koran=wetenschap
Geplaatst: vr 22 jul 2005, 21:55
De expansie van het universum
Met macht hebben Wij de hemel gebouwd. Waarlijk, Wij zijn in staat om de omvangrijkheid en ruimte daarvan uit te breiden. (Koran 51:47)
Het woord 'hemel' dat in het bovenstaande vers gebruikt is, komt op verschillende plaatsen in de Koran voor, in de betekenis van ruimte en universum. Hier wordt het woord weer in die betekenis gebruikt, het zegt dat het universum 'uitdijt'. En de hedendaagse wetenschap is nu juist tot deze conclusie gekomen!
Tot het begin van de twintigste eeuw, was de enige opvatting in de wetenschappelijke wereld dat 'het universum een constante aard had en dat het sinds onmetelijke tijd bestond'. Het onderzoek, de observaties en berekeningen die door de moderne technologie werden uitgevoerd, hebben echter laten zien dat het universum eigenlijk een begin had, en dat het voortdurend 'uitdijt'.
De rondheid van de aarde
Hij heeft de hemelen en de aarde in waarheid geschapen. Hij laat de nacht in de dag overgaan en laat de dag in de nacht overgaan. (Koran 39:5)
De informatie die in dit vers gegeven wordt over de dag en de nacht die in elkaar overgaan, bevat ook accurate informatie over de vorm van de wereld. Want dit kan alleen maar waar zijn als de aarde rond is. Dit houdt in dat in de Koran, die in de zevende eeuw geopenbaard is, al naar de rondheid van de wereld verwezen werd.
Een beschermend dak
En Wij hebben de hemel tot een dak gemaakt, veilig en goed behoed. Maar toch keren zij zich van haar tekenen af. (Koran 21:32)
Deze eigenschap van de hemel is bewezen door wetenschappelijk onderzoek, dat is uitgevoerd in de 20ste eeuw.
De atmosfeer om de aarde heen, heeft een aantal cruciale functies voor de voortzetting van het leven. Grote en kleine meteoren die de aarde naderen, worden door de atmosfeer vernietigd, en tegelijkertijd voorkomt deze dat zij op aarde vallen en aan het leven schade toe brengen.
Verder filtert de atmosfeer de lichtstralen die uit de ruimte komen die schadelijk voor het leven kunnen zijn. Het opvallendst van de atmosfeer is dat het alleen nuttige en onschadelijke straling, zoals zichtbaar licht, bijna ultraviolette straling en radiogolven, door laat gaan. Al deze straling is van levensbelang voor het leven. Straling die bijna ultraviolet is en die maar gedeeltelijk door de atmosfeer heen komt is erg belangrijk voor de fotosynthese van planten en voor de overleving van alle levende wezens. Het leeuwendeel van de intense ultraviolette straling, die door de zon wordt uitgestoten, wordt er door de ozonlaag van de atmosfeer uit gefilterd en slechts een beperkt en essentieel deel van het ultraviolette spectrum bereikt de aarde.
De beschermende functie van de atmosfeer eindigt hier niet. De atmosfeer beschermt de aarde ook tegen de vrieskou uit de ruimte, die ongeveer min 270° C is.
Maar het is niet alleen de atmosfeer die de aarde tegen schadelijke invloeden beschermt. Naast de atmosfeer legt de Van Allen gordel ook een magnetisch veld om de aarde, dit dient ook als een schild tegen de schadelijke straling die onze planeet bedreigt. Deze straling, die voortdurend door de zon en andere sterren wordt uitgestoten, is dodelijk voor levende wezens. Als de Gordel van Allen niet bestond, zou de enorme uitbarsting van energie, die zonnevlammen genoemd wordt en die vaak in de zon voorkomen, het leven op aarde vernietigen.
De hemel die terug stuurt
Bij de hemel en haar cyclische systemen (koran)
Dit woord dat in de Koran vertaling als cyclisch uitgelegd wordt, kan ook terugsturen of teruggeven betekenen.
Zoals we weten bestaat de atmosfeer om de aarde heen, uit vele lagen. Iedere laag dient een belangrijk doel ten bate van het leven. Uit onderzoek is gebleken dat deze lagen ook de functie hebben om materiaal of straling waar ze bloot aan gesteld worden terug te stralen, de ruimte in of naar beneden naar de aarde.
De lagen van de atmosfeer
Hij is het Die voor jullie alles geschapen heeft wat op aarde is. Toen reikte Hij over de hemel en maakte zeven hemelen en Hij is de Kenner van alle zaken. (Koran 2:29)
Toen rees Hij boven naar de hemel toen het rook was, en zei daartegen en tegen de aarde: "Komen jullie beiden, vrijwillig of onvrijwillig." Zij zeiden beiden: "Wij komen vrijwillig." Toen voltooide en beëindigde Hij hun scheppen (zoals) zeven hemelen in twee dagen en Hij gaf elke hemel zijn eigen werk (Koran 41:11-12)
Het woord 'hemelen' dat in veel verzen van de Koran gebruikt wordt, verwijst zowel naar de lucht boven de aarde, als naar het gehele universum. Gegeven deze betekenis van het woord zien we dat de hemel van de aarde, of de atmosfeer, opgebouwd is uit zeven lagen.
Tegenwoordig is het inderdaad bekend dat de atmosfeer van de wereld uit verschillende lagen bestaat, die boven op elkaar liggen. De definities die gebaseerd zijn op eigenschappen van chemische inhoud of luchttemperatuur hebben bepaald dat de atmosfeer van de aarde uit zeven lagen bestaat. Volgens de 'Limited Fine Mesh Model (LFMMII), een model van de atmosfeer dat gebruikt wordt om een schatting te maken van de weervoorspellingen gedurende 48 uur, heeft de atmosfeer ook zeven lagen. Volgens de moderne geologische definities zijn de zeven lagen van de atmosfeer de volgende:
Troposfeer
Stratosfeer
Mesosfeer
Thermosfeer
Exosfeer
Ionosfeer
Magnetosfeer
De functie van de bergen
En Wij hebben op de aarde stevige bergen geplaatst, anders zou zij met hen schudden (Koran 21:31)
Zoals we gezien hebben, staat er in het vers dat de bergen de functie hebben om de aarde tegen schokken te beschermen.
