sciencetalk

Verliest licht naast frequentie ook snelheid?

Nee, de lichtsnelheid is constant. Het kan inderdaad frequentie verliezen, wat waarneembaar is dmv het doppler effect.

Licht nabij een zwart gat gaat toch langzamer vooruit?

Nee dus. Licht reist met een constante snelheid. Het verliest alleen energie/frequentie, maar in principe nooit snelheid. (dit is niet helemaal waar wel het beste om aan te nemen)

Als dat licht dan net kan ontsnappen aan het zwarte gat, krijgt het dan weer meer snelheid als het vrijkomt?

Wederom nee, omdat licht reist in principe met een vaste snelheid. Het licht wat in het zwarte gat reist zien we niet meer terug omdat de aantrekkingskracht (=zwaartekracht) van het gat alle energie en dus frequentie van het licht absorbeert. (als een soort spons)



Aan de rand van een zwart gat is de event horizon, en er is natuurlijk een scheidingslijn waar vandaan licht inderdaad kan ontsnappen. Het "allereerste licht" wat kan ontsnappen aan het zwarte gat, heeft energie en dus frequentie verloren, maar de snelheid ervan is vrijwel hetzelfde.

Als licht altijd met een vaste snelheid reist, waarom kan licht dan niet uit een zwart gat ontsnappen. Een foton die met snelheid c uit de singulariteit ontsnapt verlaat dan toch gewoon het zwarte gat met snelheid c.

Licht buigt wel af door gravitatie, waarom remt licht dan niet af als het loodrecht uit een gravitatieveld komt?

Bij een zwart gat kan je die potentiaalput waar al eerder over gesproken is zien als oneindig diepe put. Het licht heeft er oneindig veel tijd voor nodig om eruit te komen. Omgekeerd kan je het ook zeggen: In een zwart gat staat de tijd stil (t.o.v. buiten een zwart gat). Het licht doet er voor een buitenstaander oneindig lang over om naar buiten te komen. Nooit zal de lichtstraal je dus bereiken. De snelheid van het licht kan in deze gevallen dus gewoon c blijven.

Jammer dat de mens niet gemaakt is om zulk soort dingen goed te kunnen voorstellen. (Het gaat mijn voorstellingsvermogen tenminste teboven).

Een foton die met snelheid c uit de singulariteit ontsnapt verlaat dan toch gewoon het zwarte gat met snelheid c.

In singulariteit staat de tijd stil, en is de zwaartekracht min of meer oneindig. Als de tijd stil staat, wat kan er dan nog bewegen/ontsnappen?

Licht buigt wel af door gravitatie, waarom remt licht dan niet af als het loodrecht uit een gravitatieveld komt?

Licht buigt af door gravitatie, maar de snelheid is overanderd. Omdat licht afbuigt door gravitatie, weet je dat gravitatie een "aantrekkingskracht" op licht uitoefent. Als de aantrekkingskracht zo groot is, als in het geval van een zwart gat, dan buigt het niet af, maar absorbeert het de energie/licht frequentie volledig.

Maar als je zo diep ingaat op licht, dan is het meer een natuurkundig- dan een sterrekundig onderwerp.

Ik dacht dat de tijd op de event horizon stilstond i.p.v. in de singulariteit.

Maargoed, als je licht recht omhoog schijnt, moet het toch een keer stil komen te staan om vervolgens terug te keren naar het zwarte gat.

Maar je hebt gelijk, op deze manier hoort het bij natuurkunde.

Licht buigt af door gravitatie, en er is een snelheidsvermindering

Ik denk niet dat er een snelheidsvermindering is. In elk referentiesysteem is de lichtsnelheid = c

Licht buigt af door gravitatie, en er is een snelheidsvermindering

Ik denk niet dat er een snelheidsvermindering is. In elk referentiesysteem is de lichtsnelheid = c

Dat is op zich zo, en ik heb net mijn post aangepast( ik wil niet moeilijk doen) Toch zijn mijn gedachten onveranderd. Volgens mij heb je namelijk gelijk voor licht in vacuum. (wat inderdaad in elk ref. stelsel gelijk is) Echter, er moeten fractionele veranderingen in de snelheid van licht plaatsvinden zoals gedurende "buiging".

De reden dat licht fractioneel moet 'afremmen' wanneer het 'buigt' is omdat het raakt materie. Photons worden dan geabsorbeerd door de atomen in de materie, en verhogen de energie van de atomen. Na een fractie van tijd, verliezen de atomen energie, en stralen een photon uit. Deze photons, wlke identiek zijn aan de eerste, hebben de snelheid c, totdat ze worden geabsorbeerd door een andere atoom. (en het proces herhaalt zichzelf)

Maar de afwijkingen zijn zo gering dat de formule van c onveranderd blijft.

