Creative Corona Destruction: Schumpeter at work. En Darwin.

[jjkoole]

Creative Corona Destruction: Schumpeter at work. En Darwin.
16 feb 2022

We kennen het principe van Creative Destruction van Schumpeter: een proces van voortdurende innovatie, waarbij succesvolle toepassingen van nieuwe technieken de oude vernietigen.

Maar ook andere vormen van 'destruction' kunnen wel degelijk 'creative' zijn. Tot innovatie leiden. Of daartoe dwingen. 
De corona-crisis heeft tot enorm veel veranderingen geleid: Andere tijdbesteding en producten- en services-gebruik van consumenten. Een golf aan faillisementen of inkrimpingen van bedrijven en groei van weer andere. Webwinkels en pakketbezorgers hebben een grote groei gezien.
Hele volksstammen moesten lang binnen blijven, of in elk geval thuis blijven. Niet naar je werk. Wat tot een grote omzetgroei leidde van bouwmarkten, interieur-bedrijven, meubelzaken, etc. Maak het gezellig thuis, nu we er tijd voor hebben.
Én de wijze van werken werd veel meer hybride: Thuiswerken waar het maar kan. Uiteraard niet voor iedereen, ik zie een buschauffeur nog niet thuis werken, maar voor enorm veel mensen bleek veel meer te kunnen dan trendmatig allang bezig was. Die trends hebben een grote boost gekregen.
Gewend zijn om op afstand te kúnnen werken, leid tot een veel groter 'bereik' ven allerlei soorten specialisten. Zelfs een uitmuntende hart-chirurg kan tegenwoordig meehelpen, de cruciale handelingen doen of begeleiden, op afstand. En dat geld voor veel meer beroepen zo. Die trend gaat nu wel heel hard, nu het 'normaal' is geworden om op asftand kennis en kunde in te zetten. Waardoor kennis en kunde dus op een grotere schaal ingezet kan worden.

Er is nog steeds, al sinds begin 19e eeuw een enorme mechanisering en automatisering bezig. Die golf is nog eens versterkt door inzet van AI: Artificiele Intelligentie. Niet alleen de AI zélf, in programma's en bedrijfsprocessen, maar óók in de oude mechanisering. Grotere en zelf-rijdende tractoren op het veld, steeds meer assistenten in het rijden van bussen en vrachtwagens. Dat is nu al vergaand. Zodat de stap naar volledig zelf-rijdend nog maar een kleine is. Om die stappen te zetten, zal er wellicht nog wel iemand meerijden die alles begeleid, een soort kapitein op zijn schip. Wat weer heel andere opleidingseisen stelt aan de mensen die dus vroeger als 'chauffeur' werden aangeduid. Die wordt veel meer een soort gastheer of -vrouw. Of een vrachtbegeleider. Die voertuigen zouden ook 's-nachts kunnen rijden, zodat we van de wegen-infrastructuur ook de nachtelijke 'idle-time' steeds meer kunnen benutten.

De werkloosheid is historisch laag (2022). Banen genoeg. Alleen zijn het ándere banen dan vroeger. Minder in industriële processen en de bouw, en meer in de zorg en processen waar menselijke contacten van groot belang zijn. In het MKB, winkels, kleinere bedrijven waar menselijk contact nog tot het uiteindelijke product behoort. Restaurants, personeel in parken, monteurs aan huis, etc. In vele branches is er een ernstig personeelstekort. Terwijl we in de afgelopen decennia bang waren dat de automatisering veel banen zou kosten en de werkloosheid enorm zou laten stijgen. Niet dus. Wel veránderen.
We moeten als maatschappij dus leren hoe we flexibel worden. Hoe we gewend raken aan bij - en omscholing. Hoe individuen maar zeker ook bedrijven en organisaties steeds weer van koers en richting kunnen en ook wíllen veranderen. Gewoon omdat het léuk is. 40 jaar lang steeds stenen stapelen, als bouwvakker, is niet meer van deze tijd. Steeds doen wat er kàn, wat er nu weer nódig is.
Dat moet wél met een zeker gevoel aan veiligheid! Dat mensen niet het gevoel hebben heen en weer gesmeten te worden, of uitgebuit, maar dat ze meer zelf bepalen welke richting ze nú weer willen ontwikkelen. Gesteund en geholpen door ondernemers, grote organisaties en overheden. En als het éven niet lukt dat er dan uiteraard een goed en veilig vangnet is, die je weer helpt om een nieuwe koers uit te zetten.
Steeds meer individuen en organisaties die steeds flexibeler op veranderende omstandigheden kunnen reageren. En weer opnieuw of verder gaand waarde kunnen creëren, omdat ze steeds meer verschillende soorten ervarong opdoen en netwerken uitnutten.

Dat is een trend die gewoon al decennia bezig is. En die zeker door vergaande AI al weer voor een volgend sprong voorwaarts stond. Schaalvergroting in processen en schaalvergroting in markten door verdergaande standaardisering op nationaal, regionaal of globaal gebied, dat waren de drijvende factoren. Al lang voor de corona crisis.
Deze corona-crisis zorgde voor een enorm veranderende vraag, in richting en schaal. Die na de crisis wel weer enigzins terug zal veren maar nooit meer de oude situatie zal innemen. We hebben veel geleerd omtrent hybride werken, thuis werken, op afstand werken, waarde creëren op andere manieren op andere plekken. En geleerd om met veranderende situaties om te gaan. Zowel op individueel niveau als in groepen. Afdelingen, teams, ze werken nu werkelijk ánders samen dan voorheen. En de vraag is ook verschoven, dus we maken met onze maatschappelijke resources als kapitaal en menselijke inzet gewoon ándere dingen als vroeger, of op een andere manier. Gezien de recente groeicijfers gaat dat goed.
En dat is is wat een continue factor zal blijken te zijn: de hogere mate van verandering. Flexibeler reageren, vlot en snel veranderen waar nodig. Soms diepergaand veranderen. We raken er meer en meer aan gewend. Wat ons in staat stelt steeds meer waarde te creeëren die ook meer is afgestemd op werkelijke behoeften van steeds veranderende klantgroepen..
We worden linkser, dus meer groepsmatig reageren en waarde creëren, op een rechtse manier: meer vrijheid om de dingen te doen die je als individu of als ondernemer als kansen ziet opdoemen.

Ten koste van veel te veel levens en een kwalitatief prettige manier van leven, heeft de samenleving zich herpakt en verdedigd tegen de enorme slag die de natuur ons door middel van corona toediende. Dat is toch weer 'Darwin at work'. Die individuen en organisaties die het op tijd begrepen en inzagen, en begrepen hoe je flexibel moet handelen, dié individuen en organisaties hebben méér kans op overleven. Rigide oude manieren zullen kleiner worden en verdwijnen. Zo werkt dat.

[HansH]

We moeten als maatschappij dus leren hoe we flexibel worden. Hoe we gewend raken aan bij - en omscholing.

Dat mensen niet het gevoel hebben heen en weer gesmeten te worden, of uitgebuit, maar dat ze meer zelf bepalen welke richting ze nú weer willen ontwikkelen. Gesteund en geholpen

En als het éven niet lukt dat er dan uiteraard een goed en veilig vangnet is, die je weer helpt om een nieuwe koers uit te zetten.

Ten koste van veel te veel levens en een kwalitatief prettige manier van leven, heeft de samenleving zich herpakt en verdedigd tegen de enorme slag die de natuur ons door middel van corona toediende.

Die individuen en organisaties die het op tijd begrepen en inzagen, en begrepen hoe je flexibel moet handelen, dié individuen en organisaties hebben méér kans op overleven.

Ik heb maar even een paar puntjes eruit gehaald waarvan ik denk dat daar heel veel leed zit in de maatschappij door Corona. veel mensen zitten in een zodanig lastige positie dat ze helemaal geen keuze en middelen meer hebben om flexibel te kunnen handelen, herpakken, juist omdat het vangnet wat je aangeeft in de praktijd een wassen neus blijkt en heel veel mensen diep in de problemen zitten en de grootste klappen voor die mensen nog moeten komen.

Op zich prima om coronamaatregelen te nemen en mensen te dwingen om hun inkomsten bronnen aan de kant te zetten om problemen bij anderen (ziekenhuizen, zorg) te voorkomen, maar dan moet je die mensen ook wel 100% compenseren want het is immers niet voor henzelf nodig maar om anderen te helpen.
Daar heb ik toch wat moeite mee als ik dit alles lees. (Zelf heb ik er overighens geen last van gehad gelukkig want ons bedrijf in de semiconductors vaart juist wel bij het thuiswerken en de computers die daarvoor nodig zijn , maar kan het me het vele leed van anderen wel heel goed voorstellen en vind het niet kloppen)

evolutie en Darwin is prima, maar dat mechanisme is overleven van de sterksten en juist daarom wil niemand dat toepassen op de coronapatienten om humane redenen, De natuur zijn gang laten gaan zou immers betekenen dat alleen de sterksten corona overleven en die er dan sterker uitkomen dus helemaal in lijn met de evolutie. Maar we hebben er voor gekozen om juist het tegenovergestelde te doen: beperkingen opleggen aan diegenen die wel sterk waren, maar ten onder gaan aan de coronamaatregelen om de zwakkeren te beschermen. Dus wat dat betreft gaan we juist Darwin en de evolutie kunstmatig omzeilen.

[jjkoole]

Als je juist de samenleving als een geheel ziet, wellicht ook als een organisme, dan is juist het helpen en weer op koers zetten van diegene die daar hulp bij nodig hebben, een grote noodzaak in de slag van de mensheid tegen corona. Ik ben niet van mening, en suggereer ook niet, dat alleen de sterksten moeten overwinnen. Integendeel. Ik stel wel dat door je als samenleving te richten op diegenen die het wel goed overleven, door die als voorbeeld te nemen welk gedrag dus wel (of ook juist niet) goed werkt, dat je zo als samenleving als geheel er sterker uitkomt. Zo werken de Darwin principes.
"Survival of the fittest" is heel zeker NIET het recht van de sterkste (zoals velen bij vergissing denken), maar een "Overleving van de best aangepaste." Het goed aanpassen, dát is wat "the fittest" betekent. En domweg doen wat niet goed is, dat sterft vanzelf uit. Maar dat de mensen die het goed begrijpen en flexibel zijn, dat die zo goed mogelijk de anderen moeten ondersteunen en helpen, dat staat buiten kijf. Ook dát is het genereren van "waarde".

Darwin omzeilen? Ik heb een vervelende mededeling voor je. Dat gaat niet. Dat is ook niet wat hulpverlenen, en zorgen en educatie en flexibel zijn beogen. Integendeel: zo maak je de maatschappij als geheel weerbaarder, sterker, en meer in staat om "waarde" te creeëren. Dat de definitie van waarde daarbij continu verandert, dat is waar. Daar is economie een instrument voor. Eco Nomie. Het leven benoemd. In getallen. Zo heet die wetenschap. We maken de fout om die getallen altijd maar in Euro's uit te drukken. Terwijl de dingen die we werkelijk van waarde vinden toch ook om anderen dingen gaan. Die je dan wel weer terug ziet komen in de echte getallen, dat wel.

Bijvoorbeeld de zorg. Velen vinden de enorm gestegen zorgkosten een probleem. Ik denk dat het gewoon laat zien wat we wérkelijk belangrijk vinden. Iemand die van snelle en aparte auto's houd, koopt dure of veel autos. Die besteed daar veel geld aan. Het feit dat onze maatschappij enorm stijgende zorgkosten ziet, zegt dus iets: We hebben daar gewoon kennelijk steeds meer geld voor over. Waar ik het mee eens ben. Het is geen probléém, stijgende zorgkosten, maar een gevólg van keuzes die we met zijn allen maken. Als maatschappij.

Het leven gaat over veel meer dan Euro's. Of andere getallen. Maar het is de beste manier om zaken vergelijk baar te maken met elkaar, om keuzes te kunnen maken. Waarin je tijd en moeite en geld wilt gaan steken. Om de effectiviteit van mogelijke innovaties te meten. Om te zien waar we wel of niet op moeten mikken....

Werkelijk waarde creëren gaat alleen door samen te werken, voor een gemeenschappelijk doel. Iedereen die het alleen voor zichzelf doet is een soort roofridder.... Die niet voor jonkvrouwen opkomt maar voor zichzelf... Wat uiteindelijk geen waarde voor hem oplevert.

[HansH]

de mensen die het goed begrijpen en flexibel zijn, dat die zo goed mogelijk de anderen moeten ondersteunen en helpen, dat staat buiten kijf. Ook dát is het genereren van "waarde".

Ik denk dat we niet op dezelfde golflengte communiceren. wat ik bedoel is dat door de huidige maatregelen mensen in de problemen gebracht worden en dus nog zo flexibel kunnen zijn, maar niet de middelen hebben om daaruit te komen. Kijk maar naar alle hopeloze ondernemers met torenhoge schulden, terwijl ze als ondernemer juist hebben laten zien initiatieven te nemen en flexibel te zijn. elkaar zo goed mogelijk ondersteunen is inderdaad zoals het zou moeten, maar zoals het in de praktijk niet werkt helaas.

Darwin omzeilen? Ik heb een vervelende mededeling voor je. Dat gaat niet. Dat is ook niet wat hulpverlenen, en zorgen en educatie en flexibel zijn beogen.

omzeilen betekent in mijn ogen niet de natuur zijn gang laten gaan, maar ingrijpen zoals we dus doen met vaccinatie, ziekenhuis opnames. Prima, maar dan werk je dus natuurlijke selectie tegen.

Iedereen die het alleen voor zichzelf doet is een soort roofridder.... Die niet voor jonkvrouwen opkomt maar voor zichzelf... Wat uiteindelijk geen waarde voor hem oplevert.

Maar wel wat de meerderheid van de mensheid doet op aarde helaas. ook dat is het gevolg van de evolutie en de noodzaak om te overleven. dus puur op jezelf gericht dus.

[tempelier]

Omzeilen betekent in mijn ogen niet de natuur zijn gang laten gaan, maar ingrijpen zoals we dus doen met vaccinatie, ziekenhuis opnames. Prima, maar dan werk je dus natuurlijke selectie tegen.

Wij zijn ook maar dieren en alles wat we doen behoort tot onze aard.
We doen dus eigenlijk nooit iets onnatuurlijks, we kunnen dat doodeenvoudig niet.

Dat we dingen doen die andere dieren niet kunnen doet daar niets aan af.

[vijv]

Ik sluit me aan bij tempelier. Wij zijn een deel van de natuur.
Evolutietheorie is niet overleven van de sterkste, maar wel van de meest aangepaste. Dus dankzij ons vernuft (en niet onze sterkte ) zijn wij succesvol.
En dan nog de natuur is amoralistisch en kent geen goed of kwaad.

Dus van zodra je over goed of kwaad wil spreken moet je zwijgen over de natuur.

[jjkoole]

Wel eens, hoewel Spinoza een andere, belangrijkere rol toedichtte aan de Natuur

[Jan van de Velde]

Opmerking moderator

We heropenen de topic. De hoofdweg hier is echter wel de economisch-maatschappelijke gevolgen van deze crisis. Laten we beter vermijden af te dwalen richting volksgezondheidsgevolgen, hoewel termen als Darwinisme daartoe wel lijken uit te nodigen