Dit feit was bij niemand bekend, in de tijd dat de Koran geopenbaard werd. Het is eigenlijk pas recent duidelijk geworden als uitkomst van de ontdekkingen van de moderne geologie. Volgens deze ontdekkingen, worden bergen gevormd als resultaat van de bewegingen en van de botsing van massieve platen, die de aardkorst vormen. Als twee platen met elkaar in aanraking komen, schuift de sterkere onder de andere, die plaat bovenop buigt en vormt hoogtes en bergen. De laag eronder strekt zich onder de grond uit en maakt een diepe strekking naar beneden. Dit heeft het gevolg, zoals al eerder gezegd is, dat de bergen een deel onder het aardoppervlak hebben dat net zo groot is als de zichtbare delen op de aarde.
In een wetenschappelijke tekst wordt de structuur van de bergen als volgt beschreven:
"Als de continenten dikker worden, zoals in berggebieden, dan zinkt de aardkorst dieper in de mantel."
In een vers wordt gewezen op deze rol van de bergen en vergeleken met 'pinnen'
Hebben Wij de aarde niet als een bed uitgespreid? En de bergen als pinnen? (Koran 78:6-7)
Met andere woorden, bergen nagelen de platen aan de aardkorst vast, door zich op de bevestigingspunten van deze platen, boven en onder het aardoppervlakte, uit te strekken. Op deze manier bevestigen zij de aardkorst en voorkomen zij dat deze over de magmalaag of tussen de platen gaat zwerven. Kortom, we kunnen de bergen als spijkers zien die stukken hout vasthouden.
Deze bevestigende functie van de bergen wordt in de wetenschappelijke literatuur met de term 'isotasie' aangeduid.
Deze vitale rol van de bergen, die door de moderne geologie en seismologisch onderzoek ontdekt is, was eeuwen geleden in de Koran geopenbaard als een voorbeeld van de suprème wijsheid van de schepping van Allah.
De bewegingen van bergen
En je zal de bergen zien en denken dat zij solide zijn, maar zij zullen voorbij gaan zoals wolken voorbij gaan. (Koran 27)
Deze beweging van de bergen wordt veroorzaakt door de beweging van de aardkorst waar ze op staan. De aardkorst 'drijft' op de mantel, die een grotere dichtheid heeft. Het was aan het begin van de 20ste eeuw dat voor het eerst in de geschiedenis, een Duitse wetenschapper, Alfred Wegener, de gedachte uitte dat de continenten van de aarde, toen ze gevormd werden, met elkaar verbonden waren, en dat ze daarna in verschillende richting afgedreven zijn, en zich dus van elkaar scheidden, terwijl ze van elkaar afdreven.
De relativiteit van tijd
Tegenwoordig is de relativiteit van tijd een bewezen wetenschappelijk feit. Dit werd door de relativiteitstheorie van Einstein, in het begin van de 20ste eeuw, duidelijk gemaakt. Tot dat moment wisten de mensen niet dat tijd een relatief concept was, en dat het afhankelijk van de omgeving, kon veranderen. Maar de vermaarde wetenschapper Albert Einstein heeft dit feit duidelijk in zijn relativiteitstheorie bewezen. Hij liet zien dat tijd afhankelijk is van massa en van snelheid. In de geschiedenis van de mensheid heeft niemand ooit eerder dit feit duidelijk uitgelegd.
Maar hier is één uitzondering op; de Koran omvat informatie over het feit dat tijd relatief is! Over dit onderwerp staat in enkele verzen:
En waarlijk, een dag met jullie Heer is als duizend jaren van jullie berekening. (Koran 22:47)
Hij regelt (alle) zaken van de hemelen en de aarde, dan zal het (de zaak) op een dag, die een duizend jaar van jullie berekening duurt naar Hem opstijgen. (Koran 32:5)
De engelen en de geest stijgen naar Hem op in een dag waarvan de tijd vijftigduizend jaren is. (Koran 70:4)
Hij zal zeggen: "Hoeveel jaren zijn jullie op aarde gebleven?" Zij zullen zeggen: "Wij bleven een dag of een deel van een dag. Vraag het aan degenen die het bijhielden." Hij zal zeggen: "Jullie zijn slechts kort gebleven - als jullie dat maar wisten! (Koran 23:112-114)
Het feit dat de relativiteit van tijd zo duidelijk in de Koran, een boek waarvan de openbaring in 610 na chr. is begonnen, genoemd wordt, is een ander bewijs dat het een heilig boek is.
De vorming van de neerslag
Gedurende een lange tijd was het een groot mysterie hoe de regen gevormd werd. Pas toen de weerradar was uitgevonden werd het mogelijk om de verschillende stadia waarin regen gevormd is, te ontdekken.
Volgens deze ontdekking vindt de vorming van neerslag in drie stadia plaats. Eerst stijgt 'de grondstof' voor de neerslag op in de lucht, door middel van de wind. Later worden er wolken gevormd en tenslotte verschijnen de regendruppels.
