sciencetalk

DePurpereWolf schreef:Ik probeer liever iemand te behandelen en te veranderen dan dat ik iemand dood wens.

Dat is heel eerbaar PurpereWolf, maar in hoeveel procent van de gevallen slaag je daar ook werkelijk in?

Vaker als dat wanneer ze de doodstraf zouden krijgen. Maar het gaat hier niet zozeer over het effectieve ervan. Maar over ethische verantwoording. Een persoon die in onze samenleving ontspoort moet geholpen worden omdat het een onderdeel is van de samenleving, als men niet probeert de mensen in de samenleving te helpen beweert men dat de samenleving foutief is.

Pas op, ik beweer niet dat elke moordenaar per difinitie voor iedereen gevaarlijk zou zijn maar persoonlijk heb ik m'n twijfels over hoe mensen zoals Dutroux, Fourniret of de moordenaar van Theo Van Gogh ooit nog "normaal" te krijgen zijn.

Daar heb ik ook mijn vraagtekens bij, daarom laat ik dat liever over aan de professionals in de TBS kliniek.

Ten tweede vraag ik mij ook af in hoeverre het rechtvaardig is om de gemeenschap daar financieel voor te laten opdraaien, en ik kan weten wat die gasten aan de maatschappij kosten, alleen al hun verblijf in het gevang kan tellen.

Mijn levensbeschouwings docent was er altijd van overtuigd dat de doodstraf eigelijk meer kost dan levenslang. De meeste mensen verblijven toch minstens 10 jaar 'on deathrow' en er wordt ettelijke miljoenen aan advocaten gespendeerd. Hij had cijfers, ik niet. Verder vindt ik sowieso dat gevangene niet zoveel moeten kosten.

Een persoon die in onze samenleving ontspoort moet geholpen worden omdat het een onderdeel is van de samenleving...

Ik ga met deze stelling volledig akkoord, echter met het voorbehoud dat er grenzen zijn en dat er bepaalde personen zijn die (gelukkig eerder uitzonderlijk) deze grenzen overschrijden. Vanzelfsprekend geef ik toe dat het al even moeilijk is om die grenzen algemeen te gaan bepalen, en dat ze vooral zullen bepaald worden door ieders persoonlijke opinie...

...Daar heb ik ook mijn vraagtekens bij, daarom laat ik dat liever over aan de professionals in de TBS kliniek.

Ik heb soms de indruk dat die psychiaters/psychologen nogal rap zeggen dat iemand te behandelen is. Ik zou me het omgekeerde trouwens moeilijk kunnen voorstellen, het zou een beetje tegen hun eigen winkel zijn...

...mijn levensbeschouwings docent was er altijd van overtuigd dat de doodstraf eigelijk meer kost dan levenslang. De meeste mensen verblijven toch minstens 10 jaar 'on deathrow'...

Volledig mee eens dat de doodstraf duurder uitvalt als je eerst ik weet niet hoeveel jaar in deathrow moet zitten. Ik heb ook geen cijfers maar het lijkt me aannemelijk.

Maar dat is inderdaad de reële situatie in de VS. Zou de doodstraf ook duurder zijn als ze bijvoorbeeld ten laatste 10 dagen na het vonnis zou uitgevoerd worden?

Pas op. Ik wil niet pleiten voor of tegen de doodstraf, maar het stoort me een beetje dat men de kostprijs voor 10 jaar deathrow dan maar ineens beschouwd als de kostprijs van de doodstraf zelf.

Die 10 jaar deathrow worden veroorzaakt door het systeem dat omwille van weet ik veel welke reden nu eenmaal zo is dat er heel wat veroordeelden inderdaad meerdere jaren moeten wachten op hun executie, hetgeen inderdaad handenvol geld kost.

DePurpereWolf schreef:Ik probeer liever iemand te behandelen en te veranderen dan dat ik iemand dood wens.

Dat is heel eerbaar PurpereWolf, maar in hoeveel procent van de gevallen slaag je daar ook werkelijk in?

Pas op, ik beweer niet dat elke moordenaar per difinitie voor iedereen gevaarlijk zou zijn maar persoonlijk heb ik m'n twijfels over hoe mensen zoals Dutroux, Fourniret of de moordenaar van Theo Van Goch ooit nog "normaal" te krijgen zijn.

