sciencetalk

Kun je hier wat meer informatie over geven. Alvast bedankt.

Onder het kopje 'research':

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gabriele_Veneziano

Dat het graviton hypothetisch is, is nogal logisch want hij wordt voorspeld, maar is nog niet aangetoond. Ik bedoelde meer te zeggen dat de snaartheorie iig testbare uitspraken doet. Het model van jou doet veel aannames, maar geen testbare uitspraken, daarmee loopt het al mijlenver achter op de snaartheorie.

Ik denk dat je wel een beetje hard van stapel loopt om jouw model te vergelijken met de snaartheorie waar overal ter wereld theoretische natuurkundigen en wiskundigen aan lopen te werken, terwijl we hier nog niet eens één formule op papier hebben staan. Niet alleen dat niet, maar ook geen goede motivatie waarom dit model beter zou werken.

Ik denk dat je wel een beetje hard van stapel loopt om jouw model te vergelijken met de snaartheorie waar overal ter wereld theoretische natuurkundigen en wiskundigen aan lopen te werken, terwijl we hier nog niet eens één formule op papier hebben staan. Niet alleen dat niet, maar ook geen goede motivatie waarom dit model beter zou werken.

Mijn belangrijkste motivatie was dat ik in dit model een aantal dingen kan herkennen die ik in de huidige theorien niet vind. Bijvoorbeeld wat en hoe werkt het elektrische veld. Hoe werkt annalisatie van een elektron en positron. Hoe kan een zwaartekrachtveld zijn invloed op grote afstand uitoefenen. In dit model kun je zelf best wel veel bedenken en dat kun je ook nog voorstellen. Dat vind ik een voordeel.
In de huidige theorien gaat het vooral om eigenschappen, zoals bij annalisatie dat de lading tegengesteld is dus tegen elkaar wegvalt, de spin moet dan uiteraard tegengesteld zijn. Maar hoe zo iets plaatsvindt mis ik in de huidige theorien. Waarom kunnen ze zomaar verdwijnen terwijl ze daarvoor nooit konden verdwijnen.

Het model van jou doet veel aannames, maar geen testbare uitspraken, daarmee loopt het al mijlenver achter op de snaartheorie.

Gezien de struktuur van de lege ruimte zou mijn enige testbare uitspraak kunnen zijn dat in dit model het niet voor de hand ligt om volgens de huidige methode een zwaartekrachtgolf te kunnen meten. Meer heb ik niet.

Hier een plaatje van een bol met drie handvatten:
   
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Handvat_%28topologie%29#/media/File:Sphere_with_three_handles.png
 
Kan zo'n handvat verdwijnen? Het oppervlak van een handvat (en daarmee het handvat zelf) kan op continue wijze steeds kleiner worden. Maar kan het handvat zonder het passeren van een situatie van discontinuïteit ook helemaal verdwijnen?
 
Verder kwam ik op internet deze site tegen:
 
http://bugman123.com/MinimalSurfaces/index.html
 
Wellicht kan dat je helpen bij het mathematiseren van je idee?
 
Als eerste stap zou je kunnen zeggen dat een deformatie van het oppervlak precies dan stabiel is wanneer die deformatie in een "soap film" kan bestaan. Dat zal dan later waarschijnlijk ook nog wel wiskundig uit te drukken zijn....
 
 
 
 
   
 
 
 

Hier een plaatje van een bol met drie handvatten:
 
Sphere_with_three_handles.png
 
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Handvat_(topologie)#/media/File:Sphere_with_three_handles.png
 
Kan zo'n handvat verdwijnen? Het oppervlak van een handvat (en daarmee het handvat zelf) kan op continue wijze steeds kleiner worden. Maar kan het handvat zonder het passeren van een situatie van discontinuïteit ook helemaal verdwijnen?
 
Verder kwam ik op internet deze site tegen:
 
http://bugman123.com/MinimalSurfaces/index.html
 
Wellicht kan dat je helpen bij het mathematiseren van je idee?
 
Als eerste stap zou je kunnen zeggen dat een deformatie van het oppervlak precies dan stabiel is wanneer die deformatie in een "soap film" kan bestaan. Dat zal dan later waarschijnlijk ook nog wel wiskundig uit te drukken zijn....

Bedankt voor je reactie. Nu snap ik wat je met handvaten bedoelt.
Van het streven naar minimaal oppervlak ben ik afstapt omdat dan het hele model niet stabiel kan zijn. Ik weet dat Schwartz P en D en Gyriods minimale oppervlakken zijn, maar als je daar een oneindig oppervlak van maakt zonder randvoorwaarde, dan kan een van de ruimtes kleiner worden, zelfs onder de conditie minimaal oppervlak. Dit heb ik zelf in mijn zelfgeschreven software routine uitgevoerd. Het grensvlak kan zich daar niet tegen verweren. Het blijft minimaal, maar nu met een van de ruimtes die kleinder in volume is dan de andere. Op deze manier kan een van de ruimtes verdwijnen. De enige manier om dit tegen te gaan is de neiging van het grensvlak te wijzigen. Daarom ga ik er van uit dat elke lijn op het oppervlak zo min mogelijk gebogen wil zijn. Dat hoeft bij minimaal oppervlak namelijk niet. Scherpe buigingen worden dan niet mogelijk zonder energie verlies.
Vandaar het accepteren van het gedrag van een string als lijn van het grensvlak.
Als je op deze manier aan handvaten denkt, dan zouden deze steeds groter willen worden en dus uitendelijk in de omgeving iets raken ,waardoor de topoligie weer verder veranderd. Totdat er een evenwicht ontstaat en vermoedelijk zonder plaatselijke kleine handvaten.

