: het is conceptueel goed mogelijk dat er een wezen is dat wel alle knikkers heeft, maar ze naar mijn maatstaven bijzonder onrechtvaardig verdeelt. Dan kan ik daar niets aan doen, maar ik kan het wel vinden - en dan heb ik God alsnog niet geaccepteerd als maatstaf voor rechtvaardigheid.
Mogelijk. Weet ik niet eens zo zeker. Er zijn ook wel veel gelovigen geweest (toegegeven, vooral vanaf de 18e eeuw vermoed ik) die hebben beweerd dat God uit zichzelf het goede wil; niet dat het goede goed is omdát God het wil - op het eerste gezicht subtiel maar toch fundamenteel verschil.Dat is de traditionele bijbelse interpretatie.
Nogmaals: áls Gods wil per definitie rechtvaardig is, wil hij per definitie geen onrechtvaardige dingen ('beperkt onrecht' kan dus niet, want God wil het en dus is het geen onrecht).Waarom denk je dat? God kan een beperkt onrecht een tijd lang toestaan en toch per saldo rechtvaardig zijn.
Zeker; het werd bij de knikkers al snel duidelijk dat er zoveel meespeelt dat we nooit elke morele handeling volkomen bewust en volledig kunnen afwegen. Niettemin denk ik dat de oplossing dan niet God is, maar het proberen een situatie te modelleren in voor jezelf relevante factoren en op basis daarvan je afwegingen te maken - die blijft volledig subjectief, maar subjectiviteit en een vorm van rationaliteit kunnen samengaan denk ik.Wellicht is het voornaamste probleem dat onze kennis onvolledig is