Moderator: physicalattraction
Da's niet helemaal juist, in het vacuüm is de snelheid van het licht namelijk c, de hoogst haalbare snelheid waarmee informatie verzonden kan worden, en dus is de snelheid van licht in het vacuüm het snelst.want in vacuüm is het licht snelheid lager
De reden is dat als er een magnetisch veld is, het eventjes duurt voor het elektrisch veld een beetje verder gevormd is. En omgekeerd ook, het elektrische veld heeft eventjes tijd nodig om het magnetische veld een beetje verder te vormen. Licht bestaat precies uit die opeenvolging van elektrisch veld dat een magnetisch veld veroorzaakt, dat een magnetisch veld veroorzaakt, dat een elektrisch veld veroorzaakt, enz.Frysker schreef:Maar wat is de "vertragende" factor in een vacuum. Wat is daar het medium waar het licht door moet?
Of is c gewoon een getal, maar wordt er nergens gesteld waarom c exact deze waarde heeft?
Laten we gemakshalve zeggen dat de materie een raket is. Dat schijnbare afremmen bestaat alleen voor de achterblijvers in hun inertiaalstelsel dat een extreem grote verschilsnelheid heeft met de raket. De raket zelf ervaart geen afremming, want de bemanning zou vermoedelijk bijna meereizende inertiaalstelsels gebruiken, waarin de raket telkens dezelfde snelheidstoename verkrijgt uit een liter brandstof.Is er iets wat het licht en alle andere materie die die snelheid wil naderen afremt? Is er een of ander veld wat deze snelheid beperkt?
Nu zie ik dat ik verkeerd zat met de snelheid van licht in vacuüm en lucht. Mijn excuses... en bedankt voor de correctie.in het vacuüm is de snelheid van het licht namelijk c, de hoogst haalbare snelheid waarmee informatie verzonden kan worden, en dus is de snelheid van licht in het vacuüm het snelst.
We weten dat het heelal ontstaan is in een grote ontploffing, de zgn "big bang". Alle energie/materie zat dus vlak na deze ontploffing samengebald in een zeer klein volume. De gravitatie moet er enorm geweest zijn. Door verder uit te zetten werd het gravitationeel effect dat wederzijds werd uitgeoefend steeds minder groot.
We mogen ervan uitgaan dat deze enorme zwaartekrachtwerking een zeer sterke vertragende factor is geweest bij de beginnende uitdijing van het heelal. Oorspronkelijk kan deze snelheid misschien wel 1 miljard km/sec zijn geweest om dan in ijltempo af te zakken tot waarden in de omgeving van de huidige snelheid, tegelijk de huidige lichtsnelheid. De laatste "vermindering" gebeurde echter veel geleidelijker omdat de kracht die ze veroorzaakte ondertussen sterk verzwakt was. Maar ook nu neemt de lichtsnelheid nog (zij het zeer miniem) af in functie van de tijd.
Een van de problemen waarmee kosmologen worstelen is het uitleggen van de inflationaire fase van het heelal. Alle berekeningen wijzen er immers op dat het heelal in de eerste seconden veel sneller uitdijde dan de fameuze 299.792,458 km/sec. Wanneer we aanvaarden dat de lichtsnelheid toen veel hoger lag is dit zonder veel kunstgrepen te verklaren.
Als het higgsveld ergens versterkt kan worden zou je een extreem kleine kernreactor kunnen bouwen die oneindig veel energie op kan wekken.