sciencetalk

Ondanks de globalisering, de verstrengeling van belangen en de opkomst van belangengroeperingen die los van een staat willen opereren, zal oorlog in de toekomst een conflict tussen staten blijven.

Ik neem aan dat dit jouw stelling is in het vraagstuk over wel of geen conflict tussen 2 staten of globaal.

Ik denk dat het erg afhankelijk is van de situatie. Als een land met bondgenoten aangevallen wordt, zullen die bondgenoten wel te hulp schieten. Is het een land zonder bondgenoten zal dat minder snel gebeuren.

Tja en dan het fenomeen staat "an sich"

Paul Frissen ( de virtuele staat) schreef ongeveer het volgende

Een staat c.q. staatkundige vorm is tot op heden begrensd door fysieke, geografische grenzen. Ons politieke systeem echter is ontworpen in de tijd dat de stoommachine de dominante technologie en de postkoets het belangrijkste vervoermiddel was. We leven intussen in een tijd waarin de computer de dominante technologie is en de mobiliteit geen grenzen meer kent.

Hierdoor is een kloof ontstaan tussen de politieke, bestuurlijke en de technologische werkelijkheid. Heroriëntatie c.q. de verbindingen tussen politiek, bestuur en technologie zullen leiden tot het ontstaan van een virtuele staat en machtsfragmentatie.

Vervolgens vindt je op internet interessante discussies dienaangaande, die ik hier niet wil overdoen.

Mijn conclusie is dat er een steeds groter discrepantie ontstaat tussen juridische (de traditionele staat) en economisch entiteiten (postmodernistische machtsblokken). Het is in deze maar de vraag of oorlogen c.q. grote conflicten in de toekomst via juridische vehikels zullen worden uitgevochten.

Interessante theorie over het de staat, nationalisme en het vervagen van grenzen door technologische vooruitgang is hier http://www.ethesis.net/schotland/schotland.htm te vinden.

Ik neem aan dat dit jouw stelling is in het vraagstuk over wel of geen conflict tussen 2 staten of globaal.

Mijn stelling gaat uiteraard ook op in het geval van een oorlog waarbij verschillende staten elkaar bevechten.

Het is in deze maar de vraag of oorlogen c.q. grote conflicten in de toekomst via juridische vehikels zullen worden uitgevochten.

Daar draait het in deze discussie inderdaad om, laten we daar op verdergaan.

OK, we zullen in de nabije toekomst (ik weet niet in hoeverre dit vandaag de dag al het geval is) dus twee verschillende machtsvormen hebben die willen strijden om de macht: de juridische (traditionele staat) en de recent opkomende economische (postmodernistische machtsblokken) die onafhankelijk van staten opereren. Dit zal onherroepelijk tot chaos leiden.

Om ervoor te zorgen dat de wereld bestuurbaar blijft zal er een politieke structuur nodig zijn met juridische zeggenkracht. Die is onmisbaar, los van in welke tijd we leven. De oprichting van de Verenigde Naties is hier een logisch voortvloeisel van. Om chaos te voorkomen is een wereldlijk politiek bestuursorgaan daarom noodzakelijk.

Dit zal onherroepelijk tot chaos leiden.

Waarom?

Jacobo Yoesoef:

Om ervoor te zorgen dat de wereld bestuurbaar blijft zal er een politieke structuur nodig zijn met juridische zeggenkracht. Die is onmisbaar, los van in welke tijd we leven. De oprichting van de Verenigde Naties is hier een logisch voortvloeisel van. Om chaos te voorkomen is een wereldlijk politiek bestuursorgaan daarom noodzakelijk

Een wereldlijk bestuursorgaan zal een afspiegeling zijn van onderliggende invloedssferen; nu zijn dat staten, naties in de klassieke vorm. Het is nog maar de vraag of dat zo zal blijven.

Met in het economische domein de opzet van de World Trade Organization (WTO) en het International Monetary Fund (IMF) als markante voorbeelden. Deze internationale arbitrage- en besturingsorganen illustreren de behoefte aan nieuwe vormen van bestuur in een wereld, waar door toenemende vervlechtingen van economische activiteiten ook steeds meer afhankelijkheden ontstaan (de vorming van deze organen is niet geheel zonder kritiek, omdat democratische - conform de huidige perceptie hiervan - controle van deze instituties moeilijk en slechts indirect mogelijk is).

"De paradox van de globalisering versus profileren van lokale identiteit"

Min of meer tegelijk met de aandacht voor globalisering is sprake van een opvallende profilering van lokale en streekgebonden eigenheden. Een zoekproces naar eigen identiteit en verschil met de omgeving. Naast de overvloed van overal verkrijgbare wereldproducten is er interesse voor lokale differentiatie met eigen gebiedsgebonden producten en processen. Waardoor een interessant dilemma ontstaat tussen plaatsgebonden en foot loose activiteiten en diensten.

