Bij het dit experiment onstaat dus een patroon op het scherm, met plekken waar veel elektronen raken en plekken waar nauwelijks elektronen raken. Dit komt door een soort golven van mogelijke posities. Nou is mijn vraag: kan een elektron het scherm niet raken tussen twee plekken waar veel elektronen komen, of is de kans hierop het kleinste?

Dus als twee van die "mogelijkheidsgolven" elkaar uitdoven: "kan" of "is de kans klein dat" het elektron het scherm daar niet raakt?

De 'knopen', waar de waarschijnlijkheidsfunctie nul is, zijn oneindig smal. Een sensor is nooit oneindig smal, dus er is een eindige kans dat de sensor getroffen wordt.

volgens mij was het niet dat het er niet kon komen maar word het zo uitgelegd:

fotonen zijn golven (en deeltjes) en op die strepen waar er geen lijken te komen heffen de golven

elkaar op.

fotonen zijn golven (en deeltjes)

Bijna goed. Wat fotonen precies zijn weet niemand, maar het kan beschreven worden middels golven of deeltjes.

Ik begreep het als: De golf, of foton (let op, niet elektron, een laser zendt straling uit), bestaat niet op de knoop. Het is een kwestie van 1 + -1 = 0. Naarmate je van de buik af gaat worden de golven steeds zwakker totdat ze er niet meer zijn. Kans is hier volgens mij niet in het spel. (Haha.)

Ik had een vraag over hoe het behoud van energie hierin past, graag dat iemand daar ook naar kijkt in het Natuurkunde hoofdforum.

Energiebehoud wordt hier niet geschonden. Op de plekken waar constructieve interferentie optreedt, is er een toename in energie, en op de plekken waar destructieve interferentie optreedt, is er een afname in energie. Ik heb geen zin om de berekening nu uit te voeren, maar daar zou moeten uitkomen dat dit elkaar exact opheft.

Kansen komen trouwens weldegelijk in het spel. Datgene wat een golfkarakter heeft, is juist de golffunctie (wave function in het Engels). Deze kan geïnterpreteerd worden als (een complexe wortel van) de kans dat een deeltje op een bepaald tijdstip op een bepaalde plek is. Het is natuurlijk wel zo dat wanneer je het experiment met een biljoen elektronen uitvoert, de statistiek dusdanig hoog is, dat je het deterministisch mag beschouwen.