De verhandeling van de Koran over de vorming van neerslag verwijst precies naar dit proces. In een vers wordt deze vorming op de volgende manier beschreven:
Allah is Degene Die de winden stuurt, zodat zij wolken verzamelenen hen over de hemel verdelen zoals Hij wil en hen dan in delen opbreekt, tot jullie uit hun midden regendruppels zien voortkomen! Dan als Hij ze op de dienaren die Hij wil laat vallen, zie! Zij verheugen zich! (Koran 30:48)
De bevruchtende winden
En Wij sturen bevruchtende winden, dan laten Wij het water uit de hemel neerdalen, en Wij geven het jullie te drinken (Koran 15:22)
In dit vers wordt gewezen op het feit dat het eerste stadium van de vorming van neerslag, wind is. De enige relatie tussen wind en regen, die bekend was tot het begin van de 20ste eeuw, was dat de wind de wolken voortdreef. Maar ontdekkingen in de moderne meteorologie hebben de 'vruchtbaar makende' rol van de wind bij de vorming van regen, gedemonstreerd...
De "bevruchtende" functie van de wind is de volgende:
Aan de oppervlakte van de oceanen en zeeën worden ontelbare luchtbellen gevormd door de schuimende werking van het water. Op het moment dat deze luchtbelletjes open springen, worden duizenden kleine deeltjes met een doorsnede van maar een honderdste millimeter in de lucht geslingerd. Deze deeltjes, aerosols, vermengen zich met het stof dat door de wind van het land is afgeblazen en worden dan naar de bovenste laag van de atmosfeer gedragen. Deze deeltjes worden door de wind naar grotere hoogten vervoerd en komen in contact met de waterdamp aldaar... De waterdamp rondom deze deeltjes condenseert en verandert in waterdruppels. Deze waterdruppels komen samen en vormen wolken, en vallen tenslotte in de vorm van neerslag op aarde.
De zeeën die zich niet met elkaar mengen
Hij heeft de twee zeeën losgelaten om elkaar te ontmoeten. Tussen hen is een scheiding die geen van beiden voorbij kan gaan. (Koran 55:19-20)
De eigenschap van zeeën, n.l. dat ze bij elkaar komen, zonder dat er vermenging met elkaar plaatsvindt, is pas onlangs door oceanografen ontdekt. Door de fysieke kracht, die "oppervlaktespanning" genoemd wordt, vermengen de wateren van naast elkaar liggende zeeën zich niet met elkaar. Dit wordt veroorzaakt door een verschil in dichtheid van hun wateren, de oppervlaktespanning voorkomt de menging met elkaar, net alsof er een dunne muur tussen hen is. (Davis, Richard A., Jr. 1972, Principles of oceanography, Don Mills, Ontario, Addison-Wesley publishing, p. 92-93.)
Het is interessant, dat in een tijd dat de mensen geen kennis van natuurkunde, van oppervlaktespanning of van oceanografie hadden, dit in de Koran is geopenbaard.
Het gebied dat onze bewegingen beheerst
Nee! Als hij niet ophoudt, zullen Wij hem bij zijn voorhoofdslok grijpen! Een leugenachtige zondige voorhoofdslok! (Qoer'an 96:15-16)
De uitdrukking: een leugenachtige zondige voorhoofdslok in het bovenstaande vers is heel interessant. Onderzoek dat in de laatste jaren is uitgevoerd, heeft duidelijk gemaakt dat het prefrontale gebied, dat verantwoordelijk is voor de regeling van specifieke functies van de hersenen, in het frontale deel van de schedel ligt. Wetenschappers hebben de functies van dit gebied, waar de Koran al veertienhonderd jaar geleden op wees, pas de laatste 60 jaren ontdekt. Als we in de schedel, aan de voorkant van het hoofd kijken, zullen we het frontale gebied van de grote hersenen aantreffen. In een boek getiteld: Essentials of Anatomy and Physiology, dat ook de resultaten van het laatste onderzoek van de functies van dit gebied bevat, wordt gezegd
De motivatie en het vermogen om iets te plannen en de bedoelde bewegingen vinden plaats, in het voorste gedeelte van de frontale lobben, in het prefrontale gebied. Dit is het gebied van de associatie hersenschors
Dit gebied van de grote hersenen is verantwoordelijk voor planning, motivatie en het beginnen van goed en slecht gedrag en het is verantwoordelijk voor het vertellen van leugens en van de waarheid.
Het is duidelijk dat de uitdrukking "de leugenachtige, zondige voorhoofdslok" volledig correspondeert met de bovenstaande uitleg. Dit feit, dat wetenschappers pas sinds 60 jaar weten, is door Allah eeuwen geleden in de Koran vermeld.
Een druppel zaad
Denkt de mens dat hij alleen wordt gelaten. Was hij geen gemengd mannelijke afscheiding die uit werd gegoten? (Koran 75:36-37
Zoals we gezien hebben, vertelt de Koran ons dat de mens niet van het hele zaad gemaakt is, maar van een klein gedeelte daarvan. De bijzondere nadruk in deze verklaring, verkondigt een feit dat pas onlangs door de moderne wetenschap is ontdekt, en dit bewijst dat de verklaring, het woord van Allah is.
Het mengsel in het spermazaad
De vloeistof die sperma genoemd wordt en die de zaadcellen bevat, bestaat niet louter alleen uit zaadcellen. In tegendeel, het wordt gevormd uit een mengsel van verschillende vloeistoffen. Deze vloeistoffen hebben verschillende functies, zoals het bevatten van de suiker die nodig is om energie aan de zaadcellen te leveren, het neutraliseren van de zuren aan de ingang van de baarmoeder, en het vormen van een gladde omgeving zodat de zaadcellen zich gemakkelijk kunnen verplaatsen.