Echter, als factoren zoals tijd en afstand in de wereld geen rol van betekenis meer spelen, er wereldwijde (ICT gestuurde en ondersteunde) netwerken ontstaan, andere wereldspelers, economische centra en machtsverhoudingen zich ontwikkelen, wat is dan nog de waarde van een nationaal perspectief? Het nationale perspectief gaat uit van een eigen domein, van waaruit men de wijde wereld intrekt en waarop men weer veilig kan terugvallen. Het laat zich vergelijken met het eiland-denken: het eiland of nationale domein met een stevige barrière of grens eromheen. Deze vorm van denken is in een globaliserende wereld te beperkt. Globalisering vraagt om te denken vanuit de veel grotere internationale ruimte met nieuwe samenhangen en internationale afhankelijkheden, met nieuwe kansen en risico's op een geheel andere schaal: een wereldschaal en wat mij betreft niet vanzelfsprekend zijnde een afspiegeling van de huidige staatkundige entiteiten

Jakobo Joesov schreef:Dit zal onherroepelijk tot chaos leiden.

Waarom?

Een voorbeeld: Er speelt een conflict tussen een aantal staten om economische redenen dat o.a. met militaire middelen wordt uitgevochten. Hierbij zijn het de legers van de staten die elkaar bevechten om een bepaald grondgebied met grondstoffen en infrastructuur in handen te krijgen. Nu is er in het conflictgebied een ontwikkelingsprogramma opgezet door een aantal NGO's (Niet-Gouvernementele Organisatie) die onafhankelijk van welke staat dan ook opereren. Deze NGO's voeren een beleid uit dat tot een oplossing moet leiden voor de oneerlijke verdeling van grondstoffen in dat gebied. In dit conflict zijn er meerdere partijen met verschillende belangen; de ene partij dient het belang van de bevolking van een bepaalde staat, de andere het belang van de bevolkingsgroepen van verschillende staten samen. Wie heeft het voor het zeggen?

Met in het economische domein de opzet van de World Trade Organization (WTO) en het International Monetary Fund (IMF) als markante voorbeelden. Deze internationale arbitrage- en besturingsorganen illustreren de behoefte aan nieuwe vormen van bestuur in een wereld, waar door toenemende vervlechtingen van economische activiteiten ook steeds meer afhankelijkheden ontstaan.

Daarover ben ik het met je eens.

Echter, als factoren zoals tijd en afstand in de wereld geen rol van betekenis meer spelen, er wereldwijde (ICT gestuurde en ondersteunde) netwerken ontstaan, andere wereldspelers, economische centra en machtsverhoudingen zich ontwikkelen, wat is dan nog de waarde van een nationaal perspectief?

Jouw visie beperkt zich tot de politiek-economische zijde. Er is echter ook nog een culturele kant. Conflicten zullen niet altijd om economische motieven draaien. Cultuur, leefwijze, normen en waarden spelen eveneens een belangrijke rol. Cultuur is plaatsgebonden. De globalisering zal er niet toe leiden dat de verschillende culturen zullen vervagen tot een wereldcultuur. Aangezien cultuur ook met politiek verbonden is, zal het nationale perspectief de komende tijd zeker nog van waarde blijven.

Aangezien cultuur ook met politiek verbonden is, zal het nationale perspectief de komende tijd zeker nog van waarde blijven.

Daar heb je een punt. Alhoewel, globalisering en nationalisme zijn nu nog elkaar antagonisten. Met name omdat cultuur nu nog in belangrijke mate verbonden is met een fysieke plaats / locatie.

Echter door de toemende technocratisering van communcatie acht ik het waarschijnlijk dat in de toekomst culturele aspecten meer en meer los komen van traditioneel geografische bindingen.

Op de website van het Clingendael Instituut vond ik een interessante column van Coby van der Linde over globalisering en de politiek-economische verhoudingen in de wereld. Zij stelt dat de globalisering helemaal niet zoveel zal toenemen, maar eerder zal afzwakken ten gunste van de invloed van de staat.

http://www.clingendael.nl/publications/200...vanderlinde.pdf

Oratie Clingendael

Op zich een interessant en valide verhaal.

Globalisering is geen solidariteit, wel een herverdeling op basis van gewijzigde invloedssferen. Defacto weer nieuwe staten alleen niet meer geografisch gebonden en bepaald zoals nu.

Een en ander staat of valt met waar "men" zich in de toekomst mee verbonden voelt. Mocht het zo zijn dat het zwaartepunt van communicatie, handel en ook wet en regelgeving buiten de huidige nationale grenzen zullen liggen, dan verworden de huidige staten tot virtuele entiteiten.

Uiteraard is het nog lang niet zo ver, wel zie je dat landen als China, Rusland en dergelijke deze bedreigingen (voor hun regimes) onderkennen en van overheidswege het hele internet gebeuren willen reguleren.