sciencetalk

Kun je een voorbeeld geven van zo'n voorwerp?

Het gaat hier niet om een bepaald voorwerp. Het punt is dat je wiskundig de kromming van een (driedimensionaal) voorwerp kunt beschrijven zonder te verwijzen naar een hogere (vierdimensionale) ruimte.

Dus wiskundig gezien kan onze ruimte gekromd zijn zonder het bestaan van een vierde dimensie.

Ah ok.. Ik begrijp wat je bedoelt.. Maar, hoe geef je dan de mate van kromming aan? En de richting?

Kun je een eindig stuk ruimte zo krommen dat begin en eind weer overlappen (zoals bijvoorbeeld een torus dat doet voor een vlak?)

Een wetenschapper is hetzelfde als een filosoof.

Mooie onderbouwingen, de een met formules, de ander met mooie volzinnen maar beide weten niet of het heelal eindig is en hoe het einde eruit ziet. Is het nu rond of vierkant? Formules en theorien zijn geldig zolang er geen andere theorie overheenwalst. Klopt een theorie wel of is de bedenker van deze theorie juist erg commercieel en weet hij dus zijn idee goed te verkopen? We vinden ons zelf slim maar zijn we wel zo slim?

Moeilijk moeilijk!

Misschien is het dus nuttig om het er alleen op een jolige manier met een stuk in je kraag over te hebben.

We moeten dus vooral niet gaan zeggen dat iets wat we niet kunnen

bevatten tijd is.

WE WETEN HET GEWOON NIET!!

Erg moeilijk om deze zin uit te spreken voor velen.

Pak een pint en sla een lekker wijf aan de haak dan weet je tenminste waar je aan toe bent.

Dat is een heel interessante vraag vind ik.

Goed eerst maar een vertellen wat ik gelezen heb over de toekomst van het heelal. Zo het er nu naar uitziet, is er (veel) te weinig materie in het heelal aanwezig om de uitdijing te doen stoppen. Dat betekent dat het heelal voor eeuwig en altijd blijft uitdijen, sterker nog sinds kort is bekend dat de uitdijing versneld. Dat houdt in dan het heelal negatief is gekromd, dus niet zoals het oppervlak van een bol, waar je op een gegeven moment op hetzelfde punt komt als waar je van vertrok, nee je zou in dit geval alsmaar verder en verder kunnen, zonder ooit een rand tegen te komen, m.a.w. zo als het er nu naar uitziet is het heelal in z'n geheel oneindig in omvang. Wel is het zo dat er wel een grens is in het heelal, als je het hebt hoe ver we in het heelal kunnen terugkijken. We kunnen niet verder kijken dan 14 miljard lichtjaar, dat is een voorlopige grens, een grens van straling, dus een definitieve grens is dat niet, je zou theoretisch door de grens van straling heen kunnen en je reis gewoon vervolgen. Wat er achter die grens zich ook mocht bevinden, sterren of wat dan ook, dat licht heeft ons nog niet bereikt. Het is best mogelijk dat er achter die grens sterren kunnen zijn, of een ander heelal en dan bedoel ik dat wat wij het heelal noemen misschien niet alles is. Het is heel goed mogelijk dat het ons bekende heelal een supergroot sterrencluster is dat deel uitmaakt van een groter geheel (multiversum) met letterlijk oneindige afmetingen.

Dit antwoord heb ik gekregen van Govert Schilling omdat ik daar een soortgelijke vraag een keer heb gesteld. Via www.allesoversterrenkunde.nl . Ook heb ik daar een vraag gesteld over wat er binnen in een zwartgat zit. Maar dat is ook zo'n soort vraag waar niemand echt een duidelijk antwoord op kan geven.

ik ben ook nog maar student maar wil iets bijvertellen dat nog niet gezegd is.

Er wordt veel gezegd dat de lichtsnelheid niet kan bereikt worden. dit is uiteraard waar zolang het om een deeltje gaat dat een massa heeft omdat dan een veel te grote energie nodig is, zo groot als de totale energie van het heelal. een foton, zonder massa maar wel met een rustmassa gaat uiteraard wel tegen c vooruit

en dan over tijdreizen. als je je voortbeweegt met de lichtsnelheid ga je heus niet terug in de tijd. stel je vertrekt op 1 jan 2005 en na voor jou een jaar tegen c vliegen (ook al kan dit niet) kom je terug en is er hier bv 100 jaar verstreken (ken de juiste getaalen niet). dan ben je toch niet terug in de tijd gereisd. wat gebeurt is is gebeurt en is het verleden. je reist in jouw perspectief in de toekomst.