Interessant genoeg is het, dat dit feit dat door de moderne wetenschap ontdekt is ook genoemd wordt in de Koran als er over sperma gesproken wordt, en het sperma wordt omschreven als een gemengde vloeistof:
Waarlijk, Wij hebben de mens uit druppels van gemengd zaad geschapen zodat hij beproefd kan worden, dus maakten Wij hem horend en ziend. (Koran 76:2)
In een ander vers wordt ook naar sperma verwezen als een mengsel, en het wordt benadrukt dat de mens geschapen is van het 'extract' van dit mengsel:
Die alles wat Hij geschapen heeft goed maakt en Hij begon de schepping van de mens van klei. Toen maakte Hij hun nageslacht van een extract van uitgestoten vloeistof. (Koran 32:7-8)
Het geslacht van de baby
En dat Hij in paren schept - mannelijk en vrouwelijk, van een druppel zaad wanneer het uitgestoten is; (Koran 53:45-46)
Nog niet zolang geleden dacht men dat het geslacht van de baby door de cellen van de moeder bepaald werd. Of op z'n minst werd er geloofd dat het geslacht bepaald werd door de mannelijke en vrouwelijke cellen samen. Maar de Koran geeft ons heel andere informatie. Daarin staat dat de mannelijkheid of vrouwelijkheid geschapen wordt van 'een druppel sperma die uitgestoten is.'
Met andere woorden, het geslacht van de baby hangt af van het soort chromosoom van de man dat met de eicel van de vrouw versmelt.
Van dit alles was niets bekend tot de ontdekking van genetica in de 20ste eeuw. Inderdaad werd er in veel culturen geloofd dat het geslacht van de baby bepaald werd door het lichaam van de vrouw. Dat is dan ook de reden waarom vrouwen er de schuld van kregen als zij van een meisje bevielen.
Veertien eeuwen voordat de menselijke genen ontdekt werden, gaf de Koran echter informatie dat dit bijgeloof ontkent en verwees naar het feit dat de oorsprong van het geslacht niet afhankelijk is van de vrouw maar afhankelijk is van het zaad dat van de man afkomstig is.
Een bloedklonter hangend in de baarmoeder
Het embryo brengt zijn ontwikkelingsperiode niet in een leegte door. Het hangt aan de baarmoeder, net als wortels die via hun uitlopers, stevig in de aarde zijn geworteld. Door deze verbinding, kan het embryo voedingstoffen, noodzakelijk voor de groei, verkrijgen uit het lichaam van de moeder.
Hier, op dit punt, is een heel belangrijk wonder van de Koran geopenbaard. Voor de verwijzing naar het embryo dat zich in de baarmoeder van de moeder ontwikkelt, gebruikt Allah het woord 'alaq' in de Koran:
Lees! In de naam van je Heer, Die (al het bestaande) heeft geschapen. De mens heeft geschapen van een bloedklonter. Lees! En je Heer is de meest Vrijgevige. (Koran 96:1-3)
Het bedekken van de spieren over de beenderen
Toen vormden Wij het mengsel van mannelijke en vrouwelijke seksuele afscheiding in een klonter, daarna maakten Wij van de klonter een kleine vleesklomp, dan maakten Wij uit die kleine vleesklomp beenderen, vervolgens bekleedden Wij die beenderen met vlees en dan brachten Wij het voort als een andere schepping. Gezegend dus is Allah, de Beste der Scheppers. (Koran 23:14)
Embryologie is de tak van wetenschap die de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder bestudeert. Tot voor kort namen embryologen aan dat de beenderen en spieren zich tegelijkertijd in het embryo ontwikkelden. Maar hoog ontwikkeld microscopisch onderzoek, tengevolge van nieuwe technologische ontwikkelingen, heeft laten zien dat de openbaring van de Koran woord voor woord klopt.
Deze observaties, op microscopisch niveau, laten zien dat de ontwikkelingen
in de baarmoeder precies zo plaatsvinden als in de verzen beschreven staat. Eerst verbeent het kraakbeenweefsel van het embryo. Dan komen spiercellen, geselecteerd uit het weefsel rondom de botten bijeen en omwikkelen de beenderen.
De drie donkere stadia van de baby, in de baarmoeder
Hij heeft jullie in de baarmoeders van jullie moeders geschapen, schepping na schepping in drie sluiers van duisternis, zo is Allah, jullie Heer. Aan Hem is het Koninkrijk. Geen heeft het recht om aanbeden te worden, behalve Hij. Hoe kunnen jullie je dan afkeren? (Koran 39:6)
Zoals begrepen kan worden, wordt in dit vers verteld dat de mens in de baarmoeder in drie verschillende stadia geschapen wordt. De moderne biologie heeft inderdaad ontdekt, dat de embryologische ontwikkeling van de baby op drie verschillende plaatsen in de baarmoeder plaatsvindt.
-Pre-embryonische fase
-Embryologische fase
-Foetale fase
De identiteit van de vingerafdruk
Ja, Wij zijn in staat om de toppen van zijn vingers weer volmaakt in elkaar te zetten. (Koran 75:4)
De nadruk op de vingertoppen heeft een hele speciale betekenis. Dit is zo, vanwege het feit dat de vorm en de details van elke vingerafdruk, uniek voor de betreffende persoon zijn. Iedereen die leeft of ooit in deze wereld heeft geleefd, heeft een uniek paar vingerafdrukken.
Verder is het zo dat zelfs tweelingen die dezelfde DNA reeks hebben, hun eigen set vingerafdrukken hebben. Vingerafdrukken krijgen voor de geboorte hun definitieve vorm en blijven gedurende hun hele leven hetzelfde, tenzij er blijvende littekens op voorkomen. Dit is dan ook de reden waarom vingerafdrukken als belangrijk bewijsmateriaal geaccepteerd worden, want zij kunnen maar één eigenaar hebben, en de wetenschap van de vingerafdrukken wordt als enige identificatiemethode gebruikt, waar geen vergissingen in voor kunnen komen.
Deze eigenschap van de vingerafdrukken is pas aan het einde van de 19de eeuw ontdekt. Hiervoor beschouwde de mensen de vingerafdrukken als slechts gewone groefjes, zonder er een specifiek belang of betekenis aan te geven. Maar in de Koran verwijst Allah naar de vingerafdrukken, waar nooit iemand in die tijd op gelet had en vestigt onze aandacht op hun belang - een belang dat pas tegenwoordig begrepen wordt.
