Elders heb ik wat psychologische plaagstootjes-forums lopen over de percepties van global warming royaal voorzien van van drogredenen (fallacies) om op demagogisch verantwoorde wijze de natuurlijke angsten te voeden. Hier echter probeer ik uit te leggen waarom het met die global warming, zo'n vaart niet loopt, echter strikt beperkt tot wetenschappelijk logische redeneringen. Ben benieuwd of dat vol te houden is.
het global warming idee sluimert al sinds the negentiende eeuw toen Arrhenius het broeikasgas idee uitvond. In de daaropvolgende tijd was er enige tijd discussie 'en marge' over de gevaren daarvan, zeker toen op Venus de hoge temperaturen en de dikke CO2 atmosfeer werden ontdekt. De bal begon pas echt te rollen toen de poolijskernen loskwamen over het klimaat uit het verleden (de ijstijd) en konden worden vergeleken met de kernen uit de sedimenten van de zeebodems. Al gauw kwam vast te staan dat kooldioxide gehaltes laag waren tijdens de koude periodes van de ijstijden maar prominent aanwezig waren in warme tussenperiodes (interglacials). De paniek brak al gauw los, midden tachtiger jaren. Kooldioxide stopt de ijstijden en veroorzaken dus global warming. Straighforward en simpel. Zo hoort een slogan te zijn. Stop dus kooldioxide en global warming stopt ook. Een kind kan de was doen toch?
Het hele verhaal is echter ongelovelijk ingewikkeld maar totaal anders. Moet ik verder gaan?
wijziging: dom foutje "demagogisch"