Onder het kopje 'research':

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gabriele_Veneziano

Daar kan ik natuurlijk absoluut niet aan tippen. Wat opvalt is dat de benadering van een probleem helemaal gebaseerd is op wiskunde. Dat was in de tijd van Einstein veel minder. Dat mis ik de huidige natuurkunde. Meer natuurkunde en minder wiskunde. Meer voorstellingsvermogen minder formules.

Tenslotte heerst er grote onduidelijkheid over het verband tussen het bedoelde oppervlak en de eigenschappen van een deeltje zoals massa, lading en spin.
 
Het enige wat er nu staat is een beeld waarin, vergelijkbaar met het concept van pseudodeeltjes in kristalroosters, subatomaire deeltjes worden voorgesteld als defecten in een rooster, waarbij een gekromd oppervlak de functie van rooster heeft.

Het hele artikel over dit model is waarschijnlijk door niemand gelezen Daar staat uitgelegt hoe een deeltje aan zijn massa en lading kan komen. Ik zal het dan nogmaals uitleggen. Elk stukje oppervlak wil vlak zijn met een zeker streven. Dit kun je beschouwen als potentiele energie. Als een afwijking zorgt dat de totale gebogenheid per oppervlak minder is kun je dit zien als de massa (energie) van dit deeltje. De omgeving is rond dit deeltje dus iets minder gekromd wat afneemt met de afstand.
In dit model is de lege ruimte gevuld met zeer veel energie.
Lading in model heeft denk ik te maken met het volume voordeel van de ruimte waarin hij aanwezig is. Als er geen volume voordeel of nadeel is dan is het deeltje ongeladen.
Spin vindt erg moeilijk omdat ik mij afvraag of een puntdeeltje zoals een elektron wel echt draait. Draaien lijkt mij in dit grensvlak niet logisch. Wat wel kan is dat de spin overeen kan komen met een onronde vorm en daardoor een richting heeft. Zoals een ei een richting heeft.

spacebel schreef: Spin vindt erg moeilijk omdat ik mij afvraag of een puntdeeltje zoals een elektron wel echt draait.

Spin heeft niets te maken met draaien. Het is een beetje een ongelukkig gekozen woord en een metafoor dat te ver doorgedreven is.
http://physics.stackexchange.com/questions/77231/why-cant-i-just-think-the-spin-as-rotating

Het wordt er allemaal niet duidelijker op. Wat is volumevoordeel? En welke ruimte? Die andere ruimte was toch voor antimaterie? En nu ineens voor lading?
 
Dat je met spin niets doet omdat je niet gelooft dat spin bestaat, is verder wel een hele slappe smoes. Een elektron draait overigens inderdaad niet, maar spin is wel degelijk een behouden grootheid, die ergens terug moet komen.
 
Laten we het erop houden dat je nog wat werk moet doen om dat voorstellingsvermogen om te zetten in toetsbare uitspraken.
 
En dan niet in de trant "ik denk dat binnen dit model geen gravitatiegolven te detecteren gaan zijn". Leg dan in ieder geval uit waarom er geen gravitatiegolven te verwachten zijn. En ga vervolgens op zoek naar een experiment dat wél een resultaat geeft. Iets wat te meten is en te vergelijken is met het model. Een aangezien meten gaat in de vorm van getallen of aantallen, zal een en ander ook in een vorm moeten staan waarin die getallen passen. Wiskunde dus.

@ spacebel
 
Zodra ik denk er greep op te krijgen en een aanzet tot mathematisering te hebben gevonden geef je er weer een andere draai aan.   

@ spacebel
 
Zodra ik denk er greep op te krijgen en een aanzet tot mathematisering te hebben gevonden geef je er weer een andere draai aan.   

Helaas heeft niemand het artikel gelezen over mijn model. Geef niet mij de schuld.

En dan niet in de trant "ik denk dat binnen dit model geen gravitatiegolven te detecteren gaan zijn". Leg dan in ieder geval

Zie topic "zwaartekrachtgolven in een ethertheorie"

spacebel schreef:Helaas heeft niemand het artikel gelezen over mijn model. Geef niet mij de schuld.

Ik heb het wel gelezen. Althans geprobeerd. Het is vooral een verzameling "dit zou je zo kunnen zien", "dit zou dat kunnen zijn" zonder dat je duidelijk maakt waarom zoiets steek houdt, en hoe dat dan precies moet werken.

Het grootste probleem is dat je allerlei dingen op een hoop gooit. Zoals ik al aangaf, die antiruimte moet ook ineens dienst doen als ladingsveld, of zo lijkt het dan toch. Verbreken van verbindingen maakt iets in je oppervlak een deeltje, dat betekent dat elk deeltje willekeurig in een ander deeltje kan worden omgezet. Het is niet duidelijk hoe dingen als behoud van lading, spin en massa hierin naar voren komen.

Hoe die deeltjes bewegen is verder ook niet duidelijk. Is dat oppervlak de ruimte, en is beweging van een deeltje verplaatsen van een combinatie van defecten door het oppervlak? Zo ja, betekent dat dat knooppunten dan dus continu worden verbroken en gevormd? En betekent dat dus dat deeltjes continu in andere deeltjes worden omgezet, en weer terug?

Zoals PP ook al aangeeft, je beschrijving is niet duidelijk en lijkt ook de hele tijd te veranderen. En dan durf je ook nog te zeggen dat mensen je stuk niet lezen, en daar bovenop dat dat niet jouw schuld is. Dat getuigt in ieder geval van lef.

 

Zie topic "zwaartekrachtgolven in een ethertheorie"
 

 
Da's toch een probleem. Want de ether werd beschouwd als een continue opvulling van de ruimte, een medium voor elektromagnetische golven. Wat je hier presenteert is geen continue opvulling van de ruimte en draagt bovendien geen elektromagnetische golven.