sciencetalk

Wij hebben op dit moment te maken met niet een maar twee primaire bedreigingen voor de wereldeconomie.

Ten eerste is daar natuurlijk de huidige kredietcrisis.

Maar ten tweede is er de veel ernstiger crisis die wordt veroorzaakt door de op handen zijnde uitputting van de fossiele brandstofreserves.

Tegelijkertijd verkeert ook de westerse wereld in een zwakker wordende positie op mondiale schaal. Tegenover de rest van de wereld zijn we langzamerhand alle troeven aan het verliezen.

Onze arbeidskrachten zijn structureel te duur.

Op het gebied van innovatie hebben we geen voorsprong meer op de opkomende oosterse economieen. En tenslotte hebben we vrij weinig natuurlijk hulpbronnen en zijn daarom vatbaar voor door de grondstoflanden uitgeoefende druk.

Waarom verenigen we nu niet al deze factoren en zetten we ze om in voordelen?

Hoe?

Simpelweg door het voeren van een uiterst agressief en proactief energiebeleid. Energie moet de absolute speerpunt van zowel Europa als de VS, het liefst in samenwerking, worden, zelf als dat ten koste van andere economische sectoren moet gaan.

De westerse landen zijn bij uitstek geschikt voor het voeren van een dergelijk beleid. De VS hebben een zeer groot binnenland waar zich enorm potentieel bevindt en Europa heeft de Afrikaanse woestijnen als voortuin.

Wat moeten we gaan doen:

Er moet ten eerste een zeer ambitieuze opschaling van het huidige groene energieopwekkings- en besparingsbeleid komen. Dit dient om onze afhankelijkheid van de buitenwereld binnen de perken te houden en ons meer tijd te geven voor het uitvoeren van component twee.

Ten tweede moeten we grootschalige energie opwekkingsprojecten ter hand gaan nemen en zoveel mogelijk in eigen beheer houden. Het gaat dan om grote zonne energiecentrales in woestijngebieden, windkrachtparken in de zee en andere vergelijkbare projecten.

Het voordeel van dit plan bestaat hierin dat het voorziet in een zeer grote boost van de reele economie. Economie gaat immers niet om overvloed, het gaat om schaarse middelen en het gebruik daarvan. Energie is zo ongeveer het meest schaarse productiemiddel dat er is en door deze markt in handen te nemen zal het westen zijn leidende positie weer in handen kunnen nemen.

Voordelen van deze aanpak:

- oplossen van de energiecrisis en op termijn daamee ook de global warming crisis eerst op lokale en later op mondiale schaal

- gebruik maken van een paar unieke sterke punten van de westerse landen

- veel van deze projecten komen neer op het bouwen van installaties en infrastructuren. Asiatische landen kunnen dit niet gemakkelijk kopieren, in tegenstelling tot technologische vindingen.

- uit het slop trekken van de economie.

- verlaging van de afhankelijkheid van Arabieren en Russen

- we trekken de lont uit een aantal gevaarlijke kruidvaten zoals oa. het Midden-Oosten

Houd je er rekening mee dat in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, het transport van energie OOK duur is? Hoe verwacht je precies om energie in Afrika te produceren, te exporteren en nog steeds goedkoper te blijven dan lokaal geproduceerde energie?

Hoe verwacht je uberhaupt dat landen klakkeloos je hun energiemarkt gaan laten overnemen, zeker als je van plan bent om er ook nog eens druk mee uit te oefenen?

In de eerste zin blijkt al dat het jouw idee is. Andere mensen hebben een andere kijk (of belang) hoe het in elkaar steekt.

Het betoog rammelt ook. Bv. laatste zin;

- we trekken de lont uit een aantal gevaarlijke kruidvaten zoals oa. het Midden-Oosten

Olie is niet de enigste reden waarom het daar onrustig is.

sarek schreef:1.Tegelijkertijd verkeert ook de westerse wereld in een zwakker wordende positie op mondiale schaal. Tegenover de rest van de wereld zijn we langzamerhand alle troeven aan het verliezen.

2.Op het gebied van innovatie hebben we geen voorsprong meer op de opkomende oosterse economieen.

3. Simpelweg door het voeren van een uiterst agressief en proactief energiebeleid. Energie moet de absolute speerpunt van zowel Europa als de VS, het liefst in samenwerking, worden, zelf als dat ten koste van andere economische sectoren moet gaan.

:

4. Het voordeel van dit plan bestaat hierin dat het voorziet in een zeer grote boost van de reele economie. Economie gaat immers niet om overvloed, het gaat om schaarse middelen en het gebruik daarvan.

5. Energie is zo ongeveer het meest schaarse productiemiddel dat er is en door deze markt in handen te nemen zal het westen zijn leidende positie weer in handen kunnen nemen.

6. veel van deze projecten komen neer op het bouwen van installaties en infrastructuren. Asiatische landen kunnen dit niet gemakkelijk kopieren, in tegenstelling tot technologische vindingen.

