Je bedoelt als je een bal op een helling legt, dan heb je een discontinuïteit van de tweede afgeleide. Het moet inderdaad nauwkeuriger gespecificeerd worden. Dat is dan wel gekoppeld aan een discontinuïteit in de kracht die werkt op het voorwerp. F=ma. Dus als F discontinu verandert, verandert a discontinu. Ik moet in mijn redenering ook discontinue wijzigingen van F buiten beschouwing laten.Xilvo schreef: ↑zo 29 dec 2024, 19:04 Heb je het nu specifiek over dit Norton-probleem of in z'n algemeenheid?
Een ineens geleidelijk toenemende versnelling (kwadratisch met de tijd, in ieder geval voor een beperkte tijd) lijkt me makkelijk te realiseren en volkomen fysisch mogelijk. En dan heb je een sprong in de vierde afgeleid.
Verander het dan in: als F niet discontinu is, dan mogen de hogere orde afgeleides niet discontinu zijn.HansH schreef: ↑zo 29 dec 2024, 19:12 wat heeft niet-fysisch met deterministisch te maken? voor Newton begint het verhaal toch bij een kracht? en die kracht geeft dan een versnelling F=m.a en vanuit die versnelling integreer je dan naar snelheid en nog een keer integreren naar afstand. dus als je even aanneemt dat kracht discontinue kan zijn (touwtje doorknippen met massa eraan) dan kan alles wat je daaruit via integreren krijgt niet meer discontinue zijn, dus snelheid (impuls), en afstand. maar de andere kant op zie ik niet waarom de afgeleiden van versnelling dan niet discontinue mogen zijn voor een fysisch systeem.
Ik snap nog steeds niet wat het probleem is met een discontinue kracht.wnvl1 schreef: ↑zo 29 dec 2024, 19:15 Je bedoelt als je een bal op een helling legt, dan heb je een discontinuïteit van de tweede afgeleide. Het moet inderdaad nauwkeuriger gespecificeerd worden. Dat is dan wel gekoppeld aan een discontinuïteit in de kracht die werkt op het voorwerp. F=ma. Dus als F discontinu verandert, verandert a discontinu. Ik moet in mijn redenering ook discontinue wijzigingen van F buiten beschouwing laten.
ik kan met stapjes van bv 100n werken of evt nog korter (kost wat meer simulatietijd) Daarmee kan ik onregelmatigheden in de uitwijking terug brengen tot ordegrootte 10^-18 m maar dan is nog steeds oneindig veel groter dan 0 inderdaad. alleen als je alles echt op 0 zet in de simulator dan blijft het balletje op de top liggen en dan ook nog oneindig lang, dus het spontane moment kun je dan niet simuleren dus moet je een oorzaak aanbrengen in de simulator.Professor Puntje schreef: ↑zo 29 dec 2024, 19:34 Nog even over het gebruik van digitale simulaties van differentiaalvergelijkingen: in feite berekenen zulke programma's differentievergelijkingen (dus met eindige stapjes \( \Delta t \)) of de integraalvorm daarvan en het is maar helemaal de vraag of je daarmee Nortons koepel recht doet.
Als F continu is tot orde n. Dan ga je geen discontinuïteiten mogen toelaten in nog hogere orde afgeleides van a. Op die manier ga je het misschien moeten herformuleren. Je gaat moeten uitzoeken waar de problemen met discontinuïteiten juist liggen. Ik denk dat het mogelijk is om nog varianten op het dome probleem te vinden met dicontinuïteiten. Ik kan niet direct een exacte formulering geven waar alle problemen liggen.
Bron: https://sites.pitt.edu/~jdnorton/Goodie ... index.htmlThe dome of Figure 1a sits in a downward directed gravitational field, with acceleration due to gravity g. The dome has a radial coordinate r inscribed on its surface and is rotationally symmetric about the origin r=0, which is also the highest point of the dome. The shape of the dome is given by specifying h, how far the dome surface lies below this highest point, as a function of the radial coordinate in the surface, r. For simplicity of the mathematics, we shall set h = (2/3g)r3/2. (Many other profiles, though not all, exhibit analogous acausality.)
Nog even verder gekeken naar een simpeler alternatief voor de dome, namelijk een kegel. Voor een kegel met een puntmassa erop heb je ook een differentiaalvergelijking maar dan een hele simele: a(r)=k1*g en ook weer 2 situaties:wnvl1 schreef: ↑zo 29 dec 2024, 18:59
Het gedachte experiment lijkt logisch. Als je hogere orde afgeleiden vanuit het niets discontinue sprongen laat maken dan kan je beweging in gang zetten. Newton geeft niet aan wat die discontinuiteiten in de hogere orde afgeleiden kan veroorzaken, dus ik ben geneigd ze weg te laten en niet fysisch te noemen. Maar je kan er even goed een andere theorie op na houden.
zoals je kunt zien is het 0 tot t=10ms. versnelling is dan 0 en blijft 0.Professor Puntje schreef: ↑ma 30 dec 2024, 09:18 Een picometer is niet nul. Treden de meerdere oplossing van de differentiaalvergelijking ook nog op zonder met de kegel te schudden? Daar gaat het om.