sciencetalk

Hallo allemaal,

Dit is mijn eerste topic hier

Ik vroeg me af; als je in de ruimte een glazen kogel (doorsnede ± 15 cm) zou afvuren met zo'n beetje deze inhoud:

- zo klein mogelijke camera die om de minuut een kleine foto maakt (2 megapixel bijvoorbeeld, dat is (jpeg redelijke kwaliteit) ongeveer 400 kb per foto) en die naar de aarde stuurt.

- antenne + iets om de beelden van de camera naar de aarde te sturen (klein computertje bijvoorbeeld)

- zonnepanelen aan de binnenkant van de kogel, aan de binnenkant van het glas

- ook nog een zo groot mogelijke accu (voor zover het past) die het teveel aan zonne-energie opslaat voor als het later nodig is.

Zo'n kleine kogel (ongeveer 15 cm doorsnede) zou denk makkelijk heel snel kunnen gaan als hij vanuit de ruimte gelanceerd wordt met een soort groot en krachtig kanon.

Als we zo'n "kogelcapsule" richting het dichtstbijzijnde zonnestelsel zouden schieten (goed richten), zou hij daar denk ik binnen 20 jaar moeten aankomen. Als de zonnepanelen te weinig energie opvangen (als hij tussen onze zon en die dichtstbijzijnde ster in is) kan hij nog even door op de accu. Dan kan er bijvoorbeeld ingesteld worden dat hij nu nog maar 1 foto per week stuurt, om het energieverbruik zo min mogelijk te houden. Als deze accu ook leeg is, zal hij worden uitgeschakeld totdat hij weer genoeg zonne-energie opvangt van de ster waar hij naar toe gaat. Dan stuurt hij weer foto's om de minuut.

Zou dit mogelijk zijn?

De snelste kogel ter wereld is maar 1220 m/s, van een Winchester .223. Dat is dus nog maar 0.05 % van de snelheid van licht, dus vraag ik me af of dit zal lukken.

De snelste kogel ter wereld is maar 1220 m/s, van een Winchester .223. Dat is dus nog maar 0.05 % van de snelheid van licht, dus vraag ik me af of dit zal lukken.

Ik bedoel niet met een geweer, maar met een speciaal gemaakt kanon, die veel meer energie gebruikt en veel sterker is dan een gewoon geweer.

Goed idee, ook omdat je er duizend kan afschieten in verschillende richtingen. Stuur je idee naar de ESA!

De snelste kogel ter wereld is maar 1220 m/s, van een Winchester .223. Dat is dus nog maar 0.05 % van de snelheid van licht, dus vraag ik me af of dit zal lukken.

Hij had het over in de ruimte afgeschoten, dus zonder tegendruk van de aardse atmosfeer. En met een elektronisch kanon kun je ook op aarde volgens mij veel hogere snelheden kunnen halen. Maar ja, hoe hoger de snelheid hoe meer last hij hier krijgt van luchtweerstand, maar dat geldt ook in de ruimte niet.

Het licht gaat toch 300.000 kilometer per seconde, dan is 1220 m/s toch 1/3,73 x 10^-6 'de van de lichtsnelheid, dat druk je niet meer in procentjes of promilles uit.

Maar goed, een elektronisch kanon als lanceerinrichting met veel spoelen en een stevige nucleaire reactor voor de energie ver buiten de baan van Pluto kan. Dat is dan wel een zwaar ding dus een Saturnus 5 eronder en de baan zo kiezen dat hij van de maan en planeten onderweg steeds een versnelling krijgt.

Die reis duurt al geloof ik 7 tot 10 jaar, afgezien van mogelijke planeten die net niet op de route liggen. Dan zou ik de kogels ook maar uitrusten met een zonnewind zeil om na de lancering te blijven accelereren en een ionenthruster om bij te sturen. Of het mogelijk is om economisch tegen de wind van een naderende ster in te laveren, weet ik niet, maar aardse zeilers kunnen het op aardse wind ook, dus ach, waarom niet. Aders moet hij het zeil kunnen afwerpen. Of geldt dat als interstellaire vervuiling?

Als je 1/10 van de lichtsnelheid bereikt, is het veel. Het grootste deel van de reis ben je zo ver van elke ster, inclusief onze zon verwijdert dus aan de zonnepanelen heb je onderweg weinig. Pas als je na zo'n 60 jaar bij Proxima Centauri in de buurt komt, kun je gaan opladen. Ik hoop dat je apparatuur na 60 jaar kosmische straling nog wil opstarten. Als alles goed gaat ontvangt de aarde je foto's over pak 'm beet 65 jaar.

En je Jpegjes zijn dan net zo verouderd als de grote geperforeerde metalen platen die nog maar een eeuw geleden heel gebruikelijk waren in muziekdozen. Je antenne moet wel extreem nauwkeurig op de aarde kunnen richten en zijn data op de een of andere manier in zichzelf in stand houdende elektromagnetische pakketjes kunnen onderbrengen anders komt er zelfs geen als signaal herkenbare ruis aan. Een uitwaaiering van 1 boogseconde van een signaal van 5 Watt (dat is heel wat) betekent over een afstand van 4,5 lichtjaar dat minder dan een nanowatt het aardoppervlak als geheel treft.

Maar laat je niet ontmoedigen. Het SETI project houdt al jaren met gigantische schotelantennes 800 sterren op veel grotere afstand in de gaten om te zien of daar misschien intelligente wezens bezig zijn te trachten met net zulke krachtige schotelantennes met ons te communiceren. SETI kost misschien ook nog wel meer dan jouw kogel-idee. En het zou nog wel's kunnen dat met mijn en andere suggesties er iets werkends ontwikkeld zou kunnen worden. Die kans acht ik zelfs groter dan de slagingskans van SETI met de huidige technologie.