Kenny, je hebt volkomen gelijk. het is inderdaad zo dat als je met bijna de lichtsnelheid reist dat je eigentijd gewoon hetzelfde blijft. Maar.. een stilstaande waarnemer zal zien dat je horloge of klok achter loopt, die loopt dan trager, als een stilstaande waarnemer dat zou kunnen zien, theoreties dan. En jij zou zelf zien (theoreties) dat de tijd van de stilstaande waarnemer trager loopt, in vergelijking met je eigentijd. Dat is nou de relativiteitstheorie. En als je op 1 januari 2005 die snelheid bereikt zou hebben en er op 1 januari 2006 nou besluit om te vertragen en terug te keren naar de aarde. Dan kan het zijn dat het op aarde niet 2006 is maar 2106. Als je bijv. naar een ster geweest bent die op 50 lichtjaren van de aarde staat, heen en terug is dan 2 x 50 = 100 lichtjaar. Een stilstaande waarnemer ziet 100 jaar verstrijken, en jijzelf ziet maar 1 jaar verstrijken. Ook de afstand, je eigen afstand is bij die snelheid geen 100 lichtjaar heen en terug, maar 1 lichtjaar. Omdat ook de lengte in de bewegingsrichting krimpt, in dezelfde mate als de tijd trager loopt.

Om te weten hoe groot het heelal is,zouden we eerst moeten weten waar we ons bevinden in dat heelal.Bij gebrek aan een referentiepunt kun je onmogelijk spreken over afstanden,volumes etc.Daar alles met zulke enorme snelheden in beweging is,is het waarschijnlijk onmogelijk ooit op die vraag een antwoord te krijgen.Dit is een beetje zoals de microbe die zich afvraagd hoeveel water er in de zee is.

er kan niet "niets" bestaan..er is namelijk altijd wel iets, niets is iets wat onmogelijk is..sommige zeggen dat het begin van alles bestond uit 1 super kleine atoom, maar waar zat die atoom in? waar groeide die in? in lege ruimte dus... en leeg is niet "niets"! het kan ook zo zijn dat er geen begin was, maar dat het er altijd al is geweest...ook al in een andere vorm het is er altijd al geweest, want Heelal defineer ik als alles wat er bestaat...ook een kans dat het heelal elke keer een begin heeft en een eind.. bigbang/bigcrunch...keer op keer tot in de eeuwigheid.

peterdevis schreef:

Sneller gaan dan het licht betekent immers terug in de tijd gaan.

Als je sneller reist dan het licht ga je niet terug in de tijd. Door sneller te gaan dan het licht bewijs je immers dat de relativiteitstheoriefout is, en daarmee ook dat de tijd vertraagd naarmate de snelheid toeneemt!

de rand dijt met snelheid c uit en daar staat de tijd dus stil!

(als x met licht snelheid verplaatst)

Ik denk dat als, x om 1uur vertrekt van af A richting B,

Dat x A niet ouder ziet worden

En dat x B versnelt ziet evulueren.

Dat geldt ook als x weer terug gaat.

Van B naar A , dan ziet x B niet ouder worden maar A wel.

Dit is mischien duidelijker.

bats schreef:Dat is een heel interessante vraag vind ik.

Goed eerst maar een vertellen wat ik gelezen heb over de toekomst van het heelal. Zo het er nu naar uitziet, is er (veel) te weinig materie in het heelal aanwezig om de uitdijing te doen stoppen. Dat betekent dat het heelal voor eeuwig en altijd blijft uitdijen, sterker nog sinds kort is bekend dat de uitdijing versneld. Dat houdt in dan het heelal negatief is gekromd, dus niet zoals het oppervlak van een bol, waar je op een gegeven moment op hetzelfde punt komt als waar je van vertrok, nee je zou in dit geval alsmaar verder en verder kunnen, zonder ooit een rand tegen te komen, m.a.w. zo als het er nu naar uitziet is het heelal in z'n geheel oneindig in omvang. Wel is het zo dat er wel een grens is in het heelal, als je het hebt hoe ver we in het heelal kunnen terugkijken. We kunnen niet verder kijken dan 14 miljard lichtjaar, dat is een voorlopige grens, een grens van straling, dus een definitieve grens is dat niet, je zou theoretisch door de grens van straling heen kunnen en je reis gewoon vervolgen. Wat er achter die grens zich ook mocht bevinden, sterren of wat dan ook, dat licht heeft ons nog niet bereikt. Het is best mogelijk dat er achter die grens sterren kunnen zijn, of een ander heelal en dan bedoel ik dat wat wij het heelal noemen misschien niet alles is. Het is heel goed mogelijk dat het ons bekende heelal een supergroot sterrencluster is dat deel uitmaakt van een groter geheel (multiversum) met letterlijk oneindige afmetingen.