Ten tweede vraag ik mij ook af in hoeverre het rechtvaardig is om de gemeenschap daar financieel voor te laten opdraaien, en ik kan weten wat die gasten aan de maatschappij kosten, alleen al hun verblijf in het gevang kan tellen.

Dit heeft niets met doodwensen te maken.

Nu praat je zelfs onschuldigen een schuldcomplex aan.

Het is de moordenaar die een doodswens had, daarmee verspeeld hij wat mij betreft alle rechten.

Een moordenaar zoals M. B. heeft inderdaad geen recht meer. Zelfs geen recht meer om dood te gaan.

Ik zie de doodstraf meer als een manier om orde te creeren.Voer de doodsrtaf opnieuw in en de criminaliteitcijfers zullen drastisch dalen,als het ook wordt uitgevoerd.In wezen heeft ieder levend wezen recht op leven,maar mensen zoals Dutroux hielden ok geen rekening met hun slachtoffers.In dat opzicht vind ik de doodstraf bijna vanzelfsprekend.Dit kan best cru klinken,maar tijdens de repraisses in de naoorlogse jaren 1945-1947 werden mensen die door het volk werden beschuldigt van collaboratie ter plekke gexecuteerd.Het was een middel om hun frustraties en collere van tijdens de oorlog af te reageren.De doodstraf kan volgens mij best wel positief werken.

jurggen

Wat je ook nooit mag vergeten denk ik persoonlijk is dat je, als je tegen de doodstraf bent, jezelf de toch ook wel de vraag moet durven stellen "Mocht ik een nabestaande zijn van een slachtoffer (echtgenote, kind, ouder...)". Wat zou dan mijn reactie zijn naar de dader toe? Zou ik nog steeds tegen de doodstraf zijn?

Ik weet wel, dit bewijst nu juist dat maar al te vaak de mening over de doodstraf emotioneel gevoed wordt, maar misschien moeten we tot op bepaalde hoogte dit ook kunnen aanvaarden.

We mogen ook niet in een systeem vervallen waarbij we totaal niet meer aan de slachtoffers of hun nabestaanden denken, en ik heb soms de indruk dat we al in zo'n systeem zitten. Men (= politiekers en geitewollen sokken dragers) doet niet anders dan maar spreken over de rechten en de belangen van de daders, want die hebben het ocharme toch zo slecht... Het is soms gewoon de wereld op z'n kop.

tettha schreef:Wat dacht je van de gaskamer die in sommige staten nog word gebruikt.  

Die is ook niet geheel pijnloos zoals veel mensen zeggen.  Er word daar blauwgas in gebruikt (ik geloof ook het gas wat in concentratiekampen werd gebruikt).  De beulen zeggen vaak nog tegen de terechtgestelde dat ze wanneer het gas de kamer binnen komt maar een flinke teug gas/lucht moeten nemen zodat het het minst pijn zal doen.  Alleen het menselijke instict zegt dat je zo lang mogelijk je adem moet inhouden.  En omdat dat blauwgas cyanidebindingen bevat die zich met een bepaald eiwit binden dat zich in elke cel bevind, schijnt (ik weet dit niet zeker) het ook erg pijnlijk te zijn.

De stoel kookt je hersenen.

De kogel is waarschijnlijk het minst pijnlijke en het snelst.

Onthoofdingen en steniging word niet in westerse landen uitgericht maar is wel erg bruut.

En met hanging word word je nek in een keer gebroken.

Allemaal niet erg vrolijk

In de concentratiekampen werd Zyklon B gebruikt, een verdelgmiddel tegen insecten voor de boeren. Blauwzuurgas is veeeeel giftiger voor mensen.

We mogen ook niet in een systeem vervallen waarbij we totaal niet meer aan de slachtoffers of hun nabestaanden denken, en ik heb soms de indruk dat we al in zo'n systeem zitten.  Men (= politiekers en geitewollen sokken dragers) doet niet anders dan maar spreken over de rechten en de belangen van de daders, want die hebben het ocharme toch zo slecht...  Het is soms gewoon de wereld op z'n kop.  

Laten we stellen dat het slachtoffer hulp nodig heeft, en de crimineel heeft geen enkel recht.

Laten we ook stellen dat de crimineel aan de ene kant (echt) levenslang krijgt, of aan de andere kant de doodstraf.

