sciencetalk

Die natuurwetten zitten me nog niet lekker. Mogelijk heb je gelijk, maar dan wil ik een duidelijke omschrijving van natuurwet zien die er niet al bij voorbaat van uitgaat dat zo'n wet in alle inertiaalstelsels moet opgaan. In dat laatste geval is het tweede postulaat immers een tautologie, dat wil zeggen een uitspraak die waar is onafhankelijk van hoe het er in de wereld aan toegaat.

Bartjes schreef: In dat laatste geval is het tweede postulaat immers een tautologie, dat wil zeggen een uitspraak die waar is onafhankelijk van hoe het er in de wereld aan toegaat.

 
Mooi hè? Dat maakt de SRT zo krachtig. Het ene uitgangspunt is iets wat op allerlei manieren gemeten wordt, en het tweede uitgangspunt ligt zo in lijn met de grondslagen van de natuurkunde, dat je je gaat afvragen wie het in zijn hoofd zou willen halen iets anders te verzinnen.

bart.verkeyn schreef: Beste,
 
Ik begrijp het concept van tijddilatatie niet goed.
Hoe komt het dat je wanneer je dichter en dichter tegen de snelheid van het licht, bvb in een baan rond de aarde, aankomt de tijd voor jou trager gaat, maar de tijd voor iemand anders, bvb iemand hier op aarde, even snel blijft gaan? Het feit dat je je sneller voortbeweegt houdt toch niet in dat je cellen minder snel afsterven en je dus minder snel zal oud worden? Hoe kunnen je cellen weten dat je je voortbeweegt aan een snelheid die verschilt van die van de persoon op aarde? Neem nu een simpeler voorbeeld persoon A en B zijn exact de zelfde leeftijd en rijden allebei van punt A naar punt B. Persoon A rijdt sneller waardoor hij eerder aankomt. Persoon B rijdt trager waardoor hij later aankomt. 
Wil dit dan zeggen dat persoon A een fractie jonger is dan Persoon B ? Ik begrijp dat de snelheid van het licht een constante is en dus niet onderhevig is aan relativiteit, maar hoe heeft dit effect op iemands zijn van tijd en ouder worden ? Of zie ik dit volledig verkeerd ? Kan iemand me het begrip tijddilatatie eens concreet uitleggen ?  
 
Alvast bedankt voor de moeite.

 
Je hebt wel wat losgemaakt hier als ik het zo lees.
Mijn felicitaties! =D>
 
Maar in het licht van simpelheid is je vraag m.i. niet beantwoord - ik zal m'n best doen.
Simpel gezegd:
iedere waarnemer (= jij, ik, Piet van Puffelen, Jan met de Pet, etc) zal vanuit welke positie dan ook dezelfde (constante!) waarde meten voor de snelheid van licht.
 
Albert Einstein concludeerde het volgende en beschreef dat in zijn (Speciale) Relativiteits Theorie:

• jij rijdt bij mij vandaan in een auto (oid);
• ik zend jou een lichtbundel na;
• jij zult binnen die auto dezelfde snelheid meten voor die nagezonden lichtbundel als ik buiten die auto.

Einstein baseerde dit op het verenigen van de wetten van Newton met die van Maxwell, maar dat doet voor deze uitleg niet ter zake.
 
Jouw vraag is: "Hoe kan dit nou?"
De Nederlandse vertaling van tijd-dilatatie is tijd-rek.
Jij zult in je auto de tijd zo ervaren dat het verloop ervan dienovereenkomstig wordt "opgerekt".
Jij zult dus die snelheid meten  - louter omdat de tijd zich aanpast.
En idd - je zult minder snel verouderen tov mij.
 
Ik neem aan dat je nu uiteraard wilt weten wat hieraan ten grondslag ligt.
Om niet in herhalingen te vallen,

• kijk hier
• en hier.

Daar is iemand met een gelijksoortig probleem aan het worstelen.
Het schijnt dat ik aan de beurt ben aangaande de komende reactie. :-k

Om terug te komen op de oorspronkelijke vraagstellingen, wil ik het misverstand over een universele nu pogen te ontkrachten.
 
