sciencetalk

Ik ben een automonteur die 4 auto’s heeft van het zelfde merk en type.

3 auto’s zien er nog gaaf uit alleen hebben alle drie een mankement, waardoor ze niet rijden.

Een heeft een kapotte startmotor, de andere heeft een kapotte verdeler en de laatste heeft een kapotte carburateur.

De vierde auto is een lelijk verroest barrel, echter de motoronderdelen zijn goed en de auto loopt prima.

Nu sloopt de automonteur de vierde auto als onderdelen voor de andere drie, zodat hij drie piekfijne auto’s heeft. Niks mis mee zou je zeggen.

Zijn buurman de chirurg heeft vier patiënten

3 patiënten zijn vooraanstaande mensen met allemaal een fataal lichaamsdeel wat op begeven staat.

De eerste is een bio-medicus en wordt verwacht een belangrijke vondst te doen op het gebied van medicatie waar duizenden mensen mee gered kunnen worden. Maar heeft een lever nodig.

De tweede is een fysicus die bezig is de laatste hand te leggen aan een perpetual mobile. Maar heeft een nier nodig

De derde is staatsman en wordt verwacht belangrijke vredesbesprekingen te voeren die tot vrede zullen leiden. Maar heeft een nieuw hart nodig.

De vierde patiënt is een zwerver, geen familie scheldt naar mensen en er zijn geen hoge levensverwachting . De verwachting is dat hij altijd het zelfde miserabele leven zal leiden wat hij nu doet. Echter hij heeft alleen zijn sleutelbeen gebroken.

De chirurg zou in analogie van de automonteur er verstandig aan doen de lichaamsdelen te transporteren van de zwerver naar de twee geleerden en de staatsman.

Op welke rationele grond kan de chirurg niet de zelfde beslissing maken als de automonteur?

Het gaat mij hier niet om citaten uit het wetboek en de bijbel, maar om de discussie over het utilarisme dat beweert dat men voor de handeling moet kiezen die voor de meeste mensen het meeste geluk en het minste ongeluk op levert.

Wat een geweldig onderwerp!

Jemig, daar schrijf je nogal wat. Mensen zijn zelfbewust handelende wezens, auto's niet. Bovendien, de toekomst is niet te voorspellen als het gaat om complexe dingen als mensen, en de menselijke psyche. Bij de auto's mag je verwachten dat er niets aan de situatie veranderd als je het niet zelf doet.

Stel je voor dat de vondst van de bio-medicus ertoe zou leiden dat we immuun worden voor iets anders, wat er toe zou leiden dat de epidemieën die daarop volgen ons hele soort uitroeien. Hoe on/waarschijnlijk is dat? Weet jij het? Ik niet. Weet de bio-medicus het wel?

Wat als de perpetual mobile niet mogelijk is, en de tijd en moeite niet waard?

Wat als de vredesbesprekingen ertoe zouden leiden dat kort nadat alles in werking is gesteld de publieke opinie veranderd waardoor de bloederigste wereldoorlog ooit uitbreekt, juist door het toedoen van deze staatsman?

Het zou kunnen dat die zwerver toevallig een keer gefilmd wordt als er een videoclip in de buurt wordt opgenomen of zo, en een rijke tante herkent hem en neemt hem in haar huis op en zorgt voor hem alsof het haar eigen kind is.

Zolang we de toekomst niet kunnen zien zou ik zeggen dat het niet verstandig is mensen op deze manier op te offeren.

Hoewel...

Wat als de zwerver erachter komt dat hij de levens van deze drie personen kan redden? Wat als hij dat echt, écht graag wil; hij wou toch allang dood. Ik denk niet dat ik zou rouwen als ik hem zou zien sterven, omdat ik weet dat deze keus hem gelukkig heeft gemaakt. In mijn ogen is het niet verkeerd als iemand deze dood zou mogen kiezen.

Een chrirurg heeft een gelofte gedaan dat hij iedereen zal helpen, ongeacht wie. Degene die misschien als eerste sterft kan dienen als donor voor de andere drie, mits hij dat wil.

Als de chirurg verplicht is iedereen te helpen, helpt hij er uiteindelijk één en overlijden er drie Wanneer hij opteert voor het gebruiken van de organen van de zwerver, helpt hij drie mensen.

Letwel het gaat mij niet om de meest correcte keuze (volgens wetgeving) maar om de moreel juiste keuze

Laat de zwerver.. zijn keuze om zwerver te zijn, dus laat die andere 3 maar ergens anders zoeken, hoe cru het ook klinkt. De zwerver heeft net zo veel rechten als die anderen, ook al zijn die anderen voor de mensheid in het geheel belangrijker.. Zij hebben de ziekte gekregen, niet de zwerver. Dus ik vind het immoreel de zwerver op te offeren, omdat de anderen beter zouden zijn..