Is je doel nu de dichtstbijzijnde ster of het dichtstbijzijnde zonnestelsel? Voor zover wij nu weten is het dichtstbijzijnde fatsoenlijke zonnestelsel te vinden rond de ster Gliese 581, die 20,3 lichtjaar van de aarde afstaat en vier planeten bezit. Wil jij jouw miniruimteschip daar binnen twintig jaar in de buurt krijgen dan zou deze met minstens 99,99% van de snelheid van het licht moeten reizen. Dit is onmogelijk. Afgeschoten met een onwaarschijnlijk krachtig ruimtekanon zou de reis misschien wel een half miljoen jaar duren. Het ruimtescheepje is dan al lang door inslagen van micrometeorieten en stof vergaan tot gruis. Naar Proxima Centauri, de dichtstbijzijnde ster op 4,3 lichtjaar, zou de reis minder tijd vergen, maar toch altijd nog minstens honderdduizend jaar. Je moet daarvoor dus echt een man van de lange adem zijn.

honderdduizend jaar. Je moet daarvoor dus echt een man van de lange adem zijn.

Nou ben ik een kortademige vrouw maar er zijn al onderzoeken waarvan we de resultaten niet tijdens ons leven kunnen verwachten. Dat kan voor toekomstige generaties zeker nuttig/interessant zijn. Maar 100.000 jaar is wel een beetje erg ver vooruit kijken, ook voor wetenschappers die 13.7 miljard lichtjaar terugkijken.

en wat als de glazen kogel een botsing krijgt ?

en wat als de glazen kogel een botsing krijgt ?

dan is het pech.

zeker weten ! maar ik denk dat het wel te berekenen is

hoe groot de kans is dat zo'n voorwerp een botsing krijgt.

De afstand is natuurlijk enorm, waardoor de kans steeds meer toe neemt.

Hij had het over in de ruimte afgeschoten, dus zonder tegendruk van de aardse atmosfeer. En met een elektronisch kanon kun je ook op aarde volgens mij veel hogere snelheden kunnen halen. Maar ja, hoe hoger de snelheid hoe meer last hij hier krijgt van luchtweerstand, maar dat geldt ook in de ruimte niet.

Kan je me hier een voorbeeld van geven, van een elektronen kanon om een projectiel weg te schieten?

En hoeveel word de snelheid van een kogel als het uit de loop komt beinvloed door de luchtweerstand? De druk aan de ene kant lijkt me vele malen hoger dan de buitendruk.

DePurpereWolf schreef:Kan je me hier een voorbeeld van geven, van een elektronen kanon om een projectiel weg te schieten?

En hoeveel word de snelheid van een kogel als het uit de loop komt beinvloed door de luchtweerstand? De druk aan de ene kant lijkt me vele malen hoger dan de buitendruk.

Niet elektronen kanon, maar elektronisch kanon. Gewoon een rijtje spoelen die ombeurten een voorwerp dat zich binnen een spoel bevindt voortduwen. Bestaande vreedzame voorbeelden:

magneettrein (spoelen verwerkt in een plat vlak),

lineaire actuators, veel gebruikt in industriele processen,

CERN deeltjesversnellers.

fabrikant van pistolen tot kanonnen met dit systeem:

http://www.youtube.com/watch?v=5Z9k4OAnS8A

En een ontwerp uit 1932 dat door de mechanische schakeling voor de spoelen geen groot succes werd

http://blog.modernmechanix.com/mags/qf/c/M...lg_rail_gun.jpg

Luchtweerstand is op aarde een factor van betekenis, hoewel gasdruk in de loop geen rol speelt, beide einden kunnen open zijn. Aan boord van een ruimteschip komen de projectielen uit zo'n lanceerbuis als alles goed gaat weinig tegen dat weerstand veroorzaakt. Maar op een reis van een aantal lichtjaren neemt die kans uiteraard exponentieel toe.

Kan je niet gewoon een kogel maken met een ionen-motor erin, zodat deze in de ruimte (waar geen weerstand is) elke keer zich afzet van zichzelf (door explosies van de motor) zodat hij bijvoorbeeld elke 3 uur zijn snelheid met 1.1 verhoogt? Stel hij gaat in het begin 10 km/s gaat, dan gaat hij na 2 weken al even snel als het licht! Is dat mogelijk?

Zijn brandstof voor de ionen motor haalt hij uit de ruimte van het licht, en misschien van gruis wat hij onderwegt tegenkomt, zodat hij genoeg ionen kan maken om de motor te blijven laten werken.

Ik denk dat je dan een stuk sneller op je bestemming bent, en omdat de tijd bij hem stil staat als je even snel gaat als het licht, is het eigenlijk al na 2 weken overal waar je maar wil zijn.

Wat denken jullie , is dit mogelijk of is dit complete onzin?

Hij moet toch zijn snelheid BLIJVEN kunnen verhogen? want het is natuurlijk stom als dat niet kan, want dan kan je nooit de snelheid van het licht halen.

Hij moet toch zijn snelheid BLIJVEN kunnen verhogen? want het is natuurlijk stom als dat niet kan, want dan kan je nooit de snelheid van het licht halen.

En precies daarom staat er nu nog geen aard-mens op een andere planeet buiten ons zonnestelsel... (Binnen ons zonnestelsel is een andere discussie.)