sciencetalk

Xilvo schreef: ↑vr 07 apr 2023, 09:32

Gps schreef: ↑vr 07 apr 2023, 04:39 QM word vaak uitgelegd, alsof dat het deeltje door beide spleten gaat.
Ze hebben het dan niet over een golf of een veld.

Als je goed is wordt het juist niet op die manier uitgelegd.
Er wordt gesproken over golf-deeltje dualiteit omdat je soms de deeltjesbeschrijving kunt/moet gebruiken maar soms alleen de golfbeschrijving. Juist bij twee spleten kun je het niet als deeltje beschouwen.

Dank je wel, en ik vermoed dat een deel van het probleem is, dat ze het te simpel uit willen leggen, of misschien het zelf niet goed begrijpen.

Het nadeel van youtube.

Ik zag wel een mooie animatie met watergolven en twee spleten.
Dan zie je dat er helemaal niets bijzonders gebeurd, en je krijgt een interferentie patroon.

flappelap schreef: ↑vr 07 apr 2023, 14:32

Gps schreef: ↑vr 07 apr 2023, 04:39

flappelap schreef: ↑do 06 apr 2023, 07:36
Hoe bedoel je? QFT doet dezelfde voorspellingen omtrent het dubbelspleetexperiment als de QM.

QM word vaak uitgelegd, alsof dat het deeltje door beide spleten gaat.
Ze hebben het dan niet over een golf of een veld.

Die uileg is inderdaad "vaag", en heeft alles met ontologie te maken. In Bohms interpretatie (pilot wave) heeft het kwantumdeeltje een welgedefinieerd pad, en gaat het door slechts één spleet. In andere interpretaties moet je heel precies definiëren wat je exact onder "deeltje" verstaat. Daarin heeft het deeltje voor een meting geen welgedefinieerde positie, dus wat betekent het dan precies als je zegt "het deeltje gaat door beide spleten"?

Maar dit geldt ook voor QFT, en een Bohmse variant van QFT is er vanwege het niet-lokale karakter niet. Dus QFT heeft dezelfde ontologische problematiek als QM.

Tja het wil er bij mij niet in dat een foton zich deelt en dan weer samenvoegt.
Dat is wel het beeld wat ik krijg, als ze zeggen dat het deeltje door beide spleten gaat.

Maar je antwoord helpt me, het zit in de definitie.

Gps schreef: ↑ma 10 apr 2023, 07:06 Tja het wil er bij mij niet in dat een foton zich deelt en dan weer samenvoegt.
Dat is wel het beeld wat ik krijg, als ze zeggen dat het deeltje door beide spleten gaat.

Of het helemaal correct is weet ik niet maar ik stel mij fotonen en andere deeltjes voor als golven die zeer uitgestrekt zijn en zich over het ganse heelal uitbreiden totdat ze ergens (kunnen) worden waargenomen. Op dat moment verandert de toestand van onbepaaldheid (met alleen plaatselijke waarschijnlijkheden) door interactie met de omgeving tot een hier-en-nu gebeurtenis (zoals de energieoverdracht van het foton op een netvliesstaafje).
Bovendien zijn die "deeltjes" geen bolletjes of andere vaste vormen. Ik denk eerder aan concentraties van energie.

Eigenlijk zou je over "kweeltjes" (kwantumdeeltjes) moeten spreken i.p.v. "deeltjes". Bij dat laatste denken we aan kogeltjes. Maar dat is een hele andere categorie.

Daar zit denk ik het probleem. Voor wie is een you tube filmpje gemaakt.
Is het de bedoeling dat iedereen het begrijpt?

Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat als je over een waarschijnlijkheids-wolk hebt, je veel kijkers kwijt bent.

Zo kennen we allemaal de plaatjes van een atoom. Een balletje met balletjes er om heen.
Maar laats zag ik een animatie van een atoom die er toch wel anders uitzag.

Daar waren geen balletjes, maar een elektronen wolk.

Iets als dit:

Interessant filmpje van Sabine Hossenfelder.

Ze zegt iets wat het voor mij iets duidelijker maakt. Als we meten verdwijnt het vreemde kwantum gebeuren.
De golf stort in. Je krijgt dus maar één antwoord, niet een heel zooitje mogelijke antwoorden.

3min12: what happens with the quantum weirdness....
Dat was nou precies wat mij in de war maakte.





Ook leuk:
If you compute with something that does not exist, we call it politics.

jazzer schreef: ↑wo 12 apr 2023, 00:15 Of het helemaal correct is weet ik niet maar ik stel mij fotonen en andere deeltjes voor als golven die zeer uitgestrekt zijn en zich over het ganse heelal uitbreiden totdat ze ergens (kunnen) worden waargenomen. Op dat moment verandert de toestand van onbepaaldheid (met alleen plaatselijke waarschijnlijkheden) door interactie met de omgeving tot een hier-en-nu gebeurtenis (zoals de energieoverdracht van het foton op een netvliesstaafje).
Bovendien zijn die "deeltjes" geen bolletjes of andere vaste vormen. Ik denk eerder aan concentraties van energie.

Wat aardig. Zo stel ik het me ook een beetje voor. Vanuit dat concept is het helemaal niet onbegrijpelijk dat een deeltje zich soms gedraagt als een golf. Je kan niet precies zeggen waar het deeltje (niet) is en de invloed kan werken door 2 spleten tegelijk. Een deeltje kan een plaats hebben in de vorm van een middelpunt of zwaartepunt maar niet echt een begrenzing of afmeting. Materie neemt ruimte in met betrekking tot andere materie doordat de energievelden met elkaar interageren. Een neutron zou daardoor (denk ik) bijvoorbeeld geen ruimte innemen. Hoewel het wel andere materie (bijvoorbeeld waterstofatomen) kan beïnvloeden.