Orgaandonatie

[albert davinci]

Ik vind het zo'n grove schending van de menselijke integriteit dat is er bij voorbaat op tegen ben, dus ook bij geëxexuteerden.

Ik zelf moet er niets van hebben als ze na mijn dood nog mijn organen er uit gaan halen. Ofdat je er wel of niet iets van merkt dat hang natuurlijk van jouw opvattingen af over wat er na de dood al dan niet gebeurd (ikzelf geloof in reïncarnatie).

Het is overigens heel goed mogelijk dat deze discussie over enkele decennia niet meer gevoerd hoeft te worden. Ze komen steeds meer te weten over celdifferentiatie en celproliferatie en ze hebben al ontdekt dat de differentiatie omkeerbaar is onder de juiste voorwaarden, dit staat nog verkeerd uitgelegd in de boeken die wat verouderd zijn. Ik heb dan ook oprecht goede hoop dat we binnen enkele decennia gewoon organen kunnen kweken van lichaamseigen cellen. Dan heb je ook meteen het afstotingsprobleem opgelost.

Misschien gaan ze ook wel meer organen kunstmatig kunnen maken, ze komen steeds meer te weten hoe die organen precies werken en hoe ze structureel zijn opgebouwd. Waarom zou het niet mogelijk zijn om ze kunstmatig te maken?

Dit zijn beiden betere oplossingen dan orgaantransplantatie.

[jeroentje]

Een geëxecuteerde heeft zijn straf gehad en dient daarna verder met respect behandeld te worden. Dus als de wens is om na zijn dood niet zijn organen af te staan, dan dient die wens ingewilgd te worden.

Althans, dat is mijn mening.

[1207]

Kan je orgaan iemand redden dan volstaat het toch niet om te zeggen "ik wil dat niet" in de wetenschap dat men jouw organen toch maar in de grond steekt, waar het door insecten wordt verteerd, of tot as verwerkt.

iedereen wil wel organen als ze het nodig hebben, maar de meesten willen ze niet eens afstaan als ze dood zijn. Wat moet ik van deze instelling denken?

dit staat los vd vraag of het om criminelen of gewone burgers gaat

doden omwillen vd organen is onaanvaardbaar

[albert davinci]

1207

In de eerste plaats delen veel mensen niet jouw geloof over wat er gebeurd na de dood, daar heb jij ook rekening mee te houden.

Zelfs voor de mensen die geloven dat er na de dood niets meer is is het afstaan van organen een zeer gevoelige kwestie waar velen niet rationeel over kunnen zijn.

Ook ik zie geen enkele reden om onderscheid te maken tussen criminelen en niet-criminelen.

[1207]

1207

In de eerste plaats delen veel mensen niet jouw geloof over wat er gebeurd na de dood, daar heb jij ook rekening mee te houden.

dit heeft toch niets met geloof te maken Albert?

Iedereen kan toch vaststellen dat als iemand sterft de evtl. nuttige organen nu onnodig mee verloren gaan ondanks dat er een chronisch gebrek aan bepaalde organen is? Waarom niet structureel inbouwen om elke gestorven burger onder de 45 is systematisch te onderzoeken op bruikbare organen en ook te herbruiken?

Net zoals men andere solidariteitsprincipes nu ook gewoon afdwingt

geloof? geloof staat niet in de weg als men zelf een orgaan nodig heeft. Geloof zegt doorgaans ook dat je je medemens moet helpen maar dit terzijde

Trouwens, waar zouden we op bvb ethisch vlak staan als we geloof als enige raadgever gingen gebruiken (abortus, euthanasie)? Emotioneel reageren mag maar het mag geen totale blokkade creëren of tot stilstand leiden.

uiteraard rekening met de mensen houden. je kunt bvb een lijst opstellen met meestbenodigde organen. over de anderen mag de dode (z'n familie evtl.) zelf beslissen of ze het willen vrijgeven.

