sciencetalk

Sjorssnors schreef:'Waarnemen' is het 'gevolg' van zintuiglijke waarnemingen, welke de oorzaak zijn van van een feitelijke realiteit. Dat is realiteit, en die ben je kwijt, althans heb je geen slotconclusie gemaakt. Ik wel.

Ja, en in mijn ogen een voorbarige slotconclusie, die je bovendien niet onderbouwd. Jouw beeld van de feitelijke realiteit komt dus overheen met de feitelijke realiteit. Maar je enige basis om iets over die feitelijke realiteit te zeggen is je zintuigelijke waarneming. Dit terwijl jouw zintuigen ook een onderdeel zijn van de door jou waargenomen realiteit.

Misschien is dat dan een nadeel van beelddenken, de beperking tot datgene waar je een mentaal plaatje van hebt?

Ik zal het nog sterker vertellen, mijn realiteit is 'volledig' opgebouwd uit de door mij zintuiglijk waargenomen realiteit, die feitelijk 'is'. Dat ik begrijp wat feiten zijn komt doordat het voortdurend door mezelf, en in het algemeen ook door anderen, is getoetst. Verbeteringen geschieden automatisch, en sowieso is het efficiënter om slotconclusies te maken van je denkprocessen (beter werkend geheugen). Dat jij en vele anderen het voorbarig vinden doet daar niets aan af.

Wat versta je overigens onder een 'mentaal plaatje' ?

Maak je ook verschil tijdens je mentale verwerkingsprocessen tussen 'direct waargenomen waarnemingen' en 'fantasie' ?

Fantasie is namelijk geen basis voor realiteit.

Ik zal het nog sterker vertellen, mijn realiteit is 'volledig' opgebouwd uit de door mij zintuiglijk waargenomen realiteit, die feitelijk 'is'.

Probleem is het woordje 'feitelijk'. Wat is een feit? Onze feitenkennis is gebaseerd op expirimenten onder gecontroleerde omstandigheden, of te wel: waarnemingen!

Een feit is niks anders dan een waarneming, weliswaar en consistente, falcificeerbare waarneming, maar het blijft een waarneming. Dus je zegt niks anders dan

mijn realiteit is 'volledig' opgebouwd uit de door mij zintuiglijk waargenomen realiteit, die waargenomen 'is'

Uiteraard is dat het geval.

Dat ik begrijp wat feiten zijn komt doordat het voortdurend door mezelf, en in het algemeen ook door anderen, is getoetst. Verbeteringen geschieden automatisch, en sowieso is het efficiënter om slotconclusies te maken van je denkprocessen (beter werkend geheugen). Dat jij en vele anderen het voorbarig vinden doet daar niets aan af.

Het mag dan efficienter zijn, het meest efficient is nog altijd er niet over na te denken, filosofisch gezien hoeft het absoluut niet de juiste benadering te zijn.

Wat versta je overigens onder een 'mentaal plaatje' ?

Het beeld dat jij hebt van de realiteit. (en ik, en iedereen)

Maak je ook verschil tijdens je mentale verwerkingsprocessen tussen 'direct waargenomen waarnemingen' en 'fantasie' ?

Ja, ik baseer me op mijn waarnemingen, bestaande theorieen over onze realiteit, en logica. Er komt eigenlijk geen fantasie bij kijken.

Fantasie is namelijk geen basis voor realiteit.

Klopt.

daddycool schreef: Wat is een feit? Onze feitenkennis is gebaseerd op expirimenten onder gecontroleerde omstandigheden, of te wel: waarnemingen!

Een feit is niks anders dan een waarneming, weliswaar en consistente, falcificeerbare waarneming, maar het blijft een waarneming. Dus je zegt niks anders dan

mijn realiteit is 'volledig' opgebouwd uit de door mij zintuiglijk waargenomen realiteit, die waargenomen 'is'

Je zegt het zelf al, niet anders dan 'waarnemingen welke falcificeerbaar zijn', wat impliceert dat het zintuiglijk is, en niet fictief.

[Je zegt het zelf al, niet anders dan 'waarnemingen welke falcificeerbaar zijn',  wat impliceert dat het zintuiglijk is, en niet fictief.

Wil je hiermee zeggen dat alles wat niet zintuiglijk waarneembaar is, fictief is?

Ter overweging:

Ruimte is niet zintuiglijk waarneembaar.

Tijd is niet zintuiglijk waarneembaar.

Quanta zijn niet zintuiglijk waarneembaar.

