Het lijkt anders erg veel op ‘geknoei’. Ik kan met de beste wil niet zo veel urgentie op dat moment vast stellen. Met weerloze nieuw gemaakte mensjes in wording manipuleren, dat kan niet edelmoedig worden genoemd. . Zelfs de beste apparatuur en de meest vaste hand zal niet voorkomen dat er iets mis kan gaan. En dat misgaan in dit stadium van wording…. Ik durf er niet aan te denken wat dat voor afgrijselijks kan betekenen voor het gemanipuleerde kind op latere leeftijd. Maar dat is van latere zorg nietwaar?
Voor de duidelijkheid: er wordt
niet genetisch gemanipuleerd bij mensen. Er wordt
gescreend op potentieel (en "potentieel" is
beyond reasonable doubt) gevaarlijke mutaties.
Voorlopig is de wetenschappelijke nieuwsgierigheid en ambitie bevredigd.
IVF wordt alleen toegepast om wetenschappelijke nieuwsgierigheid te bevredigen? Nonsens.
En voorlopig hebben de wensouders dat kind zonder die ene erfelijke ziekte. Maar garanties voor de toekomst worden uiteraard

gegeven.
Non-argument. Het is niet omdat niet gegarandeerd kan worden dat er geen andere problemen optreden, dat je niet moet proberen andere problemen te vermijden.
Kan het kwade niet anders bestreden worden dan met nog kwader?
Dit is alleen een argument als we aanvaarden dat de ziel-oerkracht zich inderdaad op het moment van conceptie in de bevruchte eicel begeeft. Zolang dit geen feitelijkheid is, is dit argument alleen maar suggestief.
Welke heersende wetenschappelijk normen? Wat doen embryo’s dan wel als dat niet-leven wordt genoemd? De celdeling is immers de eerste stap van dat menselijk leventje.
Verkeerde vraag. De bewijslast ligt niet bij Klintersaas, maar bij jou: wat doet een embryo dat voldoende is om het als menselijk leven te beschouwen?
Men zou ook kunnen overwegen om kinderloos te blijven, of kinderen te adopteren, of om met het risico te leven en de leefstijl aan te passen.
Met alle respect, maar is het aan jou om die beslissing te nemen voor die mensen?
Wat wel het meest onethisch is, dat is een of nog erger, meerdere gezonde embryo’s vernietigen omdat er maar één gezond embryo teruggeplaatst kan worden.
Het zijn vooral ongezonde embryo's die vernietigd worden. Daarbij wordt de kans op problemen groter als je alle embryo's terug zou plaatsen. Je vergroot niet de kans op leven door ze allemaal terug te zetten. Je uiteenzetting drijft m.i. op oversimplificaties. Los zand.
Er moet een grens getrokken worden. Over mensenlevens is het moeilijk marchanderen.
Over mensenlevens misschien niet, maar zover zijn we, zoals gezegd, nog niet. Daarbij wordt er iedere dag "gemarchandeerd".
Dat is een vreemde gevolgtrekking. Een vrouw verliest van nature in haar leven veel gerijpte eicellen.
Omdat het van nature gebeurt is het goed, als de wetenschap er tussenkomt, niet meer? Dit noemt men een
naturalistic fallacy.
Het andere uiterste is om ten behoeve van één nieuw bevruchte eicel zonder het gemuteerde gen, eerst meerdere eicellen bij een vrouw geforceerd tot rijping te brengen, ze vervolgens moeizaam en pijnlijk te oogsten, en ze vervolgens uiteindelijk weg te gooien.
Het is mij niet duidelijk of je nu problemen hebt met het oogsten en kunstmatig bevruchten op zich. Indien niet, waarom dan bovenstaande beschrijving op deze manier aandikken?
Het gaat hier om het uit zichzelf ontstaan van een nieuw uniek persoon hoor. Het groeit tegen de verdrukking in. Er is alleen voeding nodig. Dat is zeer bijzonder, voor de betrokkenen vooral. Zelfs al gebeurt het veel overal en eindeloos. Andere biochemische processen zijn alleen gericht op herhaling van steeds hetzelfde. Nagelcellen maken nieuwe nagelcellen. Niercellen maken nieuwe niercellen. Kankercellen maken nieuwe kankercellen.
Kippen maken nieuwe kippen, en die zijn ook geen twee keer hetzelfde. Die vind je blijkbaar niet bijzonder genoeg.
Het is taboe om over zoiets vaags als de ziel te praten. Maar overal ter wereld is het denken over het bestaan van een ziel bij vele volkeren en culturen en onafhankelijk van elkaar uitgebouwd tot een wereldbeschouwing. Het bestaan van de ziel speelt een grote rol in vele religies.
Dat veel mensen erin geloven maakt het geen valabel argument. Bovendien conceptualiseren deze mensen de ziel ook op zeer verschillende manieren.
De ziel als oerenergie.
Ik schreef daarover zelf al:
Waar zit die identiteit dan? Waar zit die essentie die niet karakter is, niet intellect is, niet bewustzijn is? Als je alles wat wetenschappelijk detecteerbaar is, moet beschouwen als "niet behorende tot de ziel", dan is die ziel een lege doos.
Oerenergie die wetenschappelijk aantoonbaar te berekenen valt en in wiskundige modellen is te gieten.
Dat wil ik dan graag wel eens zien.
Het punt is niet zozeer het bestaan ervan, maar het moment waarop het deel wordt van de bevruchte eicel.
Dat moment is inderdaad een zeer problematisch gegeven, onder assumptie dat de ziel bestaat. Maar dat het bestaan van de ziel geen groot vraagteken is, daar ben ik het zeer mee oneens.
Waarom ontkennen wetenschappers dat? Waarom? Is dat wishfull thinking?
Om iets te kunnen ontkennen moet het eerst voldoende aannemelijk gemaakt worden, en dat is tot nog toe niet gebeurd. Deze vraag is opnieuw zeer suggestief en veel te gemakkelijk, zie ook:
"Waarom houden mensen vast aan het bestaan van de ziel? Waarom houden mensen vast aan het idee dat een ongedifferentieerd klompje cellen met een menselijke genenconstellatie reeds menselijk leven is? Waarom kunnen mensen empirische bewijsvoering niet accepteren? Waarom?"