Deze bespreking is blijkbaar al flink gevorderd.
Waarom heet het boek "the collector"?. Frederick verzamelt vlinders, geen vrouwen. Eén vrouw is nog geen verzameling.
In de discussie "verzamelaar of niet" sta ik aan ypsilons kant. Ik ben het met hem eens dat je dieper moet kijken om de vergelijking met een verzamelaar volledig tot zijn recht te laten komen, zoals hij [snapback]406738' target='_self'>hier</a> ook zegt. Verder heb ik hier nog aan toe te voegen dat er op het einde van het boek gezinspeeld wordt op een herhaling van de feiten (zijn plannen om Marian te ontvoeren). En wellicht blijft het daar niet bij, maar zal hij, nadat ook Marian gestorven is, steeds nieuwe meisjes ontvoeren en begeren totdat hij gearresteerd wordt (als dat al ooit gebeurt). Op deze manier kan confusie zich hopelijk ook verzoenen met de titel.
En als de schrijver de lezer wil laten griezelen, waarom dat gevoel doorzetten ook nadat het boek uit is?
Hier volg ik je even niet. Kan je deze uitspraak toelichten a.u.b.?
Ik vond het een goed boek. Opvallend voor mij was dat ik Frederick's verhaal in 1 adem las, geboeid, en dat Miranda's verhaal me van begin tot eind vreselijk irriteerde, zoniet verveelde.
Deze mening kom ik vaak tegen bij mensen die dit boek ook hebben gelezen. Dat komt waarschijnlijk omdat er in het tweede deel minder vaart zit en dezelfde zaken herhaaldelijk terugkeren. Toch kan je er niet om heen dat dit deel eigenlijk het belangrijkste gedeelte van het boek is.
The Collector is eigenlijk meer het verhaal van het verzamelobject dan van de verzamelaar.
Mijn sympathie lag duidelijk bij F.
Sympathie is een groot woord, maar doorheen het hele boek kon ik wel begrip opbrengen voor Fredericks gedrag en persoonlijkheid. Dat deed me denken aan
The silence of the lambs waar je (ik althans) ook een zekere sympathie krijgt voor Hannibal Lecter, door zijn verfijndheid en zijn uitstraling. Frederick is echter geen persoon waarvoor ik begrip zou wíllen opbrengen, dus ik hoopte eigenlijk stiekem dat hij iets werkelijk misdadigs zou doen (zoals Miranda aanranden) zodat ik een reden zou hebben om hem te verachten. Op het einde van het boek kreeg ik die reden. Fredericks reactie na het lezen van Miranda's dagboek, het als sneeuw voor de zon verdwijnen van zijn liefde voor haar en de zaken die hij zichzelf continu wijsmaakt deden al mijn begrip voor hem verdwijnen. Frederick is - meer nog dan een zielige, zieke, hulpbehoevende persoon - een uiterst gevaarlijke psychopaat (iets wat ypsilon [snapback]406904' target='_self'>hier[/url] ook al min of meer aanhaalde).
Ik kon er niet omheen in Miranda een zelfingenomen, arrogant en egocentrisch persoon te zien die zich interessanter voordeed dan ze eigenlijk is.
Ook hier ben ik het eens met ypsilon. Miranda is een bijzondere persoonlijkheid die in een bijzondere situatie terechtkomt. Ze beseft haar eigen gebreken zeer goed. Verder vind ik ypsilons omschrijving "zoekende" erg treffend.
Ik zie in het boek dus ook een soort boodschap, de boodschap dat het slecht eindigt met mensen die zich beter voordoen dan ze eigenlijk zijn.
Dat is een nogal simplistische moraal, die ik eerder met een sprookje dan met een literair hoogstandje als
The Collector associeer.
Ik vond het einde prima. Het geeft aan: "Hij is ermee weggekomen. Zo gemakkelijk ging het. Niets let hem eigenlijk om het nog een keer te doen."
Opnieuw ben ik het met je eens. Een einde waarbij Miranda ontsnapt en/of Frederick gearresteerd zou zijn is veel te stereotiep. Waarom zou "het goede" steeds moeten triomferen?
Een open eind, dus we denken door over het boek. Waarover wil de schrijver dan dat we doordenken? Wil de schrijver ons aanmoedigen de kelders te inspecteren bij mensen die (vlinders) verzamelen? Dat zal toch wel niet de bedoeling van de schrijver zijn geweest. Een open eind, als aanzet om zelf na te denken, vooruit, maar in dit boek zie ik in het open einde geen vraagstelling, waar ik iets mee kan.
Ik zie er genoeg? Heeft Frederick Marian uiteindelijk ontvoerd? Indien ja: hoe is dat verder verlopen, indien nee: wat heeft hij dan wel gedaan? Wordt Miranda's lijk ooit teruggevonden? Wordt Frederick gearresteerd? Verder kan je ook nadenken over de algemene concepten van het boek, waarvan ypsilon er [snapback]407010' target='_self'>hier[/url] al enkele noemde.
Daarnaast doet het boek me snakken naar de reactie van de buitenwereld. Het verhaal geschreven vanuit Ferdinand en Miranda is zo geïsoleerd. Wat is er allemaal gebeurd buiten hun twee: zijn er zoekacties geweest, welke emoties hebben de vrienden gehad, die Miranda misten.
Hier kan ik je in volgen. Maar de reactie van de buitenwereld is nu juist een van de zaken waarover je kan nadenken dankzij het open einde.