Dit antwoord heb ik gekregen van Govert Schilling omdat ik daar een soortgelijke vraag een keer heb gesteld. Via www.allesoversterrenkunde.nl . Ook heb ik daar een vraag gesteld over wat er binnen in een zwartgat zit. Maar dat is ook zo'n soort vraag waar niemand echt een duidelijk antwoord op kan geven.

Daar wil ik nog iets aan toevoegen;

hoe snel dijt het heelal uit, als het sneller is dan c. kunnen we het licht dan nog wel waarnemen of is dat de grens van waarnemen, dat als we verder willen kijken dan zien we niets, terwijl daar wel sterren zijn.

Ja ok, maar het gaat erover dat wanneer je sneller ZOU gaan dan het licht, dat ook zou beteken dat je terug in de tijd gaat (wat allbei niet kan). Lees maar een Stephen Hawking (Heelal), daar zegt hij ook dat sneller dan het licht gaan betekent dat je ook terug in de tijd gaat (en daarmee zegt hij nog niet dat dat kan).

Als je sneller zou gaan dan het licht, dan gaat SR naar de prullenmand en neemt de tijd niet af naarmate men sneller reist.

En ofwel heeft Hawking en grote flater begaan, ofwel is deze bewering uit zijn context gerukt.

(als x sneller dan lichtsnelheid verplaatst, maakt niet uit hoeveel sneller)

Ik denk dat als, x om 1uur vertrekt van af A richting B,

Dan ziet x dat A jonger wordt.

En dan ziet x dat B nog sneller versnelt ouder wordt.

Dat geldt ook als x weer terug gaat.

Van B naar A.

Dan ziet x dat B jonger wordt.

En dan ziet x dat A nog sneller versnelt ouder wordt.

Kort om hoe snel x ook gaat, het wordt altijd later dan 1uur.

En zal dus nooit terug kunnen gaan in de tijd.

edhoeven schreef:

bats schreef:Dat is een heel interessante vraag vind ik.

Goed eerst maar een vertellen wat ik gelezen heb over de toekomst van het heelal. Zo het er nu naar uitziet, is er (veel) te weinig materie in het heelal aanwezig om de uitdijing te doen stoppen. Dat betekent dat het heelal voor eeuwig en altijd blijft uitdijen, sterker nog sinds kort is bekend dat de uitdijing versneld. Dat houdt in dan het heelal negatief is gekromd, dus niet zoals het oppervlak van een bol, waar je op een gegeven moment op hetzelfde punt komt als waar je van vertrok, nee je zou in dit geval alsmaar verder en verder kunnen, zonder ooit een rand tegen te komen, m.a.w. zo als het er nu naar uitziet is het heelal in z'n geheel oneindig in omvang. Wel is het zo dat er wel een grens is in het heelal, als je het hebt hoe ver we in het heelal kunnen terugkijken. We kunnen niet verder kijken dan 14 miljard lichtjaar, dat is een voorlopige grens, een grens van straling, dus een definitieve grens is dat niet, je zou theoretisch door de grens van straling heen kunnen en je reis gewoon vervolgen. Wat er achter die grens zich ook mocht bevinden, sterren of wat dan ook, dat licht heeft ons nog niet bereikt. Het is best mogelijk dat er achter die grens sterren kunnen zijn, of een ander heelal en dan bedoel ik dat wat wij het heelal noemen misschien niet alles is. Het is heel goed mogelijk dat het ons bekende heelal een supergroot sterrencluster is dat deel uitmaakt van een groter geheel (multiversum) met letterlijk oneindige afmetingen.

Dit antwoord heb ik gekregen van Govert Schilling omdat ik daar een soortgelijke vraag een keer heb gesteld. Via www.allesoversterrenkunde.nl . Ook heb ik daar een vraag gesteld over wat er binnen in een zwartgat zit. Maar dat is ook zo'n soort vraag waar niemand echt een duidelijk antwoord op kan geven.