Gelukkig is dit probleem tussen dit en pakweg 100j opgelost. zoals je zelf al aangaf is m'n volop bezig met die orgaankweekprogramma's (eigen dna) wat de zaak zou moeten vereenvoudigen.

[Ger]

Geloof brengt bepaalde levensprincipes met zich mee. En als dit principe zegt dat je geen organen mag afstaan of ontvangen, dan dient dat gerespecteerd te worden. Voor mij betekent dat dus wel degelijk een blokkade. Zie ook pagina 1 van deze draad. Je mag dus niemand dwingen om een orgaan af te staan als hij of zij dat niet wil.

[Assassinator]

daar heb je gelijk in, alleen ik wil begrijpen waarom mensen het niet willen doen, ik wil de gehele achtergrondverhaal kennen. ik bedoel hoe kan je weigeren als je iemand ziet creperen aan een dialyseapparaat die jouw nier moet hebben om te leven (ff nogal cru uitgelegt natuurlijk). hoe kun je dat weigeren vraag ik me dan af.

bij dat soort dingen wil ik helemaal terug naar de bron

[Stephaan]

Sinds enkele jaren is er een wet in België die bepaalt dat iedereen donor is, behalve als de persoon zelf daar bij leven een officiële weigering voor invult. Sommige mensen dienen dan ook zo een weigering in, bvb om geloofsredenen. Vroeger was het omgekeerd en waren alleen die mensen donor die op voorhand daartoe de toelating gegeven hadden.

Misschien denk je, zoals de bedoeling was, dat er meer donoren zullen overblijven. Spijtig genoeg is dat niet zo omdat de dokters, na de dood, niet alleen nakijken of er een weigering is ingediend maar bovendien, buiten enige wettelijke verplichting om, ook nog aan de familie vragen of ze geen bezwaar hebben dat er organen gebruikt worden.

Op die manier blijven tenslotte nog minder organen beschikbaar dan vroeger! Dat kan allemaal heel menselijk klinken vanwege de dokters maar ik vind het toch een heel spijtige praktijk die het mogelijke gunstige effekt vd nieuwe wet praktisch te niet doet.

[1207]

Geloof brengt bepaalde levensprincipes met zich mee. En als dit principe zegt dat je geen organen mag afstaan of ontvangen, dan dient dat gerespecteerd te worden. Voor mij betekent dat dus wel degelijk een blokkade. Zie ook pagina 1 van deze draad. Je mag dus niemand dwingen om een orgaan af te staan als hij of zij dat niet wil.

maar wat gebeurt als ik deze houding eventjes opentrek?

- ik denk aan belastingen en subsidies voor pakweg homoverenigingen. mogen gelovigen nu weigeren belastingen te betalen omdat hun belastingen gedeeltelijk voor die subsidiëring gebruikt wordt?

- mogen gelovigen nu weigeren om belastingen te betalen omdat ze van hun geloof geen andere godsdiensten of ongelovigen mogen onderhouden/helpen (kerkbelasting/stempelgeld/ziekenfonds/onderwijs ... )

orgaandonatie valt toch onder het algemene solidariteitsprincipe dat de leden ve bevolking mekaar moeten helpen indien en voor zover dit in je mogelijkheden ligt. En een dode doet zich heus niet tekort als hij z'n nier niet mee laat verassen.

wil je zelf geen hulp in bepaalde gevallen omwille van religie (bloed bij jehova's) dan is het je eigen keuze als je dan nog liever sterft. religie ge- of misbruiken om de medemens niet te helpen ligt toch moeilijk

(dat doe je bij deze weigering).

of zijn er gegronde redenen waarom orgaandonatie niet onder het algemene solidariteitsprincipe zou moeten vallen (cfr belastingen) gezien het schrijnende tekort? 1500 op wachtlijst in Ndl

[albert davinci]

Levensovertuiging heeft er alles mee te maken. Als mijn ziel uit mijn lichaam trekt na de dood van mijn lichaam dan moet mijn ziel verder. Hoe weet ik ofdat het feit dat een stuk van mijn lichaam nog leeft geen onvoorziene consequenties heeft voor mijn ziel na het sterven, dat de ziel bijvoorbeeld vastzit en niet verder kan zolang een stuk van jouw lichaam nog leeft of wat dan ook. Ik neem hier geen risico mee. Orgaantransplantatie is een zeer onnatuurlijk iets en wat dat betreft geen polonaise aan mijn lijf.

