sciencetalk

Wat is de zin van een coalitie?

Het blijkt vaak zeer moeilijk een coalitie te vormen en

door een bestaande coalitie kan een kabinet vallen.

Partijen kunnen zonder coalitie debatteren over een wetsvoorstel en er daarna over stemmen!

Op grond daarvan lijkt een coalitie voor mij eerder belemmerend dan nuttig voor het besturen van een land..

Om te beginnen moeten er ministers/staatssecretatissen zijn die het land 'besturen'. Het zou niet erg recht doen aan de uitslag als een partij allen zou leveren.

Op grond daarvan lijkt een coalitie voor mij eerder belemmerend dan nuttig voor het besturen van een land..

Besturen zonder coalitie is pas een nachtmerrie. Dan mag je voor iedere wet appart de onderhandelingstijd x10 doen. Dan is het gemakkelijker om in 1x de dingen voor de komende 4 jaar af te spreken.

Dat jullie in Nederland nu al wat langer bezig zijn dan gewoonlijk went wel. In Belgie hebben ze stukken minder haast.

thermo1945 schreef:Wat is de zin van een coalitie?

Het blijkt vaak zeer moeilijk een coalitie te vormen en .....

Het is gewoon een overeenkomst in functie van geven en nemen, waar partijen overeenkomen afstand te doen van punten in ruil voor andere punten, waardoor er een meerderheid bestaat voor de delen van een totaalproject, en waar de achterban die zij vertegenwoordigen zich dan ook akkoord verklaarde met de beperkingen eigen aan compromissen.

Als elk punt als een individueel punt behandeld word (los van een totaalproject), geraak je veel moeilijker aan een meerderheid om er gelijk wat door te krijgen.

Het moeilijke van het vormen van coalities verwijst eerder naar de belangrijk groter te verwachten moeilijkheden die er zouden zijn moesten dergelijke afspraken inzake "geven en nemen" niet vastliggen.

Het is juist als deze afspraken te vaag en vrijblijvend geformuleerd worden, gewoon om uit deze coalitievormingsproblemen te raken, dat nog steeds spanningen binnen een regering kunnen ontstaan en deze in belangrijke mate lam leggen.

En er blijft de opmerking van Thonan waarbij het logisch is dat het bestuur van het land een combinatie is van leiders die samen een meerderheid vertegenwoordigen.

Het is gewoon een overeenkomst in functie van geven en nemen, waar partijen overeenkomen afstand te doen van punten in ruil voor andere punten, waardoor er een meerderheid bestaat voor de delen van een totaalproject, en waar de achterban die zij vertegenwoordigen zich dan ook akkoord verklaarde met de beperkingen eigen aan compromissen.

Misschien een zijstraat, en misschien wel te veel offtopic. Als je dat vindt zeg je het maar.

Wat mij altijd verrast is dat je op deze manier als kleine partij die meedoet aan een coalitie punten er door zou kunnen krijgen waar de meerderheid eigenlijk helemaal niet mee eens is. Maar omwille van de coalitie zijn de coalitiepartijen gehouden om wel dit -eigenlijk minderheids-standpunt uit te voeren.

Vinden jullie dat dan eigenlijk niet ondemocratisch?

Ter voorbeeld:

Stel nu dat de hypotheekrenteaftrek een minderheidsstandpunt van de kamer is. Maar er geen enkele coalitie gevormd kan worden waarbij je enkel partijen hebt die dit in hun programma hebben staan. En ze maken er een `breekpunt` van (ook al zo lekker NL's). Dan kun je dus krijgen dat men zich gedwongen ziet om het uiteindelijk op te nemen en uit te voeren in het belang van de stabiliteit van de coalitie. Of heb ik dit fout?

Het is gewoon een overeenkomst in functie van geven en nemen, waar partijen overeenkomen afstand te doen van punten in ruil voor andere punten, ....

Beter: Het is gewoon een overeenkomst in functie van geven en nemen, waar partijen overeenkomen afstand te doen of het bijschaven van punten in ruil voor andere punten of het bijschaven hiervan, ....

Beter: Het is gewoon een overeenkomst in functie van geven en nemen, waar partijen overeenkomen afstand te doen of het bijschaven van punten in ruil voor andere punten of het bijschaven hiervan, ....

Yep, ik snap dat zo lang we aan coalitievorming doen we er eigenlijk niet aan ontkomen om het op deze manier te doen.

Maar ik bedoel te zeggen: Op deze manier kun je minderheidsstandpunten tot min of meer gedwongen meerderheidsstandpunt maken. En vind je dat niet ondemocratisch? Per slot van rekening staat eigenlijk het merendeel van de kamer (en dus, gesteld dat dit dan nog steeds 1:1 correspondeert met de kiezers, dus ook het merendeel van de kiezers) niet achter een genomen besluit.