Als er gesproken wordt dat het universum +/-13,5 miljard jaar oud is, bedoeld men hiermee dat dat de leeftijd is van het heelal in het comoving frame. Als we echter het standpunt innemen van een lichtdeeltje dat onstaan is na 300.000 jaar (comoving frame time) is voor dat foton momenteel het heelal nog steeds 300.000 jaar jong. Voor een foton is er immers geen tijdverloop. Tijd hangt dus louter af van het assenstelsel waaraan de klok is bevestigd. meer nog ook gelijktijdigheid blijkt een illusie. Lees hier maar meer over op het internet. 
 
Ook voor de tweelingen verloopt de tijd daadwerkelijk anders. Zo kan de thuisblijver fysisch aantonen dat er bv 60 jaar verstreken is, hij is immers 60 jaar verouderd. De reiziger zal met klem kunnen stellen dat er maar twee jaar verstreken zijn.  Als ze terug samen zijn zullen ze wel besluiten dat ze op dezelfde plaats en het zelfde ogenblik zijn. Maar dit komt omdat ze dan in een zelfde assenstelsel zitten. Van zodra ze tov van elkaar bewegen zullen ze het niet meer eens zijn wat het nu Is.

In mijn model worden twee dingen losgekoppeld, namelijk een universele tijd en die in de afzonderlijke stelsels. Dat de twee broers fysisch aantoonbaar niet op dezelfde manier verouderd zijn is dus niet het bewijs voor het niet-bestaan van een universele tijd maar juist hét bewijs. In de universele tijd hebben ze over het variabele verouderen namelijk precies even lang gedaan.
 
Als er maar sprake zou zijn van één tijdsfenomeen zou de volgende paradox aan de orde zijn: het licht creëert dmv de maximum snelheid een stelsel voor zichzelf zonder tijdsverloop, maar snelheid is afstand gedeeld door tijd, in dit geval zou dat nul zijn. Dat gaat dus niet.
In werkelijkheid komt de tijdsfactor in de formule uit de universele tijd.
 
Volgens mij is vandaag toch weer gelijktijdig het hele heelal aanwezig.

Nouja, jouw model. Dat is zo'n beetje het model uit het ethertijdperk. Je hebt een echte tijd, en je hebt een gemeten tijd, en iedereen meet die gemeten tijd anders. Maar niemand meet de echte tijd.
 
Daarnaast, wat jij hier als bewijs aandraagt voor het bestaan van universele tijd is niets anders dan dat consequent de tijdrekening van een van de twee broers aanhouden, namelijk die broer die ten opzichte van jou stilstond. In diens tijdrekening hebben beide even lang gedaan over het ouder geworden, alleen is zijn tweelingbroer in diezelfde tijd minder oud geworden. Hij ziet dat aan de klok van zijn broer, die een andere tijd aangeeft dan die van hem.
 
De paradox die je noemt is verder geen paradox. De enige conclusie is dat je in een stelsel dat aan de lichtsnelheid beweegt de snelheid van het licht niet zou kunnen meten.
 
Of vandaag het hele heelal aanwezig is weten we pas morgen. Of overmorgen. Of over 13.1 miljard jaar. Afhankelijk van de afstand van het betreffende stukje heelal. Je mag natuurlijk best denken dat het zo is, maar denken dat iets is zoals het is, maakt nog niet dat iets daadwerkelijk zo is.

klaatu1 schreef: In mijn model worden twee dingen losgekoppeld, namelijk een universele tijd en die in de afzonderlijke stelsels. 

 
Hoe kan dat nou? 
 
Als er een universele tijd zou zijn, dan geldt die ook in afzonderlijke stelsels.
Als de tijd in afzonderlijke stelsels moet worden beschouwd, dan is de tijd niet universeel.
 
Je uitgangspunt klopt dus niet.
Als je onder universeel iets anders verstaat, dan moeten we het eerst maar eens hebben over wat universeel betekent.