Tja, in veel opzichten ben ik soms best wel een extremist. Ook hier. Ook al zou het niet een zwerver maar een onschuldig kind zijn, ik zou zeggen dat we de weg van de reden moeten volgen. Emotie is iets wat eigenlijk alleen bij mensen echt tot ontwikkeling is gekomen. Het is wat het leven mooi maakt, en het is wat ons verscheurd. Al zou ik zelf die arts zijn, het belang van de mens als soort, staat mij hier voorop. Waarscheinlijk zou ik er zelf zo kapot aan gaan dat ik ergens heel naar aan mijn eind kom, maar toch. Als je het wat stricter stelt; er is een onschuldig verkeersslachtoffer, dat er zowieso bovenop zou komen en een stervende arts die 100 mensen het leven kan redden. Nu, zolang je zelf die honderd mensen niet kent, zal je gevoel je zeggen dat je het kind moet redden. Hier is die 'wijze' uitspraak "volg je hart" op van toepassing. Echter, als die honderd mensen voor je zouden staan, zou je ongetwijfeld voor hun kiezen. Het is een kwestie van relativeringsvermogen. Het is moeilijk te zien, maar die honderd vreemden zouden (volgens mij) de juiste keuze zijn. Ik zou echter waneer het offer een volwassene betrof ook absoluut willen dat hij zou weten wat hem te wachten zou staan. Ook al kon hij er niet omheen. Zo zou ik het zelf ook graag hebben...

Iedereen heeft in zijn jeugd wel eens een bal in een met bodembedekkers bezaaide tuin geschopt. De wat oudere kinderen zijn bij het halen van de bal bij de tegenwoordigheid van geest om niet als een bereserk door de tuin de banjeren maar subtiel daar te gaan staan waar de bodembedekker slecht of niet groeit, op de vale en dorre plekken.

Is de mens van nature rechts?

Zou de impuls van de arts om op de zwerver 'te gaan staan' worden onderdrukt door slechts romantische en culturele opvattingen?

Nog zo één:

Hoe zouden we tegen dr. Mengele aankijken als hij in één zijner 'onderzoeken' een geneesmiddel tegen kanker gevonden had.

Zou je dat mogen gebruiken?

Zou je dat moeten gebruiken?

Of wat zouden pacifistische groenen zeggen als een wapenonderzoeker in zijn zoektocht naar zware explosies een geweldige manier vond om koude fusie te bewerkstelligen en te gebruiken?

A.Square schreef:Nog zo één:

Hoe zouden we tegen dr. Mengele aankijken als hij in één zijner 'onderzoeken' een geneesmiddel tegen kanker gevonden had.

Dan was het nog steeds een ****** geweest die ze direct al hadden moeten kunnen afschieten.

Zou je dat mogen gebruiken?

Ja. Anders waren die slachtoffers al helemaal voor niets gestorven.

Zou je dat moeten gebruiken?

Mensen die dat niet willen moeten niks. Dat is hun recht. Vooral in zo'n geval als dit.

Of wat zouden pacifistische groenen zeggen als een wapenonderzoeker in zijn zoektocht naar zware explosies een geweldige manier vond om koude fusie te bewerkstelligen en te gebruiken?

Zouden ze vast prachtig vinden. Vooral als die onderzoeker zich daar dan compleet op zou richten en die wapens zou vergeten.

Dan was het nog steeds een ****** geweest die ze direct al hadden moeten kunnen afschieten.

Het gaat er niet om wat er toen had moeten gebeuren, het gaat om het heden.

Ja. Anders waren die slachtoffers al helemaal voor niets gestorven.

Maar als jet het gebruikt ondersteun je in feite de manier waarop hij eraan gekomen is. Is dat niet hetzelfde als meesnoepen van een gestolen zak snoep?

Je gaat mijn inziens een beetje kort door de bocht.

Maar laten we het vooral ontopic houden, want dit was niet het oorspronkelijke onderwerp. Meer een zijweggetje van mij met dezelfde essentie.

Hoi, een utilaristisch uitgangspunt is vooraf al verkeerd, dus waarom neem je dat uitgangspunt? Dan hoef je ook niet zo te zwoegen... Groetjes van Arnoudeagle

Ja. Anders waren die slachtoffers al helemaal voor niets gestorven.

er zijn in onze geschiedenis gegevens die verkregen zijn op niet- ethische wijze vernietigd, juist vanwege de wijze van verkrijgen. dus hoe jij erover denkt is niet hoe de wetenschap er ethisch gezien erover denkt.

Ik vind dat ze alleen de nier moeten gebruiken. Op 1 nier kan je leven.

Aan zijn lever zal je weinig hebben daar het een zwerver is en die staan niet bekent om hun behoefte aan zuiver bronwater. Roken kunnen ze ook vaak als de beste, dus het hart zal ook al geen succes zijn. De lever en de hart patient gaan dus waarschijnlijk toch wel dood. Kan misschien bij één van hen een sleutelbeen gebruikt worden om de zwerver te helpen.

De fysicus die zich bezig houdt met "perpetual mobile" is een idioot en heeft geen nier,maar dringend zijn cursus fysica nodig.

Het gaat mij hier niet om citaten uit het wetboek en de bijbel, maar om de discussie over het utilarisme dat beweert dat men voor de handeling moet kiezen die voor de meeste mensen het meeste geluk en het minste ongeluk op levert.

Vanuit de aanname dat men voor de handeling moet kiezen die voor de meeste mensen het meeste geluk en het minste ongeluk oplevert denk ik dat het inderdaad niet erg handig is dat de zwerver gebruikt word voor de andere drie succesvolle mensen.

Het gaat namelijk om meer dan deze 4 mensen.

Je zou een hele populatie mensen de veiligheid ontnemen in het ziekenhuis behandelt te worden naar eigen willen.

Want waarom dan niet die vervangbare stratenmaker inleveren voor de minder misbare wethouder?

Wie bepaald de waarde van een leven en vanuit welke basis?

Dat hierin een moeilijke grens te trekken valt zal een grote groep mensen erg veel onrust opleveren.