JWvdVeer schreef:Maar omwille van de coalitie zijn de coalitiepartijen gehouden om wel dit -eigenlijk minderheids-standpunt uit te voeren.

Vinden jullie dat dan eigenlijk niet ondemocratisch?

Waar een coalitie niet echt een recht-evenredige verdeling van de bevolking weerspiegeld (wat je ook ondemocratisch zou kunnen noemen), heb je om een wet erdoor te krijgen ook de meerderheid van de kamer(s) nodig waar deze evenredigheid wel gerespecteerd wordt (volgens bepaalde systemen die lichtjes kunnen afwijken per land inzake zetelverdeling).

http://www.zowerkt.nl/mens-maatschappij/ov...len-van-wetten/

Verder is het zo dat het de verantwoordelijkheid is bij coalitievorming zich niet te binden aan punten die niet acceptabel zijn.

Maar dit is ook wat coalitievormingen zo moeilijk kan maken.

Het systeem heeft dus wel ingebakken beveiligingen.

Je moet ook rekening houden dat de coalitiepartners de regeringsovereenkomst ook verkocht moeten krijgen aan hun achterban, en verder dat de kamer het vertrouwen in de regering moet uitspreken na de regeringsverklaring bij aanvang.

Dit is de Belgische situatie , maar ik vermoed, op welke directe of indirecte manier ook, vergelijkbaar met de Nederlandse (niet nagekeken nu).

Waarom moet een kabinet eigenlijk een afspiegeling zijn van de meerderheid in de Kamer?

Hoe meer ik er over nadenk, hoe raarder ik dat vind. Het doet afbreuk aan het dualistisch principe dat de regering bestuurt en de kamer controleert.

Ik ben voorstander van een zakenkabinet, samengesteld uit vakmensen die verstand hebben van hun eigen discipline en die niet gebonden zijn aan een partij. Zo'n kabinet kan dan op grond van gezond verstand voorstellen verzinnen en die vervolgens voorleggen aan de kamer.

Dan ben je meteen af van het idiote fenomeen dat een voorstel door een bepaalde partij afgeschoten wordt omdat het afkomstig is van een minister uit een "foute" partij.

klazon schreef:Zo'n kabinet kan dan op grond van gezond verstand voorstellen verzinnen en die vervolgens voorleggen aan de kamer.

Dan ben je meteen af van het idiote fenomeen dat een voorstel door een bepaalde partij afgeschoten wordt omdat het afkomstig is van een minister uit een "foute" partij.

Mensen kiezen voor een ideologie. Politiek en ethiek liggen dicht bij elkaar. Het sturen van een gemeenschap en samenleving in functie van een maatschappijbeeld.

Vandaar ook politieke filosofie: http://www.tudelft.nl/live/pagina.jsp?id=2...cda&lang=nl

Als een partij een wetsvoorstel afschiet omdat dit inzake ideologie (of technische uitwerking) niet klopt met hun maatschappijbeeld is dat heel logisch in zover zij hier een meerderheid kunnen voor vinden.

Als een politieker een wetsvoorstel afschiet uitsluitend om personen, is die niet rijp om politicus te zijn en handelt die ook niet in het belang van zijn eigen achterban.

Niet rijpe politici die alleen met politieke spelletjes bezig zijn, om te bewijzen dat ze bestaan, wat een doel op zich wordt, niet meer ten behoeve of ten dienste van, zijn schadelijk in gelijk welk systeem, tenzij ontwrichten van een systeem als positief doel zou geïnterpreteerd worden.

Tenslotte gaat elk voorstel, ook droog zakelijk bestudeerd en gepresenteerd door technici, aansluiten aan een bepaalde ideologie en maatschappijbeeld, die ook in jouw voorstel getoetst wordt aan de verschillende visies en invalshoeken in de kamer.

Trouwens ook politici hebben hun technici en experts die basiswerk voor hen verrichten (kabinetten, studiediensten partijen, ....)

In gelijk welk systeem zijn zieke uitwassen mogelijk, wat vaak meer aan de mensen ligt dan het systeem zelf.

Waar jij over praat gaat meer richting technocratie, wat evenzeer risico's en beperkingen inhoud.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Technocratie

http://en.wikipedia.org/wiki/Technocracy

Ik denk niet dat ik in de richting van een technocratie werk, aangezien de kamer toch nog het laatste woord heeft.

Als een politieker een wetsvoorstel afschiet uitsluitend om personen, is die niet rijp om politicus te zijn en handelt die ook niet in het belang van zijn eigen achterban.

En hij moet hier dan ook nog een meerderheid voor vinden, over partijen heen .... inclusief de zogenaamd "foute" partij.

Op die wijze kan je sterk vermoeden dat er wel iets aan het wetsvoorstel zal schorten.