Jouw waarneembare realiteit bestaat uit bouwstenen die niet zintuiglijk waarneembaar zijn, en ze bestaan in een context (ruimte-tijd) die niet zintuiglijk waarneembaar is. Jouw zintuiglijke waarneming helpt jouw om deze werkelijkheid te begrijpen. Maar wat is fictie en wat is feit?

Ruimte, fictie of feit?

Tijd, fictie of feit?

Quantummechanica, fictie of feit?

@ "daddycool"

Wat is volgens jou dan de definitie van

waarneembaar,

en van

fictief ?

Sjorssnors schreef:@ "daddycool"  

Wat is volgens jou dan de definitie van  

waarneembaar,  

en van  

fictief ?

Waarneembaar:

X is waarneembaar als ik het kan onderscheiden van niet-X

Fictief:

Niet gebaseerd op mij bekende gebeurtenissen of feiten.

Natuurlijk altijd moeilijk om definities te geven, maar bovenstaand dekt de lading aardig denk ik.

Wat is jouw definitie van waarneembaar?

daddycool schreef:Waarneembaar:

X is waarneembaar als ik het kan onderscheiden van niet-X

Fictief:

Niet gebaseerd op mij bekende gebeurtenissen of feiten.

Natuurlijk altijd moeilijk om definities te geven, maar bovenstaand dekt de lading aardig denk ik.

Wat is jouw definitie van waarneembaar?

Voor mij is iets alleen waarneembaar als het waargenomen kan worden door middel van de zintuigen. Alle voortvloeisels van associaties, welke niet zintuiglijk waar te nemen zijn, is fictie. Fictie is iets wat je zelf creëert op basis van niet zintuiglijk (direct) waarneembare waarnemingen (denkbeeldig).

Voor mij is iets alleen waarneembaar als het waargenomen kan worden door middel van de zintuigen. Alle voortvloeisels van associaties, welke niet zintuiglijk waar te nemen zijn, is fictie. Fictie is iets wat je zelf creëert op basis van niet zintuiglijk (direct) waarneembare waarnemingen (denkbeeldig).

Dan is er een hoop fictief in jouw wereld beeld. En de paradox in deze is dat datgene wat jij wel zintuiglijk kunt waarnemen (jouw feitelijk wereldbeeld) is opgebouwd uit 'bouwstenen' die jij niet zintuiglijk waar kunt nemen. Dus jouw feitelijke wereldbeeld zou dan gebaseerd zijn op fictie.

Dan is er een hoop fictief in jouw wereld beeld. En de paradox in deze is dat datgene wat jij wel zintuiglijk kunt waarnemen (jouw feitelijk wereldbeeld) is opgebouwd uit 'bouwstenen' die jij niet zintuiglijk waar kunt nemen. Dus jouw feitelijke wereldbeeld zou dan gebaseerd zijn op fictie.

Als je de cellen van m'n lichaam niet kan zien, ben ik dan ook niet zintuiglijk waarneembaar volgens jou ?

Wat je waarneemt is dan misschien een samenstelsel van niet-waarneembare bouwstenen, het product daarvan is gewoon zintuiglijk waarneembaar.

Als je soep maakt, en je ziet niet meer dat er 'Maggi' in zit, is dan de soep ook niet waarneembaar ?

sjors schreef:

Voor mij is iets alleen waarneembaar als het waargenomen kan worden door middel van de zintuigen. Alle voortvloeisels van associaties, welke niet zintuiglijk waar te nemen zijn, is fictie. Fictie is iets wat je zelf creëert op basis van niet zintuiglijk (direct) waarneembare waarnemingen (denkbeeldig).

hoe ruim zie je het waarnemen met de zintuigen? bv. bepaalde psychologische ziekten kun je niet zien, soms zie je nog niet eens de afgeleide ervan in de vorm van gedrag. bv, aan sommige mensen die stemmen horen, merk je niets als die mensen het je niet vertellen.

hoe ruim zie je het waarnemen met de zintuigen? bv. bepaalde psychologische ziekten kun je niet zien, soms zie je nog niet eens de afgeleide ervan in de vorm van gedrag. bv, aan sommige mensen die stemmen horen, merk je niets als die mensen het je niet vertellen.