1. Troeven ? Ik voel me heel erg onconfortabel bij de competitieve denkwijze die keer op keer terugkeert doorheen deze openingspost. Het lijkt erop alsof je een wederkeer van het westers imperialisme predikt.

2. Is dat niet beter voor iedereen ? Hoort dit niet bij de voordelen van het globalisme ?

3. Agressief lijkt me een zeer slechte woordkeuze. Het benadrukt eens te meer de wij/zij dichotomie die doorheen de geschiedenis haar tol heeft geeist.

4. Welke reele economie vermits je deze bereid bent op te offeren ?

5. Ja, wie anders dan het westen behoort deze positie toe ? Toch ?

6. Wat is het verschil precies tussen installaties, infrastructuur en technologie ?

Dit bericht geeft me zo de indruk dat je bang bent dat het westen overschaduwt dreigt te worden. De maatregelen die je voorstelt om ONZE (?) positie te heroveren, getuigen van de collonialistische mentaliteit. Tenzij je me een rationeel argument kan bezorgen waarom het westen (ONS) een suprematie toe behoort, beschouw ik het streven hiernaar als crimineel,egoistisch en discriminatief.

Met vriendelijke groeten

Ik ben bij het doordenken van dit plan uitgegaan van een pragmatische inschatting van de menselijke geest. We kunnen allemaal leuke idealistische denkbeelden hebben, en in feit heb ik die zelf ook en ze gaan een heel stuk verder dan zelfs maar voorstelbaar is (heel ander onderwerp) maar we hebben te maken met echt mensen en echt menselijke zwakheden.

Het kost tijd die zwakheden te overwinnen en de snel op ons afkomende mondial energiecrisis gaat niet zitten wachten tot we dat voor elkaar hebben.

We moeten niet blijven denken in de economische realiteiten van nu. Die zullen in de komende tientallen jaren keihard onderuit gehaald worden wanneer het besef van de omvang van de energieproblematiek bij de mensen gaat doordringen.

Ja, natuurlijk kost het ook energie om energie te transporteren. Deels kan dat overigens worden overwonnen door over te gaan op een waterstofeconomie waarbij waterstof de plaats van olie also energiedrager gaat overnemen.

In ieder geval zullen de kosten van de winning van energie op enige moment in de nabije toekomst zodanig stijgen dat het transportprobleem relatief van geringere betekenis zal blijken te zijn.

Kort en goed: we hebben geen seconde te verliezen. Dat is niet alleen een Europees belang, het is een wereldbelang.

Elke druppel olie die wij besparen komt ten goede aan alle landen in de wereld. Ook aan China, ook aan Japan. We gaan met dit plan geen beslag leggen op iets, we gaan daadwerkelijk nieuwe hulpbronnen aanboren en creeren.

Ook is het totaal misplaatst om aan te nemen dat de Afrikaanse component van het energieplan zich noodzakelijkerwijs zal moeten manifesteren in een imperialistische hebzuchtige politiek. Hier ligt juist de kans om iedereen te laten meedelen.

Wie zegt dat niet ook de Sahara/Sahel landen grote voordelen zullen behalen? Ik zie het als een joint venture. Wij leveren de technologie, de organisatie, het startkapitaal en een deel van de arbeidskracht.

En kijk eens naar het voorbeeld van de Arabische landen. Die zijn er volgens mij toch ook niet slechter op geworden.

Staat je overigens niet blind op alleen de Afrikaanse component. Dat is slechts een onderdeel. Het plan dient alomvattend te zijn en alle mogelijke praktisch bruikbare vormen van energiebesparing en energiewinning te omvatten. De grootschalige projecten zijn echter binnen Europa moeilijker uit te voeren en bovendien zal door ze in Afrika uit te voeren de plaatselijk bevolking ook profiteren.

De realiteit waar we mee te rekenen hebben is dat binnen enige tientallen jaren een grote strijd zal losbreken rond de overblijvende energiebronnen. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat die strijd zal worden gevoerd op verschillende niveaus met inbegrip van militaire middelen. Iedereen gaat die strijd verliezen, maar vooral Europa.

Door dit plan uit te voeren blijven we dat allemaal voor. En dat is ten voordele van de gehele wereld. Als we de gehele wereld goedkope energie kunnen leveren heeft iedereen daar baat bij.

En wat betreft die hebzucht waar we het over hebben. Moeten we niet de hand in eigen boezem steken en dat aan onze eigen verantwoordelijkheid over laten. Wie heeft er iets aan een stervend Europa in een door conflicten verscheurde en steeds armer wordende wereld?

Dan heb ik liever een sterk Europa dat een bijdrage kan leveren en dat kan doen vanuit een positie van kracht.

Het is makkelijk om een moraal hoog te houden als je toch niets hebt. Vergelijk dat met de bijbelse parabel van de kameel die door de naald moet en de rijke man. Het getuigt juist van hoog moreel besef om je verantwoordelijkheid te nemen en daar beter mee om te gaan dan generaties voor ons.

sarek schreef:Ja, natuurlijk kost het ook energie om energie te transporteren. Deels kan dat overigens worden overwonnen door over te gaan op een waterstofeconomie waarbij waterstof de plaats van olie also energiedrager gaat overnemen.