Met macht hebben Wij de hemel gebouwd. Waarlijk, Wij zijn in staat om de omvangrijkheid en ruimte daarvan uit te breiden. (Koran 51:47)
Het woord 'hemel' dat in het bovenstaande vers gebruikt is, komt op verschillende plaatsen in de Koran voor, in de betekenis van ruimte en universum. Hier wordt het woord weer in die betekenis gebruikt, het zegt dat het universum 'uitdijt'. En de hedendaagse wetenschap is nu juist tot deze conclusie gekomen!
Tot het begin van de twintigste eeuw, was de enige opvatting in de wetenschappelijke wereld dat 'het universum een constante aard had en dat het sinds onmetelijke tijd bestond'. Het onderzoek, de observaties en berekeningen die door de moderne technologie werden uitgevoerd, hebben echter laten zien dat het universum eigenlijk een begin had, en dat het voortdurend 'uitdijt'.
De rondheid van de aarde
Hij heeft de hemelen en de aarde in waarheid geschapen. Hij laat de nacht in de dag overgaan en laat de dag in de nacht overgaan. (Koran 39:5)
De informatie die in dit vers gegeven wordt over de dag en de nacht die in elkaar overgaan, bevat ook accurate informatie over de vorm van de wereld. Want dit kan alleen maar waar zijn als de aarde rond is. Dit houdt in dat in de Koran, die in de zevende eeuw geopenbaard is, al naar de rondheid van de wereld verwezen werd.
Een beschermend dak
En Wij hebben de hemel tot een dak gemaakt, veilig en goed behoed. Maar toch keren zij zich van haar tekenen af. (Koran 21:32)
Deze eigenschap van de hemel is bewezen door wetenschappelijk onderzoek, dat is uitgevoerd in de 20ste eeuw.
De atmosfeer om de aarde heen, heeft een aantal cruciale functies voor de voortzetting van het leven. Grote en kleine meteoren die de aarde naderen, worden door de atmosfeer vernietigd, en tegelijkertijd voorkomt deze dat zij op aarde vallen en aan het leven schade toe brengen.
Verder filtert de atmosfeer de lichtstralen die uit de ruimte komen die schadelijk voor het leven kunnen zijn. Het opvallendst van de atmosfeer is dat het alleen nuttige en onschadelijke straling, zoals zichtbaar licht, bijna ultraviolette straling en radiogolven, door laat gaan. Al deze straling is van levensbelang voor het leven. Straling die bijna ultraviolet is en die maar gedeeltelijk door de atmosfeer heen komt is erg belangrijk voor de fotosynthese van planten en voor de overleving van alle levende wezens. Het leeuwendeel van de intense ultraviolette straling, die door de zon wordt uitgestoten, wordt er door de ozonlaag van de atmosfeer uit gefilterd en slechts een beperkt en essentieel deel van het ultraviolette spectrum bereikt de aarde.
De beschermende functie van de atmosfeer eindigt hier niet. De atmosfeer beschermt de aarde ook tegen de vrieskou uit de ruimte, die ongeveer min 270° C is.
Maar het is niet alleen de atmosfeer die de aarde tegen schadelijke invloeden beschermt. Naast de atmosfeer legt de Van Allen gordel ook een magnetisch veld om de aarde, dit dient ook als een schild tegen de schadelijke straling die onze planeet bedreigt. Deze straling, die voortdurend door de zon en andere sterren wordt uitgestoten, is dodelijk voor levende wezens. Als de Gordel van Allen niet bestond, zou de enorme uitbarsting van energie, die zonnevlammen genoemd wordt en die vaak in de zon voorkomen, het leven op aarde vernietigen.
De hemel die terug stuurt
Bij de hemel en haar cyclische systemen (koran)
Dit woord dat in de Koran vertaling als cyclisch uitgelegd wordt, kan ook terugsturen of teruggeven betekenen.
Zoals we weten bestaat de atmosfeer om de aarde heen, uit vele lagen. Iedere laag dient een belangrijk doel ten bate van het leven. Uit onderzoek is gebleken dat deze lagen ook de functie hebben om materiaal of straling waar ze bloot aan gesteld worden terug te stralen, de ruimte in of naar beneden naar de aarde.
De lagen van de atmosfeer
Hij is het Die voor jullie alles geschapen heeft wat op aarde is. Toen reikte Hij over de hemel en maakte zeven hemelen en Hij is de Kenner van alle zaken. (Koran 2:29)
Toen rees Hij boven naar de hemel toen het rook was, en zei daartegen en tegen de aarde: "Komen jullie beiden, vrijwillig of onvrijwillig." Zij zeiden beiden: "Wij komen vrijwillig." Toen voltooide en beëindigde Hij hun scheppen (zoals) zeven hemelen in twee dagen en Hij gaf elke hemel zijn eigen werk (Koran 41:11-12)
Het woord 'hemelen' dat in veel verzen van de Koran gebruikt wordt, verwijst zowel naar de lucht boven de aarde, als naar het gehele universum. Gegeven deze betekenis van het woord zien we dat de hemel van de aarde, of de atmosfeer, opgebouwd is uit zeven lagen.
Tegenwoordig is het inderdaad bekend dat de atmosfeer van de wereld uit verschillende lagen bestaat, die boven op elkaar liggen. De definities die gebaseerd zijn op eigenschappen van chemische inhoud of luchttemperatuur hebben bepaald dat de atmosfeer van de aarde uit zeven lagen bestaat. Volgens de 'Limited Fine Mesh Model (LFMMII), een model van de atmosfeer dat gebruikt wordt om een schatting te maken van de weervoorspellingen gedurende 48 uur, heeft de atmosfeer ook zeven lagen. Volgens de moderne geologische definities zijn de zeven lagen van de atmosfeer de volgende:
Troposfeer
Stratosfeer
Mesosfeer
Thermosfeer
Exosfeer
Ionosfeer
Magnetosfeer
De functie van de bergen
En Wij hebben op de aarde stevige bergen geplaatst, anders zou zij met hen schudden (Koran 21:31)
Zoals we gezien hebben, staat er in het vers dat de bergen de functie hebben om de aarde tegen schokken te beschermen.