Daar wil ik nog iets aan toevoegen;

hoe snel dijt het heelal uit, als het sneller is dan c. kunnen we het licht dan nog wel waarnemen of is dat de grens van waarnemen, dat als we verder willen kijken dan zien we niets, terwijl daar wel sterren zijn.

Hoe snel dijt het heelal uit? Dat is een interessante vraag. Dat is een vraag die ik ook zelf een keer gesteld heb aan een sterrenkundige. Inderdaad alles wat zich in het heelal bevind, materie, (zichtbaar)licht, radiogolven, gammastraling, ed. Kan niet sneller dan het licht, en materie haalt de lichtsnelheid al sowieso niet. Maar 2 punten in de ruimte, die van elkaar gescheiden zijn kunnen wel zo snel t.o.v. elkaar verwijderen, dat het licht van het ene punt(bijv. een sterrenstelsel) het andere niet meer kan bereiken, dus dan zie je het niet meer. In dat geval praat je over immaginair, daarin zijn snelheden groter dan de lichtsnelheid wel toegestaan, zoals de uitdijingssnelheid van het heelal. Bijv. ten tijde van de Grote Inflatie, tot werd het heelal in een fractie van een seconde al veel groter dan de afstand die het licht in dat tijdsbestek zou afleggen. Er wordt dan ook wel gesproken over een "vals vacuüm" . MAAR HET IS DE RUIMTE ZELF DIE ZO SNEL GROTER WORDT, NIET HETGEEN ZICH BINNEN IN DE RUIMTE BEVINDT. De ruimte dijt uit in niets, m.a.w. er is niets buiten de ruimte, alleen voor alles wat zich binnen de ruimte bevindt geldt dat niets sneller kan gaan dan het licht. Dat betekent dat als stukken ruimte t.o.v. van elkaar sneller gaan uitdijen dan het licht, dat we de sterren van die stukken ruimte niet meer kunnen zien, die verdwijnen uit ons zicht, dus achter de waarnemingshorizon. De waarnemingshorizon wordt bepaald door de eindige lichtsnelheid. Dus we zullen nooit dingen kunnen zien van wat zich daarachter bevindt. Vandaar.

er kan niet "niets" bestaan..er is namelijk altijd wel iets, niets is iets wat onmogelijk is..sommige zeggen dat het begin van alles bestond uit 1 super kleine atoom, maar waar zat die atoom in? waar groeide die in? in lege ruimte dus... en leeg is niet "niets"! het kan ook zo zijn dat er geen begin was, maar dat het er altijd al is geweest...ook al in een andere vorm het is er altijd al geweest, want Heelal defineer ik als alles wat er bestaat...ook een kans dat het heelal elke keer een begin heeft en een eind.. bigbang/bigcrunch...keer op keer tot in de eeuwigheid.

Energie kun je niet uit het niets doen ontstaan of in het niets doen verdwijnen.Materie is een vorm van energie.E=MC²

Dus energie en materie hebben altijd al bestaan.Volgens de natuurwetten die we nu aannemen als waarheden zijn beide vormen eeuwig.

Enkele honderden jaren van nu,zal men misschien eens hartelijk lachen met onze hedendaagse ideeen.Hoe was het mogelijk dat mensen zo stom konden zijn?

Ik denk dat het Universum er altijd al was, wellicht in een heel andere vorm maar ik geloof niet in een begin en een eind. Maar gezien wij geen referentie punt hebben weten we niet waar we ongeveer zitten, Maar als we 14 miljard jaar terug kunnen kijken kunnen we wellicht het licht v.d oerknal zien. Het licht van de oerknal is dan toch het midden? Ik zelf denk dat zogenaamde oerknallen vaker plaatsvinden en dat dit de oorzaak is van 2 branen die tegen elkaar botsen. ik denk dat er oneindig veel branen zijn met allen een ander universum.

Dit is typisch zoiets waar je uren over kan praten (like that)

Het heelal dijt uit dat weten we, maar als er maar een beperkd aantal moleculen zijn krimpt het weer in de andere richting. Dat zou betekenen dat we op het laatst samen worden geperst. Misschien komt er dan een nieuwe oerknal en was dit pas een van de zoveelste oerknallen waar we nu leven. Zelf denk ik dat het zoiets is en dat er inderdaad na alle moleculen van ons inderdaad oneindig niks is waarin isschien nog meer heelallen zijn.

Maar eigenlijk zul je er nooit achter komen en dat is maar goed ook, want als je alles weet wordt het leven heeeeel saai.