Je hebt het overigens voor het grootste deel zelf in de hand ofdat je een ernstige ziekte krijgt.

Als jij goede leefgewoontes hebt en weinig stress en een goed sociaal netwerk, een goede baan en vikdoende inkomen dan verkleint het risico op de typische ouderdomsziektes zeer sterk. Als ze al optreden dan op latere leeftijd. Uitzondering is natuurlijk wanneer je pech hebt gehad met jouw genen.

Ik heb nog een belangrijke vraag over de wetgeving: de wet van orgaandonatie, die geldt toch zeker alleen voor Belgen?

Ik sta ingeschreven in een Vlaamse gemeente maar ik heb niet de Belgische nationaliteit. Is het nu nodig voor mij dat ik een bezwaarformulier invul als ik er zeker van wil zijn dat ze van mijn organen afblijven als ik zou sterven?

Zo ja, hoe doe ik dat dan? Ik moet er niet aan denken dat als ik hier zou sterven dat ze dan aan mijn organen komen.

[Ger]

1207, ik zie het zo: Het weghalen van één van mijn organenen, of het plaatsen van een vreemd orgaan in mijn lichaam betekent voor mij een schending van mijn lichaam. Zie het als een soort van verkrachting. Als iemand een enorme behoefte heeft aan sexueel genot, dan staan wij het toch ook niet toe dat die persoon iemand verkracht? Dit is een misdrijf van de eerste orde, daar is iedereen het over eens. Voor mij is orgaan-uitwisseling een verkrachting in het kwadraat.

Het is wat mij betreft in het geheel niet te vergelijken met wat jij schetst van belastingen en subsidies. Dat is puur een geldkwestie, en niet iets intiems m.b.t. je lichaam. Van andermans lichaam blijf je af, tenzij je daar exliciete toestemming voor hebt van de betreffende persoon. En van mij krijg je die niet.

[Menheffrin]

In dit verband heb ik eens nagevraagd hoe de Chinese wet dit opvat. Die stelt dat bij een veroordeling het lichaam verbeurt wordt verklaard en valt aan de staat. Het lichaam als vehikel van wat men wezenlijk ter dood heeft veroordeeld is van iedereen omdat iedereen bestaat bij de gratie van dat vehikel. Het lichaam is onpersoonlijk.

[1207]

Albert

speculeren heeft geen zin. misschien heeft het helpen van je medemens na je dood een positieve invloed op de weg van je ziel (wat dat ook moge zijn). Religies prediken doorgaans toch naastenliefde.

die opmerking over "zieken vragen er zelf om" is wel heel ongepast en naast de kwestie. Belandt je in een belgisch ziekenhuis dan val je normaal gezien onder de Belgische wet.

Ger: orgaandonatieverkrachting noemen is er toch een beetje over vind je niet? ik begrijp je emotionele reactie wel.

Met de vergelijking ivm belasting wil ik gewoon duiden dat je moet opletten met uitspraken genre "als je religie iets verbiedt dan mag je bepaalde basisprincipes (bvb wetten) van onze maatschappij gewoon verwerpen en naast je neerleggen".

kun je mij soms een reden geven waarom orgaandonatie, gezien de schrijnende wachtlijsten, niet onder de noemer solidariteit valt die zegt dat burgers ve maatschappij mekaar moeten helpen voor zover ze kunnen?

[albert davinci]

die opmerking over "zieken vragen er zelf om" is wel heel ongepast en naast de kwestie.

