In mijn boomgaard leven zeven tamme, witte ganzen, een soort sneeuwganzen zonder zwarte vleugelpunten. De grootste heeft een vleugelspanwijdte van 1.69 meter. De troep telt zes ganzeriken en één vrouwtjesgans. Die vormt een stel met één van de ganzeriken. Ganzen leven monogaam.

Eén van de ganzeriken vertoont een opmerkelijk gedrag. Hij schudt met zijn bek aan laaghangende twijgen, zolang tot de appels of de peren in het gras vallen.

Er is maar één gans die dat kan. Andere kunnen die vaardigheid kennelijk niet van hem overnemen.

Die ene gans bezit het vermogen om een probleem op te lossen. Hij is het bittere gras zat en ziet de zoete vrucht, buiten zijn bereik. Hij weet dat die loslaat als hij de twijg met zijn bek kan grijpen en er mee gaat schudden.

Het vermogen om een probleem op te lossen heet intelligentie, of het om mens of dier gaat, maakt niet uit.

Daarnaast schat ik dat wij meer dan 80 % van ons genenmateriaal gemeen hebben met de gans. (Wij verschillen 100 ppm).

Wat voelt een gans als hem maïs door de strot geduwd wordt?

Misschien worden wij best vegetariër en vegetarienne.

Feetje schreef:In mijn boomgaard leven zeven tamme, witte ganzen, een soort sneeuwganzen zonder zwarte vleugelpunten. De grootste heeft een vleugelspanwijdte van 1.69 meter. De troep telt zes ganzeriken en één vrouwtjesgans. Die vormt een stel met één van de ganzeriken. Ganzen leven monogaam.

Eén van de ganzeriken vertoont een opmerkelijk gedrag. Hij schudt met zijn bek aan laaghangende twijgen, zolang tot de appels of de peren in het gras vallen.

Er is maar één gans die dat kan. Andere kunnen die vaardigheid kennelijk niet van hem overnemen.

Die ene gans bezit het vermogen om een probleem op te lossen. Hij is het bittere gras zat en ziet de zoete vrucht, buiten zijn bereik. Hij weet dat die loslaat als hij de twijg met zijn bek kan grijpen en er mee gaat schudden.

Het vermogen om een probleem op te lossen heet intelligentie, of het om mens of dier gaat, maakt niet uit.

Daarnaast schat ik dat wij meer dan 80 % van ons genenmateriaal gemeen hebben met de gans. (Wij verschillen 100 ppm).

Wat voelt een gans als hem maïs door de strot geduwd wordt?

Misschien worden wij best vegetariër en vegetarienne.

Wat is de werkelijke oorzaak dat de gans aan die twijgen schudt?

- stel: de gans loopt rond, ziet opeens die appels/peren, kijkt naar de twijgjes en beredeneert: wel, als ik nu lekker aan die twijgjes schudt, dan zullen die appels/peren misschien naar beneden vallen

Of

- stel: de gans loopt rond en om één of andere reden hapt hij in een twijgje, schudt er eventjes mee en plof, daar valt een appel/peer => toevallig ontdekt

In het 2de scenario is het intelligentiegehalte mijn inziens toch veel minder dan in het 1ste.

Ik vermoed toch dat het door toeval is dat die gans zulk gedrag vertoont.

Ik vermoed toch dat het door toeval is dat die gans zulk gedrag vertoont.

Ik geef je wat meer details.

Ik kan niet met een zekerheid van honderd procent beweren dat hij niet aan twijgen zonder vruchten schudt, als er wel nog fruit aan de bomen hangt. Volgend seizoen wil ik dat wel wat aandachtiger gaan bekijken.

Ik weet zeker dat hij nooit aan twijgen schudt als er geen fruit aan de bomen hangt, dus ook nu niet. Tenminste, ik heb hem dat tot nog toe nooit zien doen en de gozer is inmiddels veertien jaar oud.

Hij schudt op een manier zoals ik het ook met mijn hand zou doen; in zijn geval, met snelle bewegingen van zijn kop en met een amplitudo die de lengte van zijn nek toelaat.

Het gaat hem zeker niet om het schudden van fruit als zodanig. Hij eet de appel effectief op. Ganzen die willen meeëten jaagt ie weg.

Hij vertoont dat gedrag herhaaldelijk en elk seizoen opnieuw.

Wij kunnen die gans niet observeren, dus is er niemand hier die kan beoordelen of die gans daadwerkelijk intelligent is. Maar feit is dat al die overige ganzen het niet kunnen waardoor de gemiddelde intelligentie van de gans niet daadwerkelijk hoger ligt.

