sciencetalk

Met een spiegel is hooguit een theoretisch mogelijkheid die onuitvoerbaar is.
 
Kometen scheren vaak vrij dicht langs de zon en laten daarbij een behoorlijke veer in de vorm van massa.
Maar er blijft meestal heel wat meer dan de helft er van over.
Ze vangen dan veel meer energie dan die spiegel op aarde ze zou kunnen toesturen, dus daarmee verdampen ze dus niet zoveel.

Michel Uphoff schreef: Kometen zijn mogelijk goed op te blazen omdat ze erg poreus zijn, en een bom zich waarschijnlijk vrij diep kan ingraven. Dat gaat niet op voor massieve planetoïden of erger, nikkel-ijzer meteorieten. Maar een bom aan het oppervlak zal een grote hoeveelheid materiaal doen verdampen, en de uit de krater geworpen gassen en deeltjes zullen actie = - reactie het ruimtepuin van koers doen veranderen. Een tweede bom in de krater van de eerste tot ontploffing gebracht, biedt de mogelijkheid het uitgeworpen materiaal te richten als bij de nozzle van een raketmotor en zo de efficiency op te voeren.

Wat is veel?
Als er flink wat verdampt komt nog lang niet alle impuls van het wegstroomde gas ten goede aan de resterende vaste massa,
immers het stroomt weg in een soort halve bol dus veel impuls zal zich binnen die gas bol elkaar opheffen.
 
Anderzijds hoeft het restant niet zo hard weg te drijven als er tijd genoeg tijd ter beschikking staat.
 
Er zijn bommen die diep de grond ingaan alvorens te ontploffen maar hoe diep ze gaan en of dat ook daar toepasbaar is?
 
PS.
Als er heel veel verdampt (meer dan 10%) dan is het mogelijk gemakkelijk oplosbaar.
Stuur wat meer bommen en er is niet veel meer over.

Het zijn twee verschillende scenarios:

Je kunt een komeet oid domweg aan gruzelementen blazen, zeg maar een aankomende grote steen transformeren tot een lading grind die uit elkaar drijft waardoor het meeste materiaal de aarde mist. Dit kan relatief kort voor de inslag zou plaatsvinden. Het massacentrum van die wolk grind gaat dan nog steeds dwars door de aarde heen, maar het meeste materiaal mist omdat de wolk groter is dan de aarde.

Het andere scenario is deflectie van de baan van het massacentrum. Dat kan alleen als je nog veel afstand te gaan hebt, bijvoorbeeld een komeet die nog een rondje om de zon heen moet voordat ze zal inslaan op aarde. Dan is er wellicht wat mogelijk met lichtzeilen, raketmotoren, explosies aan het oppervlak of aanduwen met een grote laser.

Het laatste scenario is alleen zinnig als we iets als een komeet ontdekken die over 50+ jaar op aarde zal inslaan. Is het iets dat volgende maand gaat inslaan krijg je het massacentrum echt niet meer van plaats zodat het zal missen en is fragmenteren mogelijk een zinnige strategie.

Momenteel hebben we overigens niet (langer) de techniek om dat te doen. Hier kan mogelijk verandering in komen als er bemande missies naar mars worden uitgevoerd waarvoor het noodzakelijk is een redelijk zware payload interplanetair te transporteren binnen relatief korte tijd. Met een saturn-5 raket zoals gebruikt voor de apollo missies zou je er misschien net-aan komen, maar die zijn niet meer operationeel.

ik heb zelf altijd het idee dat je een aanstormend brok steen met een soort net zou moeten vangen, en dan van richting veranderen. Ik denk dan aan kogelwerende materiaal, iets met veel laagjes dunne folie over elkaar. Aan het eind van dit folie-vangnet dan een gewicht bevestigen (een contra-gewicht, zoals eerder ingevangen asteroide?). Op het moment dat de aanstormende brok steen het folie-net raakt, zal er een grote kracht ontstaan die je moet benutten. Veel laagjes folie zullen misschien scheuren, afhankelijk van de impuls van het ruimtepuin, de sterkte van de folies en de massa van het contra-gewicht bepalen de krachten. Dan is het wellicht handig om ook het contragewicht te kunnen losmaken op het meest gunstige moment, bijvoorbeeld met een explosieve verbinding, of met een verbinding die uit zichzelf breekt bij een bepaalde maximale kracht. Zo kun je misschien een flinke zijwaartse impuls geven aan het ruimtepuin, met een korte heftige slinger

Het lijkt mij nogal omslachtig. Eerst ergens anders een zwaar brok ruimtepuin vinden, dat ten koste van veel brandstof in de nabijheid van de aanstormende steen brengen en dan een heel gedoe met een oersterk en groot (zwaar) net maken en die steen (met een baanverschil, anders heeft het geen zin) invangen om dmv van het baan/energieverschil die steen om te leiden.
 
Dan kan je m.i. beter die brandstof direct gebruiken door de raket op de steen te zetten en een omgekeerde motor aan te zetten. Veel eenvoudiger te realiseren en dan heb je waarschijnlijk ook meer controle (op geschikte momenten de motor aan- en uit zetten) op de wenselijke deflectie.

Dat laatste denk ik ook, al is het de vraag of er een situatie onstaat waarbij dat nog zin heeft. 
 
Misschien is proberen te verdampen met een hele grote laser nog wel een idee, maar die zou je dan preventief moeten gaan bouwen incl alle optica en energievoorziening terwijl je nooit weet of je hem nodig hebt, en of het effect altijd voldoende is om iets snel genoeg te laten verdampen. Er is nogal een verschil tussen een kei van 10 kuub of eentje van 10000 kuub. Qua ribbe scheelt het een factor 10, qua massa een factor 1000. 

Michel Uphoff schreef: Het lijkt mij nogal omslachtig. Eerst ergens anders een zwaar brok ruimtepuin vinden, dat ten koste van veel brandstof in de nabijheid van de aanstormende steen brengen en dan een heel gedoe met een oersterk en groot (zwaar) net maken en die steen (met een baanverschil, anders heeft het geen zin) invangen om dmv van het baan/energieverschil die steen om te leiden.
 
Dan kan je m.i. beter die brandstof direct gebruiken door de raket op de steen te zetten en een omgekeerde motor aan te zetten. Veel eenvoudiger te realiseren en dan heb je waarschijnlijk ook meer controle (op geschikte momenten de motor aan- en uit zetten) op de wenselijke deflectie.

 
Een raketmotor goed en permanent aan een stuk ruimtepuin bevestigen lijkt me geen sinecure. De asteroide mag niet breken en ook niet om zijn as roteren.
 
In mijn proto-ontwerp/idee is de massa van het contragewicht is niet zo heel belangrijk, het gaat om de hefboomwerking. Ter compensatie kan je ook de 'hefboom' verlengen, bijvoorbeeeld door het contragewicht aan een langer 'touw' vast te maken. Maar het is natuurlijk wel handig als je de asteroide vroegtijdig 'onderschept', bijvoorbeeld in een eerdere baan om de zon.