Maar ik kan het fout hebben.

De reden dat licht fractioneel moet 'afremmen' wanneer het 'buigt' is omdat het raakt materie. Photons worden dan geabsorbeerd door de atomen in de materie, en verhogen de energie van de atomen. Na een fractie van tijd, verliezen de atomen energie, en stralen een photon uit. Deze photons, wlke identiek zijn aan de eerste, hebben de snelheid c, totdat ze worden geabsorbeerd door een andere atoom. (en het proces herhaalt zichzelf)

Ik heb wel eens gelezen dat dit mechanisme zich in glas zou afspelen (lichtsnelheid in glas is lager als in vacuüm), maar ergens anders schreven ze dan weer dat er een ander mechanisme in glas werkzaam was. Ik weet het niet

In de ruimte echter kunnen we stellen dat er een vacuum heerst (quantumfluctuaties niet te na gesproken, maar die verwaarlozen we)

Een foton wordt afgebogen omdat de ruimte gekromd wordt door massa en een foton steeds een geodetische baan volgt. (Is de veramlgemening van een rechte lijn maar op een gekromd oppervlak).

Voor een foton is het dan precies of hij altijd rechtdoor gaat.

Maargoed, als je licht recht omhoog schijnt, moet het toch een keer stil komen te staan om vervolgens terug te keren naar het zwarte gat.

Ik denk niet dat je licht rechtomhoog kunt laten schijnen in een zwart gat, het zal onmiddelijk een geodetische baan volgen, die onverbiddelijk naar de kern van het zwarte gat leidt.

peterdevis schreef:

Ik heb wel eens gelezen dat dit mechanisme zich in glas zou afspelen (lichtsnelheid in glas is lager als in vacuüm), maar ergens anders schreven ze dan weer dat er een ander mechanisme in glas werkzaam was. Ik weet het niet

Er is vandaag de dag zoveel te verkrijgen over onderwerpen als dit, terwijl de bronnen in veel gevallen nooit helemaal duidelijk zijn. Het enige wat je kunt doen is de koren van het kaf scheiden door je eigen logica, en inschatting van de bron. (een proces wat niet foutloos kan zijn)

In de ruimte echter kunnen we stellen dat er een vacuum heerst (quantumfluctuaties niet te na gesproken, maar die verwaarlozen we)

Een foton wordt afgebogen omdat de ruimte gekromd wordt door massa en een foton steeds een geodetische baan volgt. (Is de veramlgemening van een rechte lijn maar op een gekromd oppervlak).

Voor een foton is het dan precies of hij altijd rechtdoor gaat.

Ik ben het met je eens, geredeneerd vanuit een relativiteitsperspectief.

Maar dat quantumfluctuaties niet stroken met de relativiteits theorieen is niets nieuws. Einstein was in mijn ogen een geniale relativist, maar erg fout in zijn deterministische opvatting. De uitspraak, 'God dobbelt niet' is onwaar bewezen. (zijn reactie op het quantum mechanische uncertainty principle)

Maargoed, als je licht recht omhoog schijnt, moet het toch een keer stil komen te staan om vervolgens terug te keren naar het zwarte gat.

Dit is geen quote van mij, dus ik laat deze aan Doemdenker.

Ja, ik was weer vergeten in te loggen, maar wilde nog even wat toevoegen. Dat lichtsnelehid zou afremmen in glas wordt vaak beschreven, maar in principe geldt het 'absorberen' en 'uitstralen' voor ijs, water, warme/koude lucht (in de atmosfeer) en andere media.

Maar goed zoals ik zei, je leest zoveel op het Internet, terwijl verificatie altijd een probleem blijft. (daarom ben ik nooit 100% zeker, als zo iets in dit soort zaken al bestaat)

Als licht altijd met een vaste snelheid reist, waarom kan licht dan niet uit een zwart gat ontsnappen. Een foton die met snelheid c uit de singulariteit ontsnapt verlaat dan toch gewoon het zwarte gat met snelheid c.

Licht buigt wel af door gravitatie, waarom remt licht dan niet af als het loodrecht uit een gravitatieveld komt?

