Waarom bestaat er iets?

[R_Bena]

Uit het feit dat onze wereld bestaat volgt dat onze wereld kan bestaan. Zou onze wereld niet bestaan dan zou er over de mogelijkheid of onmogelijkheid van het bestaan van onze wereld op grond van dat veronderstelde niet bestaan van onze wereld niets te concluderen zijn. Maar onze wereld bestaat, dus ben ik gerechtigd te concluderen dat onze wereld kan bestaan (d.w.z. logisch mogelijk moet zijn). Ik zie niet wat daaraan mankeert.

Met de laatste zin mankeert niets, maar dat is zo'n evidentie dat het geen omslachtige uitleg behoeft, zoals wvnl1 al aangeeft.

Het klopt echter niet dat je kunt concluderen dat het logisch onmogelijk is dat er niets zou bestaan, omdat het bestaan van de aarde niet de enige 'situatie' is op basis waarvan je kunt concluderen dat er de mogelijkheid is tot het bestaan ervan. Ook bij het niet-bestaan van de aarde is de mogelijkheid er, zoals je zelf aangeeft:

"De logische mogelijkheid zelf van onze wereld (noem dit "A") bestaat ook los van het al dan niet bestaan van onze wereld."

Gezien deze mogelijkheid er ook is bij het niet-bestaan van de aarde, is de onmogelijkheid dat de aarde niet zou hebben bestaan/zijn ontstaan er per definitie ook.

Dusja, tenzij er een verschil is in interpretatie van de terminologie (kan van mijn kant zijn), praten we eigenlijk over niets.

[jazzer]

...
(5) Zelfs als onze wereld niet zou bestaan dan bestaat er dus toch nog altijd iets (namelijk A).
(6) Dus is het (gegeven dat onze wereld bestaat) logisch onmogelijk dat er niets had bestaan.

Vraag: is deze redenering correct, en is deze redenering in de filosofische literatuur ook al bekend?

Dat het logisch is dat er iets bestaat betekent voor mij niet dat het logisch onmogelijk is dat er niets had bestaan.
In dat laatste geval was er gewoon niets, geen logica en zelfs geen niet-zijn omdat ook die begrippen impliceren dat er iets is.

De redenering lijkt me daarom niet correct