In ieder geval zullen de kosten van de winning van energie op enige moment in de nabije toekomst zodanig stijgen dat het transportprobleem relatief van geringere betekenis zal blijken te zijn.

Waterstof heeft een efficientie van rond de 5%: http://www.co2-feiten.nl/doc.php/Artikelen/11/waterstof

Dus tenzij je verwacht dat de energiekost 500% gaat stijgen, en transportkosten uit Afrika nog steeds weglaat (!) gaat lokaal geproduceerde wind, water en zonne-energie de bovenhand houden.

Ik stel voor dat je eventjes naar de cijfers gaat kijken van wat realistisch haalbaar is, en wat niet.

317070 schreef:Waterstof heeft een efficientie van rond de 5%: http://www.co2-feiten.nl/doc.php/Artikelen/11/waterstof

Dus tenzij je verwacht dat de energiekost 500% gaat stijgen, en transportkosten uit Afrika nog steeds weglaat (!) gaat lokaal geproduceerde wind, water en zonne-energie de bovenhand houden.

Ik stel voor dat je eventjes naar de cijfers gaat kijken van wat realistisch haalbaar is, en wat niet.

Op de eerste plaats zal lokaal geproduceerde energie inderdaad het primaat blijven houden. Zoals ik ook vrij duidelijk in mijn betoog heb vermeld. Ik leg er nogmaals de nadruk op dat alle mogelijkheden van energiebesparing en productie moeten worden benut.

Wees er maar niet zo zeker van dat die 500% er niet in zit.

Let wel dat de waterstof, indien en voorzover dat inderdaad de beste optie zal blijken te zijn gaat worden geproduceerd met gebruikmaking van grootschalige zonne energie projecten. Voorts mag worden verwacht dat de diverse omzettingsprocessen in de nabije toekomst efficienter zullen worden.

Ook is het wellich een optie om lokaal energieintensieve productieprocessen te vestigen zoals bijvoorbeeld aluminium productie.

Ik denk dat de meeste reacties er tot nut toe aan voorbij gaan dat het niet gaat om de exacte invulling van het plan maar veeleer om het feit dat e.e.a. zeer ambitieus en grootschalig moet worden aangepakt. Energebeleid als kernpunt van het europese beleid. Proactief en agressief(als in stevig aangepakt) energiebeleid gericht op een telkenjare voordeliger wordende energie-handelsbalans.

Mijns inziens is dit een van de weinige gebieden waarop Europa en in minder mate de VS zich op de langere duur zal kunnen blijven onderscheiden van de opkomend economieen.

Energie is een primaire produktiefactor. Dat is anders dan bij technologie. Iedereen kan vroeg of laat computerchips bakken en computers programmeren. Een grootschalig programma zoals dit daarentegen geeft structurele blijvende voordelen die weliswaar gedeeltelijk maar niet geheel door andere economieen gekopieerd kunnen worden.

We kunnen deze voordelen gebruiken als een soortement bootstrap loader. De verbeterde handelsbalans die de investeringen van iedere periode zal opleveren geeft Europa meer financiele middelen om de schaal van het project verder te vergroten.

Ik denk dat de meeste reacties er tot nut toe aan voorbij gaan dat het niet gaat om de exacte invulling van het plan maar veeleer om het feit dat e.e.a. zeer ambitieus en grootschalig moet worden aangepakt. Energebeleid als kernpunt van het europese beleid. Proactief en agressief(als in stevig aangepakt) energiebeleid gericht op een telkenjare voordeliger wordende energie-handelsbalans.

Jamaar, het argument is juist dat 1 grootschalig energieproject niet haalbaar is. Dan moet je niet afkomen met het idee dat dat juist de details zijn die later maar ingevuld moeten worden. Energie is enkel rendabel als ze lokaal geproduceerd wordt.

Energie is een primaire produktiefactor. Dat is anders dan bij technologie. Iedereen kan vroeg of laat computerchips bakken en computers programmeren. Een grootschalig programma zoals dit daarentegen geeft structurele blijvende voordelen die weliswaar gedeeltelijk maar niet geheel door andere economieen gekopieerd kunnen worden.

Meuh? Er zijn, geloof ik, nog maar 3 bedrijven in de wereld die de financiële kost kunnen opbrengen om de modernste computerchips te bakken. Het ziet er zelfs naar uit dat dat een toekomstige monopolie wordt. Daarentegen kan IEDEREEN energie maken. Zelfs in Palestina slagen ze erin om elektriciteit op te wekken, en in Iran zelfs kernenergie...

Je kunt dan toch net zo goed een grootschalig, zeer ambitieus aangepakt project opstarten, om alle zoet water te gaan produceren (Want er dreigen tekorten). Het is NIET rendabel om dat zoet water te verplaatsen over de wereld, en dus ga je er niet mee komen... bovendien is het zo gemakkelijk om het lokaal te gaan produceren. Dat is volgens mij geen detail, maar een groot struikelblok.