Wat is het voordeel van het slachtoffer als de crimineel de doodstraf krijgt? Dus de lange termijn emotionele hulp? Ipv levenslange opsluiting.

Wat is het verschil in straf uit de ooghoek van de crimineel die in plaats van levenslang de doodstraf krijgt?

Wat is het verschil in volbrengen van onze justitionele taak van deze twee verschillende straffen?

Wat is het voordeel van het slachtoffer als de crimineel de doodstraf krijgt? Dus de lange termijn emotionele hulp? Ipv levenslange opsluiting.

Het voordeel voor slachtoffers en vooral de nabestaanden (want ik ben persoonlijk slechts voorstander van de doodstraf in zeer uitzonderlijke gevallen zoals Dutroux, Fourniret, of massamoordernaars en genocideverantwoordelijken waarbij moet voorkomen worden dat ze ooit terug enige macht zouden kunnen grijpen) is het feit dat de dood van de dader de enige zekerheid is dat deze nooit op het graf van zijn slachtoffers zal kunnen dansen.

Dit heeft voor mij persoonlijk enkel en alleen met het princiepe rechtvaardigheid te maken. De man die zich schuldig heeft gemaakt aan de ontvoering van Sabine, Laetitia, An, Eefje, Julie en Melissa, en tevens aan de dood van de vier laatstgenoemden, die hoeft van mij echt niet meer te leven.

Aan lange termijn emotionele hulp doen doet men volgens mij niet meteen door de ene of de andere straf op te leggen, hoewel ik toch op het feit wil wijzen dat een strenge repressie naar de dader toe zeer bevredigend kan werken op het gemoed van de slachtoffers en/of hun nabestaanden.

Wat is het verschil in straf uit de ooghoek van de crimineel die in plaats van levenslang de doodstraf krijgt?

Voor hem zelf? Ik weet het niet, maar eigenlijk interessert me dat ook helemaal niet want voor die extreme gevallen die volgens mij werkelijk de doodstraf verdienen hoeft volgens mij geen interesse te bestaan.

Een vraag als "wat zou de crimineel ervan vinden" geeft me persoonlijk de kriebels, tenminste als het over criminelen van dat kaliber gaat...

Wat is het verschil in volbrengen van onze justitionele taak van deze twee verschillende straffen?

Begrijp niet echt goed wat je met deze vraag bedoelt...

Denk niet dat ik een verbeten voorstander van de doodstraf ben. Zoals ik reeds eerder nuanceerde, enkel bij uitzonderlijke en extreme gevallen.

Ik ben trouwens ook van mening dat er aan de doodstraf een zeer afschrikwekkend nadeel kleeft : als blijkt dat justitie zich vergist heeft, en de executie heeft reeds plaatsgevonden, dan is er geen weg terug.

Ik begrijp dan ook dat mensenrechtenorganisaties vaak dit argument tegen de doodstraf gebruiken. Maar andere argumenten, zoals bijvoorbeeld het feit dat de doodstraf niet zou afschrikken, daar sta ik persoonlijk minder achter.

Hier ben ik heel simpel in:

doodstraf? over mijn lijk.

Ik hou te veel van het leven om de doodstraf in te voeren. Enkel de gedachte dat het mij ook zou kunnen overkomen maakt me GEK.

Dus niet doen alstublieft mensjes.

en ook wel

Nooit Meer Oorlog

Ik mag geen nieuwe topics openen dus zocht ik naar een topic over doodstraf en zodoende kom ik hier terecht. Als we de doodstraf al dan niet willen invoeren zullen we ons eerst bewust moeten zijn van de consequenties. Als er reincarnatie is is zon persoon die ongeneeselijk ziek is erbij gebaat om doodstraf toe te passen. De vraag is alleen of wij als mensen dat kunnen vaststellen. In principe kan met God alles dus in beginsel zeg ik dat niks ongeneeselijk is behalve homosexualiteit omdat dat geen ziekte is (Maand lang over gediscusieerd en de discussie woedt voort maar het einde is in zicht).

Ik heb een stelling over de rechtvaardigeng van eeuwig lijden maar die is hier niet relevant genoeg al dacht ik aanvankelijk van wel

Blijkbaar behoor ik tot de minderheid hier die voor de doodstraf is.