Dit feit was bij niemand bekend, in de tijd dat de Koran geopenbaard werd. Het is eigenlijk pas recent duidelijk geworden als uitkomst van de ontdekkingen van de moderne geologie. Volgens deze ontdekkingen, worden bergen gevormd als resultaat van de bewegingen en van de botsing van massieve platen, die de aardkorst vormen. Als twee platen met elkaar in aanraking komen, schuift de sterkere onder de andere, die plaat bovenop buigt en vormt hoogtes en bergen. De laag eronder strekt zich onder de grond uit en maakt een diepe strekking naar beneden. Dit heeft het gevolg, zoals al eerder gezegd is, dat de bergen een deel onder het aardoppervlak hebben dat net zo groot is als de zichtbare delen op de aarde.
In een wetenschappelijke tekst wordt de structuur van de bergen als volgt beschreven:
"Als de continenten dikker worden, zoals in berggebieden, dan zinkt de aardkorst dieper in de mantel."
In een vers wordt gewezen op deze rol van de bergen en vergeleken met 'pinnen'
Hebben Wij de aarde niet als een bed uitgespreid? En de bergen als pinnen? (Koran 78:6-7)
Met andere woorden, bergen nagelen de platen aan de aardkorst vast, door zich op de bevestigingspunten van deze platen, boven en onder het aardoppervlakte, uit te strekken. Op deze manier bevestigen zij de aardkorst en voorkomen zij dat deze over de magmalaag of tussen de platen gaat zwerven. Kortom, we kunnen de bergen als spijkers zien die stukken hout vasthouden.
Deze bevestigende functie van de bergen wordt in de wetenschappelijke literatuur met de term 'isotasie' aangeduid.
Deze vitale rol van de bergen, die door de moderne geologie en seismologisch onderzoek ontdekt is, was eeuwen geleden in de Koran geopenbaard als een voorbeeld van de suprème wijsheid van de schepping van Allah.
De bewegingen van bergen
En je zal de bergen zien en denken dat zij solide zijn, maar zij zullen voorbij gaan zoals wolken voorbij gaan. (Koran 27)
Deze beweging van de bergen wordt veroorzaakt door de beweging van de aardkorst waar ze op staan. De aardkorst 'drijft' op de mantel, die een grotere dichtheid heeft. Het was aan het begin van de 20ste eeuw dat voor het eerst in de geschiedenis, een Duitse wetenschapper, Alfred Wegener, de gedachte uitte dat de continenten van de aarde, toen ze gevormd werden, met elkaar verbonden waren, en dat ze daarna in verschillende richting afgedreven zijn, en zich dus van elkaar scheidden, terwijl ze van elkaar afdreven.
De relativiteit van tijd
Tegenwoordig is de relativiteit van tijd een bewezen wetenschappelijk feit. Dit werd door de relativiteitstheorie van Einstein, in het begin van de 20ste eeuw, duidelijk gemaakt. Tot dat moment wisten de mensen niet dat tijd een relatief concept was, en dat het afhankelijk van de omgeving, kon veranderen. Maar de vermaarde wetenschapper Albert Einstein heeft dit feit duidelijk in zijn relativiteitstheorie bewezen. Hij liet zien dat tijd afhankelijk is van massa en van snelheid. In de geschiedenis van de mensheid heeft niemand ooit eerder dit feit duidelijk uitgelegd.
Maar hier is één uitzondering op; de Koran omvat informatie over het feit dat tijd relatief is! Over dit onderwerp staat in enkele verzen:
En waarlijk, een dag met jullie Heer is als duizend jaren van jullie berekening. (Koran 22:47)
Hij regelt (alle) zaken van de hemelen en de aarde, dan zal het (de zaak) op een dag, die een duizend jaar van jullie berekening duurt naar Hem opstijgen. (Koran 32:5)
De engelen en de geest stijgen naar Hem op in een dag waarvan de tijd vijftigduizend jaren is. (Koran 70:4)
Hij zal zeggen: "Hoeveel jaren zijn jullie op aarde gebleven?" Zij zullen zeggen: "Wij bleven een dag of een deel van een dag. Vraag het aan degenen die het bijhielden." Hij zal zeggen: "Jullie zijn slechts kort gebleven - als jullie dat maar wisten! (Koran 23:112-114)
Het feit dat de relativiteit van tijd zo duidelijk in de Koran, een boek waarvan de openbaring in 610 na chr. is begonnen, genoemd wordt, is een ander bewijs dat het een heilig boek is.
De vorming van de neerslag
Gedurende een lange tijd was het een groot mysterie hoe de regen gevormd werd. Pas toen de weerradar was uitgevonden werd het mogelijk om de verschillende stadia waarin regen gevormd is, te ontdekken.
Volgens deze ontdekking vindt de vorming van neerslag in drie stadia plaats. Eerst stijgt 'de grondstof' voor de neerslag op in de lucht, door middel van de wind. Later worden er wolken gevormd en tenslotte verschijnen de regendruppels.