OK, ik ga nu mijn rederingsstrategie veranderen. Licht reist in principe met dezelfde snelheid, alhoewel er quantumfluctuaties zijn.(dat is onbelangrijk, in deze context)

Als je een bal omhoog gooit (op de aarde staand) dan moet de bal een snelheid hebben van 11.2 km/s om te ontsnappen van de aarde. Akkoord? Als de aarde nu groter in massa zou zijn, dan moeten we de bal met een grotere snelheid omhoog gooien voordat hij ontsnapt. (wat logisch is omdat als de aarde groter in massa zou zijn, dat zou de tijd ook langzaam verlopen)

Een zwart gat is zo groot (in massa) dat je de bal nooit kunt weggooien.(en de tijd staat stil)

In singulariteit staat de tijd stil, en is de zwaartekracht min of meer oneindig. Als de tijd stil staat, wat kan er dan nog bewegen/ontsnappen?

De tijd staat stil op de event horizon i.p.v. in de singulariteit. Als je hier al de fout in gaat, waarom zou de rest dan wel kloppen van wat je zegt?

Ik vraag nogmaals, wat gebeurt er met een lichtstraal die de event horizon loodrecht verlaat?

- De snelheid van het licht op de event horizon is 0.

- Het licht verlaat de EH en de snelheid neemt toe.

- Het licht verlaat de EH en de snelheid neemt af.

- De lichtstraal keert om, net als een bal die je op Aarde omhoog gooit neemt zijn snelheid omhoog eerst af en daarna neemt de snelheid omlaag toe. Onderweg is de snelheid van de lichtstraal 0 geweest.

- De lichtsnelheid is constant, dus het licht verlaat het zwarte gat met de lichtsnelheid alleen de frequentie neemt af.

Kies maar. Als het iets is wat hier niet bij staat leg dat dan duidelijk uit.

Ik vraag nogmaals, wat gebeurt er met een lichtstraal die de event horizon loodrecht verlaat?

Licht kan de event horizon niet loodrecht verlaten.Het moet steeds geodetische banen volgen

De tijd staat stil op de event horizon i.p.v. in de singulariteit. Als je hier al de fout in gaat, waarom zou de rest dan wel kloppen van wat je zegt?

Je spreekt jezelf tegen. Als de tijd zou stilstaan op de event horizon (iets wat het niet doet) dan zou er GEEN LICHT van kunnen ontsnappen.

De event horizon zijn de lichtfrequenties welke net niet kunnen ontsnappen aan het zwarte gat.

maanhond schreef:In singulariteit staat de tijd stil, en is de zwaartekracht min of meer oneindig. Als de tijd stil staat, wat kan er dan nog bewegen/ontsnappen?

De tijd staat stil op de event horizon i.p.v. in de singulariteit. Als je hier al de fout in gaat, waarom zou de rest dan wel kloppen van wat je zegt?

Ik vraag nogmaals, wat gebeurt er met een lichtstraal die de event horizon loodrecht verlaat?

.

Vergeten in te loggen. Maar je spreekt jezelf inderdaad tegen. Als de tijd stil zou staan op event horizon (zoals je stelt), hoe kan er dan licht van ontsnappen?

peterdevis schreef:

In de ruimte echter kunnen we stellen dat er een vacuum heerst (quantumfluctuaties niet te na gesproken, maar die verwaarlozen we)

Een foton wordt afgebogen omdat de ruimte gekromd wordt door massa en een foton steeds een geodetische baan volgt. (Is de veramlgemening van een rechte lijn maar op een gekromd oppervlak).

Voor een foton is het dan precies of hij altijd rechtdoor gaat.

Ja, ik heb het nog eens gecheckt, en we hebben beiden een argument.(inzake de lichtsnelheid) Volgens de RT, zou licht geen snelheid verliezen, slechts energie. De formule voor de energie van licht: E=h*c/w , waarbij h Planck's constant, en w de golflengte. Dus volgens de RT zou alleen de energie veranderen, wat binnen de bovenstaande formule betekent, dat golflengte zou toenemen. (h en c blijven constant) De geodetische structuur die je noemt visualiseert dit.

Echter volgens de Quantum Mechanica Theorie is het proces van "absorberende atomen" en "uitstralende fotonen", en dus een lichtsafremming bewezen. (er is geen reden waarom lichtgolven zich anders zou gedragen elders, dan als tijdens kaatsing op aarde) Ik had al gelezen dat de twee grootste theorieen (die van Relativiteit en QM) conflicteren, ik was er alleen nooit via deze manier gearriveerd, en dus traag in de realisatie.

De RT centreert rond de gedragingen van de grootste objecten in het universum, en is feitelijk volledig gebouwd op het niveau van zwaartkekracht. (beweging en tijd worden bepaald door de zwaartekracht) In de QM draait het om observeringen van de gedragingen van de kleinste vormen die we kennen cq op een atomair niveau. Zwaartkekracht blijkt ongedefineerd/onbewezen op een (sub)atomisch niveau, en dit is waar de twee theorieen conflicteren.