Uiteraard mag het alleen in aanmerking komen voor de meest extreme misdadigers. Als een misdaad zo gruwelijk is en/of de misdadiger vervalt keer op keer in hetzelfde patroon, dan vind ik dat je de maatschappij hiervoor moet beschermen.

Het bewijs moet uiteraard ook sluitend zijn.

Als je trouwens tegen de doodstraf bent maar voor levenslang onder het mom van de humaniteit vind ik trouwens dat je hartstikke hypocriet bent. Iemand levenslang opsluiten is toch heel wat sadistischer dan er gelijk een eind aan maken.

Als voorbeeld van een misdadiger die in aanmerking zou komen voor de doodstraf is Dutroux genoemd. Ga nu voor jezelf eens na of je vind dat hij de doodstraf verdient. Vind je dat namelijk wel en je hebt toch de stelling tegen de doodstraf te zijn, dan spreek je jezelf tegen. En Dutroux was nog belange na niet de grootste schender van de mensheid ooit, hij zou niet eens in de top 100 terecht komen. Denk daar maar eens over na.

^^ ik hoor er ook bij. Ik ben voor de doodstraf. Het moet dan alleen goed toegepast worden. Het is ook niet zo lang geleden dat wij hier in Nederland de laatste executie hebben uitgevoerd (1952). In 1887 werd de doodstraf afgeschaft uit ons wetboek. Maar na de tweede wereldoorlog werden 40 personen geexuteerd voor hun misdaden (verraders etc.).

Blijkbaar behoor ik tot de minderheid hier die voor de doodstraf is.

Gelukkig wel.

Uiteraard mag het alleen in aanmerking komen voor de meest extreme misdadigers. Als een misdaad zo gruwelijk is en/of de misdadiger vervalt keer op keer in hetzelfde patroon, dan vind ik dat je de maatschappij hiervoor moet beschermen.

Het bewijs moet uiteraard ook sluitend zijn.

Ja maar dan nog, beschermen tegen de maatschappij kan ook op een andere manier.

Als je trouwens tegen de doodstraf bent maar voor levenslang onder het mom van de humaniteit vind ik trouwens dat je hartstikke hypocriet bent. Iemand levenslang opsluiten is toch heel wat sadistischer dan er gelijk een eind aan maken.

Leg eens uit waarom dat sadistisch zou zijn?

Tis wel een stukje duurder, dat wel.

Als voorbeeld van een misdadiger die in aanmerking zou komen voor de doodstraf is Dutroux genoemd. Ga nu voor jezelf eens na of je vind dat hij de doodstraf verdient.

Nope, en daar hoef ik niet langer dan 0,1 seconde over na te denken.

Vind je dat namelijk wel en je hebt toch de stelling tegen de doodstraf te zijn, dan spreek je jezelf tegen.

Oja, echt waar?

En Dutroux was nog belange na niet de grootste schender van de mensheid ooit, hij zou niet eens in de top 100 terecht komen. Denk daar maar eens over na.

Ja, so?

Het gaat er vind ik niet om wat mensen "verdienen", maar wat ze "nodig hebben".

Vinden dat iemand de doodstraf "verdient" komt voort uit een wraakgevoel, een gevoel van genoegdoening. Alle rationaliteit gaat dan 't raam uit, alle achtergronden doen dan niet meer terzake, alle begrip stuit dan op onwil. Omdat je boos (wat zeg ik, eerder kwaad of woedend) bent, en niet voor rede vatbaar, daarom wil je iemand dood zien.

Als je echter gaat kijken naar de achtergronden die er meespelen, wordt 't een iets ander verhaal. Als je ervan uitgaat dat meneer Dutroux op precies dezelfde manier is begonnen als wij allemaal, en 't bij hem kennelijk ergens goed fout is gelopen, en als je ziet dat hij daar niet volledig voor verantwoordelijk kan worden gesteld, ga je er als 't goed is ietsje anders tegenaan kijken.

Dan "verdient" of liever, dan heeft zo'n man nodig om tja, misschien wel de rest van z'n leven binnen muren of hekken door te brengen, maar zorg dan dat ie iig wat te doen heeft en dat ie wellicht nog iets bijdraagt aan de maatschappij.

Waar ik dan ook benieuwd naar ben is, als je zelf een kindermoordenaar (of wat dan ook) zou zijn, of je dan zèlf ook zou vinden dat je de doodstraf zou "verdienen"?