Zeg 1207, als jij kritiek geeft op mij wil je dan op zijn minst specifiek zijn en niet door vage bewoordingen iets suggereren.

Wat ik heb gezegd is dat je veel kan doen om ziekte te voorkomen. Dat is niet mijn mening, dat is een feit wat gestaafd wordt door vele prospectieve- en retrospectieve epidemiologische studies evenals door allerlei andere soorten studies. Als jij 3 keer per week 15 glazen alchohol drinkt dan moet je niet verbaasd zijn als je met 50 jaar leverchirrose krijgt wetende dat jouw lever maar 3 glazen alchol per dag kan verwerken om maar een voorbeeld te noemen. Studeer jij geneekunde? Zo nee, dan weet je niet waar je over praat. Zo ja, dan zou je beter moeten weten.

Iedere arts of gevorderde geneeskundestudent weet wat de factoren zijn die het het grootste risico geven op tal van chronische ziektes. De grote risicofactoren zijn; stress, te hoog vetpercentage, roken, meer dan 2 glazen alcohol per dag, niet aan sport of andere intensieve beweging doen, onvoldoende vitaminen binnenkrijgen door éénzijdige voeding. Als je er voor zorgt dat je dit risicogedrag niet vertoont heb je vééél minder risico op één van de grote chronische ouderdomsaandoeningen; hart-en vaataandoeningen, CVS, COPD, kanker.

Om maar wat voorbeelden te noemen:

- Obesitas vergroot het risico op hart- en vaataandoeningen, kanker, diabetes

- Stress vergroot oa het risico op hart- en vaataandoeningen, tumoren, immunologische aandoeningen (asthma, rheuma, autoimmunologische aandoeningen). Ja, chronische stress verslechtert ook het immuunstelsel

dramatisch.

- Gebrek aan bewegin vergroot het risico op obesitas en stress

- Alcohol geeft vergroot het risico op levercirrhose (bijna volledig veroorzaakt door alchol of obesitas), obesitas, kanker

Zo kan ik nog lang doorgaan. Natuurlijk, je kan pech hebben met jouw genen en ik zal ook nooit tegen iemand zeggen dat hij de ziekte aan zichzelf te wijten heeft. Feit is dat als je gezond leeft dat het risico op de chronische 'ouderdomsaandoeningen' drastisch kleiner.

Back on topic. Éénder wat iemand zijn redenen zijn om geen orgaandonor te willen zijn, als hij/zij nee zegt dan is het nee en niemand heeft iets met die persoon zijn/haar redenen te maken. Ik ben het volledig eens met wat Ger typte in zijn laatste reactie. Hij verwoordt het beter dan dat ik dat zou kunnen en hij heeft groot gelijk. Voor orgaandonatie geldt hezelfde als voor sex, nee is nee.

[Ger]

Ger: orgaandonatieverkrachting noemen is er toch een beetje over vind je niet?

Nee, vind ik niet. Maar dat had je vast al verwacht

ik begrijp je emotionele reactie wel.

Dankje

Met de vergelijking ivm belasting wil ik gewoon duiden dat je moet opletten met uitspraken genre "als je religie iets verbiedt dan mag je bepaalde basisprincipes (bvb wetten) van onze maatschappij gewoon verwerpen en naast je neerleggen".

Mijn stellingname gaat niet tegen de wet in, dus in die zin gaat die vlieger niet op. Belangrijkste is dat als iets in gaat tegen ethische bezwaren van een grote groep personen, dat een dergelijke wet er dan niet door mag komen.

Kun je mij soms een reden geven waarom orgaandonatie, gezien de schrijnende wachtlijsten, niet onder de noemer solidariteit valt die zegt dat burgers ve maatschappij mekaar moeten helpen voor zover ze kunnen?

Wederom verwijs ik naar de parallel met verkrachtingen. Iemand die een enorme behoefte heeft aan sex mag ook niet verwachten dat men zich maar aanbiedt. Nee = nee.