Dat heeft óók alles met waarnemen te maken. Ik heb een broer met schizofrenie in combinatie met hoogbegaafdheid. Als ik zo naar behandelmethoden kijk van de psychiatrie in het algemeen, valt mij direct op dat het personeel (inclusief artsen) vaak ondermaats observeert, wat het herkennen van de juiste kenmerken belemmert. Het observeren moet veel intensiever gebeuren, alleen zo herken je de juiste aanwijzingen. Niet slechts een uurtje in de week, maar eens een paar weken achter elkaar een continue observatie, met intensieve gesprekken. Alleen op zo'n manier vallen je die minime aanwijzingen op. Overigens moet ik zeggen dat ik zelf zeer snel een bepaalde stoornis herken bij anderen.

Wat je waarneemt is dan misschien een samenstelsel van niet-waarneembare bouwstenen, het product daarvan is gewoon zintuiglijk waarneembaar.

Ja, mooi he? Maar wel vreemd..... Het gaat immers niet alleen om niet-waarneembare bouwstenen vanwege de grootte, het gaat om energie. Ergens in het proces ontstaat vanuit een niet-dimensionale energie, dimensionale materie en ruimte en tijdsbesef. Dat omslagpunt, dat is nu net wat me interesseert. De wetenschap is dat punt op het spoor en simplistisch gezegd komt het er op neer dat het tot het moment van waarneming, niet veel meer is dan een soort waarschijnlijkheids-golfbeweging. Tel daarbij de zero-point field theorie, die doet vermoeden dat alles met elkaar in verband staat, of zelfs een eenheid vormt, en je feitelijke wereldbeeld gebaseerd op zintuigelijke waarneming moet toch op z'n minst in een ander licht komen te staan, of niet?

... en je feitelijke wereldbeeld gebaseerd op zintuigelijke waarneming moet toch op z'n minst in een ander licht komen te staan, of niet?

Nee niet echt, als ik een mooie lieve meid zie, vraag ik me toch ook niet af hoe haar darmen er uit zien ? Het gaat er juist om, kwalitatief beter te waarnemen, waarvoor je je zeer moet toespitsen op zintuiglijke waarnemingen. Een goed intuïtieve verwerking ervan, bewerkstelligt méér inzichten. Met denken alleen redt je het niet, het trainen van het waarnemen kan iedereen, en opent meer perspectieven dan op beperkte aanwijzingen eindeloos door te blijven filosoferen.

Slotconclusies hebben ook tot gevolg dat het zoeken naar verbetering van datgeen gestimuleerd wordt. Denkbeeldigheden kunnen niet objectief beconcludeerd worden.

Dat heeft óók alles met waarnemen te maken. Ik heb een broer met schizofrenie in combinatie met hoogbegaafdheid. Als ik zo naar behandelmethoden kijk van de psychiatrie in het algemeen, valt mij direct op dat het personeel (inclusief artsen) vaak ondermaats observeert, wat het herkennen van de juiste kenmerken belemmert. Het observeren moet veel intensiever gebeuren, alleen zo herken je de juiste aanwijzingen. Niet slechts een uurtje in de week, maar eens een paar weken achter elkaar een continue observatie, met intensieve gesprekken. Alleen op zo'n manier vallen je die minime aanwijzingen op. Overigens moet ik zeggen dat ik zelf zeer snel een bepaalde stoornis herken bij anderen.

ik bedoel echt zaken die je niet kunt zien, horen of voelen, maar die je moet beredeneren. vallen die ook onder jouw definitie van 'waarneming via de zintuigen' ?

Kennen jullie de anecdote van een experiment met leden van wat destijds een primitieve stam werd genoemd?

Het ging om een stam die nog nauwelijks contact had gehad met het westen en nog geheel in zijn eigen ritme leefde. Men heeft leden van deze stam meegenomen naar 'onze tijd' en onze cultuur en ze in een woning ondergebracht die van alle gemakken was voorzien, van electrisch licht tot en met enige elektrische huishoudelijke apparatuur. Dat was in een tijd dat dergelijke apparaten nét aan hun zegetocht over de aarde waren begonnen en dus zeker nog geen gemeengoed waren. Aan de leden van de stam werd keurig de werking van de apparaten uitgelegd, maar tot verbazing van hun instructeurs klaagden de stamleden dat ze de apparaten niet konden zien. Ze zagen niet waarop de uitleg van toepassing was, en begrepen absoluut niet waarover het ging. Het was een experiment om na te gaan hoe snel mensen 'uit de wildernis' aan een andere, in dit geval westerse, cultuur konden wennen.

Als zij dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn niet kunnen zien, zijn er dan dingen die wij mogelijk niet zien, maar die er wel zijn?

Volgens Fred Alan Wolf, een natuurkundige, heeft het te maken met de parallelle werelden van de quantumfysica.