De verhandeling van de Koran over de vorming van neerslag verwijst precies naar dit proces. In een vers wordt deze vorming op de volgende manier beschreven:
Allah is Degene Die de winden stuurt, zodat zij wolken verzamelenen hen over de hemel verdelen zoals Hij wil en hen dan in delen opbreekt, tot jullie uit hun midden regendruppels zien voortkomen! Dan als Hij ze op de dienaren die Hij wil laat vallen, zie! Zij verheugen zich! (Koran 30:48)
De bevruchtende winden
En Wij sturen bevruchtende winden, dan laten Wij het water uit de hemel neerdalen, en Wij geven het jullie te drinken (Koran 15:22)
In dit vers wordt gewezen op het feit dat het eerste stadium van de vorming van neerslag, wind is. De enige relatie tussen wind en regen, die bekend was tot het begin van de 20ste eeuw, was dat de wind de wolken voortdreef. Maar ontdekkingen in de moderne meteorologie hebben de 'vruchtbaar makende' rol van de wind bij de vorming van regen, gedemonstreerd...
De "bevruchtende" functie van de wind is de volgende:
Aan de oppervlakte van de oceanen en zeeën worden ontelbare luchtbellen gevormd door de schuimende werking van het water. Op het moment dat deze luchtbelletjes open springen, worden duizenden kleine deeltjes met een doorsnede van maar een honderdste millimeter in de lucht geslingerd. Deze deeltjes, aerosols, vermengen zich met het stof dat door de wind van het land is afgeblazen en worden dan naar de bovenste laag van de atmosfeer gedragen. Deze deeltjes worden door de wind naar grotere hoogten vervoerd en komen in contact met de waterdamp aldaar... De waterdamp rondom deze deeltjes condenseert en verandert in waterdruppels. Deze waterdruppels komen samen en vormen wolken, en vallen tenslotte in de vorm van neerslag op aarde.
De zeeën die zich niet met elkaar mengen
Hij heeft de twee zeeën losgelaten om elkaar te ontmoeten. Tussen hen is een scheiding die geen van beiden voorbij kan gaan. (Koran 55:19-20)
De eigenschap van zeeën, n.l. dat ze bij elkaar komen, zonder dat er vermenging met elkaar plaatsvindt, is pas onlangs door oceanografen ontdekt. Door de fysieke kracht, die "oppervlaktespanning" genoemd wordt, vermengen de wateren van naast elkaar liggende zeeën zich niet met elkaar. Dit wordt veroorzaakt door een verschil in dichtheid van hun wateren, de oppervlaktespanning voorkomt de menging met elkaar, net alsof er een dunne muur tussen hen is. (Davis, Richard A., Jr. 1972, Principles of oceanography, Don Mills, Ontario, Addison-Wesley publishing, p. 92-93.)
Het is interessant, dat in een tijd dat de mensen geen kennis van natuurkunde, van oppervlaktespanning of van oceanografie hadden, dit in de Koran is geopenbaard.
Het gebied dat onze bewegingen beheerst
Nee! Als hij niet ophoudt, zullen Wij hem bij zijn voorhoofdslok grijpen! Een leugenachtige zondige voorhoofdslok! (Qoer'an 96:15-16)
De uitdrukking: een leugenachtige zondige voorhoofdslok in het bovenstaande vers is heel interessant. Onderzoek dat in de laatste jaren is uitgevoerd, heeft duidelijk gemaakt dat het prefrontale gebied, dat verantwoordelijk is voor de regeling van specifieke functies van de hersenen, in het frontale deel van de schedel ligt. Wetenschappers hebben de functies van dit gebied, waar de Koran al veertienhonderd jaar geleden op wees, pas de laatste 60 jaren ontdekt. Als we in de schedel, aan de voorkant van het hoofd kijken, zullen we het frontale gebied van de grote hersenen aantreffen. In een boek getiteld: Essentials of Anatomy and Physiology, dat ook de resultaten van het laatste onderzoek van de functies van dit gebied bevat, wordt gezegd
De motivatie en het vermogen om iets te plannen en de bedoelde bewegingen vinden plaats, in het voorste gedeelte van de frontale lobben, in het prefrontale gebied. Dit is het gebied van de associatie hersenschors
Dit gebied van de grote hersenen is verantwoordelijk voor planning, motivatie en het beginnen van goed en slecht gedrag en het is verantwoordelijk voor het vertellen van leugens en van de waarheid.
Het is duidelijk dat de uitdrukking "de leugenachtige, zondige voorhoofdslok" volledig correspondeert met de bovenstaande uitleg. Dit feit, dat wetenschappers pas sinds 60 jaar weten, is door Allah eeuwen geleden in de Koran vermeld.
Een druppel zaad
Denkt de mens dat hij alleen wordt gelaten. Was hij geen gemengd mannelijke afscheiding die uit werd gegoten? (Koran 75:36-37
Zoals we gezien hebben, vertelt de Koran ons dat de mens niet van het hele zaad gemaakt is, maar van een klein gedeelte daarvan. De bijzondere nadruk in deze verklaring, verkondigt een feit dat pas onlangs door de moderne wetenschap is ontdekt, en dit bewijst dat de verklaring, het woord van Allah is.
Het mengsel in het spermazaad
De vloeistof die sperma genoemd wordt en die de zaadcellen bevat, bestaat niet louter alleen uit zaadcellen. In tegendeel, het wordt gevormd uit een mengsel van verschillende vloeistoffen. Deze vloeistoffen hebben verschillende functies, zoals het bevatten van de suiker die nodig is om energie aan de zaadcellen te leveren, het neutraliseren van de zuren aan de ingang van de baarmoeder, en het vormen van een gladde omgeving zodat de zaadcellen zich gemakkelijk kunnen verplaatsen.