Mischien kun kun je in een struik of zo wat verderop appels en peren hangen, en zien of het hem daar ook lukt?

“De proef op de som”.

Ik heb de appel zo aan een twijg van een gele kornoelje (Cornus mas) gehangen, dat hij ook loslaat als er aan de twijg geschud wordt. Die heester heeft meer laaghangende, dunne twijgen dan de fruitbomen. Dus de opgave ligt ietwat ingewikkelder.

De eerste keer dat de troep er langs loopt, gebeurt er weinig. Er wordt omhoog gekeken, naar de appel en wat gezocht in het gras.

Een halfuurtje later gaat het snel. De ganzen staan weer onder de appel. De gozer springt enkele keren, maar kan niet bij de appel. Hij grijpt een twijg en meteen heeft hij de juiste te pakken. Hij schudt er aan… Met de appel in zijn bek rent ie weg en de hele troep zit hem achterna.

Het experiment is geslaagd. (Di 31-12-08, 15.34).

’s Anderdaags heb ik een appel aan een twijg van een sering (Seringa vulgaris) gehangen en ja hoor, hij ging weer schudden.

Top!

Nu alleen nog een proefschrift schrijven...

De gozer zit momenteel pruimen te schudden. Ik ben erin geslaagd er een foto van te nemen (met zoomlens en geknipt). Er hangen dit seizoen veel pruimen aan de boom en de twijgen hangen tot laag bij de grond. Er is nu toch een gans die hem nadoet en het ook probeert. Hij pakt een twijg maar die glipt uit zijn bek als hij er aan gaat trekken. Ook een jonge gans lijkt met veel belangstelling de gozer te observeren bij het schudden.. Het gekoppeld stel heeft vier nakomelingen.

Gedrag van dieren wordt geïnterpreteerd vanuit een menselijk standpunt. In feite kun je je nauwelijks voorstellen in wat voor wereld dieren leven. Dat kun je maar al te goed afleiden uit het gedrag van een hond die opeens een kind of zijn baas (dood)bijt.

Misschien eens contact opnemen met Kees Moeliker (de eendenman)? Hij verzamelt apart gedrag bij dieren en zou hier dus ook best geinteresseerd in kunnen zijn.

De fruitschudder is door onbekende oorzaak plots doodgegaan. Op vrijdagochtend (29-02) lag hij dood op het bevroren sneeuwdek. Hij had geen ziekte: een anamnese was er niet.

Ik dacht dat hij één van de oudste ganzen was. Hij kan dan hoogstens zestien jaren geleefd hebben.

Momenteel zijn diertjes, nematoda met de naam C. elegans hem aan het consumeren.

Jammer !

Mijn oprechte deelneming! Hoeveel jaar had hij de gewoonte al? Van kindsbeen af?

Wat een verlies voor de ganzen-community!

Is met hem ook de kennis weg?

Mijn oprechte deelneming! Hoeveel jaar had hij de gewoonte al? Van kindsbeen af?

Ik schat dat hij zeven á negen jaar oud moet geweest zijn, maar hij was misschien al eerder dat gedrag gaan vertonen als hij de gelegenheid had gehad. Ik heb namelijk een appelboom in de vorm van een reuze bonsai gesnoeid. Toen de takken voor hem laag genoeg hingen, is die daar al dan niet toevallig gaan aan schudden.

Wat een verlies voor de ganzen-community!

Nee, voor mij, ik kan niet meer experimenteren met hem. :eusa_whistle:

Misschien heeft hij het schudden van de boomtakken ooit van jou afgekeken? Graaf eens in je geheugen.

Heeft die ganzerik ooit een gans gehad?

Is er geen consternatie bij de overblijvers te bespeuren over het plotselinge verlies binnen de groep?

Nu is het wachten op de gans die het ook probeerde, tot het hem daadwerkelijk gaat lukken. Houd hem in de gaten!

Waarom zoveel ganzerikken zonder gansje? Is dat niet een beetje sneu? Waren de nakomelingen van het stel allemaal genten?

De fruitschudder is door onbekende oorzaak plots doodgegaan. Op vrijdagochtend (29-02) lag hij dood op het bevroren sneeuwdek.

Ik begrijp dat je het beestje op (29-02) dood aan zult treffen? Dat geeft gelukkig nog wat tijd om afscheid te nemen, zeker omdat 2010 geen schrikkeljaar is. :eusa_whistle: