wat een opwinding ineens, de zomer/vakantie is voorbij hoor.
ik heb het over de acties/stakingen gister in Rotterdam en ook vandaag de protesten en "stoere" strijdlusitige taal over en weer tijdens Prinsjesdag in Den Haag.
mijn vraag in deze thread is hoe je globaal tegen de huidige regering, beleid en politieke situatie aankijkt,
en hoe je reageert als je denkt dat het niet goed gaat.
Vertrouw je dat de regering goed beleid voert (of geloof je het wel)? Vertrouw je de democratie(de meerderheid)? de Tweede Kamer? je partij? je vertegenwoordiger? je vakbeweging?
je zelf? heb je je eigen meningen, ideëen, visies? wil je zelf ook (meer) invloed uitoefenen? lid zijn van een partij hmm of zou je eigenlijk zelf wel de politiek in willen? of willen te veel mensen zich met de regering van dit land bemoeien en kunnen we nou eenmaal niet allemaal bondscoaches zijn ("16 miljoen ministers-president")? of kun je je beter maar niet al te veel bezighouden met de politiek, als het toch niet in je macht ligt om er wat aan te doen. of zoek je naar anderen middelen als protest-marsen, stakingen of ... wat kun je verder nog doen? hoever ga je daarin? tot hoever kom je op voor je "rechten" en wanneer laat je het los? is dat zwak?
is het kabinetsbeleid zo dramatisch slecht/onrechtvaardig of ... hoe zou je het willen kwalificeren? zijn we zoals wel gezegd wordt doordat we gewend zijn aan toenemende welvaart te verwend geraakt en kunnen we geen stapje terug doen? of is het de taak van de regering om dat koste wat kost te voorkomen?
is dit gewoon het "normale" aloude patroon (erg zwartwit uitgedrukt) ?:
- het linkse kamp is kortzichtig en sociaal en het rechtse vooruitziend en asociaal
- de oppositie kraakt de regering af.
er wordt vooral belicht wat er niet goed gaat (uiteraard?) dáár moet wat aan gebeuren. zodra het geregeld is hoor je er vrij weinig meer over, we vergeten het. het wordt vanzelfsprekend - waarom zouden we daar nog over spreken?
ik dwaal een beetje af naar psychologie maar zijn we doorgaans niet veel te weinig bezig met wat we (al/nog steeds) hebben (bvb aan voorzieningen als geld/bezit, vrije tijd, gezondheid of wat dan ook) en te veel gefocust op hoeveel we erbij krijgen of verliezen, oftewel op verschillen... (ten op zichte van andere tijden personen landen groeperingen organisaties bedrijven visies meningen etcetc blablabla). alles is relatief. behalve als alles ineens wegvalt - maar zo dramatisch is het hier nog niet geloof ik.
maakt deze regering het echt te gortig? is ze onbetrouwbaar? blind? meedogenloos? ongevoelig voor kritiek/andere ideeën?
of zijn wij Nederlanders(/westerlingen) te veeleisend/kritisch (Belgen/allochtonen, zeg er nou eens wat van) of hoort dat bij een "gezonde democratie", met vrije media en meningsuiting - we spreken van te voren netjes af dat we respect hebben voor elkaar dan kunnen we alles tegen elkaar zeggen.
(Kun je ook alles tegen/over regeringsleden zeggen? - is ook zo'n kwestie - of hoor je een bepaalde vorm van respect of zo te hebben naar hun toe? waarom wel/niet?)
Zijn Marijnissen, de Waal etc. oproeikraaiers met een grote mond ("terecht" of niet?) en/of hebben ze gelijk en mogen we blij zijn met zulke personen/partijen?
heeft de regering alleen wat communicatieproblemen om het beleid uit te leggen? valt er niets uit te leggen? of luisteren we gewoon niet naar elkaar? is er objectief iets van te zeggen, wie gelijk heeft? wie ziet door de bomen het bos? staan hier "gewoon" 2 totaal verschillende ideologiëen/standpunten tegenover elkaar of is er meer aan de hand? 2 kampen die langs elkaar heen praten, verharder en harder door de steeds groter wordende kloof, over en weer elkaar van van alles "beschuldigen", feiten in de ander zn nadeel belichten en feiten in eigen voordeel verduisteren? of maak ik er nu een drama van? gaat het wel ergens over? stelt de oppositie zich aan? is de regering waardeloos?