Interessant genoeg is het, dat dit feit dat door de moderne wetenschap ontdekt is ook genoemd wordt in de Koran als er over sperma gesproken wordt, en het sperma wordt omschreven als een gemengde vloeistof:
Waarlijk, Wij hebben de mens uit druppels van gemengd zaad geschapen zodat hij beproefd kan worden, dus maakten Wij hem horend en ziend. (Koran 76:2)
In een ander vers wordt ook naar sperma verwezen als een mengsel, en het wordt benadrukt dat de mens geschapen is van het 'extract' van dit mengsel:
Die alles wat Hij geschapen heeft goed maakt en Hij begon de schepping van de mens van klei. Toen maakte Hij hun nageslacht van een extract van uitgestoten vloeistof. (Koran 32:7-8)
Het geslacht van de baby
En dat Hij in paren schept - mannelijk en vrouwelijk, van een druppel zaad wanneer het uitgestoten is; (Koran 53:45-46)
Nog niet zolang geleden dacht men dat het geslacht van de baby door de cellen van de moeder bepaald werd. Of op z'n minst werd er geloofd dat het geslacht bepaald werd door de mannelijke en vrouwelijke cellen samen. Maar de Koran geeft ons heel andere informatie. Daarin staat dat de mannelijkheid of vrouwelijkheid geschapen wordt van 'een druppel sperma die uitgestoten is.'
Met andere woorden, het geslacht van de baby hangt af van het soort chromosoom van de man dat met de eicel van de vrouw versmelt.
Van dit alles was niets bekend tot de ontdekking van genetica in de 20ste eeuw. Inderdaad werd er in veel culturen geloofd dat het geslacht van de baby bepaald werd door het lichaam van de vrouw. Dat is dan ook de reden waarom vrouwen er de schuld van kregen als zij van een meisje bevielen.
Veertien eeuwen voordat de menselijke genen ontdekt werden, gaf de Koran echter informatie dat dit bijgeloof ontkent en verwees naar het feit dat de oorsprong van het geslacht niet afhankelijk is van de vrouw maar afhankelijk is van het zaad dat van de man afkomstig is.
Een bloedklonter hangend in de baarmoeder
Het embryo brengt zijn ontwikkelingsperiode niet in een leegte door. Het hangt aan de baarmoeder, net als wortels die via hun uitlopers, stevig in de aarde zijn geworteld. Door deze verbinding, kan het embryo voedingstoffen, noodzakelijk voor de groei, verkrijgen uit het lichaam van de moeder.
Hier, op dit punt, is een heel belangrijk wonder van de Koran geopenbaard. Voor de verwijzing naar het embryo dat zich in de baarmoeder van de moeder ontwikkelt, gebruikt Allah het woord 'alaq' in de Koran:
Lees! In de naam van je Heer, Die (al het bestaande) heeft geschapen. De mens heeft geschapen van een bloedklonter. Lees! En je Heer is de meest Vrijgevige. (Koran 96:1-3)
Het bedekken van de spieren over de beenderen
Toen vormden Wij het mengsel van mannelijke en vrouwelijke seksuele afscheiding in een klonter, daarna maakten Wij van de klonter een kleine vleesklomp, dan maakten Wij uit die kleine vleesklomp beenderen, vervolgens bekleedden Wij die beenderen met vlees en dan brachten Wij het voort als een andere schepping. Gezegend dus is Allah, de Beste der Scheppers. (Koran 23:14)
Embryologie is de tak van wetenschap die de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder bestudeert. Tot voor kort namen embryologen aan dat de beenderen en spieren zich tegelijkertijd in het embryo ontwikkelden. Maar hoog ontwikkeld microscopisch onderzoek, tengevolge van nieuwe technologische ontwikkelingen, heeft laten zien dat de openbaring van de Koran woord voor woord klopt.
Deze observaties, op microscopisch niveau, laten zien dat de ontwikkelingen
in de baarmoeder precies zo plaatsvinden als in de verzen beschreven staat. Eerst verbeent het kraakbeenweefsel van het embryo. Dan komen spiercellen, geselecteerd uit het weefsel rondom de botten bijeen en omwikkelen de beenderen.
De drie donkere stadia van de baby, in de baarmoeder
Hij heeft jullie in de baarmoeders van jullie moeders geschapen, schepping na schepping in drie sluiers van duisternis, zo is Allah, jullie Heer. Aan Hem is het Koninkrijk. Geen heeft het recht om aanbeden te worden, behalve Hij. Hoe kunnen jullie je dan afkeren? (Koran 39:6)
Zoals begrepen kan worden, wordt in dit vers verteld dat de mens in de baarmoeder in drie verschillende stadia geschapen wordt. De moderne biologie heeft inderdaad ontdekt, dat de embryologische ontwikkeling van de baby op drie verschillende plaatsen in de baarmoeder plaatsvindt.
-Pre-embryonische fase
-Embryologische fase
-Foetale fase
De identiteit van de vingerafdruk
Ja, Wij zijn in staat om de toppen van zijn vingers weer volmaakt in elkaar te zetten. (Koran 75:4)
De nadruk op de vingertoppen heeft een hele speciale betekenis. Dit is zo, vanwege het feit dat de vorm en de details van elke vingerafdruk, uniek voor de betreffende persoon zijn. Iedereen die leeft of ooit in deze wereld heeft geleefd, heeft een uniek paar vingerafdrukken.
Verder is het zo dat zelfs tweelingen die dezelfde DNA reeks hebben, hun eigen set vingerafdrukken hebben. Vingerafdrukken krijgen voor de geboorte hun definitieve vorm en blijven gedurende hun hele leven hetzelfde, tenzij er blijvende littekens op voorkomen. Dit is dan ook de reden waarom vingerafdrukken als belangrijk bewijsmateriaal geaccepteerd worden, want zij kunnen maar één eigenaar hebben, en de wetenschap van de vingerafdrukken wordt als enige identificatiemethode gebruikt, waar geen vergissingen in voor kunnen komen.
Deze eigenschap van de vingerafdrukken is pas aan het einde van de 19de eeuw ontdekt. Hiervoor beschouwde de mensen de vingerafdrukken als slechts gewone groefjes, zonder er een specifiek belang of betekenis aan te geven. Maar in de Koran verwijst Allah naar de vingerafdrukken, waar nooit iemand in die tijd op gelet had en vestigt onze aandacht op hun belang - een belang dat pas tegenwoordig begrepen wordt.